💎#آيه_وتفسير.🤍🫧
امام ابن رجب - رحمه الله - فرمود-:
نماز شب، درجات بهشت را ایجاب می کند. خداوند متعال به پیامبرش فرمود:
{وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا}
👈در پاسی از #شب از خواب برخیز و در آن نماز #تهجّد بخوان، این یک #فریضه‌ی اضافی (و افزون بر نمازهای پنجگانه) برای تو است. باشد که (در پرتو این عمل) خداوند تو را به مقام ستوده‌ای (و مکان برجسته‌ای در #دنیا و #آخرت که موجب ستایش همگان باشد) برساند (و مقام #شفاعت کبری را به تو ارمغان دارد).
پس ثوابش برای تلاوت قرآن در شب این بود که به مقام محمود برسد.، و این بالاترین سطح درجات نزد خداوند متعال است.
📖اختيار الأولى
تفسير آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
امام ابن رجب - رحمه الله - فرمود-:
نماز شب، درجات بهشت را ایجاب می کند. خداوند متعال به پیامبرش فرمود:
{وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا}
👈در پاسی از #شب از خواب برخیز و در آن نماز #تهجّد بخوان، این یک #فریضه‌ی اضافی (و افزون بر نمازهای پنجگانه) برای تو است. باشد که (در پرتو این عمل) خداوند تو را به مقام ستوده‌ای (و مکان برجسته‌ای در #دنیا و #آخرت که موجب ستایش همگان باشد) برساند (و مقام #شفاعت کبری را به تو ارمغان دارد).
پس ثوابش برای تلاوت قرآن در شب این بود که به مقام محمود برسد.، و این بالاترین سطح درجات نزد خداوند متعال است.
📖اختيار الأولى
تفسير آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
【#ترجمه_آسان_قرآن】
#سوره_قیامت
#صفحه_578
❀﴿كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ﴾《۲۰》
۲۰) هرگز چنین نیست [که شما مشرکان می‌پندارید]! بلکه شما دنیا[ی زودگذر] را دوست دارید.
❀﴿وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ﴾《۲۱》
۲۱) و آخرت را رها می‌کنید.
❀﴿وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ﴾《۲۲》
۲۲) آن روز، [اهل ایمان دارای] چهره‌هایی تازه [و شاداب] هستند.
❀﴿إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ﴾《۲۳》
۲۳) به سوی پروردگارشان می‌نگرند.
❀﴿وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ﴾《۲۴》
۲۴) و در آن روز، [کافران و بدبختان دارای] چهره‌هایی عبوس [و درهم‌کشیده] هستند.
❀﴿تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ﴾《۲۵》
۲۵) زیرا یقین دارند که آسیبی کمر‌شکن به آنها می‌رسد.
❀﴿کَلّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ﴾《۲۶》
۲۶) آری، چون [جان] به گلوگاهش برسد.
❀﴿وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ﴾《۲۷》
۲۷) و گفته شود: چه کسی است که رُقیه بخواند؟ [شاید شفا یابد].
❀﴿وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ﴾《۲۸》
۲۸) و یقین کند که زمان جدایی [از دنیا فرا رسیده] است.
❀﴿وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ﴾《۲۹》
۲۹) و [کار بالا گیرد و] ساق‌ها[ی پایش از سختیِ جان دادن] به هم بپیچد.
❀﴿إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ﴾《۳۰》
۳۰) در آن روز، مسیرِ همه به سوی پروردگارت خواهد بود.
❀﴿فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ﴾《۳۱》
۳۱) [منکرِ معاد،] نه تصدیق کرده و نه نماز گزارده است؛
❀﴿وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ﴾《۳۲》
۳۲) بلکه [قرآن را] تکذیب کرد و [از ایمان] روی گرداند.
❀﴿ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ﴾《۳۳》
۳۳) سپس خرامان به سوی خانواده‌اش بازگشت.
❀﴿أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ﴾《۳۴》
۳۴) وای بر تو! پس وای بر تو!
❀﴿ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ﴾《۳۵》
۳۵) باز هم وای بر تو! پس وای بر تو!
❀﴿أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى﴾《۳۶》
۳۶) آیا انسان گمان می‌کند که [بی‌هدف و بدون حساب و جزا] به خود رها می‌شود؟
❀﴿أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ﴾《۳۷》
۳۷) آیا [او] نطفه‌ای از منی نبود که [در رحم] ریخته می‌شود؟
❀﴿ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ﴾《۳۸》
۳۸) سپس به صورت خونِ بسته درآمد و [الله او را] آفرید و درست و استوار ساخت،
❀﴿فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ﴾《۳۹》
۳۹) سپس دو زوج نر و ماده از او پدید آورد.
❀﴿أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ﴾《۴۰》
۴۰) آیا [چنین آفریدگاری] قادر نیست که مردگان را [دوباره] زنده کند؟
#سوره_انسان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
❀﴿هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ يَكُن شَيۡـٔٗا مَّذۡكُورًا﴾《۱》
۱) یقیناً زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیزی [مهم و] قابل ذکری نبود.
❀﴿إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًا﴾《۲》
۲) به راستی ما انسان را از نطفۀ مختلطی آفریدیم، او را می‌آزماییم؛ از این رو] او را شنوای بینا قرار دادیم.
❀﴿إِنَّاهَدَيۡنَٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرٗا وَإِمَّا كَفُورًا﴾《۳》
۳) همانا ما راه را به او نشان دادیم؛ خواه سپاسگزار باشد یا ناسپاس.
❀﴿إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَلَٰسِلَاْ وَأَغۡلَٰلٗا وَسَعِيرًا﴾《۴》
۴) به راستی که ما زنجیرها و بند‌ها و آتش سوزان برای کافران مهیا کرده‌ایم.
❀﴿إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٖ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا﴾《۵》
۵) بی‌گمان، نیکوکاران [در بهشت] از جامی می‌نوشند که آمیخته به کافور است.
#سوره_قیامت
#صفحه_578
❀﴿كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ﴾《۲۰》
۲۰) هرگز چنین نیست [که شما مشرکان می‌پندارید]! بلکه شما دنیا[ی زودگذر] را دوست دارید.
❀﴿وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ﴾《۲۱》
۲۱) و آخرت را رها می‌کنید.
❀﴿وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ﴾《۲۲》
۲۲) آن روز، [اهل ایمان دارای] چهره‌هایی تازه [و شاداب] هستند.
❀﴿إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ﴾《۲۳》
۲۳) به سوی پروردگارشان می‌نگرند.
❀﴿وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ﴾《۲۴》
۲۴) و در آن روز، [کافران و بدبختان دارای] چهره‌هایی عبوس [و درهم‌کشیده] هستند.
❀﴿تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ﴾《۲۵》
۲۵) زیرا یقین دارند که آسیبی کمر‌شکن به آنها می‌رسد.
❀﴿کَلّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ﴾《۲۶》
۲۶) آری، چون [جان] به گلوگاهش برسد.
❀﴿وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ﴾《۲۷》
۲۷) و گفته شود: چه کسی است که رُقیه بخواند؟ [شاید شفا یابد].
❀﴿وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ﴾《۲۸》
۲۸) و یقین کند که زمان جدایی [از دنیا فرا رسیده] است.
❀﴿وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ﴾《۲۹》
۲۹) و [کار بالا گیرد و] ساق‌ها[ی پایش از سختیِ جان دادن] به هم بپیچد.
❀﴿إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ﴾《۳۰》
۳۰) در آن روز، مسیرِ همه به سوی پروردگارت خواهد بود.
❀﴿فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ﴾《۳۱》
۳۱) [منکرِ معاد،] نه تصدیق کرده و نه نماز گزارده است؛
❀﴿وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ﴾《۳۲》
۳۲) بلکه [قرآن را] تکذیب کرد و [از ایمان] روی گرداند.
❀﴿ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ﴾《۳۳》
۳۳) سپس خرامان به سوی خانواده‌اش بازگشت.
❀﴿أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ﴾《۳۴》
۳۴) وای بر تو! پس وای بر تو!
❀﴿ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ﴾《۳۵》
۳۵) باز هم وای بر تو! پس وای بر تو!
❀﴿أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى﴾《۳۶》
۳۶) آیا انسان گمان می‌کند که [بی‌هدف و بدون حساب و جزا] به خود رها می‌شود؟
❀﴿أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ﴾《۳۷》
۳۷) آیا [او] نطفه‌ای از منی نبود که [در رحم] ریخته می‌شود؟
❀﴿ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ﴾《۳۸》
۳۸) سپس به صورت خونِ بسته درآمد و [الله او را] آفرید و درست و استوار ساخت،
❀﴿فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ﴾《۳۹》
۳۹) سپس دو زوج نر و ماده از او پدید آورد.
❀﴿أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ﴾《۴۰》
۴۰) آیا [چنین آفریدگاری] قادر نیست که مردگان را [دوباره] زنده کند؟
#سوره_انسان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
❀﴿هَلۡ أَتَىٰ عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ حِينٞ مِّنَ ٱلدَّهۡرِ لَمۡ يَكُن شَيۡـٔٗا مَّذۡكُورًا﴾《۱》
۱) یقیناً زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیزی [مهم و] قابل ذکری نبود.
❀﴿إِنَّا خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن نُّطۡفَةٍ أَمۡشَاجٖ نَّبۡتَلِيهِ فَجَعَلۡنَٰهُ سَمِيعَۢا بَصِيرًا﴾《۲》
۲) به راستی ما انسان را از نطفۀ مختلطی آفریدیم، او را می‌آزماییم؛ از این رو] او را شنوای بینا قرار دادیم.
❀﴿إِنَّاهَدَيۡنَٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرٗا وَإِمَّا كَفُورًا﴾《۳》
۳) همانا ما راه را به او نشان دادیم؛ خواه سپاسگزار باشد یا ناسپاس.
❀﴿إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَلَٰسِلَاْ وَأَغۡلَٰلٗا وَسَعِيرًا﴾《۴》
۴) به راستی که ما زنجیرها و بند‌ها و آتش سوزان برای کافران مهیا کرده‌ایم.
❀﴿إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ يَشۡرَبُونَ مِن كَأۡسٖ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا﴾《۵》
۵) بی‌گمان، نیکوکاران [در بهشت] از جامی می‌نوشند که آمیخته به کافور است.
💎#آيه_وتفسير.🤍🫧
﴿فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ﴾(توبه: ١٢٩)
۱۲۹) پس [ای پیامبر،] اگر [مشرکان و منافقان از حق] رویگردان شدند، بگو: «الله برای من کافی است. هیچ معبودی [به‌حق] جز او نیست؛ تنها بر او توکل کردم و او پروردگارِ عرش بزرگ است».
【تفسیر】
﴿فَإِن﴾ پس اگر #ایمان آورد‌ند، برایشان بهتر است و توفیق یافته‌اند، و اگر ﴿تَوَلَّوۡاْ﴾ از #ایمان آورد‌ن و عمل کرد‌ن روی گرد‌اند‌ند، تو به راه و به د‌عوت خویش همچنان اد‌امه بد‌ه و بگو:
﴿حَسۡبِيَ ٱللَّهُ﴾ خد‌ا در همه چیز مرا کافی و بسند‌ه است،﴿لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ﴾ هیچ معبود به حقی جز او وجود ند‌ارد، ﴿عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ﴾ و برای جلب منافع و د‌فع مفاسد به او اعتماد نمود‌ه، و توکل کرد‌ه‌ام.
﴿وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ﴾ و او پرورد‌گار عرش بزرگ است، که بزرگ‌ترین مخلوقات می‌باشد. پس وقتی که او پرورد‌گار عرش بزرگ است، و عرش او همۀ مخلوقات را در برگرفته است؛ به طریق اولی پرورد‌گار د‌یگر مخلوقاتی است که از عرش کوچک‌ترند.
تفسير آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
﴿فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ﴾(توبه: ١٢٩)
۱۲۹) پس [ای پیامبر،] اگر [مشرکان و منافقان از حق] رویگردان شدند، بگو: «الله برای من کافی است. هیچ معبودی [به‌حق] جز او نیست؛ تنها بر او توکل کردم و او پروردگارِ عرش بزرگ است».
【تفسیر】
﴿فَإِن﴾ پس اگر #ایمان آورد‌ند، برایشان بهتر است و توفیق یافته‌اند، و اگر ﴿تَوَلَّوۡاْ﴾ از #ایمان آورد‌ن و عمل کرد‌ن روی گرد‌اند‌ند، تو به راه و به د‌عوت خویش همچنان اد‌امه بد‌ه و بگو:
﴿حَسۡبِيَ ٱللَّهُ﴾ خد‌ا در همه چیز مرا کافی و بسند‌ه است،﴿لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ﴾ هیچ معبود به حقی جز او وجود ند‌ارد، ﴿عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ﴾ و برای جلب منافع و د‌فع مفاسد به او اعتماد نمود‌ه، و توکل کرد‌ه‌ام.
﴿وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ﴾ و او پرورد‌گار عرش بزرگ است، که بزرگ‌ترین مخلوقات می‌باشد. پس وقتی که او پرورد‌گار عرش بزرگ است، و عرش او همۀ مخلوقات را در برگرفته است؛ به طریق اولی پرورد‌گار د‌یگر مخلوقاتی است که از عرش کوچک‌ترند.
تفسير آسان قرآن
@TAFSIR_ASAN_Quran
【#ترجمه_آسان_قرآن】
#سوره_انسان
#صفحه_579
❀﴿عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفۡجِيرٗا﴾《۶》
۶) [از] چشمه‌ای که بندگان [خاص] الله از آن می‌نوشند؛ [هر وقت و] هر جا بخواهند آن [چشمه] را جاری می‌سازند.
❀﴿يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا﴾《۷》
۷) [بندگان نیکوکار] به نذر وفا می‌کنند و از روزی می‌ترسند که [عذاب و] شرّ آن فراگیر است.
❀﴿وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَيَتِيمٗا وَأَسِيرًا﴾《۸》
۸) و غذا را با اینکه [نیاز و] دوست دارند به مستمند و یتیم و اسیر می‌بخشند.
❀﴿إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُكُورًا﴾《۹》
۹) [و در دل می‌گویند:] «ما فقط به خاطر الله به شما غذا می‌دهیم؛ نه از شما پاداشی می‌خواهیم و نه سپاسی.
❀﴿إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوۡمًا عَبُوسٗا قَمۡطَرِيرٗا﴾《۱۰》
۱۰) همانا ما از پروردگارمان می‌ترسیم، [از عذابِ] روزی که تُرشروی و دشوار است».
❀﴿فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمِ وَلَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةٗ وَسُرُورٗا﴾《۱۱》
۱۱) پس الله آنان را از [سختی و] شرِ آن روز نگه داشت و خرّمی و شادمانی به آنان بخشید.
❀﴿وَجَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةٗ وَحَرِيرٗا﴾《۱۲》
۱۲) و به [پاداش] صبری که کردند، بهشت و [لباس‌های] حریر [بهشتی] به آنان پاداش داد.
❀﴿مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۖ لَا يَرَوۡنَ فِيهَا شَمۡسٗا وَلَا زَمۡهَرِيرٗا﴾《۱۳》
۱۳) در آنجا بر تخت‌ها[ی زیبا] تکیه کرده‌اند؛ نه [حرارتِ] آفتابی در آنجا می‌بینند و نه [سوزِ] سرمایی،
❀﴿وَدَانِيَةً عَلَيۡهِمۡ ظِلَٰلُهَا وَذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِيلٗا﴾《۱۴》
۱۴) و سایه‌هایش بر آنان فروافتاده و میوه‌هایش [برای چیدن] در دسترس [و آسان] است.
❀﴿وَيُطَافُ عَلَيۡهِم بِـَٔانِيَةٖ مِّن فِضَّةٖ وَأَكۡوَابٖ كَانَتۡ قَوَارِيرَا۠﴾《۱۵》
۱۵) و ظرف‌های سیمین [غذا] و کاسه‌های بلورین [نوشیدنی]، در گِرداگرد آنان، گردانده می‌شود.
❀﴿قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٖ قَدَّرُوهَا تَقۡدِيرٗا﴾《۱۶》
۱۶) [کاسه‌های] بلورینی از نقره که آنها را به اندازۀ مناسب، [لبریز و] آماده کرده‌اند؛
❀﴿وَيُسۡقَوۡنَ فِيهَا كَأۡسٗا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا﴾《۱۷》
۱۷) و در آنجا از جام‌هایی سیراب می‌شوند که آمیزه‌اش زَنجبیل است.
❀﴿عَيۡنٗا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلۡسَبِيلٗا﴾《۱۸》
۱۸) [این جام‌ها، از] چشمه‌ای در آنجا که سَلسَبیل نامیده می‌شود [پر می‌شوند]؛
❀﴿۞وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا﴾《۱۹》
۱۹) و همواره نوجوانانی جاودانه بر گِردشان می‌چرخند که هر گاه آنها را ببینی، گمان می‌کنی مرواریدِ پراکنده هستند.
❀﴿وَإِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَمُلۡكٗا كَبِيرًا﴾《۲۰》
۲۰) و چون [به هر سَمتی] بنگری، نعمت بسیار و فرمانرواییِ عظیمی آنجا می‌بینی.
❀﴿عَٰلِيَهُمۡ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضۡرٞ وَإِسۡتَبۡرَقٞۖ وَحُلُّوٓاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٖ وَسَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابٗا طَهُورًا﴾《۲۱》
۲۱) بر آنان [= بهشتیان] لباس‌هایی سبزرنگ از دیبای نازک و دیبای ضخیم [پوشانده شده] است، و با دستبند‌هایی از نقره آراسته شده‌اند، و پروردگارشان شراب پاک به آنان می‌نوشانَد.
❀﴿إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَآءٗ وَكَانَ سَعۡيُكُم مَّشۡكُورًا﴾《۲۲》
۲۲) [و به آنها گفته می‌شود:] «این [نعمت‌ها،] پاداش شماست، و [بدانید که] از سعی و کوشش شما قدردانی شده است».
❀﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا﴾《۲۳》
۲۳) [ای پیامبر،] یقیناً ما قرآن را به صورت تدریجی بر تو نازل کردیم؛
❀﴿فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورٗا﴾《۲۴》
۲۴) پس بر حُکم پروردگارت شکیبا باش و از هیچ یک از گناهکاران و بی‌دینان آنان فرمان مبر.
❀﴿وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا﴾《۲۵》
۲۵) و صبح و شام، نامِ پروردگارت را یاد کن.
❀﴿وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَٱسۡجُدۡ لَهُۥ وَسَبِّحۡهُ لَيۡلٗا طَوِيلًا﴾《۲۶》
۲۶) و [نیز] بخشی از شب برایش سجده کن [و نماز بگزار]، و در بخش بلندی از شب، او را تسبیح گوی.
#سوره_انسان
#صفحه_579
❀﴿عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفۡجِيرٗا﴾《۶》
۶) [از] چشمه‌ای که بندگان [خاص] الله از آن می‌نوشند؛ [هر وقت و] هر جا بخواهند آن [چشمه] را جاری می‌سازند.
❀﴿يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا﴾《۷》
۷) [بندگان نیکوکار] به نذر وفا می‌کنند و از روزی می‌ترسند که [عذاب و] شرّ آن فراگیر است.
❀﴿وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَيَتِيمٗا وَأَسِيرًا﴾《۸》
۸) و غذا را با اینکه [نیاز و] دوست دارند به مستمند و یتیم و اسیر می‌بخشند.
❀﴿إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُكُورًا﴾《۹》
۹) [و در دل می‌گویند:] «ما فقط به خاطر الله به شما غذا می‌دهیم؛ نه از شما پاداشی می‌خواهیم و نه سپاسی.
❀﴿إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوۡمًا عَبُوسٗا قَمۡطَرِيرٗا﴾《۱۰》
۱۰) همانا ما از پروردگارمان می‌ترسیم، [از عذابِ] روزی که تُرشروی و دشوار است».
❀﴿فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمِ وَلَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةٗ وَسُرُورٗا﴾《۱۱》
۱۱) پس الله آنان را از [سختی و] شرِ آن روز نگه داشت و خرّمی و شادمانی به آنان بخشید.
❀﴿وَجَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةٗ وَحَرِيرٗا﴾《۱۲》
۱۲) و به [پاداش] صبری که کردند، بهشت و [لباس‌های] حریر [بهشتی] به آنان پاداش داد.
❀﴿مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۖ لَا يَرَوۡنَ فِيهَا شَمۡسٗا وَلَا زَمۡهَرِيرٗا﴾《۱۳》
۱۳) در آنجا بر تخت‌ها[ی زیبا] تکیه کرده‌اند؛ نه [حرارتِ] آفتابی در آنجا می‌بینند و نه [سوزِ] سرمایی،
❀﴿وَدَانِيَةً عَلَيۡهِمۡ ظِلَٰلُهَا وَذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا تَذۡلِيلٗا﴾《۱۴》
۱۴) و سایه‌هایش بر آنان فروافتاده و میوه‌هایش [برای چیدن] در دسترس [و آسان] است.
❀﴿وَيُطَافُ عَلَيۡهِم بِـَٔانِيَةٖ مِّن فِضَّةٖ وَأَكۡوَابٖ كَانَتۡ قَوَارِيرَا۠﴾《۱۵》
۱۵) و ظرف‌های سیمین [غذا] و کاسه‌های بلورین [نوشیدنی]، در گِرداگرد آنان، گردانده می‌شود.
❀﴿قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٖ قَدَّرُوهَا تَقۡدِيرٗا﴾《۱۶》
۱۶) [کاسه‌های] بلورینی از نقره که آنها را به اندازۀ مناسب، [لبریز و] آماده کرده‌اند؛
❀﴿وَيُسۡقَوۡنَ فِيهَا كَأۡسٗا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا﴾《۱۷》
۱۷) و در آنجا از جام‌هایی سیراب می‌شوند که آمیزه‌اش زَنجبیل است.
❀﴿عَيۡنٗا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلۡسَبِيلٗا﴾《۱۸》
۱۸) [این جام‌ها، از] چشمه‌ای در آنجا که سَلسَبیل نامیده می‌شود [پر می‌شوند]؛
❀﴿۞وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا﴾《۱۹》
۱۹) و همواره نوجوانانی جاودانه بر گِردشان می‌چرخند که هر گاه آنها را ببینی، گمان می‌کنی مرواریدِ پراکنده هستند.
❀﴿وَإِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَمُلۡكٗا كَبِيرًا﴾《۲۰》
۲۰) و چون [به هر سَمتی] بنگری، نعمت بسیار و فرمانرواییِ عظیمی آنجا می‌بینی.
❀﴿عَٰلِيَهُمۡ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضۡرٞ وَإِسۡتَبۡرَقٞۖ وَحُلُّوٓاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٖ وَسَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابٗا طَهُورًا﴾《۲۱》
۲۱) بر آنان [= بهشتیان] لباس‌هایی سبزرنگ از دیبای نازک و دیبای ضخیم [پوشانده شده] است، و با دستبند‌هایی از نقره آراسته شده‌اند، و پروردگارشان شراب پاک به آنان می‌نوشانَد.
❀﴿إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَآءٗ وَكَانَ سَعۡيُكُم مَّشۡكُورًا﴾《۲۲》
۲۲) [و به آنها گفته می‌شود:] «این [نعمت‌ها،] پاداش شماست، و [بدانید که] از سعی و کوشش شما قدردانی شده است».
❀﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا﴾《۲۳》
۲۳) [ای پیامبر،] یقیناً ما قرآن را به صورت تدریجی بر تو نازل کردیم؛
❀﴿فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورٗا﴾《۲۴》
۲۴) پس بر حُکم پروردگارت شکیبا باش و از هیچ یک از گناهکاران و بی‌دینان آنان فرمان مبر.
❀﴿وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا﴾《۲۵》
۲۵) و صبح و شام، نامِ پروردگارت را یاد کن.
❀﴿وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَٱسۡجُدۡ لَهُۥ وَسَبِّحۡهُ لَيۡلٗا طَوِيلًا﴾《۲۶》
۲۶) و [نیز] بخشی از شب برایش سجده کن [و نماز بگزار]، و در بخش بلندی از شب، او را تسبیح گوی.