| شازده کوچولو - آنتوان دوسنت اگزوپری |
آدم‌ها فکر می‌کنند اگر یک بار دیگر متولد شوند، جورِ دیگری زندگی می‌کنند. شاد و خوشبخت و کم‌اشتباه خواهند بود. فکر می‌کنند می‌توانند همه چیز را از نو بسازند، محکم و بی‌نقص. اما حقیقت ندارد، اگر ما جسارت طور دیگری زندگی کردن را داشتیم، اگر قدرتِ تغییر کردن را داشتیم، اگر آدمِ ساختن بودیم، از همین جای زندگی‌مان به بعد را مى‌ساختيم.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
آدم‌ها فکر می‌کنند اگر یک بار دیگر متولد شوند، جورِ دیگری زندگی می‌کنند. شاد و خوشبخت و کم‌اشتباه خواهند بود. فکر می‌کنند می‌توانند همه چیز را از نو بسازند، محکم و بی‌نقص. اما حقیقت ندارد، اگر ما جسارت طور دیگری زندگی کردن را داشتیم، اگر قدرتِ تغییر کردن را داشتیم، اگر آدمِ ساختن بودیم، از همین جای زندگی‌مان به بعد را مى‌ساختيم.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| هنر همیشه بر حق بودن - شوپنهاور |
نه با هر کس، بلکه فقط با کسانی بحث کنید که آن‌ها را می‌شناسید و می‌دانید آن قدر عقل و هوش و عزتِ نفس دارند که حرف‌های بی‌معنی نمی‌زنند، کسانی که به دلیل توسل می‌جویند نه به مرجع کاذب، و به دلیل گوش می‌دهند و گردن می‌نهند، و سرانجام حقیقت را گرامی می‌دارند، دلیل را حتی اگر از جانب خصم باشد مشتاقانه می‌پذیرند، و آنقدر منصف هستند که اگر حق با خصم باشد، در اشتباه بودن خود را قبول می‌کنند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
نه با هر کس، بلکه فقط با کسانی بحث کنید که آن‌ها را می‌شناسید و می‌دانید آن قدر عقل و هوش و عزتِ نفس دارند که حرف‌های بی‌معنی نمی‌زنند، کسانی که به دلیل توسل می‌جویند نه به مرجع کاذب، و به دلیل گوش می‌دهند و گردن می‌نهند، و سرانجام حقیقت را گرامی می‌دارند، دلیل را حتی اگر از جانب خصم باشد مشتاقانه می‌پذیرند، و آنقدر منصف هستند که اگر حق با خصم باشد، در اشتباه بودن خود را قبول می‌کنند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| دخمه - ژوزه ساراماگو |
مگر با خواندن چه می‌شود کرد؟ با خواندن تقریبا همه چیز را می‌فهمی. من هم می‌خوانم. ولی یک نوع خواندن در همه موارد مناسب نیست، بلکه هر خواننده نیاز به نوع خاصی از خواندن دارد. عده‌ای حتی یک عمر می‌خوانند ولی هرگز از حد متن فراتر نمی‌روند، آن‌ها به صفحه‌ای می‌چسبند و نمی‌دانند که کلمات، همچون سنگ‌های بستر رودخانه برای رفتن به آن طرف رودخانه هستند. برای ما مهم رفتن به آن طرف رودخانه است.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
مگر با خواندن چه می‌شود کرد؟ با خواندن تقریبا همه چیز را می‌فهمی. من هم می‌خوانم. ولی یک نوع خواندن در همه موارد مناسب نیست، بلکه هر خواننده نیاز به نوع خاصی از خواندن دارد. عده‌ای حتی یک عمر می‌خوانند ولی هرگز از حد متن فراتر نمی‌روند، آن‌ها به صفحه‌ای می‌چسبند و نمی‌دانند که کلمات، همچون سنگ‌های بستر رودخانه برای رفتن به آن طرف رودخانه هستند. برای ما مهم رفتن به آن طرف رودخانه است.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| فلسفه تنهایی - لارس اسونسن |
ما در دورانی زندگی می‌کنیم که اکثرمان به‌حال خودمان واگذاشته نشده‌ایم و مکالمات تلفنی، پیغام‌های نوشتاری، توئیتر، فیسبوک و اسکایپ ضامن ارتباط و تعامل‌مان با دیگران هستند. دسترسی به خلوت و انزوا، نادرتر و دشوارتر از پیش شده‌ست؛ علی‌الخصوص به‌این دلیل که ما خودمان انتخاب‌مان این بوده که معاشرت‌ها را جایگزین خلوت و خلوت‌گزینی کنیم. شاید بزرگترین مسئله‌ی دوران ما احساس تنهاییِ مفرط نیست بلکه فقدان خلوت و انزواست.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
ما در دورانی زندگی می‌کنیم که اکثرمان به‌حال خودمان واگذاشته نشده‌ایم و مکالمات تلفنی، پیغام‌های نوشتاری، توئیتر، فیسبوک و اسکایپ ضامن ارتباط و تعامل‌مان با دیگران هستند. دسترسی به خلوت و انزوا، نادرتر و دشوارتر از پیش شده‌ست؛ علی‌الخصوص به‌این دلیل که ما خودمان انتخاب‌مان این بوده که معاشرت‌ها را جایگزین خلوت و خلوت‌گزینی کنیم. شاید بزرگترین مسئله‌ی دوران ما احساس تنهاییِ مفرط نیست بلکه فقدان خلوت و انزواست.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| نادر ابراهیمی - آتش بدون دود |
ما در هیچ‌حال، قلب‌هامان خالی از غم نخواهد شد؛ چرا که غم، ودیعه‌ایست طبیعی که ما را پاک نگه می‌دارد. انسان‌های بی‌اندوه، به معنای متعالی کلمه، هرگز «انسان» نبوده‌اند و نخواهند بود. از این صافیِ انسان‌ساز نترس!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
ما در هیچ‌حال، قلب‌هامان خالی از غم نخواهد شد؛ چرا که غم، ودیعه‌ایست طبیعی که ما را پاک نگه می‌دارد. انسان‌های بی‌اندوه، به معنای متعالی کلمه، هرگز «انسان» نبوده‌اند و نخواهند بود. از این صافیِ انسان‌ساز نترس!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| ترس و لرز - سورن کیرکگور |
اگر هیچ آگاهی ابدی در انسان نبود، اگر در بنیاد همه‌چیز تنها نیروی وحشی جوشانی نهفته بود، که با پیچ‌وتاب در هیجانات ِ ظلمانی هر چیز بزرگ و هر چیز بی‌مقدار را خلق می‌کرد، اگر در بنیاد همه‌چیز خلائی بی‌انتها و سیری‌ناپذیر پنهان بود زندگی جز نومیدی چه بود؟!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
اگر هیچ آگاهی ابدی در انسان نبود، اگر در بنیاد همه‌چیز تنها نیروی وحشی جوشانی نهفته بود، که با پیچ‌وتاب در هیجانات ِ ظلمانی هر چیز بزرگ و هر چیز بی‌مقدار را خلق می‌کرد، اگر در بنیاد همه‌چیز خلائی بی‌انتها و سیری‌ناپذیر پنهان بود زندگی جز نومیدی چه بود؟!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| دُن کاسمورو - ماشادو د آسیس |
اگر فقط جای خالی دیگران بود، غصه‌ای نداشتم. آدم هرجور که بتواند، با جای خالی دیگران کنار می‌آید؛ اما جای خود من خالی است و این جای خالی دیگر شوخی‌بردار نیست.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
اگر فقط جای خالی دیگران بود، غصه‌ای نداشتم. آدم هرجور که بتواند، با جای خالی دیگران کنار می‌آید؛ اما جای خود من خالی است و این جای خالی دیگر شوخی‌بردار نیست.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| فرانتس کافکا - نامه به اسکار پولاک |
فکر می‌کنم اصولاً آدم باید کتاب‌هایی بخواند که گازش می‌گیرند و نیشش می‌زنند؛ اگر کتابی که می‌خوانیم، مثل یک مُشت، نخورد به جمجمه‌مان و بیدارمان نکند، پس چرا می‌خوانیمش؟ که به قول تو حالمان خوش بشود؟ بدون کتاب هم که می‌شود خوشحال بود!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
فکر می‌کنم اصولاً آدم باید کتاب‌هایی بخواند که گازش می‌گیرند و نیشش می‌زنند؛ اگر کتابی که می‌خوانیم، مثل یک مُشت، نخورد به جمجمه‌مان و بیدارمان نکند، پس چرا می‌خوانیمش؟ که به قول تو حالمان خوش بشود؟ بدون کتاب هم که می‌شود خوشحال بود!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| هنر ظریف رهایی از دغدغه - مارک منسن |
وسواس و اهمیت دادن بیش از اندازه به احساسات باعث ناامیدی ما می‌شود؛ به این دلیل که احساسات هرگز ماندگار نیستند. چیزی که امروز ما را خوشحال می‌کند، فردا دیگر خوشحال‌مان نمی‌کند؛ چون نیاز زیستی‌مان تغییر کرده و بیشتر شده است.
تمرکز بسیار بر خوشحالی، ناگزیر به تسلسل و تعقیبی پایان‌ناپذیر برای چیزی دیگر می‌انجامد: خانه‌ی جدید، دلدادگی تازه، بچه‌ای دیگر، افزایش مجدد حقوق. با وجود تمام عرق‌ریزی و سختی کشیدن‌مان، درنهایت به جایی می‌رسیم که به طور ترسناکی مشابه همان نقطه‌ی آغاز است: با احساس کمبود. روان‌شناس‌ها به این حالت تردمیل لذت می‌گویند: ما همیشه سخت تلاش می‌کنیم تا وضعیت زندگی‌مان را تغییر دهیم؛ اما در واقع هیچ وقت احساس بهتری نخواهیم داشت.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
وسواس و اهمیت دادن بیش از اندازه به احساسات باعث ناامیدی ما می‌شود؛ به این دلیل که احساسات هرگز ماندگار نیستند. چیزی که امروز ما را خوشحال می‌کند، فردا دیگر خوشحال‌مان نمی‌کند؛ چون نیاز زیستی‌مان تغییر کرده و بیشتر شده است.
تمرکز بسیار بر خوشحالی، ناگزیر به تسلسل و تعقیبی پایان‌ناپذیر برای چیزی دیگر می‌انجامد: خانه‌ی جدید، دلدادگی تازه، بچه‌ای دیگر، افزایش مجدد حقوق. با وجود تمام عرق‌ریزی و سختی کشیدن‌مان، درنهایت به جایی می‌رسیم که به طور ترسناکی مشابه همان نقطه‌ی آغاز است: با احساس کمبود. روان‌شناس‌ها به این حالت تردمیل لذت می‌گویند: ما همیشه سخت تلاش می‌کنیم تا وضعیت زندگی‌مان را تغییر دهیم؛ اما در واقع هیچ وقت احساس بهتری نخواهیم داشت.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| بدخواهی - کیگو هیگاشینو |
این روزها والدین خودشون کتاب نمی‌خونن، ولی فکر می‌کنند باید بچههاشون رو مجبور به خوندن بکنند. چون خودشون کتابخون نیستند، در نتیجه هیچ ایده و نظری ندارند که به بچههاشون بدن. به این خاطر دلخوش به توصیه‌های وزارت آموزش‌وپروش هستند و به همون اکتفا می‌کنند. همه‌ی اون کتاب‌ها خیلی کسالت آورند و در نتیجه بچه‌‌ها یاد می‌گیرند از این کتاب‌ها متنفر باشند. این یه دورِ باطله که به نظر هیچ انتهایی نداره.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
این روزها والدین خودشون کتاب نمی‌خونن، ولی فکر می‌کنند باید بچههاشون رو مجبور به خوندن بکنند. چون خودشون کتابخون نیستند، در نتیجه هیچ ایده و نظری ندارند که به بچههاشون بدن. به این خاطر دلخوش به توصیه‌های وزارت آموزش‌وپروش هستند و به همون اکتفا می‌کنند. همه‌ی اون کتاب‌ها خیلی کسالت آورند و در نتیجه بچه‌‌ها یاد می‌گیرند از این کتاب‌ها متنفر باشند. این یه دورِ باطله که به نظر هیچ انتهایی نداره.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| تذکره الاولیاء - عطارنیشابوری |
و گفت: در جمله‌ی صفت‌ها رحمت است مگر در محبّت که در او هیچ رحمت نیست؛ بکُشند و از کُشته دِیَّتْ خواهند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
و گفت: در جمله‌ی صفت‌ها رحمت است مگر در محبّت که در او هیچ رحمت نیست؛ بکُشند و از کُشته دِیَّتْ خواهند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| در باب حکمت زندگی - آرتور شوپنهاور |
در نیمه‌ی دوم زندگی کم‌وبیش به این واقعیت می‌رسیم که سعادت تقریبا افسانه، ولی رنج واقعی است. لذا انسان‌های عاقل تنها به دنبال دوری از رنج و دستیابی به وضعیتی امن‌اند تا به دنبال لذت!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
در نیمه‌ی دوم زندگی کم‌وبیش به این واقعیت می‌رسیم که سعادت تقریبا افسانه، ولی رنج واقعی است. لذا انسان‌های عاقل تنها به دنبال دوری از رنج و دستیابی به وضعیتی امن‌اند تا به دنبال لذت!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| بار هستی - میلان کوندرا |
هیچ وسیله‌ای برای تشخیص تصمیم درست وجود ندارد، زیرا هیچ مقایسه‌ای امکان‌پذیر نیست. در زندگی با همه چیز برای نخستین بار برخورد می‌کنیم. مانند هنرپیشه‌ای که بدون تمرین وارد صحنه شود. اما اگر اولین تمرین زندگی، خود زندگی باشد، پس برای زندگی چه ارزشی می‌توان قائل شد؟ اینست که زندگی همیشه به یک «طرح» شباهت دارد. اما حتی طرح هم کلمه‌ی درستی نیست، زیرا طرح همیشه زمینه‌سازی برای آماده کردن یک تصویر است، اما طرحی که زندگی ماست طرح هیچ چیز نیست، طرحی بدون تصویر است...!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
هیچ وسیله‌ای برای تشخیص تصمیم درست وجود ندارد، زیرا هیچ مقایسه‌ای امکان‌پذیر نیست. در زندگی با همه چیز برای نخستین بار برخورد می‌کنیم. مانند هنرپیشه‌ای که بدون تمرین وارد صحنه شود. اما اگر اولین تمرین زندگی، خود زندگی باشد، پس برای زندگی چه ارزشی می‌توان قائل شد؟ اینست که زندگی همیشه به یک «طرح» شباهت دارد. اما حتی طرح هم کلمه‌ی درستی نیست، زیرا طرح همیشه زمینه‌سازی برای آماده کردن یک تصویر است، اما طرحی که زندگی ماست طرح هیچ چیز نیست، طرحی بدون تصویر است...!
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| اتاق شماره‌ی شش - آنتوان چخوف |
اگر هدف پزشکی را در این بدانیم که به کمک دارو از رنج‌ها کاسته شود، بی‌اختیار این سوال در ذهن شکل می‌گیرد: برای چه باید از این رنج‌ها کاسته شود؟ اولاً می‌گویند رنج انسان را به سوی تکامل سوق می‌دهد، ثانیاً اگر بشریت واقعاً یاد بگیرد که رنج‌های خود را به وسیله‌ی قرص و قطره تخفیف دهد، پس حتماً مذهب و فلسفه را که تا امروز از همه‌ی بلاها به آن‌ها پناه می‌برد، و حتی خوشبختی را کنار خواهد گذاشت.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
اگر هدف پزشکی را در این بدانیم که به کمک دارو از رنج‌ها کاسته شود، بی‌اختیار این سوال در ذهن شکل می‌گیرد: برای چه باید از این رنج‌ها کاسته شود؟ اولاً می‌گویند رنج انسان را به سوی تکامل سوق می‌دهد، ثانیاً اگر بشریت واقعاً یاد بگیرد که رنج‌های خود را به وسیله‌ی قرص و قطره تخفیف دهد، پس حتماً مذهب و فلسفه را که تا امروز از همه‌ی بلاها به آن‌ها پناه می‌برد، و حتی خوشبختی را کنار خواهد گذاشت.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| پیامبر و دیوانه - جبران خلیل جبران |
دردِ شما شکستن پوسته‌ای است که فهمِ شما را دربردارد. همان‌گونه که هسته میوه باید بشکند تا مغز آن آفتاب ببیند، شما هم باید با درد خود آشنا شوید.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
دردِ شما شکستن پوسته‌ای است که فهمِ شما را دربردارد. همان‌گونه که هسته میوه باید بشکند تا مغز آن آفتاب ببیند، شما هم باید با درد خود آشنا شوید.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| بیچارگان - داستایفسکی |
سقفِ آزادی، رابطه‌ی مستقیم با قامتِ فکری مردمان دارد. در جامعه‌ای که قامتِ تفکر و همت مردم کوتاه باشد، سقفِ آزادی هم به همان نسبت کوتاه می‌شود. وقتی سقف کوتاه باشد، آدم‌های بزرگ سرشان آنقدر به سقف می‌خورد که حذف می‌شوند، آدم‌های کوتوله اما راحت جولان می‌دهند. مردمِ عوام هم برای بقا آنقدر سرشان را خم می‌کنند، که کوتوله می‌شوند و سقف‌ها پایین و پایین‌تر می‌آید و مردم بیشتر و بیشتر قوز می‌کنند، تا اینکه کمر خم می‌شود و دیگر نمی‌توانند قد راست کنند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
سقفِ آزادی، رابطه‌ی مستقیم با قامتِ فکری مردمان دارد. در جامعه‌ای که قامتِ تفکر و همت مردم کوتاه باشد، سقفِ آزادی هم به همان نسبت کوتاه می‌شود. وقتی سقف کوتاه باشد، آدم‌های بزرگ سرشان آنقدر به سقف می‌خورد که حذف می‌شوند، آدم‌های کوتوله اما راحت جولان می‌دهند. مردمِ عوام هم برای بقا آنقدر سرشان را خم می‌کنند، که کوتوله می‌شوند و سقف‌ها پایین و پایین‌تر می‌آید و مردم بیشتر و بیشتر قوز می‌کنند، تا اینکه کمر خم می‌شود و دیگر نمی‌توانند قد راست کنند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| انسان‌ها در عصر ظلمت - هانا آرنت |
فهمیدن، فعالیتی پایان‌ناپذیر است که طی آن، در عینِ تنوع و تغییر مدام، با واقعیت کنار می‌آییم و آشتی می‌کنیم و به عبارت دیگر، در جهان احساس آشنایی و آسودگی می‌کنیم. فهمیدن، روندی پایان‌ناپذیر است و بنابراین، نمی‌تواند هیچ نتیجه‌ای نهایی تولید کند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
فهمیدن، فعالیتی پایان‌ناپذیر است که طی آن، در عینِ تنوع و تغییر مدام، با واقعیت کنار می‌آییم و آشتی می‌کنیم و به عبارت دیگر، در جهان احساس آشنایی و آسودگی می‌کنیم. فهمیدن، روندی پایان‌ناپذیر است و بنابراین، نمی‌تواند هیچ نتیجه‌ای نهایی تولید کند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| كليدر - محمود دولت آبادی |
این جماعت به دو چیز عادت دارند؛ نکبت و قدرت. نکبت را با قناعت تحمل می‌کنند و قدرت را با ترس و پرستش.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
این جماعت به دو چیز عادت دارند؛ نکبت و قدرت. نکبت را با قناعت تحمل می‌کنند و قدرت را با ترس و پرستش.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
| کافکا در کرانه - هاروکی موراکامی |
وقتی چیزی مرا رنج می‌داد، در موردِ آن با هیچ‌کس حرفی نمی‌زدم. خودم در موردش فکر می‌کردم،به نتیجه می‌رسیدم و به تنهایی عمل می‌کردم. نه اینکه واقعا احساسِ تنهایی بکنم، فکر می‌کردم که انسان‌ها، در آخر، باید خودشان، خودشان را نجات دهند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly
وقتی چیزی مرا رنج می‌داد، در موردِ آن با هیچ‌کس حرفی نمی‌زدم. خودم در موردش فکر می‌کردم،به نتیجه می‌رسیدم و به تنهایی عمل می‌کردم. نه اینکه واقعا احساسِ تنهایی بکنم، فکر می‌کردم که انسان‌ها، در آخر، باید خودشان، خودشان را نجات دهند.
#پاراگراف
@SustainedBlueButterfly