در اساطیرِ یونانی موجودی هست بنام مدوسا، ویژگی مدوسا این است که اگر در چشمانش خیره شوی به سنگ تبدیل می‌شوی. به چیزی سرد. به چیزی خالی از انسانیت و همدردی و همدلی. مسخ به آن چیزی می‌شوی که از آن بیزاری.

هر کدام از ما مدوسایی داریم که باید از خیره شدن در چشم‌هایش آگاهی یابیم. مدوسا برای یکی درسی است ‌که خوانده است برای یکی ثروت و خانه و زندگی، برای یکی چهار نفری که برایش هورا می‌کشند، برای یکی شهرت.

خیره شدن در چشمِ اینها ضعف‌هایمان را از خاطرمان می‌برد. فراموش می‌کنیم که چقدر فاصله‌مان با فروپاشی کم است. یادمان می‌رود که کجای کاریم.

به مدوسا باید از دور نگاه کرد، با فاصله، با فاصله‌ی خیلی زیاد. هیچ چیز ارزش سنگ شدن ندارد.


هر بار آگاهانه از خودمان بپرسیم
که راستی مدوسایِ ما چیست؟!

@MasomehAbedini🦋

‌

چه بی‌تابانه می‌خواهم‌ات
ای دوری‌ات آزمونِ تلخِ زنده‌به‌گوری!
چه بی‌تابانه تو را طلب می‌کنم!
بر پُشتِ سمندی
گویی
نو‌زین
که قرارش نیست.
و فاصله
تجربه‌یی بی‌هوده است.

بویِ پیرهن‌ات،
این‌جا
و اکنون.

کوه‌ها در فاصله
سردند.

دست
در کوچه و بستر
حضورِ مأنوسِ دستِ تو را می‌جوید،
و به راه اندیشیدن
یأس را
رج می‌زند.

بی‌نجوایِ انگشتان‌ات
فقط.
و جهان از هر سلامی خالی‌ست!

شانه‌ات مُجاب‌ام می‌کند
در بستری که عشق
تشنگی‌ست
زلالِ شانه‌هایت
هم‌چنان‌ام عطش می‌دهد
در بستری که عشق مُجاب‌اش کرده است.

شعر و دکلمه: #احمد_شاملو
‌


@MasomehAbedini🦋

«بیداریِ هوشیارانه»

بیداری بدین معنا نیست که بخواهید کلِ جهان را به تصرفِ خویش و ذهنیت‌های خود درآورید، و جهان بر طبقِ قوانین و ضرب آهنگِ شما حرکت کنند و هر آن‌چه که شما در زبان و کلام جاری می‌کنید و طبقِ اندیشه‌اتان فرمان می‌دهید همگان نیز به همان‌سو حرکت کنند، به طور معمول ذهن‌هایِ محدود و نُفوسِ کوچک طالبِ فرمانبرداریِ جهان از خودشان هستند، وجودهای بسط یافته‌ اغلب بخشنده‌گانی بی‌بدیل هستند تا دریافت‌کنندگانی که چشم انتظارِ ناجی مانده‌اند، بیداریِ آگاهانه مستلزمِ محرکِ تمامیتِ خود بودن و خودجوش و خودانگیخته حرکت و عمل نمودن است. هنگامی‌که در مسیرش قرار می‌گیرید خودجوش در زمره ی بیداردلانِ صاحبدل قرار می‌گیرید حال چه دنیایِ بیرون آگاه براین حرکتِ جزییِ شما در کل باشند و آن را بپذیرند و چه نپذیرند و آن را به نحوی تخطیِ وجودتان اعلام کنند. بیداریِ بنیادین ماحصلِ رشدِ دمادم فرد می‌باشد و هنگامی‌که روندِ رو به رشد طی می‌شود این نورِ درونی وجودش و ارتعاشِ وجودی او خودبخود بر محیطِ پیرامونش نیز تاثیر خواهد گذاشت.



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

#آلن_دو_باتن

بلوغ یعنی اینکه هیچ قهرمان یا گناهکاری
یا هیچ فقط برنده و بازنده‌ای وجود ندارد.


همه‌ی ما ترکیبی شگفت‌انگیز از خوب و بد هستیم....


@MasomehAbedini🦋

مرگ...
ندانستگی ام بود
آنگاه که شگفتیِ این پاييز
آميخته از سکوتی
رنگين شده است...!


#معصومه_عابديني🦋
#شعرکوتاه

@MasomehAbedini

موزیک آرام‌بخشِ ساکورا
شکوفه های گیلاس ژاپنی
🌸🌸🌸




@MasomehAbedini

بدون مردم، جنگل شکوفه‌های گیلاس وحشتناک است. در قدیم، برای رسیدن به گذرگاه سوزوکا، مسافران باید از جنگل شکوفه‌های گیلاس عبور می‌کردند. اگر شکوفه‌ها هنوز شکوفا نشده بودند، هیچ اتفاقی نمی‌افتاد. اما در شکوفه دادن فصل، زیر آن درختان گیلاس پر از گل، مسافران احساس بی‌قراری عجیبی می‌کردند.





کتاب: در جنگل، زیر شکوفه های گیلاس #آنگو ساکاگوچی
(نویسنده ژاپنی 1906-1955)..

تجربه‌ها هرچه بیشتر از فضای گسترده‌ و گشوده‌ی قلب نشات می گیرند، عمیق‌تر خواهند بود.
و هرچه فضای محدودتری برای ادراک‌ و کشف ایجاد شود، آن‌ها (تجربه‌ها) به باورهای کهنه‌ی ذهنی مبدل خواهند شد‌‌.



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

خشونت علیه زنان اگر چه شاید به مرگ منجر نشود، اما قتل است،
آن‌زمان که روانِ یک انسان کشته می‌شود."


#آلیس_شوارتسر
#25نوامبر( #4آذر)
روز جهانی منع #خشونت_علیه_زنان است.
ماه نوامبر در تقویم جهانی ماه مهمی برای جنبش زنان سراسر جهان است خشونت بر زنان یکی از شایع‌ترین موارد نقض حقوق‌بشر است که به‌دلیل عدم مصونیت‌، سکوت، شرم یا آبرو، عمدتا گزارش نمی‌شود

#جهان_را_نارنجی_کنیم🧡

بطور کلی زنها  در مقایسه با مردان  به گونه‌ای ذاتی  به روشن بینی نزدیکترند به همین دلیل در بسیاری از فرهنگ های قدیمی چهره زن را برای توصیف حقیقت ناب انتخاب کرده‌اند

زنها در مقایسه با مردها به این دلیل که در عمل به آشکار نشده
تجسم می بخشند به گونه ذاتی به روشن ضمیری نزدیکترند

شمار زنانی که اکنون در حال رسیدن به حالت کامل آگاهی هستند
از مردان بیشترند و در سالهای آتی حتی بیشتر هم خواهد شد

بخش اعظمی از انبوه درد های جمعی زنان در اکنون ناشی از خشونتی است که مردها نسبت به زنها داشته اند و طی هزاران
سال گوهر زنانه را در سراسر این سیاره سرکوب کرده‌اند

اما زنها نباید با گذشته خود هم هویت شوند و خود را قربانی
جمعی رفتار مردها بدانند
لذا از تندیس درد بعنوان ابزاری که به آنها هویت میدهد نباید استفاده کنند بلکه از آن دردها برای درک روشن بینی بهره بگیرند


منبعِ مطلب کتاب نیروی حال


@MasomehAbedini🦋

که یکی هست غیرِ او هیچ نیست؛
آن همه‌چیز _یک چیز است
و آن یک نیز هیچ است
و هیچ همان عشقی در یگانگی است؛
دوئی بر آن راه نیست.



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

ما در میان فرهنگی زندگی می‌کنیم که به طور کامل با توهم زمان هیپنوتیزم شده‌اند..
در این توهم، زمان حال اصلا احساس نمی‌شود ولی تمام لحظات گذشته و آنچه که قرار است در آینده‌ای نامعلوم رخ دهد برایمان بسیار اهمیت دارد..
ما زمان حال نداریم، آگاهیمان هم از قبل به طور کامل با خاطرات و انتظارات پر شده است..
ما هرگز نمی‌فهمیم که هیچ تجربه‌ای بهتر از زمان حال نه بوده، نه هست، و نه خواهد بود.
بنابراین ما هیچگاه با واقعیت لمس نخواهیم شد.

#پروفسور_آلن_واتس

@MasomehAbedini🦋

تمامِ این زندگی،
لحظه به لحظه‌ معجزه‌آسا
و معجزه‌ای بی‌تکرار است.
چه به جهان اَم می‌بخشم؟
این زمزمه‌ی شعرِ من است
دمادم از خویشتن اَم می‌پرسم...




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

مراقبت و نگرانی حاکی از جنبۀ دیگری از عشق است. امروزه مسوولیت اغلب به معنای نشان دادن وظیفه است چیزی که از خارج به شخص تحمیل می‌شود اما مسئولیت به معنای واقعی ،آن عملی کاملاً داوطلبانه است. این پاسخ من به نیازهای انسانی بیان شده یا بیان نشده است. «مسئولیت پذیر بودن به معنای توانایی و آمادگی برای «پاسخگویی» .است یونس در قبال ساکنان نینوا احساس مسئولیت نمی کرد. او مانند قابیل، می توانست بپرسد: «آیا من حافظ برادرم هستم؟ فرد عاشق پاسخ میدهد زندگی برادرش فقط برای برادرش ،نیست بلکه مال او نیز هست. او نسبت به همنوعان خود احساس مسئولیت میکند همان طور که نسبت به خود احساس مسوولیت می‌کند بنابراین در عشقی که بین بزرگسالان وجود دارد بیشتر به نیازهای روحی و روانی شخص دیگر پرداخته می‌شود نه الزاما فقط و فقط به خودخواهی خود...
اما نه تنها در عشق بخشیدن به معنای دریافت ،است، بلکه معلم نیز از سوی شاگردانش آموزش داده می‌شود بازیگر نیز توسط مخاطب خود برانگیخته می‌شود و روانکاو نیز به وسیلهٔ بیمار خود معالجه می‌شوند، به شرطی که با یکدیگر به عنوان اشیاء رفتار نکنند، بلکه به طور واقعی و مثمر ثمر باهم ارتباط داشته باشند.
تأکید بر این واقعیت که تواناییِ دوست داشتن به منزله‌ی عمل بخشیدن به رشدِ شخصیتِ فرد بستگی دارد به شدت لازم است.

اریش(اریک)فروم

« متن از کتابِ هنر عشق ورزیدن»


@MasomehAbedini🦋