This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
در ساحتِ خودآگاهی همهچیز حکمِ همان مراقبه را دارد، همهچیز زنگِ هشداری برای هوشیاری و پیامی برای دعوت به «خود» آمدن و بهانهای برای بیدارباش است.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
"آيينِ پرواز"
آیینِ پرواز آموختنی است، آن سهمِ روحي است که خطر می پذیرد. و جانِ خویش را در طلبِ دریایِ حقيقتِ وجود، در تبلورِ نورِ آگاهى مشتاقانه به ناشناختهها تسليم می سازد. یافتنِ پاسخ برای پرسشهایی که در اشتياق، جستجو میشوند تنها نيازمندِ بلوغی آگاهانه، روحی آزاد و رها و تسليم به مواهبٍ مسیرِ ناشناختههای بیبازگشت و سفرهايی به درکِ عمیق ندانستگی ها دارد. فهم و دانستگی شاید تنها با سهمِ آغازينِ ما، و گام نهادن به دنيايی جديد ميسر است. گاهی، فقط گاهی نياز است که تا منتهای رسیدنی بیانتها مشتاقِ سلوکی عاشقانه؛ در اشتياق پریدنهای بدونِ رسیدن بود و تا سر منزل حضور سرسپرد و تسلیمِ به انتخابي بود که شايد هيچگاه نتيجه ای برایمان نداشته باشد مگر تجربهی شهامت گون زیستن در تمامی اتفاقهای انتخاب شدهی خودمان، و این شاید حد اعلایِ اوج گرفتن هایمان در آسمانِ آزادی، و اصالتِ اندیشهی وجودیِ ما بوده باشد. رها، فارغ از هر دريافت و دانستگی؛ مسير نیز خودبهخود انتخابمان خواهد کرد. و عشق بالهایمان را به سوی ابدیت خواهدگشود، اگر پيوسته و در هرحال آیینِ پرواز را به هر شیوهای دریابیم.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
آیینِ پرواز آموختنی است، آن سهمِ روحي است که خطر می پذیرد. و جانِ خویش را در طلبِ دریایِ حقيقتِ وجود، در تبلورِ نورِ آگاهى مشتاقانه به ناشناختهها تسليم می سازد. یافتنِ پاسخ برای پرسشهایی که در اشتياق، جستجو میشوند تنها نيازمندِ بلوغی آگاهانه، روحی آزاد و رها و تسليم به مواهبٍ مسیرِ ناشناختههای بیبازگشت و سفرهايی به درکِ عمیق ندانستگی ها دارد. فهم و دانستگی شاید تنها با سهمِ آغازينِ ما، و گام نهادن به دنيايی جديد ميسر است. گاهی، فقط گاهی نياز است که تا منتهای رسیدنی بیانتها مشتاقِ سلوکی عاشقانه؛ در اشتياق پریدنهای بدونِ رسیدن بود و تا سر منزل حضور سرسپرد و تسلیمِ به انتخابي بود که شايد هيچگاه نتيجه ای برایمان نداشته باشد مگر تجربهی شهامت گون زیستن در تمامی اتفاقهای انتخاب شدهی خودمان، و این شاید حد اعلایِ اوج گرفتن هایمان در آسمانِ آزادی، و اصالتِ اندیشهی وجودیِ ما بوده باشد. رها، فارغ از هر دريافت و دانستگی؛ مسير نیز خودبهخود انتخابمان خواهد کرد. و عشق بالهایمان را به سوی ابدیت خواهدگشود، اگر پيوسته و در هرحال آیینِ پرواز را به هر شیوهای دریابیم.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شبنمهایِ غلتان...
در تلألو خورشیدِ سپیدهدم
طنین اَفکندهاند
بر بیشهزارِ خیزرانی خیس،
و حالا خیالهایِ شبانهام را
به ناگه بهم می ریزند؛
در شکوهِ پروازِ پرندهای بینام...
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
#شعرکوتاه_پارسی
در تلألو خورشیدِ سپیدهدم
طنین اَفکندهاند
بر بیشهزارِ خیزرانی خیس،
و حالا خیالهایِ شبانهام را
به ناگه بهم می ریزند؛
در شکوهِ پروازِ پرندهای بینام...
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
#شعرکوتاه_پارسی
سکوت همه چیز است، حتی قویترین ابزار برای یک ارتباط عمیقتر است.
سکوت منفعلانه و بی واکنش ماندن،
تجربه ای به اجبار تحمیل شده نیست.
بلکه گاهی حقیقی ترین واکنش
مناسب در آنیتِ محض لحظهها است.
آنچه که می توان آن نوازش های
همراه بار رنج در عشق نیز نامید.
عملی که عاشقانه اما منطبق بر آنچه که هستیِ عشق است. و در هر دم جاریست.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
سکوت منفعلانه و بی واکنش ماندن،
تجربه ای به اجبار تحمیل شده نیست.
بلکه گاهی حقیقی ترین واکنش
مناسب در آنیتِ محض لحظهها است.
آنچه که می توان آن نوازش های
همراه بار رنج در عشق نیز نامید.
عملی که عاشقانه اما منطبق بر آنچه که هستیِ عشق است. و در هر دم جاریست.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
در هر طریقی راستگو باش، بدونِ پاکی انسان نمیتواند به سویِ الوهیت پیشرفت کند.
#شری_آناندامایی_ما
@MasomehAbedini🦋
#شری_آناندامایی_ما
@MasomehAbedini🦋
حقیقت هیچگاه از دیده گانِ بصیر
پنهان نمیماند. و آنچه که آغشته به دروغِ حقیقت و یا مبدل در لباس حقیقت است سرانجام خودبخود برملا خواهد شد.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
پنهان نمیماند. و آنچه که آغشته به دروغِ حقیقت و یا مبدل در لباس حقیقت است سرانجام خودبخود برملا خواهد شد.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«شهروندی جهانی»
انسانِ آگاه، انسانی که بیداردل و هشیار است، بهعنوانِ فردی مسوول در جامعه و در خانواده حاضر است، او با تمامیّتِ وجودش چه در قبالِ خودش چه در قبالِ همنوعانش به واقع بعنوان یک شهروندی جهانی ساکن این سیاره است، از این روی مسوولیتِ تمامی کارها و اعمالی را که انجام میدهد در نتیجه عواقبِ کردارش را بر عهده گرفته و پیامدِ حاصل از آنها را میپذیرد. اگر روزی از زیرِ بارِ مسولیتهایی که بر عهدهی ماست، شانه خالی کردیم پس نمیتوانیم ادعای آگاهی و روشنایی داشته باشیم. اگر هنوز هم که هنوز گفتارمان با کردارمان در ناهماهنگی است وجودمان موازنه و همراستا نیست؛ بنابراین نمیتوانیم ادعای آگاهی و شناختِ عمیق خویشتنِ خویش، در واقع درک و شناختِ عمیقترِ این هستی کیهانی را داشته باشیم.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
انسانِ آگاه، انسانی که بیداردل و هشیار است، بهعنوانِ فردی مسوول در جامعه و در خانواده حاضر است، او با تمامیّتِ وجودش چه در قبالِ خودش چه در قبالِ همنوعانش به واقع بعنوان یک شهروندی جهانی ساکن این سیاره است، از این روی مسوولیتِ تمامی کارها و اعمالی را که انجام میدهد در نتیجه عواقبِ کردارش را بر عهده گرفته و پیامدِ حاصل از آنها را میپذیرد. اگر روزی از زیرِ بارِ مسولیتهایی که بر عهدهی ماست، شانه خالی کردیم پس نمیتوانیم ادعای آگاهی و روشنایی داشته باشیم. اگر هنوز هم که هنوز گفتارمان با کردارمان در ناهماهنگی است وجودمان موازنه و همراستا نیست؛ بنابراین نمیتوانیم ادعای آگاهی و شناختِ عمیق خویشتنِ خویش، در واقع درک و شناختِ عمیقترِ این هستی کیهانی را داشته باشیم.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
اگر شادی و پیوسته عشقِ توأمانِ با آرامشِ ما در تجلیاتِ بیرونی تعریف شوند، آنگاه ما بردهی شرایطِ بیرونی و افراد و بازتابهای آنها خواهیم بود. لمسِ شادی حقیقی و تجربهی عمیقِ عشق اینها کیفیتهایی نیستند که همواره در بیرون وجود داشته باشد. عشق رایحهی بذر نهان وجود فرد فردِ همهی شما است، اگرچه بیرون و آنها بازتاب دهندهی نور درونی راهنمایِ ما هستند. اما عشق بیشتر موهبتی درونی و گاهی گستردگیِ نگاه و حتی سهیم شدنی یکطرفه است. اما این به معنایِ آن نیست که به دلیلِ هراس از رنجهای سازندهی عشق عاشق نشوید هراس از مبتلا شدن به عشق در فلسفهای تحتِ عنوان من نمیخواهم وابسته به هیچ فردی یا تعلقِ خاطر به گروهی داشته باشم، این هم یک نوع شدیدی از خودپسندیِ معنوی است. فرد برای اینکه عدمِ وابستگیاش را که ناشی از ضعفِ درونی است را انکار نماید آن را به گونهای معکوس نشان میدهد به این ترتیب به راحتی وجودش را از سهم عشق محروم میکند.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شرارههایِ آتشدان
خاکسترِ سُرخ مي افشانَند
از گلوگاهِ سينه سُرخ؛
آنگاه که خورشید فرو میافتد
از اندوهِ واپسین آوازهایم...!
#معصومه_عابديني🦋
#شعرتانکا
@MasomehAbedini
خاکسترِ سُرخ مي افشانَند
از گلوگاهِ سينه سُرخ؛
آنگاه که خورشید فرو میافتد
از اندوهِ واپسین آوازهایم...!
#معصومه_عابديني🦋
#شعرتانکا
@MasomehAbedini
کاین همه زخمِ نهان هست و مجالِ آه نیست
Amin Mohammadi
زخمِ نهان
شجریان
ریمیکس
از بهترینِ چیزها
دلی است که در آن،
هیچ بدی نباشد...
#ابوالحسن_خرقانی
@MasomehAbedini🦋
شجریان
ریمیکس
از بهترینِ چیزها
دلی است که در آن،
هیچ بدی نباشد...
#ابوالحسن_خرقانی
@MasomehAbedini🦋
«هرچه خالیتر پُر و سرشارتر»
سعادت همیشه با داشتنِ چیزها، جمعآوری اشیاء و به تملک درآوردنِ افراد به دست نمیآید، سعادتِ راستین گاهی با از دست دادنِ برخی چیزها، حسها، عواطف و رفتارهایی که ریشه در ناهشیاری و ناپختگیِ ادراک دارند میسر میگردد، هنگامیکه چیزی بیهوده فضا را اشغال کرده است از میان میرود آگاهی نیز فرصتی برای بسط مییابد. اما این از دست رفتن نه به معنایِ کم اهمیت جلوه دادنِ تجربهها میباشد، بلکه این به معنای سبک و خالی تر بودن است، برای اینکه پُر و سرشار شویم میبایستی ابتدا خالی و تهی شویم، بنابراین هرچه سبکتر فضای بیشتری برای داشتن آنچه که حقیقیتر است نیز گشودهتر خواهد شد. هنگامیکه انسان بارهای اضافی که شانههای وجودش سنگینی میکند را بر زمین مینَهد، در نقطهی عطف و آغازینِ تبلورِ آگاهی و لمسِ سعادتِ اصیل، در نتیجه در ثِقلِ مرکزی آگاهیِ نو به نو قرار میگیرد.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
سعادت همیشه با داشتنِ چیزها، جمعآوری اشیاء و به تملک درآوردنِ افراد به دست نمیآید، سعادتِ راستین گاهی با از دست دادنِ برخی چیزها، حسها، عواطف و رفتارهایی که ریشه در ناهشیاری و ناپختگیِ ادراک دارند میسر میگردد، هنگامیکه چیزی بیهوده فضا را اشغال کرده است از میان میرود آگاهی نیز فرصتی برای بسط مییابد. اما این از دست رفتن نه به معنایِ کم اهمیت جلوه دادنِ تجربهها میباشد، بلکه این به معنای سبک و خالی تر بودن است، برای اینکه پُر و سرشار شویم میبایستی ابتدا خالی و تهی شویم، بنابراین هرچه سبکتر فضای بیشتری برای داشتن آنچه که حقیقیتر است نیز گشودهتر خواهد شد. هنگامیکه انسان بارهای اضافی که شانههای وجودش سنگینی میکند را بر زمین مینَهد، در نقطهی عطف و آغازینِ تبلورِ آگاهی و لمسِ سعادتِ اصیل، در نتیجه در ثِقلِ مرکزی آگاهیِ نو به نو قرار میگیرد.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
در پایان هر روز فارغ از تمامِ مشغلههایی که پشت سر گذاشتهاید شاهدِ همهی اتفاقها و احساسهایی بودهاید، حتی گاهی در لحظه هایتان متناقض عمل کردهاید، نیرومندانه خود را در آغوش بگیرید و ساعتي را به خلوتِ با خود بنشيند، زیرا در سکوت و هنگامِ آرمیدن است که ما اغلب به منبع انرژی درونیمان وصل میشویم.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حالا که سرخی غروب
به پژواکِ عشقمان میمانَد
رمزآلود و پنهانی...
بگو چند پاييز دیگر بايد بگذرد که
برملا شوند این رازهایِ سَر به مُهر!
#معصومه_عابدینی🦋
📚#شاعران_پاییزی
@MasomehAbedini🦋
به پژواکِ عشقمان میمانَد
رمزآلود و پنهانی...
بگو چند پاييز دیگر بايد بگذرد که
برملا شوند این رازهایِ سَر به مُهر!
#معصومه_عابدینی🦋
📚#شاعران_پاییزی
@MasomehAbedini🦋
«حاضر ماندن در موطنِ اصلی.»
معنویت راهی برای فرار از خانه نیست، بلکه در خانهی اصلی ساکن ماندن است بسیاری به قصدِ عُصیان و معنویت از خانه و خانواده و دوستان و جامعه دور شدند، در واقع فرار را بر قرار ترجیح دادند. اگرچه گاهی کُنجِ عُزلت گُزیدن و فاصله گرفتن از هرچیزی نیازمان است اما الزاما راهی برای پیشرفتِ مسيرمان نیست. زیرا همانهایی که در فرار بودند در نهایت برای درکِ تجربهی معنویتِ راستینِ طبیعتِ چیزها و درکِ حضور، به همان مکانِ آغازین بواقع به خانه و موطنِ اصلیشان بازگشتند، به همانجایی که از همان ابتدا بدان تعلق داشتند. معنویت فرار نیست، بلکه ساکن «ماندن» و گاهی از خرابیهای موجود و وجود آبادی ساختن است. حتی لائوتزو که خانواده و سه پسرانش را رها کرده بود و همچنین بودا که مسیر را رفتند اما در نهایت از سمتِ خودشان مورد شماتت قرار گرفتند. هر انسانی سزاوارِ این است که در هر صورتی با خودش صادق باشد. تا بتواند با دنیای خارج وجودش نیز در صداقتی عمیق و آشکار عمل نماید. همواره مرزِ بسیار باریکی میانِ حماقت و آگاهی وجود دارد و گاهی ایندو با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند!
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
معنویت راهی برای فرار از خانه نیست، بلکه در خانهی اصلی ساکن ماندن است بسیاری به قصدِ عُصیان و معنویت از خانه و خانواده و دوستان و جامعه دور شدند، در واقع فرار را بر قرار ترجیح دادند. اگرچه گاهی کُنجِ عُزلت گُزیدن و فاصله گرفتن از هرچیزی نیازمان است اما الزاما راهی برای پیشرفتِ مسيرمان نیست. زیرا همانهایی که در فرار بودند در نهایت برای درکِ تجربهی معنویتِ راستینِ طبیعتِ چیزها و درکِ حضور، به همان مکانِ آغازین بواقع به خانه و موطنِ اصلیشان بازگشتند، به همانجایی که از همان ابتدا بدان تعلق داشتند. معنویت فرار نیست، بلکه ساکن «ماندن» و گاهی از خرابیهای موجود و وجود آبادی ساختن است. حتی لائوتزو که خانواده و سه پسرانش را رها کرده بود و همچنین بودا که مسیر را رفتند اما در نهایت از سمتِ خودشان مورد شماتت قرار گرفتند. هر انسانی سزاوارِ این است که در هر صورتی با خودش صادق باشد. تا بتواند با دنیای خارج وجودش نیز در صداقتی عمیق و آشکار عمل نماید. همواره مرزِ بسیار باریکی میانِ حماقت و آگاهی وجود دارد و گاهی ایندو با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند!
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
مردی که قصد داشت خوشحال باشد
@Asrebidaari 🎧
#کتاب_صوتی
مردی که قصد داشت خوشحال باشد/ اثر "لوران گونل"/ راوی: محمد رضاعلی/ مدت زمان ۲ ساعت...
@MasomehAbedini🦋
مردی که قصد داشت خوشحال باشد/ اثر "لوران گونل"/ راوی: محمد رضاعلی/ مدت زمان ۲ ساعت...
@MasomehAbedini🦋