This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رنج بردن از ذهن بوجود می‌آید اما چگونه ممکن است که ذهن باشد رنجشی نباشد. نه ذهن دلیل رنج بردن است، نه می‌توان مانعی برای ورود رنج‌ها به واقعیت موجود زندگی‌مان شد اما مثالی ساده و ملموس برای درک موضوع هست در زندگی‌تان همانند خاکشیر عمل کنید، مشتی خاکشیر یا ماسه‌ای را کفِ دست‌هایتان بگیرید، یا در ظرفی بریزید خواهیددید که در هر حالتی شکل دست شما و یا ظرف‌ها را به خود خواهد گرفت. خردمند در زندگی‌اش اینگونه سیال و روان عمل می‌کند به هنگام چالش‌های موجودی که غیرقابل پیش‌بینی هستند و به آنچه که در ساحتِ ذهن پدیدار می‌گردد خوش آمد بگویید به هرآنچه می‌آید اما می‌ماند و نمی‌رود نیز خوش آمد بگویید؛ انعطاف پذیری در لحظه‌ها مولفه‌ی بارز انسان‌هایی است که از نبوغ و هوشِ سرشاری برخوردارند، منعطف بودن گاهی به موفقیت‌های بزرگی منجر می‌شود چراکه پلی برای عبور از سختی به آسانی، از زمختی به لطافت است. اما انعطاف ابدا به معنای فقدانِ قدرتِ خلق و اراده همچنین سستی و کاهلی نیست بلکه آگاه به بودگی و به فعلیت درآورنِ تمامیتِ وجودمان است، ما درعین انعطاف می‌آموزیم که مهربان، اما دارای قاطعیت باشیم.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
سازِ هستی، غیرِ آهنگِ عدم چیزی نداشت
هر نوایی را که می دیدم خموشی می سرود...
#بیدل_دهلوی
@MasomehAbedini🦋
هر نوایی را که می دیدم خموشی می سرود...
#بیدل_دهلوی
@MasomehAbedini🦋
La Chica De Los Grandes Ojos Negros - Adrian Berenguer
@bikalammusic
«اگر زمستان بگوید:
«بهار در دل من است»،
چه کسی سخن او را باور می‌کند؟
در هر بذری اشتیاقی نهفته است.
▪️(ماسه و کف، جبران خلیل جبران،
ترجمه حیدر شجاعی، نشر دادار، ص۳۲)
@MasomehAbedini🦋
«بهار در دل من است»،
چه کسی سخن او را باور می‌کند؟
در هر بذری اشتیاقی نهفته است.
▪️(ماسه و کف، جبران خلیل جبران،
ترجمه حیدر شجاعی، نشر دادار، ص۳۲)
@MasomehAbedini🦋
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
عمیق نگاه کن، تا آن را بیابی، تا بیاد بیاوری اش، تا بارها و بارها در بطن زندگی بیاموزی، نگاه کن تو اینجایی، عشق نیز هم‌اکنون همین‌جا در دسترسِ تو، در نورِ دیده‌گانِ توست، زیرا که هستی پیشکش و ارزانی شده به روحِ توست، آزادی نیز درست اینجاست در تمامی لحظه به لحظه‌های ما و آن اتفاق مبارک نیز درست همین جاست؛ رهاییِ درونی و شکوهِ حیرانیِ ابدی، آنچه که تو نیز همین اکنون از بودشِ آن از جنس حقیقت وجودی همان هستی، پس درنگ مکن و بُگذار حیرت و سرشتِ ناتمامِ آن تمامیِ وجودت را لبالب از شعورِ خویش سازد. بُگذار تا در هر دم هوش از سَر برباید و تو را نسبت به خویشتنِ وجودت و نسبت به هوشیاری ات، هوشیارتر سازد.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
Forwarded from رویای پروانه شدن
«نوشتن رقصِ آگاهی در سکون است.»
نوشتن رازیست که در تمامیّت اش،
تو را با تو با تمامیّتِ وجودَت پیوند می‌زند. نوشتن پیش از آنکه نیّت و قصدِ آموختنِ به دیگران باشد، در عمل فراگیری، آموختن و درکِ عمیقِ خویشتنِ وجودیِ خودِ توست. اگر خویشتنِ خویش یگانه است و همه پاره‌های تنِ یک وجودیم، پس چرا دیگران و چگونه محقق شده‌اند؟ آن (نوشتن) سهیم شدن لمحاتِ همان چیزی است که گویا از فرطِ جاری بودن در ژرفای جان و وجودت هیچ‌گاه نمی‌توانند در کلامت جاری شوند. خاموشیِ عمیق قلبَت و سرشاری و برخورداریِ جانَت از آن حقیقت ِ غاییِ ناتمام است ...!
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
نوشتن رازیست که در تمامیّت اش،
تو را با تو با تمامیّتِ وجودَت پیوند می‌زند. نوشتن پیش از آنکه نیّت و قصدِ آموختنِ به دیگران باشد، در عمل فراگیری، آموختن و درکِ عمیقِ خویشتنِ وجودیِ خودِ توست. اگر خویشتنِ خویش یگانه است و همه پاره‌های تنِ یک وجودیم، پس چرا دیگران و چگونه محقق شده‌اند؟ آن (نوشتن) سهیم شدن لمحاتِ همان چیزی است که گویا از فرطِ جاری بودن در ژرفای جان و وجودت هیچ‌گاه نمی‌توانند در کلامت جاری شوند. خاموشیِ عمیق قلبَت و سرشاری و برخورداریِ جانَت از آن حقیقت ِ غاییِ ناتمام است ...!
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شعر نوشته می‌شود و خوانده می‌شود، نه به این دلیل که زیباست، بلکه به این دلیل که ما بخشی از بشریت هستیم. شعر گفته می‌شود و خوانده می‌شود زیرا انسان‌ها موجوداتی با اشتیاق هستند. پزشکی، حقوق، تجارت، فعالیت‌های نجیبی هستند، همه‌ی آن‌ها لازم و ضروری هستند. تا ما را زنده نگه دارند، اما شعر، عشق، و زیباییِ دلیلِ وجودِ ماست.
«فرازی از کتابِ انجمن شاعران مرده»
روز جهانی نویسنده ، گرامی باد
@MasomehAbedini
«فرازی از کتابِ انجمن شاعران مرده»
روز جهانی نویسنده ، گرامی باد
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بی ریا... ساده و صمیمی
مثلِ رسمِ تاک در وزشِ توفان و باد
مثلِ هم‌نشینیِ گُل و سنگ و آب...
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
مثلِ رسمِ تاک در وزشِ توفان و باد
مثلِ هم‌نشینیِ گُل و سنگ و آب...
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
انسانِ عارف (زن_مرد)
همچون پرِ کاهی در باد
سبک‌بال و سبک‌بار است.
انسانِ عارف اندیشمندی
اهلِ تعقل و خرد و معنا است.
از این‌رو توانا به درک حضور؛
دانا به ره‌آوردهای مسیرِ پرتکرار
اما آگاه به بی‌تکرار بودنِ آن است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
همچون پرِ کاهی در باد
سبک‌بال و سبک‌بار است.
انسانِ عارف اندیشمندی
اهلِ تعقل و خرد و معنا است.
از این‌رو توانا به درک حضور؛
دانا به ره‌آوردهای مسیرِ پرتکرار
اما آگاه به بی‌تکرار بودنِ آن است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
رویای پروانه شدن
Photo
«کارما و دارما»
میانِ آنچه « با زبان می‌گوییم» و آنچه در عمل «انجام می‌دهیم»، ارتباطی تنگاتنگ و دوسویه برقرار است. در واقع اولینِ آن دارمایِ اعمال ما می‌باشند و دومین کارمایِ اعمال ما هستند، حال دارمای واقعی هر انسانی چیست؟ دارما هرآنچه که در اندیشه‌ی ما و رسالتِ فردی و علتِ حضور ما در این هستی است، بدان معنا که آیا ما آنچه را که می‌گوییم خود نیز در نهان وجود در خلوتِ خویش، آن هنگام که پرده‌برافتاده و حجاب‌ها برداشته شده‌اند بدان عمل می‌کنیم یا اینکه تنها در بیان ماست؟ دارما پیش درآمدِ ساختِ زنجیره‌ی کارمیکِ جمعی و نتیجه‌ی تاثیرِ آنچه که توسطِ ما بیان می‌شود است، آنچه با چشمِ سر و با ژرفای دل شنیده می‌شود و همچنین بدان عمل می‌شود کارما را رقم می‌زند اگرچه برخی می‌گویند کارمایی وجود ندارد اما آن یک شعورِ اجتماعی و آفرینشِ نیروی جمعی و ماحصل آن تأثیر فرافکنی‌های خود(سایه) در قبال هستی است، به اینصورت که هر چه کنیم به خودمان باز می‌گردد یا اینکه نتیجه‌ی رفتارِ فرد سرانجام گریبان خودِ او را خواهد گرفت ، با این تفاسیر می‌توان گفت ما هر لحظه با ذهن_اندیشه درحالِ تولید دارما یا زنجیره‌ی کارمیک بر محیطِ پیرامون هستیم، حال آنکه آگاهی بر آن‌ها می‌تواند پیامدهای ناشی از این دو را حتی برای نسل‌های بعد از ما نیز تغییر دهد حضور در ساحتِ معنوی و درکِ معرفت‌شناختی و عرفان به شما کمک می‌کند به آنچه که می‌گویید عمل کنید؛ بواقع در هر حالتی ما به سمتِ عملگرایی سوق داده می‌شویم و می‌توانیم میان آنچه که می‌گوییم، بدان می‌اندیشیم، عمل کنیم تا تعادل ایجاد گردد، یعنی حرف‌های ما و اعمالِ ما تا حدودی به هم نزدیک باشند نه الزاما موعظه‌هایی که تا چندی پس از آن فراموش می‌شوند، اما پرسش این است که دارمایِ شما در این هستی چیست؟ آیا تاکنون درک شده یا بدان اندیشیده‌اید؟ همان می‌تواند تولیدِ کارمایِ جمعی نماید.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
میانِ آنچه « با زبان می‌گوییم» و آنچه در عمل «انجام می‌دهیم»، ارتباطی تنگاتنگ و دوسویه برقرار است. در واقع اولینِ آن دارمایِ اعمال ما می‌باشند و دومین کارمایِ اعمال ما هستند، حال دارمای واقعی هر انسانی چیست؟ دارما هرآنچه که در اندیشه‌ی ما و رسالتِ فردی و علتِ حضور ما در این هستی است، بدان معنا که آیا ما آنچه را که می‌گوییم خود نیز در نهان وجود در خلوتِ خویش، آن هنگام که پرده‌برافتاده و حجاب‌ها برداشته شده‌اند بدان عمل می‌کنیم یا اینکه تنها در بیان ماست؟ دارما پیش درآمدِ ساختِ زنجیره‌ی کارمیکِ جمعی و نتیجه‌ی تاثیرِ آنچه که توسطِ ما بیان می‌شود است، آنچه با چشمِ سر و با ژرفای دل شنیده می‌شود و همچنین بدان عمل می‌شود کارما را رقم می‌زند اگرچه برخی می‌گویند کارمایی وجود ندارد اما آن یک شعورِ اجتماعی و آفرینشِ نیروی جمعی و ماحصل آن تأثیر فرافکنی‌های خود(سایه) در قبال هستی است، به اینصورت که هر چه کنیم به خودمان باز می‌گردد یا اینکه نتیجه‌ی رفتارِ فرد سرانجام گریبان خودِ او را خواهد گرفت ، با این تفاسیر می‌توان گفت ما هر لحظه با ذهن_اندیشه درحالِ تولید دارما یا زنجیره‌ی کارمیک بر محیطِ پیرامون هستیم، حال آنکه آگاهی بر آن‌ها می‌تواند پیامدهای ناشی از این دو را حتی برای نسل‌های بعد از ما نیز تغییر دهد حضور در ساحتِ معنوی و درکِ معرفت‌شناختی و عرفان به شما کمک می‌کند به آنچه که می‌گویید عمل کنید؛ بواقع در هر حالتی ما به سمتِ عملگرایی سوق داده می‌شویم و می‌توانیم میان آنچه که می‌گوییم، بدان می‌اندیشیم، عمل کنیم تا تعادل ایجاد گردد، یعنی حرف‌های ما و اعمالِ ما تا حدودی به هم نزدیک باشند نه الزاما موعظه‌هایی که تا چندی پس از آن فراموش می‌شوند، اما پرسش این است که دارمایِ شما در این هستی چیست؟ آیا تاکنون درک شده یا بدان اندیشیده‌اید؟ همان می‌تواند تولیدِ کارمایِ جمعی نماید.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
از خود مخواه که خوب باشی
بخواه که کافی باشی
که این کافی بودن
خودِ خوب بودن است
خودِ کامل بودن است
از «خود» غیرِ «خود» هیچ مخواه...
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
بخواه که کافی باشی
که این کافی بودن
خودِ خوب بودن است
خودِ کامل بودن است
از «خود» غیرِ «خود» هیچ مخواه...
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
چراغ اگر بالایی طلب کند برای خود طلب نکند، غرضِ او منفعت دیگران باشد تا ایشان از نور او حظ یابند. اگر نه هر جا که چراغ باشد خواه زیر خواه بالا او چراغ است.
# مولانا
# مولانا
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روحت را به سرگردانيِ بادها بسپار؛
و به نوازشِ ترنمِ لطیفِ باران
بگذار هر جایی که می‌خواهند
آن را با خود ببرند. و از یاد مبر که «صفا» و «جفا» دو روي یک سکه اند، و در اندک زماني هر دو ناپیدا می‌شوند؛ بُگذار لحظه‌هایت آذين بندِ سرودِ جاودانگی و سروری وصف‌ناپذیر شوند...
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
و به نوازشِ ترنمِ لطیفِ باران
بگذار هر جایی که می‌خواهند
آن را با خود ببرند. و از یاد مبر که «صفا» و «جفا» دو روي یک سکه اند، و در اندک زماني هر دو ناپیدا می‌شوند؛ بُگذار لحظه‌هایت آذين بندِ سرودِ جاودانگی و سروری وصف‌ناپذیر شوند...
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
مدرسه زندگی - انعطاف پذیری
📻@podchi
«انعطاف پذیری و تاب آوری همچون یک مفهوم اجتماعی.»
مفهوم تاب‌آوری و جنبه‌های فردی و اجتماعی آن و فاکتورهای موثر در تقویت هر یک می‌پردازد.
منبع:
Glasgow Centre for Population Health
منبع #مدرسه_زندگی
صدا ، #ایمان_فانی
@MasomehAbedini🦋
مفهوم تاب‌آوری و جنبه‌های فردی و اجتماعی آن و فاکتورهای موثر در تقویت هر یک می‌پردازد.
منبع:
Glasgow Centre for Population Health
منبع #مدرسه_زندگی
صدا ، #ایمان_فانی
@MasomehAbedini🦋
تنهایی خطرناک است، اعتیادآور است.
وقتی متوجه شدید که چقدر آرامش در آن وجود دارد، دیگر دلتان نمی‌خواهد با دیگران باشید.
#کارل_گوستاو_یونگ
@MasomehAbedini
وقتی متوجه شدید که چقدر آرامش در آن وجود دارد، دیگر دلتان نمی‌خواهد با دیگران باشید.
#کارل_گوستاو_یونگ
@MasomehAbedini