گویند عالمی بزرگ، روزی در کوچه دید دو کودک بر سر یک گردو با هم دعوا می‌کنند. به خاطر یک گردو یکی زد چشم دیگری را با چوب کور کرد. یکی را درد چشم گرفت و دیگری را ترس چشم درآوردن، گردو را روی زمین رها کردند و از محل دور شدند. عالم رفت گردو را برداشت و شکست و دید، گردو از مغز تهی است و شروع به گریه کرد. پرسیدند: «تو چرا گریه میکنی؟» گفت: «از نادانی و حس کودکانه، سر گردویی دعوا می‌کردند که پوچ بود و مغزی هم نداشت». دنیا نیز چنین است، مانند گردویی‌ست بدون مغز که بر سر آن می‌جنگیم و وقتی خسته شدیم و آسیب به خود رساندیم و یا پیر شدیم، چنین رها کرده و برای همیشه می‌رویم.

#داستان

@SustainedBlueButterfly

| ۱۱ آذر؛ زادروز جلال آل احمد |

و امروز من آن آدم ابترم که پس از مرگم هیچ تنابنده‌ای را به جا نخواهم گذاشت تا در بند اجداد و سنت و گذشته باشد و برای فرار از غم آینده به این هیچ گسترده‌ی شما پناه بیاورد. پناه بیاورد به این گذشتگان و این ابدیت در هیچ و این سنت در خاک که تویی و پدرم و همه‌ی اجداد و همه ی تاریخ. من اگر بدانی چقدر خوشحالم که آخرین سنگ مزار در گذشتگان خویشم. من اگر شده تنها یک جا و به اندازه‌ی یک تن تنها نقطه‌ی ختام سنتم. نفس نفی آینده‌ای هستم که باید در بند این گذشته می‌ماند. این همه چه واقعیت باشد چه دلخوشی من این صفحات را همچون سنگی بر گوری خواهم نهاد که آرامگاه هیچ جسدی نیست.

@SustainedBlueButterfly

تجربه احتمال دارد به ما بیاموزد که چگونه است، اما هیچ‌وقت به ما نخواهد گفت که نمی‌توانست طورِ دیگری باشد.

#ایمانوئل_کانت

@SustainedBlueButterfly

روزی پادشاهی برای گردش به دشت و صحرا رفت. باغبان پیر و سال خورده‌ای را دید که مشغول کاشتن نهال درختی بود. پادشاه گفت: «ای پیرمرد، در زمان پیری و سال‌خوردگی، کارهای دوره‌ی جوانی را انجام می‌دهی؟ زمان آن رسیده که علاقه و اشتیاق به کارهای مادّی را رها کنی و کارهای خوب و شایسته‌ای را انجام دهی تا به بهشت بروی، تو در این سن و سال نباید در فکر آرزوهای مادّی باشی. تو تا بزرگ شدن درخت و محصول دادن آن، زنده نمی‌مانی و نمی‌توانی از آن بهره‌مند شوی». باغبان پیر و بی‌کینه گفت: «انسان‌های قبل از ما زحمت کشیدند و ما از دست‌رنج آن‌ها استفاده کردیم، پس اکنون ما می‌کاریم تا آیندگان از آن‌ها، بهره ببرند».

بکاشتند و بخوردیم و کاشتیم و خورند
چو بنگری همه برزیگرانِ یکدگریم

#داستان
@SustainedBlueButterfly

چه کم‌تجربه است آن‌کس که گمان می‌کند نشان دادنِ عقل و هوش موجب محبوبیت در جامعه می‌شود! برعکس، این دو خصوصیت نزد اکثریتِ غالبِ مردم خشم و نفرت ایجاد می‌کند. هر اندازه که نتوانند این خشم و نفرت را ابراز کنند و حتی آن را از خود هم پنهان کنند، این احساس شدیدتر می‌شود. آنچه در واقع می‌گذرد این است: وقتی کسی برتریِ فکریِ مخاطب خود را درک و احساس می‌کند در نهان و بی‌آنکه خود بداند نتیجه می‌گیرد که مخاطب نیز به همان اندازه، حقارت و محدود بودن او را درک و احساس می‌کند‌. این قیاسِ پنهان، تلخ‌ترین نوعِ نفرت و خشم و کینه را در او تحریک می‌کند. پس گراسیان به درستی می‌گوید که:« تنها وسیله‌ای که موجب محبوبیت می‌شود این است که آدمی پوست کندذهن‌ترینِ حیوانات را بر تن خود بکِشد!»

#آرتور_شوپنهاور

@SustainedBlueButterfly

| ۲۰ دسامبر؛ زادروز آلن دوباتن |

هرکسی را که می‌بینیم اصولاً عیب‌وایراد دارد: غریبه داخل قطار، دوست قدیمی دوران مدرسه، دوست جدید اینترنتی... هرکدام از این‌ها نیز قطعاً ممکن است ما را مأیوس کنند. حقایق زندگی شکل تمام رفتارهای طبیعی ما را تغییر داده‌اند. هیچ‌کس در میان ما نیست که در زندگی آسیب ندیده باشد. رفتار پدران و مادران همه‌ی ما (به ناچار) پایین‌تر از حد ایده‌آل بوده است. ما به جای توضیح دادن دعوا می‌کنیم، به جای یاد دادن غر می‌زنیم، به جای تجزیه‌وتحلیل کردنِ نگرانی‌هایمان بی‌قرار می‌شویم، دروغ می‌گوییم و تقصیر را گردن افراد بی‌گناه می‌اندازیم. احتمال این‌که انسانی کامل و بی‌نقص از ناکجا سروکله‌اش پیدا شود صفر است.

@SustainedBlueButterfly

این آهنگ بر این احساس تأکید دارد که از جوانی خود حداکثر استفاده را بکنید و آن را صرف ایده‌های قدیمی نکنید. همچنین توصیه‌ می‌کند که اجازه ندهید ترس شما را از زندگی کردن باز دارد. خواننده در اعمال خود با احساس پوچی و بیهودگی مواجه می‌شود، اما در نهایت تصمیم می‌گیرد تا از زمان خود نهایت استفاده را ببرد، علی‌رغم تردیدی که در رسیدن به موفقیت دارد.

@SustainedBlueButterfly

| ۲۵ دسامبر؛ زادروز مسیح و روز کریسمس |

کریسمس سالروز به دنیا آمدن حضرت عیسی مسیح است و پس از عید پاک (بنابر اعتقاد مسیحیان، حضرت عیسی پس از مصلوب شدن، دوباره زنده شد و به آسمان عروج کرد؛ روزی که رستاخیز مسیح اتفاق افتاده است؛ عید پاک نامگذاری شده است)؛ مهم‌ترین مناسبت مذهبی برای مسیحیان کاتولیک، پروتستان و ارتودکس است. این جشن مذهبی، دوازده روز ادامه پیدا می‌کند و با جشن خاج‌شویان پس از تولد عیسی مسیح، سه مغ یا سه فرزانه یا سه شاه از شرق آمدند؛ به رسالت حضرت مسیح گواهی دادند و برای عیسی، هدایای گران‎بهایی آوردند. درباره تبار این سه تن و سرنوشتشان بحث‌های فراوانی شده است؛ برخی از مورخان اعتقاد دارند که این سه تن، ایرانی بوده‌اند؛ (با این‌حال کلیسای کاتولیک این سه فرزانه را تقدیس کرده است) به پایان می‌رسد.

@SustainedBlueButterfly

رودخانه فی‌نفسه عظیم و پُر آب نیست: واقعیت این است که عظمت‌اش از جویبارهای پُر آبی است که بدان می‌ریزند. این مسئله در موردِ همه‌ی جان‌های بزرگ مصداق دارد. مهم آن است که آدمی مسیری را که تعیین می‌کند بسیاری از جویبارهای جاری باید به‌سوی آن حرکت کنند. مهم نیست که از آغاز مستعد بوده است یا بی‌استعداد.

#نیچه
@SustainedBlueButterfly

| اریک فروم، از کتاب انسان برای خویشتن |

آزادی شرط لازم فضیلت و شادی است؛ آزادی نه به معنای اختیار در گزینش و نه به معنای رهایی از الزامات، بلکه آزادی به مفهوم شناختن خصوصیات بالقوه خویش، و رسیدن به حقیقت طبع آدمی طبق قوانین هستی خویش.

@SustainedBlueButterfly

| آدام فیلیپس - کتاب حسرت در ستایش زندگی نازیسته |

ما این زندگی‌های نازیسته را به واضح‌ترین شکل در حسادت خود نسبت به دیگران، و در خواسته‌های آگاهانه (و ناآگاهانه) خود از فرزندان برای تبدیل شدن به انسانی برتر از خودمان، بازمی‌یابیم. و البته در سرخوردگی‌های روزمره‌مان نیز بازتاب پیدا می‌کنند. زندگی ما تبدیل می‌شود به مرثیه‌ای در سوگ تمناهای برآورده‌نشده، امیال قربانی‌شده، امکان‌های از بین رفته و راه‌های نرفته. افسانه استعدادهایمان می‌تواند زندگی ما را به یک دلسردی مداوم، به فقدانی پیوسته و بی‌پایان به خشمی بی‌وقفه و گاه دائمی تبدیل کند؛ هرچند در بهترین حالت ما را به دام آینده می‌کشاند، اما بی‌آنکه بگذارد از خود بپرسیم اصلا چرا چنین دام‌هایی لازم‌اند.

@SustainedBlueButterfly

| فرد بوش - خلق یک ذهن روانکاوانه |

درحالی که تعداد کمی از ما قادریم دقیقا درباره آرزوها، اشتیاقات، یا غم‌هایمان بگوییم و زبان کتری ترک‌داری است که ما بر آن ضرب آهنگ‌هایی می‌نوازیم تا خرس‌ها با آن برقصند، در تمام مدت اشتیاقمان این است که ستاره‌ها به حالمان دل بسوزانند. (نقل‌قول از مادام بوواری فلوبر)

ما همچنان یک کتری داریم که هرچند ترک‌دار است اما هنوز مشتاقیم که دل کسی را با آن به دست بیاوریم و امیدواریم که روزی کسی اشتیاق ما را بشنود نامی بر آن بگذارد، به ما کمک کند آن را بفهمیم و دگرگون کنیم و شاید متوجه شویم که اشتیاق به انگیختن ترحم دیگران برای دفع هیجانمان از رقصیدن است و به این ترتیب بتوانیم با شادمانی موسیقی بنوازیم و با هر که می‌خواهیم برقصیم و یا نرقصیم. از نظر من این اصل کار تحلیل است.

نقل‌قول فلوبر بیانگر یکی از چندین معضلی است که روانکاوان در رابطه با مفهوم پیچیده واژه‌ها و زبان با آن روبرو هستند، آن هم به خصوص آنجا که تحلیلگر تلاش می‌کند موسیقی چندآوایی کتری ترک‌دار را به چیزی که برای بیمار با معنا و مفهوم باشد و به کار تحلیل بیاید ترجمه کند.

@SustainedBlueButterfly

| بهومیل هرابال - تنهایی پر هیاهو |

اگر زمان منتظر ما می‌ایستاد تا ما به بلوغ برسیم، قطعا زندگی با نقص‌های کمتری را تجربه می‌کردیم. نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی «افسوس» چه شکلی خواهد بود! شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد!؟

@SustainedBlueButterfly

آزادی یعنی آگاهی یافتن بر ناخودآگاهی که از ما پنهان بوده، حقیقت انسان به آنچه اظهار می‌دارد نیست؛ بلکه حقیقت او نهفته در آن چیزی است که از اظهار آن عاجز است، بنابراین اگر خواستی او را بشناسی نه به گفته‌هایش، بلکه به ناگفته‌هایش گوش کن.

#زیگموند_فروید
@SustainedBlueButterfly

وقتی صدای درونت را می بلعی
گروه درمانی تحلیلی کوتاه مدت
مناسب برای افرادی که از اختلالات خوردن مثل پراشتهایی عصبی و یا بی اشتهایی عصبی رنج می برند
به صورت انلاین ، ۱۶ جلسه به صورت هفتگی
تسهیل گر : دکتر فاطمه میرسعیدی
تحت نظارت انستیتو گروه درمانی تحلیلی استکهلم
جهت ثبت نام و کسب اطلاعات درمورد فرایند ارزیابی به شماره ی 09131263240 در واتساپ پیام دهید

تیاتر بیداری؟
اینجا کافه معمولی نیست یک کافه تراپی
ژانر: سایکودرام
پژمان بعد از از دست دادن همسرش از خواب غفلت بیدار میشود ...
پژمان با رویکردرمانی، به تک تک افراد کمک میکند. این تیاتر کاربردی هم برای روانشناسان و هم برای عموم می باشد.

tiwall.com/p/bidari4
سلام لینک خرید بلیط در تیوال