رجعتی دیگر باید ...
به حریمِ مهربانی گل های نرم ابریشم،
به رنگ روشن پرهای مرغ دریایی،
به باد صبح،
که بیدار می کند ...
چه نرم، چه مهربان، چه دوست ...!


#نادر_ابراهیمی


@MasomehAbedini🦋

من نتیجه‌ی کارها و‌ وارثِ اعمالِ خود هستم. ما باید اغلب به این مساله فکر کنیم که هر چه انجام دهیم، چه خوب و چه بد، به خودمان بر خواهد گشت.

#بودا






و ماحصلِ انتخاب‌های ما نه تنها به خودمان بازمی‌گردد بلکه زندگی فرزندانِ ما و آینده گانِ مان را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد ،
بنابراین در هر وضعیتی آگاهانه دست بر انتخاب می‌زنم
و گاهی بی‌انتخابی و هیچ انتخابی بهترین گزینه‌ی ممکن پیش رو است.
گاه بی‌انتخابی ماحصلِ آگاهی است و انتخابی بر اساسِ احساسِ ارزشمندی وجودِمان و نه نمودی از برای افتخارِ بی‌ارزش بودنِ وجود ، بی‌ارزشی هیچ‌گاه افتخار نبوده و نیست...
سالکانِ اقتدار در همه حال باشنده گانی هوشیارند و همین اقتدار آن‌ها را از افتادنِ در چاهِ تاریکی‌هایِ پی‌درپی و از سقوط در ورطه ی دامِ ناآگاهی های مُکرر باز خواهد داشت. مگر می‌توانید آگاه باشید و ادعای خردورزی داشته باشید ، اما در همان حال ناآگاهی و انتخاب‌های ناآگاهانه انتخابِ شما باشد.؟!


#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

از پسِ ملاقات هر کس هدفی نهفته است!
بعضی از آدم‌ها به زندگی ات می‌آیند که امتحانت کنند!
بعضی‌ها می‌آیند که به تو بیاموزند!
بعضی‌ها می‌آیند تا از تو بیاموزند!
و بعضی‌ها، به این خاطر می‌آیند تا بهترینِ تو را از تو بیرون بکشند.
و من آن را یافتنِ معنایِ زندگی ات
و لمسِ ژرفای عشقی راستین نام می‌نهم...!


🦋🤍


@MasomehAbedini

Meet me where the light greets dark.


مرا آن‌جا که نور همه‌ی تاریکی‌ها را از میان برمی‌دارد ملاقات کن....



@MasomehAbedini🤍

صبح شده است
برخیز که خیر است ای یار؛
تو آن‌جا در خوابی
و من این‌جا اما در حوالیِ دل
در شکوهِ عطرِ یادِ تو بیدار...!



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

باور کن آرزو داشتم در این‌جا یک نفر را بشناسم که به درخت، به گل و آب نگاه کند. مثل اینکه در زندگیِ این آدم‌ها این چیزها جز زینت نیستند. بدونِ شک این مردم هم به درخت و گل و آب نگاه می‌کنند، اما این تماشا اصیل نیست. می‌بینند و می‌گذرند. ما می‌بینیم و غرق می‌شویم. می‌بینیم و فرومی‌ریزیم. در روحِ این مردم انحنا نیست، شعر نیست.


‌
#سهراب_سپهری
بخشی از نامه‌ی سهراب
هنوز در سفرم




@MasomehAbedini

«رهاییِ بی‌تکلف...»





هنگامی‌که به درکِ عمیق و کامل‌تری از حقیقت_واقعیتِ وجودیِ خویش می‌رسید، آنگاه به وضوح مشاهده می‌شود که دیگر هیچ نیازی به ابرازِ وجودِ خودی دروغین با پِرسُوناهای متفاوت نمی‌بینید.
چراکه حضورتان خودبه‌خود گویایِ ماهیتِ حقیقیِ شما خواهد بود. نیچه می‌گوید آن کس  که براستی عمیق است تلاش می‌کند تا در میانِ توده‌ی مردم واضح و شفاف به نظر رسد، اما آن کس که هنوز خویشتن وجودی اش را درک ننموده است، تلاش می‌کند تا خویشتن را فردی منحصربه فرد و در نظرِ عوام، خاص و متعالی جلوه دهد،  هنگامی‌که به هسته‌ی وجودتان به آن مرکزیتِ خویشتنِ خویش بواقع به مرزهای تمامیتِ وجودیتان نزدیک می‌شوید و با آگاهی و پذیرشی در تمامیت همه‌ی الگوهای روانی و ذهنی تان را آن‌چه که هستند و هستید، آن‌چه که نشان داده می‌شود اما واقعی نیست، آن‌چه که موجود است اما به نظر نیستند، و آن‌چه که نیستند اما موجود هستند، هر آن‌چه که انکارناپذیر است را شجاعانه ملاقات می‌کنید، از این روی زشتی و زیبایی‌، گاها به آن مفهومِ همیشگی‌اشان که می‌شناسیمشان حال چه در دنیای درون_ وجود و چه در دنیای بیرون از وجودمان، مفهومِ کلی و صفر و صدِ مطلقِ خودشان را از دست می‌دهند سپس درک خواهد که رهاییِ بی تلاش نیز پیوسته اینک اینجاست. همواره در دسترسِ آگاهیِ بی‌تکلف...!



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

با پاهایِ خودتان به راه بیاُفتید،
حتی اگرچه خسته و کوفته باشند .

با بال‌هایِ خودتان به پرواز درآیید،
حتی اگرچه دوبالی شکسته باشند.

پیوسته با دلِ روشنِ خودتان حاضر بمانید،
حتی اگر گاه ملول و غمین بوده باشد .




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

ما
برگهائی که خِش خِش می‌کنیم
آوازی داریم که به توفانها پاسخ می‌گوید
اما تو که این گونه خاموشی کیستی؟!
« من تنها یک گلم!»

#رابیندرات_تاگوره


@MasomehAbedini🦋