#به_وقت_کتاب

✍🏻 این رمان هیجان انگیز، مخاطب را غرق داستان زندگی پرفراز و نشیب زنی می کند که مجبور است برای حفظ آزادی خود مدام در فرار باشد. استخوان قوزک پای قهرمان زن این اثر کلاسیک، هنگام فرار از سلول خود در زندان آسیب می بیند. او به سختی خود را به نزدیک جاده و دور از دیوارهای زندان می رساند و توسط خلافکاری خرده پا به نام جولین نجات داده می شود.

📕 | قوزک پا
✍🏼 | #آلبرتین_سارازان

👈 دانلود کتاب قوزک پا

📚 | @SaCafeketab

فرقی میان این حکومت و آن حکومت نمی‌بینم.

ما اصلاً زندگی بشری نمی‌‌کنیم. زندگی ما زندگی نباتی است. درست مثل یک درخت. زمستان که آمد و برگ و بارش ریخت می‌نشیند به انتظار بهار، تا برگ دربیاورد. بعد به انتظار تابستان، تا میوه بدهد. بعد به انتظار باران، بعد به انتظار کود، و همین‌جور؛ همه‌اش به انتظارِ تحولات.

#جلال_آل_احمد
از کتاب "نون والقلم"

📚 | @SaCafeketab

می‌دانی چیست؟ دلم می‌خواهد از فرقه‌ی غرق‌شدگانِ دنیا رها شوم و به آوای قلبم گوش دهم. نفرتی درونم نداشته باشم و بگذرم از تمام کسانی که تلاش کردند روح ناپاک‌شان را بر روحم پیوند بزنند.

اصالت واقعی در این است که بدهکار زندگی نباشم، که پایبند قوانین همیشه معتبر طبیعت باشم و بتوانم عبور کنم از هرآنچه روحم را می‌آزارد.

#عباس_ناظری

📚 | @SaCafeketab

📚 | آخرین مهلت
✍️ | #ژان_پل_سارتر
🏷 | #ادبیات_فرانسه

💬ژان پل سارتر در رمان «آخرین مهلت»، به وقایع آغاز جنگ جهانی دوم پرداخته و بیهودگی جنگ و زندگی مردم آن زمان را بیان می کند و مانند سایر آثارش، انسان را موجودی آزاد می داند که در هر مقام و منزلتی حق دارد از قید و بند اجتماع و از مقررات محدود خود ساخته رها شود.

🔗 لینک دانلود کتاب 👉

📚 | @SaCafeketab

💬این اخبار وحشتناک بدنم را می لرزاند. هنوز خون میلیونها مردمی که در آتش جنگ جهانی اول ریخته شده خشک نشده و بومی آن در فضای اروپا پراکنده است و اکنون این دیوانه اطریشی می خواهد دنیا را به خاک و خون بکشد. این مردم مصیبت دیده خبرهای امروز را مانند یک خبر عادی تلقی می کنند و در نظر ندارند چه مصائب هولناک و چه منظره های خوفناک در انتظار آنهاست.

#ژان_پل_سارتر
از کتاب "آخرین مهلت"

📚 | @SaCafeketab

به قول فروغ فرخزاد:

فعلا میسازم،
چه میشود کرد؟
مگر میشود
دنیار را پاره کرد
و از داخلش
خوشبختی در آورد؟
همین است که هست...

📚 | @SaCafeketab

دیدن این که کسی از «چشم» یا از «پا» یا از «بینی» یا از «زبان» یا از «سر» ناقص است، به نظرم جزئی‌ترین عیب‌ها است؛ از آنرو که من عیوب بسیار مهم‌تری را دیده‌ام.
اشخاصی هستند که تنها «چشم»اَند یا تنها «گوش» یا تنها یک «شکمِ بزرگ» یا تنها یک چیزِ بزرگ دیگر! من این قبیل مردمان را «اِفلیجان واژگون» نام نهاده‌ام.

#فریدریش_نیچه
از کتاب "چنین گفت زرتشت"

📚 | @SaCafeketab

می‌دانی "دلتنگی" چیست؟
دلتنگی آن است که جسمت نتواند به آنجایی
برود که جانت به آنجا می‌رود...

-محمود درویش

📚 | @SaCafeketab

باور کنید اگر به کسی بگویید دوستش دارید کوچکترین ضرری متوجه او نمی‌کنید و این کارِ بسیار ساده‌ای است،
اگر خجالت می‌کشید این لفظ را
به زبان بیاورید، آن را بنویسید
و اگر این کار را هم نمی‌توانید انجام دهید،
عملا علاقه خود را نشان دهید
ولی حتما آن‌ها را ابراز کنید، نه یک‌بار بلکه چندین بار و مطمئن باشید هیچکس از شنیدن آن خسته نمی‌شود
ممکن است مخاطب شما بگوید
لازم نیست بگویی، میدانم دوستم داری،
اما باور کنید او هم از شنیدن این عبارت لذت می‌برد...

#لئو_بوسکالیا

📚 | @SaCafeketab

این‌جا مقصد نیست. آغاز هم نیست. فقط گریزی‌ست برای حرف زدن با خودم، با خودش.
با کسی که همواره در من است و با من نیست، و از این روست که "او" خطابش می‌کنم.
تکه‌ای هستم جدا شده از چیزی که نمی‌شناسمش. تبعید شده‌ام به زمین انسان‌ها.
سیاره‌ام مدت‌هاست که فراموشم کرده است. لااقل بر من بتاب، تا بی‌تابی‌هایم را در تابش خودت ببینی.

#آنتوان‌_دوسنت_اگزوپری
از کتاب "زمین انسان‌ها"

📚 | @SaCafeketab

مشکلی که من با لغت "معلولیت" دارم این است که
به محض شنیدن معلولیت، همه به یاد کسانی می‌افتند که نمی‌بینند یا نمی‌شنوند یا نمی‌توانند راه بروند. درحالیکه اینها اگر هم معلولیت باشد، ساده‌ترین شکل آن است.

آنها که احساس در وجودشان مرده است را معلول نمی‌دانیم. آنها که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند یا نیاموخته‌اند که صادقانه در مورد احساسشان حرف بزنند را معلول نمی‌دانیم. آنها که نمی‌توانند دوستی‌های خوب و بلند مدت بسازند را معلول نمی‌دانیم. آنها که نمی‌توانند بفهمند که در زندگی چه می‌خواهند را معلول نمی‌دانیم. آنها که چشمشان جز خودشان نمی‌بیند را معلول نمی‌دانیم. آنها که دستشان به امید نمی‌رسد و در انتظارند که دیگران امید و انگیزه را پیش پایشان قرار دهند را معلول نمی‌دانیم.

این "معلولیت‌های واقعی" را نمی‌بینیم، و از اینکه دست و پا و چشم و گوش داریم، احساس سلامت می‌کنیم!

#فرد_راجرز

📚 | @SaCafeketab

در غیاب تو درِ دنیا را به روی خود بسته‌ام. یعنی من عملا نبسته‌ام، خودش بسته شده است. دنیایی که تو در آن نیستی، می‌خواهم اصلا نباشد‌... مرا بگو که اینقدر خرم و نمی‌فهمم که نوشتن این مطالب خیال تو را ناراحت می‌کند. اصلا مرده‌شور مرا ببرد که به قد و قواره زندگی تو تراشیده نشده‌ام.

-نامه جلال آل احمد به سیمین دانشور

📚 | @SaCafeketab

گذشته همچون گردابی است. اگر به آن اجازه دهی بر لحظه‌ی اکنونت حاکم شود، تو را به درون خود خواهد کشید. زمان فقط یک توهم است. چیزی که به آن نیاز داری، زندگی در همین لحظه‌ی اکنون است. تنها چیزی که اهمیت و ارزش دارد، همین است.

#الیف_شافاک

📚 | @SaCafeketab

خدایان هر چیز را می‌بخشند، مگر آنکه انسان بخواهد از خویشتن درگذرد و به آنان راه یابد، خویشتن را نفی کند تا با آنان یگانه شود. این گناهی بزرگ است و انگیزه چنین گناهی دانایی است. نه تنها در اساطیر یونانی بلکه در داستانهای سامی نیز گناه زاده معرفت است.

#سوفوکلس
از کتاب "افسانه تبای"

📚 | @SaCafeketab

آنچه فرد تحصیل‌کرده را از فرد خودآموخته مشخص می‌سازد، وسعت دانش نیست بلکه مراتب مختلف نیروی حیات و اعتماد‌ به نفس‌ است.

#میلان_کوندرا
از کتاب "بار هستی"

📚 | @SaCafeketab

دنیا را بغل گرفتیم
گفتند امن است
هیچ کاری با ما ندارد
خوابمان برد
بیدار که شدیم
دیدیم
آبستن تمام دردهایش شده‌ایم.

#حسین_پناهی

📚 | @SaCafeketab

از تو بیزارم هِنری؛ زیرا نیک میدانم هیچکس را هیچوقت چنان دوست نداشتم که تو را.
دلتنگ صدای تو ام، دستانت، آغوشت، بدنت، مهربانی ات، خوی وحشی ات، خوی نیکت و بیش از همه دلتنگ دوستی مان...

-نامه آنائیس نین به هنری میلر

📚 | @SaCafeketab

می‌دانم اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم دنیا تمام تلاشش را می‌کند تا مرا در شرایط او قرار دهد، تا به من ثابت کند در تاریکی همهٔ ما شبیه یکدیگریم!

#ویکتور_هوگو
از کتاب "مردی که می‌خندد"

📚 | @SaCafeketab

پناه برده‌ام به جهانِ کتاب‌ها
شهری بدون خشم و هیاهو کنجی پر از سکوت ، پر از سبزیِ خیال ...

📚 | @SaCafeketab