تهران
تجمع مردم مبارز در خیابان شریعتی با شعار:

"مرگ بر دیکتاتور"
"هر یه نفر کشته شه هزار نفر پشتشه"
" این همه سال جنایت مرگ بر این ولایت"

#قیام_علیه_اعدام
#انقلاب_برای_زندگی
@SocialistL

سنندج
شامگاه یکشنبه ۱۸ دی : درگیری در کمربندی ۲۵ و کارآموزی
#زن_زندگی_آزادی
#قیام_علیه_اعدام
#انقلاب_برای_زندگی
@SocialistL

نسل قهرمان
🚩 سرود نسل قهرمان🚩
سانان محمدی و شاهو شریفی
#زن_زندگی_آزادی
#اتحاد_مبارزه_پیروزی
@SocialistL

قزوین
مردم قزوین با شعار آزادی آزادی
#زن_زندگی_آزادی
یکشنبه ۱۸ دی ماه
@SocialistL

بندرعباس ۱۸ دی ماه
تجمع و اعتراضات شبانه مردم
علیه حکومت اعدام
#مبارزه_ادامه_دارد
#زنده_باد_انقلاب
@SocialistL

تظاهرات دانشجویان دانشگاه بهشتی
نه زندان، نه اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان
یکشنبه ۱۸دی
@SocialistL

#بیانیه
بیانیۀ دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس به مناسبت ۱۸ دی

صبح روز 18 دی سال 1398 در همان روزهایی که زمزمه «انتقام سخت» از امریکا به گوش می‌رسید خبری تکان‌دهنده با این مضمون در صدر اخبار قرار گرفت: «هواپیمای پروازps752 تهران به اوکراین دقایقی پس از پرواز سقوط کرد و همه 176 مسافر آن کشته شدند». کشته شدن مسافران هواپیما اگرچه تلخ اما برای ما که به ماشین ِمرگ‌های غیرطبیعیِ و حکومتی عادت کرده بودیم قابل هضم بود؛ حکومتی که با آنچه انجام می‌دهد یا آنچه انجام نمی‌دهد، باواسطه یا بی‌واسطه، مرگ را بیش از هر از چیز دیگری از زمین‌وهوا بر سرمان آوار کرده است. با اعتراف نیروی هوایی ارتش به زدن هواپیما با دو موشک به واسطه‌ی «خطای انسانی» (اساساً هر جنایتی ریشه در خطایی انسانی دارد؛ مسئله حیاتی اما این است: چه کسانی با چه انگیزه‌هایی و با چه اهدافی مرتکب جنایت می‌شوند. در مورد جنایت دولتی پرسش مهم‌تری نیز پیش می‌آید: چگونه می‌توان از دولتی که جنایت می‌کند دادخواهی کرد؟) مشخص شد که آری «انتقام سخت» انجام شده است؛ همان انتقام سختی که چند ماه پیش از آن در آبان‌ماه از تهی‌دست‌ترین اقشار گرفته شد و هزاران نفر را به کام مرگ فرستاد، همان انتقامی که از معترضین دی‌ماه 96، جوانان سبزِ 88، شاعران و نویسندگان دهه 70 و درگورخفتگانِ خاوران دهه 60 گرفته شد. عجيب نيست كه در همین لحظه‌ي كنوني «خدای دهه شصت» با «اعدام» جوانان معترض در خیابان و زندان‌ها مشغول انتقام و قتلِ حکومتی‌ست. آنچه با شلیک موشک ارتش و لاپوشانی حقیقتْ ساقط شده بود نه صرفاً هواپیمای اوکراینی بلکه سقوط و فروپاشیِ اندک باقی‌مانده‌های اعتمادی بود میان مردم و حکومتی که قوای نظامی و امنیتی‌اش را به مرکز ثقل خود تبدیل کرده است؛ همان قوایی که اکنون بیش از هر زمان دیگری می‌دانیم که «فداییِ حاکم» است نه حافظ امنیت و حقوق مردم.
اکنون پس از سه سال یاد قربانیان پرواز اوکراینی را در شرایطی گرامی می‌داریم که احساسات متناقضی را تجربه می‌کنیم؛ هم سوگوار تمامیِ قربانیانِ ماشین مرگِ این سال‌ها هستیم و هم قلبمان سرشار از امید و شوری است که در «زن زندگی آزادی» تجربه می‌کنیم. شاید هیچ‌گاه بیش از این به لحظه‌ی دادخواهی و ازکارانداختن ماشین مرگ و در آغوش کشیدن زندگی نزدیک نبوده و تخیلش نکرده بودیم. بیایید در این برهه‌ی تاریخیِ بیم و امید به سرنوشتِ جوانان پرواز اوکراینی فکر کنیم که ماشین مرگ با آن‌ها چه کرد و «ما» درقبال آن‌ها و دیگر قربانیان چه مسئولیتی داریم. جوانانِ پرواز مانند خیل عظیم ایرانیان، آن هنگام که موهبت زندگی‌ای آزاد، برابر، امن و انسانی از آن‌ها دریغ شده و ناچار به مهاجرت و ترک وطن شدند مرگ را برای بار اول تجربه کردند. ماشین مرگ و زندگی‌ستانی که ایران را همواره برای «خودی»ها خواسته و دستیابی به منافع و فرصت‌های مشروع را مشروط به بیعت با نظام كرده است جوانان را به تزویر، هم‌نوع‌فروشی، بیکاری، خانه‌نشینی، افسردگی، اعتیاد، مهاجرت و سایر اَشکالِ معارضِ زندگی سوق داده است. قربانیان پرواز اوکراینی که از شبحِ مرگ ابتدایی جان سالم به در برده بودند این بار حریفِ زندگی‌ستیزان نشده و به صف طولانی ایرانیانی پیوستند که فرصتِ چرخه‌ی طبیعیِ مرگ و زندگی از آن‌ها ستانده شده است.
ما دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس در آستانه‌ی 18 دی همگام با سایر اقشار و گروه‌های مردم، ضمن محکوم کردن این جنایت فراموش‌ناشدنی، باری دیگر وفاداری‌مان را با آرمان‌های خیزش «زن زندگی آزادی» که دادخواهان را از گوشه‌گوشه‌ی تاریخ و جغرافیای سرکوب و مرگ گرد هم آورده است مورد تأکید قرار می‌دهیم. ما فکر می‌کنیم که مسئولیت اخلاقی و ملی‌مان نسبت به همه‌ی قربانیان این چهار دهه در گرو مقاومتی سرسختانه در برابر ماشین مرگِ حکومتی و امید به متلاشی ساختن آن است؛ مقاومتی که شاید یکی از جلوه‌هایش همبستگی با مطرودان و محذوفان، ماندن در وطنِ ربوده‌شده‌مان علی‌رغم دشواری‌های انکارناپذیرش و سرسختی در برابر وسوسه‌های مهاجرت باشد، شبیه به قطعه‌ای از سرودی که این روزها زمزمه‌اش می‌کنیم: «سفر چرا، بمان و پس بگیر».

#دانشگاه_تربیت‌مدرس
@SocialistL

#فراخوان
فراخوان به تظاهرات با حضور در خیابان توسط جوانان در جوانرود
@SocialistL

راهپیمایی ایرانیان در لندن
علیه حکومت اعدام
امروز یکشنبه ۱۸ دی، ۸ ژوئیه
#قیام_علیه_اعدام
#انقلاب_برای_زندگی
@SocialistL

جان دو مبارز دیگر در خطر قرار گرفته است:
#محمد_بروغنی #محمد_قبادلو

این رژیم آدمکش اگر با زور و توان سرنگون نشود، فرزندان این سرزمین را یکی پس از دیگری خواهد کشت.
تنها مرگ حکومت و سیستم‌شان است که امنیت را برای مردم به یک پدیده پدیهی تبدیل می کند.
نگذاریم ماشین کشتارشان عزیزانمان را از ما بگیرد.
تنها ادامه مبارزه و پیشبردن انقلاب با قدرت توده‌ای است که می تواند، ما را نجات دهد.
راهی جز قیام سراسری علیه حکومت و به سرانجام رساندن انقلاب نداریم !
#قیام_علیه_اعدام
#انقلاب_برای_زندگی
@SocialistL

اذان صبح سرود مرگ ما بود
#نه_به_اعدام #نه_به_اذان_مرگ‌آور
@SocialistL

فراخوان مردمی برای مراسم سوم ‎#سیدمحمد_حسینی

دوشنبه ۱۹ دی‌ماه، ساعت ۱۵، بهشت علی اشتهارد، قطعه ۶۰
#از_مردم_به_مردم
@SocialistL

بابل
شامگاه ۱۸ دی ماه
مرگ بر جمهوری اعدامی
#قیام_علیه_اعدام
#انقلاب_برای_زندگی
@SocialistL

محمد !
من به تو خیلی فکر میکنم .
به آن "خداحافظی" آخرِ شکسته در گلویت که کسی نبود تا به او بگویی.
به آن غربت میان دیوارهای سیمانی.
به اینها خیلی فکر میکنم.

از متنی از سودابه فرضیپور
@SocialistL

حکم اعدام کامبیز خروت یک نوجوان بلوچ که در جریان اعتراضات‌ مردمی در زاهدان بازداشت شده بود توسط دادگاه کیفری این شهر صادر شد.
#کامبیز_خروت متولد ۱۲ بهمن ماه ۱۳۸۰ از منطقه جام جم زاهدان است.

#قیام_علیه_اعدام #انقلاب_برای_زندگی
#زن_زندگی_آزادی
@SocialistL

گزارشی از یک شاهد عینی از حرکت مردم به سمت رجایی شهر در بامداد ۱۹ دی
"تمام مسیرهای منتهی به زندان و بسته بودن با ماشین و نیروهای پلیس که حتی با مردم حرف نمیزدن فقط یه مسیر بود که اراذل لباس شخصی با اسلحه و باتون جلو مردم و میگرفتن مدارک و میگرفتن عکس مینداختن کسی اصرار میکرد پلاکشو میکندن پیاده میکردن میزدن اما از بیست متر پایینتر همه میدونستن چی در انتظارشونه ولی کسی دور نمیزد کسی برنمیگشت همه میرفتن جلو انقدر پلاک تهران و کرج اطراف مسیرهای مسدود شده بود که کسی باور نمیکنه ساعت پنج صبح بود .اشک تو چشم آدم جمع میشد .کاش این مردم به حقشون برسن."
واکنش سریع مردم و گسترش اعتراضات در ابعاد مختلف کاراترین سلاح علیه جلادان و احکام اعدام‌شان است.
خوشبختانه تا حالا خبری از اجرای حکم نیامده است. باید فشارها را بیشتر و به جیزی غیر از لغو حکم اعدام راضی نباشیم!

#محمد_قبادلو #محمد_بروغنی
#قیام_علیه_اعدام
#انقلاب_برای_زندگی
@SocialistL