کوه گرام

📖داستان.
🦉شاه بوف.
👈قسمت:هفتم
دکتر قرار گذاشت که عصر آن روز برای معاینه پرنده به خانه ما بیاید و من هم مقداری آشغال گوشت و جگر مرغ در داخل و گوشه و کنار قفس گذاشتم تا تشویق به خوردن شود و بعد از قفل کردن درب قفس به مغازه برگشتم ،دیگه ظهر شده بود و کاری برای انجام دادن نداشتم ،شاگرد ها رو مرخص کردم و بعد از پایین کشیدن کرکره دوباره با خانه بر گشتم.
ساعت از چهار گذشته بود که دکتر تماس گرفت و آدرس خانه را پرسید،من هم به شاگرد بزرگم زنگ زدم و از او خواستم قبل از رفتن به مغازه به خانه آمده و کلید را بگیرد و به او توضیح دادم که امروز دیر به مغازه می آیم.
دکتر هم آمد و از من خواست پرنده را بگیرم تا او بتواند معاینه اش کند،دستکشها رو پوشیدم و پرنده رو برای انجام معاینه گرفتم،دکتر او را معاینه کرد و زخم پایش را شستشو داد و مرهمی بر آن گذاشت و با باند و گاز استریل آن را پانسمان کرد،نسخه ای هم نوشت که پماد آنتی بیوتیک و چند باند و گاز بگیرم و تا یک هفته ،هر دو روز یکبار پانسمان پای حیوان را عوض کنم.
از صحبتهای دکتر فهمیدم که یک هفته ای میزبان این مهمان ناخوانده خواهم بود.
دکتر خدا حافظی کرد و هرچه من اسرار کردم که مبلغی را برای ویزیت بپردازم و یا او را برای نوشیدن لیوان شربتی میهمان کنم نپذیرفت و به بهانه کار زیاد لوازمش را جمع کرد و رفت.
من هم بعد از محکم کردن درب قفس به مغازه رفتم و مشغول کار شدم.
عصر روز بعد تلفن مغازه زنگ خورد و مرد جوانی که خود را خبر نگار نشریه ی نگارستان معرفی میکرد اجازه خواست که فردا با همکار عکاس خود برای تهیه گزارشی راجع به شاه بوف به منزل ما بیایند.
به ناچار پذیرفتم و آدرس مغازه را به او دادم تا فردا به محل کارم آمده و به اتفاق برای تهیه گزارش به خانه برویم،آخه مغازه من تا خانه دو کوچه بیشتر فاصله نبود و در چنین شرایطی که مدام باید بین خانه و مغازه در تردد میبودم یک مزیت حساب میشد.
فردای آن روز حدود ساعت نه ،خبرنگار و عکاس نشریه نگارستان به مغازه آمدند و سه نفری به اتفاق بطرف خانه حرکت کردیم،به خانه که رسیدیم چند سوالی راجع به مشخصات ظاهری پرنده و چگونگی صید او به دست شکارچیان و همچنین شیوه ی زنده گیری این پرنده در مدرسه توسط من رو پرسیدند و یاداشت کردند و از من خواستند در صورت امکان شاه بوف را گرفته و ثابت نگه دارم که آنها بتوانند چند عکس خوب از این پرنده باشکوه بگیرند.
دو ساعتی مشغول این کار بودیم و بعد از اتمام کار خبرنگارها به دنبال کار خود رفتند و من هم به مغازه بر گشتم و خدارو شکر تا شب اتفاق دیگری پیش آمد نکرد و توانستم کمی به کارهای عقب افتاده بپردازم.
سر شب در خانه مشغول استراحت بودم که تلفن زنگ خورد،آقای ایران نژاد خبرنگار صدا و سیمای کرمان ،واحد سیرجان که از کارمندان آموزش و پرورش سیرجان هم بودند پشت خط بود.
پس از سلام و احوال پرسی ،جویای حال و احوال شاه بوف شد و خواست که اگر اشکالی نداشته باشه فردا صبح برای فیلم برداری و تهیه یک گزارش تلویزیونی از این حیوان اسیر شده در دست انسان، به همراه همکارانش به خانه ما بیایند ،من که دیگه داشتم کم کم به این کارها عادت میکردم ،پذیرفتم و قرار بر این شد گروه فیلم برداری فردا ساعت ده برای تهیه گزارشی راجع به شاه بوف به منزل ما تشریف بیاورند.
ادامه دارد.........
#سیدمحمد_حجازی
@Kooh_O_Vaje
@cafekohneveshte
@KoohGram

1.6K views14:40