صبح شده است
برخیز که خیر است ای یار؛
تو آن‌جا در خوابی
و من این‌جا اما در حوالیِ دل
در شکوهِ عطرِ یادِ تو بیدار...!



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

باور کن آرزو داشتم در این‌جا یک نفر را بشناسم که به درخت، به گل و آب نگاه کند. مثل اینکه در زندگیِ این آدم‌ها این چیزها جز زینت نیستند. بدونِ شک این مردم هم به درخت و گل و آب نگاه می‌کنند، اما این تماشا اصیل نیست. می‌بینند و می‌گذرند. ما می‌بینیم و غرق می‌شویم. می‌بینیم و فرومی‌ریزیم. در روحِ این مردم انحنا نیست، شعر نیست.


‌
#سهراب_سپهری
بخشی از نامه‌ی سهراب
هنوز در سفرم




@MasomehAbedini

«رهاییِ بی‌تکلف...»





هنگامی‌که به درکِ عمیق و کامل‌تری از حقیقت_واقعیتِ وجودیِ خویش می‌رسید، آنگاه به وضوح مشاهده می‌شود که دیگر هیچ نیازی به ابرازِ وجودِ خودی دروغین با پِرسُوناهای متفاوت نمی‌بینید.
چراکه حضورتان خودبه‌خود گویایِ ماهیتِ حقیقیِ شما خواهد بود. نیچه می‌گوید آن کس  که براستی عمیق است تلاش می‌کند تا در میانِ توده‌ی مردم واضح و شفاف به نظر رسد، اما آن کس که هنوز خویشتن وجودی اش را درک ننموده است، تلاش می‌کند تا خویشتن را فردی منحصربه فرد و در نظرِ عوام، خاص و متعالی جلوه دهد،  هنگامی‌که به هسته‌ی وجودتان به آن مرکزیتِ خویشتنِ خویش بواقع به مرزهای تمامیتِ وجودیتان نزدیک می‌شوید و با آگاهی و پذیرشی در تمامیت همه‌ی الگوهای روانی و ذهنی تان را آن‌چه که هستند و هستید، آن‌چه که نشان داده می‌شود اما واقعی نیست، آن‌چه که موجود است اما به نظر نیستند، و آن‌چه که نیستند اما موجود هستند، هر آن‌چه که انکارناپذیر است را شجاعانه ملاقات می‌کنید، از این روی زشتی و زیبایی‌، گاها به آن مفهومِ همیشگی‌اشان که می‌شناسیمشان حال چه در دنیای درون_ وجود و چه در دنیای بیرون از وجودمان، مفهومِ کلی و صفر و صدِ مطلقِ خودشان را از دست می‌دهند سپس درک خواهد که رهاییِ بی تلاش نیز پیوسته اینک اینجاست. همواره در دسترسِ آگاهیِ بی‌تکلف...!



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

با پاهایِ خودتان به راه بیاُفتید،
حتی اگرچه خسته و کوفته باشند .

با بال‌هایِ خودتان به پرواز درآیید،
حتی اگرچه دوبالی شکسته باشند.

پیوسته با دلِ روشنِ خودتان حاضر بمانید،
حتی اگر گاه ملول و غمین بوده باشد .




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

ما
برگهائی که خِش خِش می‌کنیم
آوازی داریم که به توفانها پاسخ می‌گوید
اما تو که این گونه خاموشی کیستی؟!
« من تنها یک گلم!»

#رابیندرات_تاگوره


@MasomehAbedini🦋

کسانی که مرزبندی‌های محکم دارند، از بدخلقی، جروبحث و صدمه دیدن نمی‌ترسند. کسانی که مرزبندی‌های ضعیف دارند از این چیزها وحشت دارند و پیوسته رفتارشان را به شکلی تنظیم می‌کنند که با فراز و نشیب‌های ترن هوایی روابط احساسی‌شان منطبق شود.
کسانی که مرزبندی‌های قوی دارند می‌فهمند که منطقی نیست که انتظار داشت دو نفر از خواسته‌های یکدیگر صددرصد پیروی کنند و هر نیازی را که دیگری دارد تأمین کنند. کسانی که مرزبندی‌های قوی دارند می‌فهمند که ممکن است گاهی اوقات باعث ناراحتی کسی بشوند، اما در نهایت دست آن‌ها نیست که دیگران چه احساسی می‌کنند. کسانی که مرزبندی‌های قوی دارند می‌فهمند که رابطهٔ سالم بر مبنای کنترل احساسات یکدیگر نیست، بلکه بر پایهٔ این است که هر شریکی، دیگری را در رشد فردی و در حل مشکلات خودش حمایت کند.
رابطهٔ سالم این نیست که شریکتان هر دغدغه‌ای که داشت، شما هم همان دغدغه‌ها را داشته باشید؛ بلکه این است که شما دغدغهٔ شریکتان را داشته باشید، صرف‌نظر از اینکه او چه دغدغه‌هایی برای خودش دارد. عشق بدون قید و شرط یعنی این.

#هنرظریف رهایی از دغدغه ها
#مارک_منسِن(مترجم : میلاد بشیری)

#معرفی_کتاب🍃

@MasomehAbedini🦋

حکمت هیچ گاه برای بسیاری نبوده و نخواهد بود، چرا که حماقت برای همیشه، اشتیاقِ اصلی جهان است.

— کارل یونگ، نامه ها، جلد اول



@MasomehAbedini🦋

انسانی که می‌آموزد چگونه از هر فرصتی درسِ تازه‌ای بیاموزد، به هر روی رمز و رازِ عشق ورزیدن را و هم‌چنین حضور در خانه‌ی اصلی‌اش را نیز دریافته‌است. هنگامی‌که عشق به سراغِ شما می‌آید، قلب‌هایِ شما را مالامالِ از نیروی خودش می‌سازد و هرگاه که انسان سرچشمه‌ی نیروی لایزالِ آن را در قلبِ خودش می‌یابد، در هرجایی که باشد آن‌جا را خانه‌ی ابدی خویش می‌یابد و دیگر هیچ کجای این هستی برایش غربیه نیست؛ همچنین خودش را نیز غریب نمی‌یابد حتی اگر غمِ غربت را در دل، و بارِ اندوهِ سهمگینِ آن را نیز بر شانه‌هایِ خویش حمل نماید...



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

نیلوفر بر مرداب

تا دست بر آن می‌برم

شکوفان است...




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini