درود بر شما، وقت بخیر🌺 جولان تانک های شرمن در خیابان های هلند در هشتادمین سالگرد اجرای عملیات ناموفق Market Garden
#کلیپ
#تاریخ
#جنگ_جهانی_دوم
@SNTankograd
#کلیپ
#تاریخ
#جنگ_جهانی_دوم
@SNTankograd
Tankograd 🛡
به روزرسانی آخرین وضعیت میدانی جنگ اوکراین @SNTankograd
ماه آگوست میلادی به نسبت چند ماه قبل از آن شاهد تغییرات میدانی قابل توجه در میدان نبرد بود؛ ارتش اوکراین با حمله غافلگیرکننده به استان کورسک روسیه محور درگیری جدیدی را ایجاد کردند و در سوی مقابل نیز قوای روس موفق به پیشروی عمیق در جبهه پوکروفسک شده و خود را به 8 کیلومتری این شهر رساندند اما از ابتدای سپتامبر تقریبا هر دو ارتش پشت خطوط دفاعی جدید رقیب متوقف شده و نبرد مجددا فرسایشی شده است.
مهمترین محورهای درگیری در حال حاضر موارد زیر هستند:
جبهه کورسک: ارتش اوکراین پس از پیشروی سریع اولیه در جبهه ای به عمق بیشینه 23 و عرض حدود 45 کیلومتر موفق به محاصره حدود 3 هزار نیروی روسی در جنوب رودخانه Seym شد و با انهدام چندین پل ثابت و پل های شناور نصب شده روسیه روی این رودخانه ارتباط لجستیکی این منطقه را با عقبه ارتش روسیه قطع کرده بود؛ اما تاخیر قوای اوکراینی در حمله به بخش غربی جبهه کورسک موجب شد تا روسها ضد حمله بزرگی را از محور شهر korenovo آغاز کنند که منجر به تصرف دو شهرک مهم اسناگوست و لیوبیمووکا و چندین روستای دیگر در جنوب شرقی این شهر شد؛ روسها مجموعا موفق به بازپسگیری حدود 10 درصد از مناطق از دست رفته در استان کورسک شدند.
در سمت مقابل ارتش اوکراین تلاش کرد تا با ایجاد محوری جدید از جنوب شهرک Veseloye خود را به شهر Glushkovo به عنوان هدف اصلی محور غربی عملیات کورسک برسانند اما با شناسایی ستون های پیشرو اوکراینی این حمله توسط ارتش روسیه دفع شد.
جبهه پوکروفسک: پس از پیشروی سریع ارتش روسیه در ماه آگوست و تبدیل فاصله 20 کیلومتری تا پوکروفسک به حدود 8 کیلومتر و با فشار شدید رسانه ای به دولت و فرماندهان اوکراینی، سرانجام قوای کمکی و آتش پشتیبانی اضافه به شهر پوکروفسک رسیده و اوکراینی ها موقتا موفق به متوقف کردن ارتش روسیه شده اند؛ در حال حاضر خط اصلی درگیری در اطراف نووهرودیوکا بوده و چند تلاش ارتش روسیه برای ستون کشی زرهی و ادامه پیشروی به سمت شمال غربی این منطقه با تلفات سنگین و ناکامی همراه بوده است؛ پیش بینی می شود ارتش روسیه خود را برای یک تهاجم پاییزه بسیار بزرگ در این محور (مشابه با آودیوکا پاییز 2023) آماده کند.
جبهه وولدار: بحرانی ترین وضعیت در حال حاضر برای طرف اوکراینی در این محور است؛ علی رغم حدود 30 ماه مقاومت مدافعین اوکراینی در محور شهر Vuhledar در حال شرایط برای آنها بسیار دشوار شده و خطوط پشتیبانی از شهر زیر آتش سنگین توپخانه ارتش روسیه قرار دارد؛ به کمک مین ریزی بسیار سنگین و متراکم ارتش اوکراین در جنوب شهر وولدار چندین تک سنگین زرهی روسیه در این محور به فاجعه منتهی شده است و به همین منظور فرماندهان روس در تلاش هستند تا از دو جناح شرقی و غربی به سمت وولدار پیشروی کنند که به دلیل اینکه جاده های ارتباطی قابل مین ریزی سنگین نیستند پیشروی برای ارتش روسیه تا حدودی آسان تر است.
جبهه تورتسک: در این محور هدف اصلی ارتش روسیه رسیدن به شهر استراتژیک کونستانتینیوکا است که اهمیتی به اندازه پوکروفسک دارد و برای این منظور ابتدا بایستی دو شهر تورتسک و نیویورک تصرف شوند که از سال 2014 تا به امروز (پس از سقوط هورلیوکا) تبدیل به دژ دفاعی ارتش اوکراین شده اند؛ روسها برای چند روز موفق به تصرف نیویورک شدند اما با ضد حمله ارتش اوکراین مجددا از بخش شمالی این شهر عقب نشینی کردند؛ در شهر تورتسک نیز قوای روسی در ورودی شرقی این شهر مستقر هستد اما فعلا موفق به عبور از مدافعین اوکراینی در نبرد شهری سنگین در این منطقه نشده اند.
جبهه چاسیویار: مدت زیادی است که ارتش روسیه در این محور موفقیتی به دست نیاورده و در شرق کانال عبوری از چاسیویار متوقف شده اند؛ چندین تلاش قوای پیاده روسی برای عبور از کانال و ایجاد سرپل در غرب آن نیز بی نتیجه بوده و فعلا خبری از عملیات بزرگ برای ورود به این شهر مهم شنیده نمی شود؛ بر اساس تحلیل کارشناسان احتمالا روسها حمله نهایی به چاسیویار را به پس از عملیات پاییزه پوکروفسک موکول خواهند کرد.
در سایر محورها نظیر کوپیانسک و ووچانسک در خارکیف و ولیکا نووسیلکا در زاپوریژیا درگیری پراکنده و بدون تغییر خاصی در وضعیت میدانی در حال انجام است و در میان مدت نیز بیشتر محورهای فرعی محسوب خواهند شد.
Éowyn
#اوکراین
#روسیه
#وضعیت_میدانی
@SNTankograd
مهمترین محورهای درگیری در حال حاضر موارد زیر هستند:
جبهه کورسک: ارتش اوکراین پس از پیشروی سریع اولیه در جبهه ای به عمق بیشینه 23 و عرض حدود 45 کیلومتر موفق به محاصره حدود 3 هزار نیروی روسی در جنوب رودخانه Seym شد و با انهدام چندین پل ثابت و پل های شناور نصب شده روسیه روی این رودخانه ارتباط لجستیکی این منطقه را با عقبه ارتش روسیه قطع کرده بود؛ اما تاخیر قوای اوکراینی در حمله به بخش غربی جبهه کورسک موجب شد تا روسها ضد حمله بزرگی را از محور شهر korenovo آغاز کنند که منجر به تصرف دو شهرک مهم اسناگوست و لیوبیمووکا و چندین روستای دیگر در جنوب شرقی این شهر شد؛ روسها مجموعا موفق به بازپسگیری حدود 10 درصد از مناطق از دست رفته در استان کورسک شدند.
در سمت مقابل ارتش اوکراین تلاش کرد تا با ایجاد محوری جدید از جنوب شهرک Veseloye خود را به شهر Glushkovo به عنوان هدف اصلی محور غربی عملیات کورسک برسانند اما با شناسایی ستون های پیشرو اوکراینی این حمله توسط ارتش روسیه دفع شد.
جبهه پوکروفسک: پس از پیشروی سریع ارتش روسیه در ماه آگوست و تبدیل فاصله 20 کیلومتری تا پوکروفسک به حدود 8 کیلومتر و با فشار شدید رسانه ای به دولت و فرماندهان اوکراینی، سرانجام قوای کمکی و آتش پشتیبانی اضافه به شهر پوکروفسک رسیده و اوکراینی ها موقتا موفق به متوقف کردن ارتش روسیه شده اند؛ در حال حاضر خط اصلی درگیری در اطراف نووهرودیوکا بوده و چند تلاش ارتش روسیه برای ستون کشی زرهی و ادامه پیشروی به سمت شمال غربی این منطقه با تلفات سنگین و ناکامی همراه بوده است؛ پیش بینی می شود ارتش روسیه خود را برای یک تهاجم پاییزه بسیار بزرگ در این محور (مشابه با آودیوکا پاییز 2023) آماده کند.
جبهه وولدار: بحرانی ترین وضعیت در حال حاضر برای طرف اوکراینی در این محور است؛ علی رغم حدود 30 ماه مقاومت مدافعین اوکراینی در محور شهر Vuhledar در حال شرایط برای آنها بسیار دشوار شده و خطوط پشتیبانی از شهر زیر آتش سنگین توپخانه ارتش روسیه قرار دارد؛ به کمک مین ریزی بسیار سنگین و متراکم ارتش اوکراین در جنوب شهر وولدار چندین تک سنگین زرهی روسیه در این محور به فاجعه منتهی شده است و به همین منظور فرماندهان روس در تلاش هستند تا از دو جناح شرقی و غربی به سمت وولدار پیشروی کنند که به دلیل اینکه جاده های ارتباطی قابل مین ریزی سنگین نیستند پیشروی برای ارتش روسیه تا حدودی آسان تر است.
جبهه تورتسک: در این محور هدف اصلی ارتش روسیه رسیدن به شهر استراتژیک کونستانتینیوکا است که اهمیتی به اندازه پوکروفسک دارد و برای این منظور ابتدا بایستی دو شهر تورتسک و نیویورک تصرف شوند که از سال 2014 تا به امروز (پس از سقوط هورلیوکا) تبدیل به دژ دفاعی ارتش اوکراین شده اند؛ روسها برای چند روز موفق به تصرف نیویورک شدند اما با ضد حمله ارتش اوکراین مجددا از بخش شمالی این شهر عقب نشینی کردند؛ در شهر تورتسک نیز قوای روسی در ورودی شرقی این شهر مستقر هستد اما فعلا موفق به عبور از مدافعین اوکراینی در نبرد شهری سنگین در این منطقه نشده اند.
جبهه چاسیویار: مدت زیادی است که ارتش روسیه در این محور موفقیتی به دست نیاورده و در شرق کانال عبوری از چاسیویار متوقف شده اند؛ چندین تلاش قوای پیاده روسی برای عبور از کانال و ایجاد سرپل در غرب آن نیز بی نتیجه بوده و فعلا خبری از عملیات بزرگ برای ورود به این شهر مهم شنیده نمی شود؛ بر اساس تحلیل کارشناسان احتمالا روسها حمله نهایی به چاسیویار را به پس از عملیات پاییزه پوکروفسک موکول خواهند کرد.
در سایر محورها نظیر کوپیانسک و ووچانسک در خارکیف و ولیکا نووسیلکا در زاپوریژیا درگیری پراکنده و بدون تغییر خاصی در وضعیت میدانی در حال انجام است و در میان مدت نیز بیشتر محورهای فرعی محسوب خواهند شد.
Éowyn
#اوکراین
#روسیه
#وضعیت_میدانی
@SNTankograd
Tankograd 🛡
طرح آزمایشی توپخانه خودکششی 2-CT در خدمت ارتش اوکراین. این طرح ماژولار بر مبنای توپ ۱۰۵ میلیمتری روی خودروی هاموی یک تحول در مفهوم توپخانه خودکششی به شمار می‌رود و توپخانه‌ای بسیار مانورپذیر و سریع در تحرک و آتشباری فراهم میکند. @Minas_Tirith2024
طرح سیستم هویتزر سیار چشم شاهین براساس حامل باری دو در هاموی یا " 2-CT HAWKEYE MHS" در لیست رسمی کمک های نظامی آمریکا به اوکراین قرار ندارد و در حقیقت حضور آن در اوکراین و تصاویری که اخیرا از به کارگیری آن منتشر شد (که صد البته جدید نبودند و مدت ها پیش در وبسایت سازنده منتشر شده بود) حاصل همکاری شرکت AM General با ارتش اوکراین به منظور بررسی و اثبات قابلیت های طرح در شرایط جنگی است.
البته صنایع مورد اشاره تنها سازنده هویتزر نیست و چند شرکت دیگر نیز در طراحی و ساخت این سیستم توپخانه ای به ایفای نقش پرداخته و از این جهت مجوز بازاریابی آن را دارند. اما در نهایت بیشترین بازاریابی و طرح محصول در بازارهای دنیا از طریق شرکت AM General صورت میگیرد.
اساس طرح، فناوری عقب نشینی نرم اختصارا SRT است که در سه محصول از جمله طرح سیستم هویتزر سیار 155 میلیمتری Butus، طرح سیستم توپخانه ای سیار 155 میلیمتری بین المللی یا INTERNATIONAL 155MM MOBILE ARTILLERY SYSTEM CONCEPT و هویتزر 105 میلیمتری چشم شاهین مورد استفاده قرار گرفته و مهمترین مزیت آن کاهش لگد یا عقب نشینی تا میزان حداکثر 60 درصد است
#توپخانه
#آمریکا
@SNTankograd
البته صنایع مورد اشاره تنها سازنده هویتزر نیست و چند شرکت دیگر نیز در طراحی و ساخت این سیستم توپخانه ای به ایفای نقش پرداخته و از این جهت مجوز بازاریابی آن را دارند. اما در نهایت بیشترین بازاریابی و طرح محصول در بازارهای دنیا از طریق شرکت AM General صورت میگیرد.
اساس طرح، فناوری عقب نشینی نرم اختصارا SRT است که در سه محصول از جمله طرح سیستم هویتزر سیار 155 میلیمتری Butus، طرح سیستم توپخانه ای سیار 155 میلیمتری بین المللی یا INTERNATIONAL 155MM MOBILE ARTILLERY SYSTEM CONCEPT و هویتزر 105 میلیمتری چشم شاهین مورد استفاده قرار گرفته و مهمترین مزیت آن کاهش لگد یا عقب نشینی تا میزان حداکثر 60 درصد است
#توپخانه
#آمریکا
@SNTankograd
سه طرحی که بر مبنای فناوری عقب نشینی نرم ارائه شده اند و در مطلب فوق مورد اشاره قرار گرفتند. این فناوری مبتنی بر کاهش عقب نشینی یا لگد هویتزر یا توپ است که از مهمترین مسائل در نصب آن بر روی حامل هایی خودرویی است (چه در نمونه کامیون سوار چه در مدل های سوار بر خودروهای ترابری سبک و تاکتیکی در کلاس هاموی)
مهار یا به بیان بهتر مدیریت نیروی عقب نشینی هویتزر که حاصل شلیک آن و حرکت لوله به سمت عقب و خلاف جهت شلیک پرتابه است، محدودیت هایی برای نصب قطعات توپخانه بر روی حامل ها ایجاد میکند و بر همین اساس میبایست حامل های تقویت شده از نظر شاسی، تعلیق و ...... را برای توپخانه استفاده کرد.
اما اگر به دنبال تغییرات عمده و هزینه بر در حامل نباشیم و بخواهیم یک سیستم توپخانه ای با قابلیت نصب عمومی ارائه دهیم باید مسئله عقب نشینی و نیروی حاصل از آن به نحوی حل شود.
@SNTankograd
مهار یا به بیان بهتر مدیریت نیروی عقب نشینی هویتزر که حاصل شلیک آن و حرکت لوله به سمت عقب و خلاف جهت شلیک پرتابه است، محدودیت هایی برای نصب قطعات توپخانه بر روی حامل ها ایجاد میکند و بر همین اساس میبایست حامل های تقویت شده از نظر شاسی، تعلیق و ...... را برای توپخانه استفاده کرد.
اما اگر به دنبال تغییرات عمده و هزینه بر در حامل نباشیم و بخواهیم یک سیستم توپخانه ای با قابلیت نصب عمومی ارائه دهیم باید مسئله عقب نشینی و نیروی حاصل از آن به نحوی حل شود.
@SNTankograd
نحوه عمل سیستم موسوم به فناوری عقب نشینی نرم یا SRT را در قالب یک عکس و کلیپ در این پست برای شما قرار میدهم. در این سیستم لوله و مکانیسم دافع پیش از شلیک به سمت جلو حرکت میکنند و گام عقب نشینی لوله را افزایش میدهند تا به این صورت امکان بهتری برای دفع لگد حاصل از شلیک در لوله فراهم شود.در عکس مورد اشاره از دو عبارت دستگاه عاید و دافع استفاده شده که دستگاه دافع به منظور خنثی کردن ضربه عقب نشینی و دستگاه عاید به منظور برگرداندن لوله به حالت اولیه به کار گرفته میشوند.
#مفاهیم
#تشریح_اجزاء
#فناوری
#توپخانه
#کلیپ
@SNTankograd
#مفاهیم
#تشریح_اجزاء
#فناوری
#توپخانه
#کلیپ
@SNTankograd
در هویتزر Hawkeye الزامات و قابلیت های مهم متعددی تعریف شده و قابلیت های مطرح و مهم این سیستم صرفا معطوف به مبحث تحرک نیست. به عنوان مثال ویژگی کاهش وزن و افزایش قابلیت حمل که جهت انتقال این سیستم به میدان از طریق روش های مختلف ترابری اهمیت ویژه ای دارد.
یا در یک نمونه دیگر کاهش تعداد خدمه، در این هویتزر در شرایط اضطراری حتی امکان اجرای آتش با وجود دو خدمه وجود دارد. ویژگی دیگری که میتوان نام برد نیاز کمتر به لجستیک و پشتیبانی است
در این سیستم دو جزء وجود دارد یکی خودروی حامل هویتزر 105 میلیمتری و دیگری خودروی پشتیبان مهمات که هر دو هاموی دو در با کابین زره پوش هستند. دیگر خبری از یک ساز و برگ عریض و طویل توپخانه ای وجود ندارد و هر زمان نیاز به استفاده از این هویتزر باشد تنها دو خودروی تاکتیکی هاموی مورد استفاده قرار میگیرند نه چیزی بیشتر
اتوماسیون، کاهش مدت زمان اجرای مراحل اجرای آتش و قابلیت بزن-در رو یا همان shoot-and-scoot که نیاز به استقرار طولانی مدت در یک موضع را بر طرف کرده و هویتزر قابلیت بقای بیشتری در میادین امروزی خواهد داشت(در میادینی که نقطه استقرار آتشبار به سرعت کشف شده و ...)
@SNTankograd
یا در یک نمونه دیگر کاهش تعداد خدمه، در این هویتزر در شرایط اضطراری حتی امکان اجرای آتش با وجود دو خدمه وجود دارد. ویژگی دیگری که میتوان نام برد نیاز کمتر به لجستیک و پشتیبانی است
در این سیستم دو جزء وجود دارد یکی خودروی حامل هویتزر 105 میلیمتری و دیگری خودروی پشتیبان مهمات که هر دو هاموی دو در با کابین زره پوش هستند. دیگر خبری از یک ساز و برگ عریض و طویل توپخانه ای وجود ندارد و هر زمان نیاز به استفاده از این هویتزر باشد تنها دو خودروی تاکتیکی هاموی مورد استفاده قرار میگیرند نه چیزی بیشتر
اتوماسیون، کاهش مدت زمان اجرای مراحل اجرای آتش و قابلیت بزن-در رو یا همان shoot-and-scoot که نیاز به استقرار طولانی مدت در یک موضع را بر طرف کرده و هویتزر قابلیت بقای بیشتری در میادین امروزی خواهد داشت(در میادینی که نقطه استقرار آتشبار به سرعت کشف شده و ...)
@SNTankograd
Tankograd 🛡
در هویتزر Hawkeye الزامات و قابلیت های مهم متعددی تعریف شده و قابلیت های مطرح و مهم این سیستم صرفا معطوف به مبحث تحرک نیست. به عنوان مثال ویژگی کاهش وزن و افزایش قابلیت حمل که جهت انتقال این سیستم به میدان از طریق روش های مختلف ترابری اهمیت ویژه ای دارد. …
طرح این هویتزر ترکیبی است از فناوری با کمینه گرایی یا مینیمالیسم به این معنی که در ضمن استفاده از فناوری های پیشرفته، اصل اساسی ساده سازی تا حد ممکن مد نظر قرار گرفته است.
این مسئله را میتوان در مجموعه کنترل آتش هویتزر دید که با قابلیت کنترل از راه دور، یک سیستم خودکار با امکان انجام مراحل اجرای آتش بدون نیاز به خدمه انسانی و تنها با ارائه گرا یا مختصات دقیق هدف به کامپیوتر دستی کنترل آتش هویتزر است.
این هویتزر به یک سیستم کنترل آتش نسبتا ساده با اجزای محدود اما پیشرفته از نظر فناوری مجهز است که یادگیری کار با آن چندان سخت نبوده و امکان آموزش سریع خدمه وجود دارد.
بر روی خودروی حامل هویتزر و خودروی پشتیبان مهمات تنها مواردی قرار گرفته اند که وجود آن ها نیاز و ضرورت داشته و هیچ جزء جانبی دیگری را که جنبه پیچیده کننده ای برای استفاده داشته باشد، عملا نمیبینیم.
گزینه پشتیبان نیز برای این هویتزر در نظر گرفته شده و تنظیمات آتش به صورت دستی نیز قابل انجام است.
@SNTankograd
این مسئله را میتوان در مجموعه کنترل آتش هویتزر دید که با قابلیت کنترل از راه دور، یک سیستم خودکار با امکان انجام مراحل اجرای آتش بدون نیاز به خدمه انسانی و تنها با ارائه گرا یا مختصات دقیق هدف به کامپیوتر دستی کنترل آتش هویتزر است.
این هویتزر به یک سیستم کنترل آتش نسبتا ساده با اجزای محدود اما پیشرفته از نظر فناوری مجهز است که یادگیری کار با آن چندان سخت نبوده و امکان آموزش سریع خدمه وجود دارد.
بر روی خودروی حامل هویتزر و خودروی پشتیبان مهمات تنها مواردی قرار گرفته اند که وجود آن ها نیاز و ضرورت داشته و هیچ جزء جانبی دیگری را که جنبه پیچیده کننده ای برای استفاده داشته باشد، عملا نمیبینیم.
گزینه پشتیبان نیز برای این هویتزر در نظر گرفته شده و تنظیمات آتش به صورت دستی نیز قابل انجام است.
@SNTankograd
در ایران نیز طرح هویتزر 105 میلیمتری سوار بر خودروی تاکتیکی ارس مطرح شد اما چرا این طرح موفق نبود اما طرحی نظیر Hawkeye میتواند گزینه ای موفق و موثر باشد؟
تفاوت دقیقا در این است که در طرح ایرانی عملا خبری از کاهش لگد یا نیروی حاصل از عقب نشینی هویتزر نیست و این مسئله به ویژه در دراز مدت ساختار خودروی حامل را فرسوده و نابود میکند.
هر هویتزر یا توپی را نمیتوان بر روی یک حامل در سطح خودروی تاکتیکی ارس نصب کرد و انتظار نتیجه داشت. باید تغییرات زیادی اعمال شود که از تقویت شاسی خودروی حامل تا کار بر روی کاهش عقب نشینی هویتزر و بهبود عملکرد آن در این بخش را شامل میشود.
@SNTankograd
تفاوت دقیقا در این است که در طرح ایرانی عملا خبری از کاهش لگد یا نیروی حاصل از عقب نشینی هویتزر نیست و این مسئله به ویژه در دراز مدت ساختار خودروی حامل را فرسوده و نابود میکند.
هر هویتزر یا توپی را نمیتوان بر روی یک حامل در سطح خودروی تاکتیکی ارس نصب کرد و انتظار نتیجه داشت. باید تغییرات زیادی اعمال شود که از تقویت شاسی خودروی حامل تا کار بر روی کاهش عقب نشینی هویتزر و بهبود عملکرد آن در این بخش را شامل میشود.
@SNTankograd
Telegram
Tankograd 🛡
یکی از طرح های فعلا آزمایشی اجزا شده بر روی نسل نخست خودروی ارس، نصب هویتزر 105 میلیمتری M101 است که در راستای افزایش تحرک این قطعه توپخانه ای صورت میگیرد. در کنار آن مواردی همچون نصب رول بار برای تقویت کابین در زمان واژگونی بر روی خودرو اجرا شده است.
اما…
اما…