كدام پرنده
با بوى تن تو
پرواز مى‌كند
كه باران را
اين‌گونه
عاشقانه مى‌نوشم؟


بيژن نجدى


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

و شكل راه رفتن تو
معنای مثنوی است...


یدالله رویایی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

‏آزرده‌دل از کوی تو رفتیم و نگفتی
‏کی بود؟ کجا رفت؟ چرا بود و چرا نیست؟
‏‌


شهریار⁩


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

کدام با من است
این چراغ کوچک
یا جهان تاریک؟


سیروس نوذری


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

زیباترین حرفت را بگو
شکنجه‌ی پنهان سکوتت را آشکاره کن
و هراس مدار از آن که بگویند
ترانه‌ای بیهوده می‌خوانید.
چرا که ترانه‌ی ما
ترانه‌ی بیهودگی نیست
چرا که عشق
حرفی بیهوده نیست...


احمد شاملو


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

لبخندش حدودِ ساعت نه را نشان می‌داد
حرف که می‌زد
آسمان آبی می‌شد
آنقدر که دست آدمی رنگ می‌گرفت.


رضا بروسان


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

من هرگز چیزی را از تو پنهان نکرده‌ام
حتی پیش پا افتاده‌ترین سواحل را
با تو قسمت کرده‌ام
و هر وقت نبوده‌ای سهم‌ات را
از هر برگ و بارانی که بر چترم باریده است
کنار گذاشته‌ام...


عباس صفاری


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

از تو تا من
هزار دره ره است
من به راز شنفته می‌مانم
تو به شعر نگفته می‌مانی.


اسماعیل خویی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

کی پوستِ سیمای تو را
به بوسه، می‌درد
تا نور، فرو ریزد و
آهسته، شکر شود؟
من! من که بوسه‌ام
ترسناک‌تر از یک امضاست.


بیژن الهی



■ شعرخوانی
● @Reading_poem

بر تن لباس می‌کنم
به کوچه می‌آیم
از نخستین عابر که در باران بدون چتر می‌دود
می‌پرسم
شما عبورِ بهار را در این کوچه ندیدید؟


احمدرضا احمدی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

‏سراسر نام‌ها را گشته‌ام
و نام تو را پنهان کرده‌ام
می‌دانم شبی تاریک در پی است
و من به چراغ نامت محتاجم.


شمس لنگرودی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

جز حقیقت، هر آنچه می‌گوئیم
های‌هوئی و بازی و هوسی‌ست
چه توان کرد! اندرین دریا
دست‌وپا می‌زنیم تا نفسی‌ست


پروین اعتصامی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

آسمان
و هر چه آبیِ دیگر
اگر چشمان تو نیست
رنگ هدر رفته است
بر بوم روزهای حرام شده
چه رنگ‌ها که هدر رفتند
و تو نشدند.


عباس صفاری


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

ما به همراهِ آب و باد و خاک و آتش
به این سیاره تبعید شده‌ایم
و این‌جا
زیباترین جا
برای تنهایی‌ست...


شهرام شیدایی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

می‌خواهمت چنان‌که شب خسته خواب را
می‌جویمت چنان‌که لب تشنه آب را
محو توام چنان‌که ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده‌دمان آفتاب را


قیصر امین‌پور


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

سهم من
گردش حزن‌آلودی در باغ خاطره‌هاست
و در اندوه صدایی جان دادن
که به من می‌گوید:
«دست‌هایت را دوست می‌دارم»


فروغ فرخزاد


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

که اگر بنویسم: تو
شعر را به شعر افزوده‌ام.


بیژن الهی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

دست‌های ما
شاخه‌ها کشیده در پناه هم
لانه‌ی پرنده‌ای است
دست‌های ما
در مسیر بازوان بی‌قرار ما
جویبار زنده‌ای است
دست‌های ما پیمبران خامشند
آیه‌های مهرشان به کف
بر بلور جانشان
داغ و بوسه آشکار
دست‌های ما، رهروان سرخوشند
دست ما به عشق ما گواست
دست‌های ما کلید قلب‌های ماست.


سیاوش کسرایی


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

من از جسدی مغروق سرگردان‌ترم
اگر راست می‌گویی
دریا را برای من بیاور
و لذتِ پوسیدگی را به من ببخش.


فروغ فرخزاد


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

و كلامِ تو در جان من نشست
و من آن را
حرف
به حرف
باز گفتم.
كلماتی كه عطر دهان تو را داشت.


احمد شاملو


■ شعرخوانی
● @Reading_poem