پای تا سر نسخهای از زلف اوتیرهروزی بیقرار، آشفتهحالی درهمی
اینهمهراهیکهاومدیالکینیست!
هنوز مانده به یادم شبی کهمیگفتیتواشک هم شویاز
مننمیافتی
دخیل استْ
در لحظههآیم
بر آنان کهفرشتگانِ آسمان در صبرشان شگفت زده شدند.
خودت رو با آدم هایی که
میکنند احاطه کن
تو پس پرده چه دانیکه
که زشت