رویای پروانه شدن
شعر نوشته میشود و خوانده میشود، نه به این دلیل که زیباست، بلکه به این دلیل که ما بخشی از بشریت هستیم. شعر گفته میشود و خوانده میشود زیرا انسانها موجوداتی با اشتیاق هستند. پزشکی، حقوق، تجارت، فعالیتهای نجیبی هستند، همهی آنها لازم و ضروری هستند. تا ما…
یک قاعدهی اشتباهی هست که تا به امروز تغییر نکرده است:
مردهای نویسنده را ابتدا «نویسنده» میبینند، بعد «مرد».
اما زنهایِ نویسنده را ابتدا «زن» میبینند، بعد «نویسنده»!
- الیف شافاک🦋
@MasomehAbedini
مردهای نویسنده را ابتدا «نویسنده» میبینند، بعد «مرد».
اما زنهایِ نویسنده را ابتدا «زن» میبینند، بعد «نویسنده»!
- الیف شافاک🦋
@MasomehAbedini
همهی کلمات از بطن سکوت ادا میشوند
همهی آوازهای مضطرب و پریشان و قیل و قال ها در نهانِ سکوت محو میشوند،
سکوت اما از زُهدانِ خالیای بیکران زاده میشود، کل این کیهان با همهی جوش و خروشش در زُهدان «هیچ» آرام گرفتهاند.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
همهی آوازهای مضطرب و پریشان و قیل و قال ها در نهانِ سکوت محو میشوند،
سکوت اما از زُهدانِ خالیای بیکران زاده میشود، کل این کیهان با همهی جوش و خروشش در زُهدان «هیچ» آرام گرفتهاند.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
یگانگیِ در عشق، تنها یک حالت یا ایدهآل ذهنی نیست؛ بلکه مرتبهای از کیفیتِ وجودیِ فرد در اتحاد با کل کیهان است. یگانگی در عشق؛ هماهنگی و همسویی تجلیات و نمایانگرِ شعورِ تعامل و پذیرشِ تفاوتها است.
در این سطح از کیفیتِ حضور هیچ هراسی نیست نه برای از دست دادن ها و نه اشتیاق بدست آوردن ها وجود دارد، بیشتر حرکتی هماهنگ در مسیر و رشدِ عاشقانهی روحانی و بالغانه و در عین حال محترم شماردنِ نبوغِ فردیت ها میباشد.
در این سطح از بودن_و حضور در این کیفیت است که فردیتِ فرد و ادراکِ او نیز در همزمانیِ با پدیدههای متجلی و اجتماعی دستخوشِ تغییراتِ بنیادین میگردد و به مرزهای خودشکوفائی نزدیک و نزدیکتر میشود، و گویی از اعماقِ وجودش نیز شفا مییابد به عبارتی رهاساختنِ آن ایدههای تعصبآمیز نیز آسانتر میگردد و این سرآغاز نبوغ و بیداری در خردِ آگاهانه است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
در این سطح از کیفیتِ حضور هیچ هراسی نیست نه برای از دست دادن ها و نه اشتیاق بدست آوردن ها وجود دارد، بیشتر حرکتی هماهنگ در مسیر و رشدِ عاشقانهی روحانی و بالغانه و در عین حال محترم شماردنِ نبوغِ فردیت ها میباشد.
در این سطح از بودن_و حضور در این کیفیت است که فردیتِ فرد و ادراکِ او نیز در همزمانیِ با پدیدههای متجلی و اجتماعی دستخوشِ تغییراتِ بنیادین میگردد و به مرزهای خودشکوفائی نزدیک و نزدیکتر میشود، و گویی از اعماقِ وجودش نیز شفا مییابد به عبارتی رهاساختنِ آن ایدههای تعصبآمیز نیز آسانتر میگردد و این سرآغاز نبوغ و بیداری در خردِ آگاهانه است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
ژُوانگزی می گوید انسان کامل ، ذهن را همچون آیینه به کار می برد، هیچ چیزی را نگه نمی دارد، هیچ چیزی را رد نمی کند و دریافت کننده است اما نگه دارنده نیست. از منظر ذن ، هیچ چیز در این دنیا باقی نمی ماند ، و مانند ابر حرکت می کند و مانند آب روان می شود ، همه زندگی یک توهمِ باشکوه یا یک سیاره انرژی است، و هیچ چیز ترسناکی وجود ندارد. در ذن برای void خیلی اهمیت قائل هستند که به معنای پوچ یا خالی است و نه به معنای "باطل" . این به معنای خالی بودن واقعی ترین چیزی است که وجود دارد ، اما هیچ کس نمی تواند آن را تصور کند. تقریباً همان وضعیتی است که شما روی بلندگو صدای انسان را می شنوید ، انواع سازها ، بوق زدن ، صدای ترافیک ، انفجارِ اسلحه و با این وجود همه آن صداهای فوق العاده متنوع ، ارتعاشات یک دیافراگم است ، اما هرگز چنین چیزی را بیان نمی کند. گوینده صبح اول وقت نمی آید و نمی گوید: "خانم ها و آقایان ، تمام صداهایی که متعاقباً در طول روز می شنوید ، لرزش این دیافراگم خواهد بود. آنها را واقعی نگیرید!.
#آلن_واتس
@MasomehAbedini🦋
#آلن_واتس
@MasomehAbedini🦋
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Darya Dadvar
شبم تاریک
دریا دادور با همراهی گروه کُر بهار
بر اساس ترانههای مازندرانی
درنه جان و عزیزجون از آلبوم راه ابریشم ۲
ارکستر فیلارمونیک پاریس شرقی
به رهبری « آرش فولادوند »
(کلیسای سنت اوستاش پاریس)
@MasomehAbedini🦋
شبم تاریک
دریا دادور با همراهی گروه کُر بهار
بر اساس ترانههای مازندرانی
درنه جان و عزیزجون از آلبوم راه ابریشم ۲
ارکستر فیلارمونیک پاریس شرقی
به رهبری « آرش فولادوند »
(کلیسای سنت اوستاش پاریس)
@MasomehAbedini🦋
چیزی برای یافتن وجود ندارد.
جایی برای رفتن هم وجود ندارد،
مقصدی برای رسیدن وجود ندارد.
همه چیز در همین جا در حال رخ دادن است؛ به آسانی و به زیبایی در تمامی ابعادش، تمام جستجوها به پایان میرسد آنگاه که شاهدی ساکن، در تُهیا می شوید آنی که بیدار است اما شبیه هیچ چیزی و حتی شاید قابل توصیف هم نیست. زندگی در هر حالت رقصی تهی و بیکرانه ایست که در حالِ روی دادن است. هرگاه آگاه بر این آگاهیِ حضور و حضور آگاهانه شوید، آن گاه درک خواهد شد که به هیچ چیز دست نیافته اید، این یک معمای ساده است که از پیش نیز حل شده است، تنها درک شونده ای اینجاست، بدون هیچ طلبی، طلبیده است و در عین حال در ساحَت معنا، به رهایی و همهی آنچه که لازمهی تعدیلِ تان است دست یافتهاید، تنها بر همین نکته آگاه بمان آن کلید رمز هوشیاری و توجه آگاهانه است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
جایی برای رفتن هم وجود ندارد،
مقصدی برای رسیدن وجود ندارد.
همه چیز در همین جا در حال رخ دادن است؛ به آسانی و به زیبایی در تمامی ابعادش، تمام جستجوها به پایان میرسد آنگاه که شاهدی ساکن، در تُهیا می شوید آنی که بیدار است اما شبیه هیچ چیزی و حتی شاید قابل توصیف هم نیست. زندگی در هر حالت رقصی تهی و بیکرانه ایست که در حالِ روی دادن است. هرگاه آگاه بر این آگاهیِ حضور و حضور آگاهانه شوید، آن گاه درک خواهد شد که به هیچ چیز دست نیافته اید، این یک معمای ساده است که از پیش نیز حل شده است، تنها درک شونده ای اینجاست، بدون هیچ طلبی، طلبیده است و در عین حال در ساحَت معنا، به رهایی و همهی آنچه که لازمهی تعدیلِ تان است دست یافتهاید، تنها بر همین نکته آگاه بمان آن کلید رمز هوشیاری و توجه آگاهانه است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
چاپ و انتشار مجموعهای از شعرهای معصومه عابدینی به همراه جمعی از شاعران و ادیبانِ عزیز در کتابی تحتِ عنوان شاعرانِ پاییزی...
این مجموعه با کوشش و گردآوری و تلاشهای بیشائبه سرکارِ خانم سمیه رضایی اصل گردآوری شده است که در همین جا از ایشان صمیمانه سپاسگزارم و آرزوی توفیق برای ایشان دارم... همچنین تلاشهای بانوی ادیب و شاعره ی عزیز سرکار خانم حسینی، بابت تمامی زحمات و حمایتهای معنوی ایشان چه از این مجموعهی شعر و چه از این صفحهی مجازی داشتند قدردانم...
عنوان کتاب شاعرانِ پاییزی
انتشاراتِ خط آخر
با مهری سرشار و سپاسی بیکران از بانوانِ ادیب❤️🙏🏻🌹
این مجموعه با کوشش و گردآوری و تلاشهای بیشائبه سرکارِ خانم سمیه رضایی اصل گردآوری شده است که در همین جا از ایشان صمیمانه سپاسگزارم و آرزوی توفیق برای ایشان دارم... همچنین تلاشهای بانوی ادیب و شاعره ی عزیز سرکار خانم حسینی، بابت تمامی زحمات و حمایتهای معنوی ایشان چه از این مجموعهی شعر و چه از این صفحهی مجازی داشتند قدردانم...
عنوان کتاب شاعرانِ پاییزی
انتشاراتِ خط آخر
با مهری سرشار و سپاسی بیکران از بانوانِ ادیب❤️🙏🏻🌹
منفعلانه در سکوت بمانید تا از قضاوتهای بیهودهی ذهن، در امان باشید و از از زیاده گویی بر حذر شوید، زیادهگویی و پرحرفی تجلیِ یک ذهنِ شلوغ، پرتلاطم و وجودی ناآرام است.
تلاش برای سکوت کردن بیهوده است چراکه عینِ سخن گفتن است و فرد را در جنگِ درونی قرار میدهد و با این تلاش فرد خود را خسته و در دنیای درون احساس انفجار خواهد داشت. مهم این است که ابتدا چگونه سخن گفتن را فرابگیریم، آنگاه سکوت خودبخود حاصل خواهد شد. زیرا که درک آنجا ریشه دوانیده است.
بیاد بیاوریم ما از جنسِ سکوتی ازلی و پایدار هستیم که ریشه در آگاهی و خردی ناب دارد.
برای سکوتِ ساده و خلوتِ با خود به تمرینات مراقبه گران حرفهای نیاز نیست، بلکه خودِ مراقبه گون ماندن والاترین سکوت است،
ما برای سخن گفتن است که نیاز به تلاش و کوششی وافر داریم و با همین سخن گفتن است که میآموزیم چگونه با یکدیگر سکوت کنیم،
کلام_ واژهها همواره تناقض و تضاد ایجاد مینمایند ما را از حقیقتِ وجودِ خویش و اتصال به هستی دور می سازند.
اما سکوتِ یکپارچه در حضوری ساده؛ هشیارانه زیستن با خویشتن یکپارچهی خویش و درکِ کلِ هستیِ موهوم است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
تلاش برای سکوت کردن بیهوده است چراکه عینِ سخن گفتن است و فرد را در جنگِ درونی قرار میدهد و با این تلاش فرد خود را خسته و در دنیای درون احساس انفجار خواهد داشت. مهم این است که ابتدا چگونه سخن گفتن را فرابگیریم، آنگاه سکوت خودبخود حاصل خواهد شد. زیرا که درک آنجا ریشه دوانیده است.
بیاد بیاوریم ما از جنسِ سکوتی ازلی و پایدار هستیم که ریشه در آگاهی و خردی ناب دارد.
برای سکوتِ ساده و خلوتِ با خود به تمرینات مراقبه گران حرفهای نیاز نیست، بلکه خودِ مراقبه گون ماندن والاترین سکوت است،
ما برای سخن گفتن است که نیاز به تلاش و کوششی وافر داریم و با همین سخن گفتن است که میآموزیم چگونه با یکدیگر سکوت کنیم،
کلام_ واژهها همواره تناقض و تضاد ایجاد مینمایند ما را از حقیقتِ وجودِ خویش و اتصال به هستی دور می سازند.
اما سکوتِ یکپارچه در حضوری ساده؛ هشیارانه زیستن با خویشتن یکپارچهی خویش و درکِ کلِ هستیِ موهوم است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
سکوت بتهوون
@classicmusic3
بتهوون آشکارا گفته، هنرش او را از خودکشی بازداشته است. در سی و دو سالگی و در نومیدی حاصل از ناشنوایی اش نوشت: «چیزی مرا از خاتمه دادن به زندگی ام بازداشت. هنر به تنهایی این کار را کرد. افسوس برایم ناممکن است اگر دنیا را ترک کنم، پیش از آنکه همه آنچه را که می خواهم انجام دهم، به پایان رسانده باشم پس این زندگی مصیبت بار را به دنبال خود می کشم.»
- اروین دی یالوم
@MasomehAbedini🦋
- اروین دی یالوم
@MasomehAbedini🦋
انسانِ خوبی باش اما چیزی در این باره نگو، زیبا باش و دیدهگانی زیبانگر داشته باش ولی در اینباره جلوهگریِ بیش از حد نداشته باش چراکه زیباییِ راستین از این روی که خود نمیدانست زیباست، زیباییاش هویدا بود.
#معصومه_عابدينی🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابدينی🦋
@MasomehAbedini
پاسخ قاطعانه یا درست عبارت است از: بیانِ احساسات و نظراتِ خود با آرامش و در عین حال احترام به طرفِ مقابل.
« خودآگاهی و ارتباطِ درست و آگاهانه در فلسفهی بودیسم »
@MasomehAbedini🦋
« خودآگاهی و ارتباطِ درست و آگاهانه در فلسفهی بودیسم »
@MasomehAbedini🦋
چرا تغییر نمیکنیم؟ چون خودمان را بیش از حدِ لزوم جدی میگیریم چون نمیپذیریم و نقادانه خودمان را نظارهگر نیستیم،
پذیرشِ هر آنچه که ناپذیرفتنی است سرآغاز تغییر و رشد است. رشدی که ورژنِ جدیدی از ما میسازد.
پذیرش در تمامیّت حسِ انفعال و یکجا ماندن نیست. بلکه آن ما را به سمت و سویِ پختگیِ ادراکاتِ دریافتی سوق میدهد.
سادهلوحانه است که انسان در هرسطحی ادراکاتِ خود را کامل و خردمندانه بپندارد، خردمند به عیوبِ خویشتن آگاه است، حتی از نقادانه نگریستن به تمامیتِ وجودش هیچ واهمهای ندارد،
هراسِ دیدن بدین معناست که در تمامیت حضور، اگرچه من از شما چیزهایی میآموزم اما چون خودم را والاتر از شما پنداشتهام، درنتیجه منیت و غرورم اجازهی دیدن و بیانش را به من نمیدهد. و پیش از اینکه به خود نگاهی ژرف بیاندازم، سر پیکان آگاهی را سمتِ آن دیگری گرفتهام.
برای اینکه در دنیای درون و بازتابِ بیرونیِ آن از هر لحاظ رشدی صورت گیرد میبایستی بتوانیم خود را عمیقاً در جنبههای مختلفِ زندگی مورد سنجش و چالش قرار دهیم.
پختگی ادراک و درایتِ خردمندانه به یکباره به سالک بخشیده نمیشود و نیازمندِ تفحص و توجهی مداوم است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
پذیرشِ هر آنچه که ناپذیرفتنی است سرآغاز تغییر و رشد است. رشدی که ورژنِ جدیدی از ما میسازد.
پذیرش در تمامیّت حسِ انفعال و یکجا ماندن نیست. بلکه آن ما را به سمت و سویِ پختگیِ ادراکاتِ دریافتی سوق میدهد.
سادهلوحانه است که انسان در هرسطحی ادراکاتِ خود را کامل و خردمندانه بپندارد، خردمند به عیوبِ خویشتن آگاه است، حتی از نقادانه نگریستن به تمامیتِ وجودش هیچ واهمهای ندارد،
هراسِ دیدن بدین معناست که در تمامیت حضور، اگرچه من از شما چیزهایی میآموزم اما چون خودم را والاتر از شما پنداشتهام، درنتیجه منیت و غرورم اجازهی دیدن و بیانش را به من نمیدهد. و پیش از اینکه به خود نگاهی ژرف بیاندازم، سر پیکان آگاهی را سمتِ آن دیگری گرفتهام.
برای اینکه در دنیای درون و بازتابِ بیرونیِ آن از هر لحاظ رشدی صورت گیرد میبایستی بتوانیم خود را عمیقاً در جنبههای مختلفِ زندگی مورد سنجش و چالش قرار دهیم.
پختگی ادراک و درایتِ خردمندانه به یکباره به سالک بخشیده نمیشود و نیازمندِ تفحص و توجهی مداوم است.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لمسِ شفافِ وجودِ خویش، لمسِ ماورای جهان در عشقی به غایت و در ابدیتی به توانِ نور است.🦋
@MasomehAbedini
@MasomehAbedini
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گردنِ آویز باغهای رنگین
بارشِ ریز ریزِ برگهای معلقِ
درختهای عریان است،
در تپشِ تندِ این ثانیههای بی زمان
تا گواهی بر این باشند که اکنون پایانِ خوابگردیهای هزار سالهی ماست.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
بارشِ ریز ریزِ برگهای معلقِ
درختهای عریان است،
در تپشِ تندِ این ثانیههای بی زمان
تا گواهی بر این باشند که اکنون پایانِ خوابگردیهای هزار سالهی ماست.
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
یکی از شاکله های سالک بودن سیال بودن است، سالک بودن سیلی خروشان بودن است. آب و آتش شدن است؛ گاه به گاه در ظرفِ زمانه...
مردمانی که به سمتِ انفعال پیش میروند خواه، ناخواه، ناآگاهانه بردهی جهلِ سیستمهای قدرتطلب و خودکامه میشوند، زیرا این منفعل بودنِ آنها میلِ عدهای را به سمتِ قدرتطلبی و جور و بیداد سوق میدهد.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
مردمانی که به سمتِ انفعال پیش میروند خواه، ناخواه، ناآگاهانه بردهی جهلِ سیستمهای قدرتطلب و خودکامه میشوند، زیرا این منفعل بودنِ آنها میلِ عدهای را به سمتِ قدرتطلبی و جور و بیداد سوق میدهد.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
آن که به یاری ات می شتابد را ارج بِنه،
در هنگامهی خشم خموشی پيشه کن.
و در لحظه ی سخن پراکنی ها سکوت کن و زبان در کام گیر،
روحِ تفاوتها را دریاب و درک کن...
و آن کس را که روزي با او پيمان
یاری بسته ای ارج بگذار، و او را با تماميت وجودِ خویش و امکان تفاوت هایی که با تو دارد دوست بدار،
بخواه که بخشنده ای بی مانند باشي
بخواه که پذيرنده ای هماره پذیرا باشی...
دریاب که تو و ديگري هر دو لایق عشقي اصيل و ناب هستيد.
دوست بدار(درک کن) تا تو نيز مورد لطف و مهر قرار گيري،
دوست بدار (درک کن) تا از دستِ سردِ اتفاقِ روزگار در امان باشي...
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
در هنگامهی خشم خموشی پيشه کن.
و در لحظه ی سخن پراکنی ها سکوت کن و زبان در کام گیر،
روحِ تفاوتها را دریاب و درک کن...
و آن کس را که روزي با او پيمان
یاری بسته ای ارج بگذار، و او را با تماميت وجودِ خویش و امکان تفاوت هایی که با تو دارد دوست بدار،
بخواه که بخشنده ای بی مانند باشي
بخواه که پذيرنده ای هماره پذیرا باشی...
دریاب که تو و ديگري هر دو لایق عشقي اصيل و ناب هستيد.
دوست بدار(درک کن) تا تو نيز مورد لطف و مهر قرار گيري،
دوست بدار (درک کن) تا از دستِ سردِ اتفاقِ روزگار در امان باشي...
#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini
اولین بارقهی آگاهی در وجودِ فرد یا رهروِ در مسیر این است که او دیگر به هیچ وجه نمیخواهد، یا به بیانی دیگر نمیتواند که به هیچکس و هیچیک از موجودیتهای این هستی آسیب و ستمی روا دارد، به پاداشتِ آگاهی و همزمان روا داشتنِ رنج، ایندو همانندِ دو پادشاه اَند که در یک مُلک نمیگنجند؛ از آنجایی که آگاهی بر رنجها واقف است، بنابراین جایی که آگاهی هست رنجها کمتر فرصتِ حضور مییابند زیرا آگاهی با اَفشاندنِ توجهاش نیروی آن را دارد که رنجها را از دلها بِزُداید و خود نیز از بطنِ همین رنجها و ناکامیهایِ موجود متجلی گردد. خِرد آگاهانه، ذهنِ مهار شده و به کارگیریِ عقلِ دوراندیش، همچنین تلطیفِ توجه_آگاهی همهی اینها، موهبتهای آگاهی بسط یافته و نبوغِ برخاسته از ژرفایِ یگانگیِ ساکن (عشق) هستند.
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini