.
یکی رو پیدا کن که به داشتنت افتخار کنه،
از دست دادنت براش ترسناک باشه،برات بجنگه،قدردانت باشه،بهت احترام بذاره،
بهت اهمیت بده،و بدون هیچ قید و
شرطی دوستت داشته باشه

دنیا آنقدر جذابیت هایِ رنگارنگ دارد که تا آخر عمر هم بدوی چیزهایِ جدیدی هست که هنوز میتوانی حسرتشان‌را بخوری. پس یک جا در زندگی ترمز دستی‌ات را بکش بایست و زندگی کن.

‏"ما فاتَكَ لم يُخلق لكَ ما خُلِقَ لكَ لن يفوتكَ"

آنچه از دست دادی برای تو آفریده نشده، آنچه برای تو آفریده شده را هرگز از دست نخواهی داد...

قدیم میگفتن زنی که ارج داره خرج داره!
نه تنها برای زن که برای هر انسانی درست بود،
من اینو بارها تجربه کردم، هم خرج مادی هم خرج معنوی،
آدمی که قناعت می‌کنه، توی محبت دیدن، توی توجه دیگران به خود، توی بیان خواسته هاش...
ادمی که مدام از خودش میگذره برای دیگران، ارج نداره،
همون دیگران لهش میکنن.
خلاصه اش اینکه تا خودت برای خودت نخوای و حق مسلم خودت ندونی، هیچ کس حقت نمیدونه!

وقتی كسی رو نداری، تنهاييت رو با كتاب و فيلم و موزیک پُر ميكنی، ولی آخرش يه جاهايی دوست داری يكی باشه كه راجع به كتابی كه خوندی، فيلمی كه ديدی، و آهنگی که گوش دادی ساعت‌ها باهاش حرف بزنی …

یه روز میفهمی که" هیچ چیز "از "هیچ کس" بعید نیست🙂
اون روز احتمالاً روز شادی نیست امّا قطعاً روز مهمی تو زندگی ما هست؛
دقیقا همون لحظه ای که تو شوک و سرشار از ناامیدی پیش خودت فکر میکردی این با بقیه فرق داره، باورکردنی نیست و امکان نداره... وقتی لمسش کردی، با واقعیت برخورد کردی و کنار اومدی که هیچ چیز "از "هیچ کس" بعید نیست... دیگه هیچ اتفاقی نمیتونه غافلگیرت کنه...

و گفت: «از کسانی باش که اندوه از دل برگیری و از کسانی مباش که اندوه به دلی هو نهی. و از کسانی باش که مشغول دلی را فارغ کنی، از کسانی مباش که فارغ دلی را مشغول کنی.»

- ذکر ابوالحسن خرقانی

افسردگی من اینجوریه که یهو ۶ روز از خونه بیرون نمیرم، یهو دیگه هیچ عکسی از خودم نمیگیرم، یهو باشگاه نمیرم، یهو از تختم نمیتونم پاشم، یهو حوصله حرف زدن با هیچ کسو ندارم، یهو پرخاشگر میشم نسبت به همه چی و این هرچندماه داره برام تکرار میشه.