گاهی عکس‌هایت را نگاه می‌کنم، انگار لذت می‌برم از نمک روی زخمم پاشیدن.

@radio_caption

من اگر نتوانم حالت را خوب کنم پس به چه کار این جهان می‌آیم؟

@radio_caption

به عنوان کسی که دیروز عروسیش بوده خدمتتون عرض می‌کنم که قطعا نوعی افسردگی با عنوان افسردگی فردای عروسی وجود داره.
فکر کن دیروز آرایشگر داشتی، راننده داشتی، در ماشینو برات باز می‌کردن، لباس پرنسسی تنت بوده، تاج روی سرت، ماشینا تو خیابون برات بوق می‌زدن، همه نگات می‌کردن، هی باهات

@radio_caption

حتی ظریف و جلیلی و پزشکیانم بهم پیام دادن ولی تو ندادی

@radio_caption

تو زیبایی، و زیبایی‌ات چون اثرهای هنری‌ست؛
«ماندگار، ادامه‌دار، تاثیرگذار، همیشگی.»

@radio_caption

مووآن کردن حس عجیبیه
‏هم خوشحالی که دیگه درگیرش نیستی
‏هم ناراحت که دیگه نمیتونی کسی و اونقد دوست داشته باشی و مهم باشه برات

@radio_caption

گاهی دلمون برای چیزهایی که جا گذاشته‌ایم تنگ می‌شه. نه که جایی جا گذاشته باشیم و رفته باشیم، نه. بلکه چیزهایی که توی خودمون، ته وجودمون، جا گذاشته‌ایم و دیگه دست خودمون هم بهشون نمی‌رسه.

@radio_caption

تو با من راه نیومدی، ولی با بقیه دویدی.

@radio_caption

شوهرش براش عطر خرید.اونم خوشحال بود
میزد به خودش،چند وقت بعد تو گوشیه
شوهرش یه پیام دید که شوهرش نوشته بود:
برای زنم از عطر تو خریدم که خونه بوی تورو بده...

@radio_caption

من دوستت نداشتم؟ من با صدای خندیدن کسی که شبیه تو می‌خندید، گریه‌م گرفت.

@radio_caption

چرا همه هستن جز اون آدمی که می‌خوام. این چه رسم زندگی‌ـه؟

@radio_caption

عزیزم، تو غمی هستی که همیشه درونِ سینه‌ی من
ادامه داری.

@radio_caption

اصن روایت داریم باید هر مردی یه دونه پیرهن سفید داشته باشه که جای یه لکه قرمز روش باشه

@radio_caption

واقعاً هر روز داریم‌ با سرعت بیشتری به سمت دره حماقت حرکت می‌کنیم و هیچکس هم جلوی این فاجعه رو نمی‌گیره.

@radio_caption

برایم نوشت:
«عزیزم، قربانِ غمِ دلِ کوچکت بروم.»

@radio_caption

«سال‌ها بود به تماشای غروب آرزوها و اشتیاقش نشسته بود.»

@radio_caption