تجربه‌ی زیستِ یک زندگی سالم،
یعنی جانبِ احتیاط و تعادل را در همه حال حفظ نمودن... تجربه‌ی زیستِ سالم یعنی درک و شناختِ هرآن‌چه که ناسالم است.


#بیکلام


@MasomehAbedini🦋

آه... رازِ نهانِ
در صدای تو چیست
به ناگه می‌کشانَدَم
به بویِ جنگلِ خاموش
ای چکاوک گُریز پای؟




#معصومه_عابدینی🦋
#شعرکوتاه
@MasomehAbedini

پذیرشِ خودت چنان‌که هستی با تمامی عیب‌ها و نقص‌هایِ وجودیت نه آن‌چه که در تصوراتِ خامِ توست...

و نه صرفا دیدنِ نقاطِ به اصطلاح مثبتِ درونی ات، خودآگاهی، دامی تازه برای خودفریبی نیست.
خودآگاهی، گامی بلند برای تغییر و تحول درونی است.

دیدنِ نور بدونِ در نظر گرفتنِ منبعِ آن، بدونِ دیدنِ سرمنشاء آن که همانا حضورِ تاریکی است، نوعی ضعفِ پذیرشِ تمامیتِ وجود و نابالغیِ فکری محسوب می‌شود...!



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

چرا زنان به اشراق نزدیک‌تر اند؟ زیرا روح و وجودِ زنانه و تجلیِ آن به اکنونِ جاودانه‌ی کش‌وقوس‌دار بسیار نزدیک‌تر است! اما چرا همیشه در طولِ تاریخ منکرِ روشن‌بینی زنان شده‌اند؟ یا حتی خودِ زنان بر اشراقِ خویش اشرافی نداشته‌اند؟ زیرا خِرد زنانه در زمان‌های مختلف به طُرُقِ متفاوتی دستکاری‌ می‌شده است، از این روی نیروی آن یا اغلب پس زده می‌شد یا اینکه جدی گرفته نمی‌شد، یا میانِ خِرد و زنان موانعی مختلف ایجاد می‌شده است، حتی توسطِ دیگر زنان و با رویارویی زنان با یکدیگر، به همین خاطر زنان اغلب خودشان را، موجودیتشان را دستِ کم و در سطحی پایین‌تر از مردان می‌پنداشتند. اما ، ما در گذار عصری هستیم که خرد زنان بیش از هر زمان دیگری رو به فزونیست. حماقت نیز همزمان کماکان پا به پای این خرد در حرکت است، از خرد و نبوغ زنانه می‌توان در جهتِ رشدِ نیرو و آگاهیِ زنان بهره جست یا در جهت اوفولِ زنان،چراکه هم‌زمان با آگاهی مدرنیته‌ی زنانه، جهالت و بردگی مدرنیزمِ زنان نیز رو به رشد است، اما نمی‌تواند از یاد برود که زنان توسطِ زنان شناخته می‌شوند، زنان توسطِ زنان درک می‌شوند حتی توسطِ زنان به جهان بازشناسانده می‌شوند!




#عصیان_زن

در تمدنِ ما مردان می‌ترسند که به
اندازه‌ی کافی مرد نباشند،
و زنان می‌ترسند که فقط
زن تلقی شوند.

#تئودور_رایک


@MasomehAbedini🦋

‍ وقتی به خلوتِ درونی‌ام سفر کردم...
فهميدم همه‌ی آن‌چه که در دنيایِ بیرون از وجودم در جستجويش بودم، همه‌ی آن‌چه که در کتاب‌هایِ مقدس به دنبال آن می گشتم، را در بی‌کرانه ی خویشتنِ خویش ام داشتم و دارم...
تمامِ هرآنچه که بود از « پندارِ من» بود که بر «وجودِ من» حادث می شد و پندارم اما این بود که او از جایی ديگر است،
وقتی که قدم به دنیایِ درونم گذاشتم،
در صداقتی عمیق و آشکارا درک شد
که همزمان هم «نور هستم و هم تاریکی»
آب هستم و آتش، سرور هستم و حُزن و اندوه...! با پذیرشِ عمیق‌ِ خویش،
در پایان اما هیچ نیافتم و هیچ عایدم نشد، به ناگه به وضوح دیدم که دست‌هایم تُهی است...
هیچ در چنته ام نیست ،
الا مگر اشکِ جاریِ سکوت...
تنها سکوت بود و سکوت بود و سکوت...!
و آنگاه دیگر من، من نبودم!





#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

🌿 موسیقی بیکلام The Shimmering Sea اثری از Dan Gibson's Solitudes 🌿




@MasomehAbedini🦋

ماهیت فکر و ذهن ...


فکر به مجموعه‌ای از فعالیت‌های مداومِ ذهنی گفته می‌شود که شاملِ تفکر، تحلیل، اندیشیدن، برنامه‌ریزی و حلِ مسائل است. این فعالیت‌ها بر اساس تجربیات قبلی، دانش، اطلاعات و خلاقیت انجام می‌شود. فکر کمک کننده به عملکرد مغز و نخستین گام در فرآیندِ تصمیم‌گیری و حل مسائل است.
خاستگاه فکرها اغلب از مغز و سیستم عصبی انسان است. مغز به عنوان مرکزِ کنترلی برای تفکر، حافظه، احساسات و عملکرد های دیگر بدن عمل می کند. فکرها از تعامل پیچیده بین نورون ها در مغز به وجود می آیند و تحت تاثیرِ تجارب، آموخته ها، محیط و ژنتیک شکل می گیرند. این تعریف علمی و کلی از مفهوم خودِ فکر است...
اما آن فکری که در معناگرایی مد نظر است به طور معمول فکرهایِ محتوم و زائد یا فکرهای بِکر و خلاقانه است.
اما سرکوبِ فکرها هدررفتِ بیهوده‌ی انرژی ذهنی ماست، بنابراین هر فکری می‌تواند در شفافیت دیده و با توجه آگاهی پذیرش شود، چون هر فکری به دنبالِ نیازی می‌آید، تا نیازی نباشد فکری هم پدیدار نیست.
البته در اینجا و از منظر خودآگاهی منظور انرژی فکرهای مزاحم و بیهوده اعم از مثبت و منفی آن است نه اصالتِ خودِ فکر....
یک مثال برای درکِ بهترِ موضوع این است که فضای ذهن و فکر را به مثابه ی باغچه‌ای با علف‌های هرز و گل‌های معطر درنظر بگیریم ، هرچقدر که علف‌هایِ هرزِ باغچه‌ای بیشتر باشند نشانگرِ این است که غَنای آن باغچه نیز بیشتر است. ما می‌توانیم به ساحتی نایل شویم که با حضورِ فکرها هیچ مشکلی در آن‌جا_ این‌جا وجود نداشته باشد. بنابراین چالشِ اصلی ما فکرها نیستند ، بلکه آن خودی_ذهنی است که چگونه از فکرها بهره می‌برد...
چالشِ اصلی ما، حضورِ فکرها نیستند بلکه آن خودی است که خودش را ، فکرهای پدیدار را، جدی می‌پندارد و دائما با آن‌ها همزات پنداری می‌کند و در هر حالتی با آنها هویت می‌گیرد. چ
غافل از اینکه آنها خود موهومی هستند.





#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

هیچ فرمی به خودی خود نزدیکتر به خدا نیست. تمام فرم‌ها فقط فرم هستند ...
مجرد ماندن بهتر از ازدواج کردن نیست، و ازدواج کردن بهتر از مجرد ماندن.

هر فردی گرفتاری‌های کارمایی منحصر به فرد خودش را دارد؛ بنابراین هر فردی باید با دقت به پازل یا مسیر یا راه خودش گوش فرا دهد.

#رام_داس🍃

@MasomehAbedini🦋

.


تمامی ذراتِ دنیایِ پیرامونِ ما متشکل از جنبشِ سلولی و ساختارِ ریزمولکولی‌ و اتم‌ها می‌باشند، همچنین آن‌ها دارای بارِ انرژی_ فرکانس و ارتعاش هستند. تمامی آن‌چه که متجلی است دارایِ انرژی حیات(زندگی) هستند. اعم از تکه‌ای چوب، ساختارِ یک تکه سنگ یا درختی که مشاهده می‌شود هر چیزی در عینِ سخت بودنش نرم و لطیف هم هست، بعبارتی ذاتِ وجودیِ ما و اشیاء در میدانِ عظیمی از انرژی و در خلأ هیچ تفاوتی با هم ندارند. و‌ تنها تفاوت در ساختارِ فیزیکی، کالبد، پوست و استخوان است. اما این تمام آن‌چه که مشاهده می‌شوند نیست، بلکه درونِ این بدن_جسم، و تجلیات چیزی فراتر از همه‌ی این‌ها وجود دارد. هسته‌ی تمامیِ وجودها انرژی اتم‌ها است. قبل از اینکه این بدن_ذهن_جنسیت باشیم میدان و طیفِ وسیعی از انرژی الکترومغناطیسی هستیم، روزی فرا می‌رسد که جهان این‌گونه وسعتِ نامحدود و فرابعدی بودنِ بی حد و مرزش را به تمامیت درک خواهد نمود. آن گاه آن‌چه که موجودیت یافته است، به‌عنوانِ یک میدان مغناطیسی انرژی که جریان دارند خود را بازخواهد شناخت نه فقط موجودیتی که صرفا ساختارِ یک بدن_ذهن که محدودیت یافته را تشکیل می‌دهند، آن یگانگیِ وسعت یافته یا خالیایِ مرتعشِ بیکران است، آن‌چه که فیزیکدان‌ها و عارفان از توصیفِ ماهیت آن عاجزند، زیرا تُهیایِ بی‌کرانه و یگانگیِ هیچ چگونه قابل توصیف است؟ ما هر دم در هر رقص موجیم و ذره‌ای و ذره ایم و موج‌، که پیوسته از دلِ تُهیا برمی‌خیزند و سپس در ژرفایِ اقیانوسِ آن، ساکت و آرام می‌گیرد.



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

همه‌ی جاده‌ها
به یک مقصد اشاره می‌کنند
و آن آزادی است
آزادی به راه‌های بسیاری اشاره می‌کند
و آن‌ آگاهی است.!




#معصومه_عابدینی 🦋
@MasomehAbedini

سلوک دیوانگیِ محض است،
و سالکان دیوانه ترینِ دیوانه‌گانِ عالم اند، مردمانِ عادی چیزی از این دیوانگی و شیدایی نمی‌دانند، زیرا که آن‌ها یا این دیوانگی را درک نخواهند کرد، یا اگر قصد فهمِ آن کنند کژ فهمیده خواهد شد...!




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

دشتِ پُر از شقايق
آن که دورتر است
رنگش سرخ تر...!




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

هرگونه ترمیمِ جهانِ شکسته‌ی ما باید با افرادی شروع شود که بینش و شجاعتِ پذیرشِ سایه‌ی خود را دارند. اگر مکانیسمِ فرافکنی درونیِ بشر قوی عمل کند، هیچ چیزِ "بیرونی" کمکی نخواهد کرد. تمایل به دیدنِ سایه‌ی خود "آن‌جا" در رویاروییِ با همسایه‌ها یا در نژاد یا فرهنگ دیگر خطرناک ترین جنبه‌های روانِ مدرن است.
این امر دو جنگِ ویرانگر را در این قرن ایجاد کرده‌است و نابودیِ تمامِ دستاوردهای خوب دنیایِ مدرنِ ما را تهدید می کند. همه‌ی ما جنگ را محکوم می کنیم اما در مجموع به سمتِ آن حرکت می‌کنیم. این هیولاهای جهان نیستند که چنین هرج و مرجی ایجاد می‌کنند، بلکه سایه‌های جمعی است که هر یک از ما در آن مشارکت داشته ایم.


#رابرت_ای_جانسون

📚سایه‌های خودت را بپذیر

@MasomehAbedini🦋