👈🏿 طولانی ترین جاده ها برای سفر
خیلی ها عاشق سفر جاده ای هستند؛ رانندگی در جاده هایی آزاد و بدون دغدغه و سر زدن به هر گوشه و کناری بدون در نظر گرفتن زمان، با داشتن یک مجموعه موسیقی منتخب از آثار کلاسیک و مسیری ترسیم شده به سمت ناشناخته ها. به همین دلیل است که سفرهای جاده ای را می توان مترادف با ماجراجویی دانست.
با مرور پیشنهادها، تجربه ها و سفرنامه های موجود، برخی از طولانی ترین و جاه طلبانه ترین سفرهای جاده ای را که می توان به تجربه کردن آن فکر کرد، در ادامه معرفی می شود.
https://meisamroudaki.ir/the-longest-roads-to-travel.html/
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
خیلی ها عاشق سفر جاده ای هستند؛ رانندگی در جاده هایی آزاد و بدون دغدغه و سر زدن به هر گوشه و کناری بدون در نظر گرفتن زمان، با داشتن یک مجموعه موسیقی منتخب از آثار کلاسیک و مسیری ترسیم شده به سمت ناشناخته ها. به همین دلیل است که سفرهای جاده ای را می توان مترادف با ماجراجویی دانست.
با مرور پیشنهادها، تجربه ها و سفرنامه های موجود، برخی از طولانی ترین و جاه طلبانه ترین سفرهای جاده ای را که می توان به تجربه کردن آن فکر کرد، در ادامه معرفی می شود.
https://meisamroudaki.ir/the-longest-roads-to-travel.html/
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
Audio
👈🏿 ایستگاه #موسیقی
مرسدس سوسا که با نام های «صدای مردم»، «سوسای سیاه» و «نوای آمریکای لاتین» نیز خوانده می شود، مشهورترین خواننده آرژانتین است.
گراسیاس آ لا ویدا یکی از زیباترین ستایش ها در وصف زندگی است که با نوای موسیقی در هم آمیخته شده است. شادی همراه با اندوه نهفته در شعر به زیبایی و غنای آن افزوده است.
ترانه سپاس زندگی به زیبایی هرچه تمام تر به ستایش و وصف زندگی می پردازد، شادی و اندوه در این ترانه به واسطه ی موسیقی با هم مخلوط شده است و مضمون این ترانه را غنی تر کرده است.
بخشی از ترانه
سپاس از زندگی
به خاطر تمام چیزهایی که به من بخشید
سپاس از او که به پاهای خسته ام توان بخشید
تا با آنها بگذرم از شهرها و ناهمواری ها
تا با آنها بگذرم از دره ها و کویرها
از کوه ها و دشت ها
تا قدم بگذارم به خیابانی که تو در آنی
بیایم خانه ات
و به ایوانِ کوچکش
ترجمه آهنگ به فارسی + عکس ها + درباره مرسدس سوسا بیشتر بدانید 👇🏿
https://meisamroudaki.ir/mercedes-sosa.html
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
مرسدس سوسا که با نام های «صدای مردم»، «سوسای سیاه» و «نوای آمریکای لاتین» نیز خوانده می شود، مشهورترین خواننده آرژانتین است.
گراسیاس آ لا ویدا یکی از زیباترین ستایش ها در وصف زندگی است که با نوای موسیقی در هم آمیخته شده است. شادی همراه با اندوه نهفته در شعر به زیبایی و غنای آن افزوده است.
ترانه سپاس زندگی به زیبایی هرچه تمام تر به ستایش و وصف زندگی می پردازد، شادی و اندوه در این ترانه به واسطه ی موسیقی با هم مخلوط شده است و مضمون این ترانه را غنی تر کرده است.
بخشی از ترانه
سپاس از زندگی
به خاطر تمام چیزهایی که به من بخشید
سپاس از او که به پاهای خسته ام توان بخشید
تا با آنها بگذرم از شهرها و ناهمواری ها
تا با آنها بگذرم از دره ها و کویرها
از کوه ها و دشت ها
تا قدم بگذارم به خیابانی که تو در آنی
بیایم خانه ات
و به ایوانِ کوچکش
ترجمه آهنگ به فارسی + عکس ها + درباره مرسدس سوسا بیشتر بدانید 👇🏿
https://meisamroudaki.ir/mercedes-sosa.html
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
👈🏿 صدور مدارک مربیگری کیلوئی
ارائه مدارک بی پشتوانه و کم ارزش، یکی از چندین آفاتی ست که به دامن فدراسیون نشینان افتاده است و خروجی این مربیان و راهنمایان کوهنوردی با مدارک بی ارزش نتایج خود را در سال های آینده نشان داده، و چه بسا در همین دوره های نزدیک به چشم خواهد آمد.
چنانچه می دانیم همه پیشکسوتان و استخوان خورد کرده های این رشته اخلاقمدار، راه خود را ازین فدراسیون و تصمیمات عجیب و غریب آن جدا کرده و عطای همکاری و تعامل با آقایان را به لقایش فروخته اند.
مدرکی که هیچ تعهدی را برای فدراسیون به وجود نیاورد به درد لب کوزه می خورد و بس. چه معنی دارد یکی را بیاوری برای آموزش و کلی از او پول و شهریه بگیری و در نهایت بگوئی بیا این مدرک را بگیر و برو بگذار لب کوزه آبش را بخور؟
با این رویه هم فارغ التحصیلان این کلاس ها مضحکه خاص و عام شده اند، هم خود فدراسیون خود را مچل در انظار کرده، و هم جامعه کوهنوردی گیج و منگ این گونه تصمیم گیری ها و اقدامات شده و مانده انگشت به دهان.
نتیجه این گونه رفتار آقایان، موجب هردمبیل بی سابقه ای خواهد شد که سنگ روی سنگ باقی نمی ماند، گرچه از قبل هم سنگی روی هم باقی نمانده بود، اما هرچه بزرگان این رشته ورزشی طی سال های پیش رشته بودند پنبه شد و رفت به هوا.
جوانی که اصول مقدماتی کنترل و مدیریت بحران و گروه گردانی را در چند جلسه نزد آقایان آموخته و مثلا مجوز دارد، با چه سبقه ای بدین رتبه رسیده که چشم در چشم پیشکسوتی می ایستد و الدرررم پلدررروم می کند؟ که "من مدرک دارم دوره گذراندم، مثل شما یلخی به کوه نمیروم".
آقایان فدراسیون، بیائید این خروجی هایتان را ببرید دوباره برای بازآموزی. شما که در مدارک تان زیر بار مسئولیت نمی روید چطور توقع دارید که این تازه واردان راهنما و مربی زیر بار تعهدات شان بروند؟ آن ها هم از متولی شان می آموزند.
فردا می بینید که راهنمایتان و مربی تان در گل گیر کرد و نتوانست خودش را در بیاورد، بعد می گوئید: ما که پای حکم ایشان نوشته بودیم این حکم اعتبار ندارد، می خواست گروه نبرد و مسئولیتش گردن خودش.
بیچاره کوهنوردانی که به خروجی های شما و احکام کیلوئی تان اعتماد می کنند و پا در پاکوب بی بازگشت می گذارند.
چه اشکال دارد، بالاخره فدراسیون هزینه دارد و مدرک گرفتن هم پول پرداختن می خواهد و خلاص. این وسط گور پدر چیزی بنام اعتماد، سلامتی، اخلاق، پیشرفت و مسئولیت پذیری در کوهنوردی ایران.
✍🏼 امیر ملیحی
🗓 ۲ تیرماه ۱۴۰۱
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
ارائه مدارک بی پشتوانه و کم ارزش، یکی از چندین آفاتی ست که به دامن فدراسیون نشینان افتاده است و خروجی این مربیان و راهنمایان کوهنوردی با مدارک بی ارزش نتایج خود را در سال های آینده نشان داده، و چه بسا در همین دوره های نزدیک به چشم خواهد آمد.
چنانچه می دانیم همه پیشکسوتان و استخوان خورد کرده های این رشته اخلاقمدار، راه خود را ازین فدراسیون و تصمیمات عجیب و غریب آن جدا کرده و عطای همکاری و تعامل با آقایان را به لقایش فروخته اند.
مدرکی که هیچ تعهدی را برای فدراسیون به وجود نیاورد به درد لب کوزه می خورد و بس. چه معنی دارد یکی را بیاوری برای آموزش و کلی از او پول و شهریه بگیری و در نهایت بگوئی بیا این مدرک را بگیر و برو بگذار لب کوزه آبش را بخور؟
با این رویه هم فارغ التحصیلان این کلاس ها مضحکه خاص و عام شده اند، هم خود فدراسیون خود را مچل در انظار کرده، و هم جامعه کوهنوردی گیج و منگ این گونه تصمیم گیری ها و اقدامات شده و مانده انگشت به دهان.
نتیجه این گونه رفتار آقایان، موجب هردمبیل بی سابقه ای خواهد شد که سنگ روی سنگ باقی نمی ماند، گرچه از قبل هم سنگی روی هم باقی نمانده بود، اما هرچه بزرگان این رشته ورزشی طی سال های پیش رشته بودند پنبه شد و رفت به هوا.
جوانی که اصول مقدماتی کنترل و مدیریت بحران و گروه گردانی را در چند جلسه نزد آقایان آموخته و مثلا مجوز دارد، با چه سبقه ای بدین رتبه رسیده که چشم در چشم پیشکسوتی می ایستد و الدرررم پلدررروم می کند؟ که "من مدرک دارم دوره گذراندم، مثل شما یلخی به کوه نمیروم".
آقایان فدراسیون، بیائید این خروجی هایتان را ببرید دوباره برای بازآموزی. شما که در مدارک تان زیر بار مسئولیت نمی روید چطور توقع دارید که این تازه واردان راهنما و مربی زیر بار تعهدات شان بروند؟ آن ها هم از متولی شان می آموزند.
فردا می بینید که راهنمایتان و مربی تان در گل گیر کرد و نتوانست خودش را در بیاورد، بعد می گوئید: ما که پای حکم ایشان نوشته بودیم این حکم اعتبار ندارد، می خواست گروه نبرد و مسئولیتش گردن خودش.
بیچاره کوهنوردانی که به خروجی های شما و احکام کیلوئی تان اعتماد می کنند و پا در پاکوب بی بازگشت می گذارند.
چه اشکال دارد، بالاخره فدراسیون هزینه دارد و مدرک گرفتن هم پول پرداختن می خواهد و خلاص. این وسط گور پدر چیزی بنام اعتماد، سلامتی، اخلاق، پیشرفت و مسئولیت پذیری در کوهنوردی ایران.
✍🏼 امیر ملیحی
🗓 ۲ تیرماه ۱۴۰۱
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
پاریس جشن بیکران
Radio Deev
👈🏿 ایستگاه #موسیقی
رادیو دیو، پادکستی فارسی است. هر اپیزود از رادیو دیو با پرداختن به #فرهنگ یا موضوعی خاص از دریچه #موسیقی، #ادبیات و #سینما تشویق مان می کند تا به دنیایی نو سرک بکشیم.
نام این قسمت "پاریس جشن بیکران" است. شما با گوش دادن به این #پادکست علاوه بر لذت بردن از موسیقی ها و جملاتی از کتاب های نویسندگان فرانسوی، اطلاعات بسیاری در باره #فرانسه کسب خواهید کرد.
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
رادیو دیو، پادکستی فارسی است. هر اپیزود از رادیو دیو با پرداختن به #فرهنگ یا موضوعی خاص از دریچه #موسیقی، #ادبیات و #سینما تشویق مان می کند تا به دنیایی نو سرک بکشیم.
نام این قسمت "پاریس جشن بیکران" است. شما با گوش دادن به این #پادکست علاوه بر لذت بردن از موسیقی ها و جملاتی از کتاب های نویسندگان فرانسوی، اطلاعات بسیاری در باره #فرانسه کسب خواهید کرد.
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
👈🏿 قدرت عجیب عادت
عادت ها قدرت فکر کردن درست را می گیرند. این جوجه عادت کرده منقارش را باز کند تا مادرش به او غذا دهد. اما حالا ...
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
عادت ها قدرت فکر کردن درست را می گیرند. این جوجه عادت کرده منقارش را باز کند تا مادرش به او غذا دهد. اما حالا ...
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
👈🏿 چرا #چاقو مهم ترین وسیله در فعالیت ماجراجویانه #دره_نوردی است؟
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
👈🏿 قصه از کجا شروع شد؟
در این پست به رمزگشایی از رخدادهای اخیر در کوهنوردی ایران می پردازیم. آنچه در این نوشتار خواهید خواند واکاوی و گشایش رموزی است که موجبات فراهم شدن زمینه انحرافات گوناگون در ورزش کوهنوردی کشور شده است.
در اینجا به نام ها و افراد اشاره‌ای نخواهد شد، اما تصمیمات سازمانی و تشکیلاتی و غیر مسئولانه برخی از آقایان در مجموعه مدیریتی ورزش کوهنوردی. مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۵ بخشنامه‌ای در چند صفحه بر روی سایت فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران بارگذاری شد، این بخشنامه چه بود و چه کسانی در تهیه و مشاوره ها و در نهایت تصمیم پایانی برای انتشار آن نقش داشته اند؟
تا پیش از این تاریخ، روند ورزش کوهنوردی همچون گذشته آرام و بی دغدغه می نمود و کوهنوردان بر پایه همان ذهنیت پیشین که از پیشکسوتان خویش آموخته بودند به این ورزش مبادرت می ورزیدند، اما چه شد که ناگهان رویه‌های پیشین و اولویت‌های این ورزش دچار دگرگونی گردید؟
در یک پیشنهاد آرمانی و صد البته نیک اندیشانه از سوی یکی از آقایان که از دوستان ویژه نگارنده نیز هستند، طرحی ارائه و برنامه ریزی شد، که زمینه ساز انحرافات بسیار در فرهنگ اصیل کوهنوردی گردید.
طرح سیمرغ کوه های بلند ایران
ممکن است بسیاری از خوانندگان این نوشتار در همین لحظه برآشوبند و نسبت به این ادعا موضع اختیار کنند. اما کمی صبوری به همه خوانندگان این متن ثابت خواهد کرد که یکی از عوامل ناهنجاری های اخلاقی در کوهنوردی، دنباله روی ناقص ِ کوهنوردان ِ جوان، از این طرح آرمانگرایانه بوده است که اگر درست اجرا می شد می توانست برگ زرینی در کوهنوردی کشور باشد.
گزارش ها و ویدئوهایی که این روزها در فضای مجازی دست به دست می شوند، نشانه های بارز اثر نامطلوب ِ این طرح بر فرهنگ عمومی ورزش کوهنوردی است.
چنانچه آئین نامه طرح سیمرغ را بازخوانی کنید، در یکی از بندهای آن از کوهنوردان شرکت کننده در طرح خواسته شده است که گزارش نوشتاری و تصویری (عکس با تابلوی ۳۱ قله) خویش را جهت بررسی و تکمیل پروندۂ پایان طرح سیمرغ به فدراسیون کوهنوردی ارائه نمایند، تا اثبات شود که همه ۳۱ قله را صعود نموده اند. طرحی که هم اکنون بیش از ۷۰۰۰ کوهنورد مشغول اجرای آنند و مشکل از همین جا آغاز شد.
نیاز نیست که اشاره کنیم در فضای مجازی شامل تلگرام و خصوصا اینستاگرام، تصاویر کوهنوردان در کنار تابلوی قله تا چه میزان به وفور دیده می شود. التهاب ایجاد شده برای اثبات صعود بر قله های ایران با تهیه عکس با تابلوی قله به اندازه‌ای از درجه اهمیت برخوردار شد که خودِ پیمایش و صعود به قله ها این ویژگی را از دست داد.
افرادی به این طرح ورود کردند که تا پیش از آن ورزش کوهنوردی را کاری بی حاصل می دانستند و بدون داشتن پیشینه ای قوی با این انگیزه که سیمرغ کوه های ایران خواهند شد، اقدام به اجرای برنامه های سیمرغی نمودند و البته پس از چند سال اجرای ناقص و بی قاعدۂ این طرح از سوی (بخوانید عده ای ناکوهنورد)، ایرادات بنیادین آن نمایان گردید و طراحان و مسئولان طی بخشنامه های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ به نیت اصلاح ایرادات موجود، به دست و پا افتادند اما دیگر دیر شده بود.
۱. درگیری و هتاکی همنوردان ِ پرشمار برای تهیه عکس با تابلوی قله های سیمرغی
۲. صعودهای یواشکی و شبانه مخفی در کوره راه های منتهی به قله‌های سیمرغی
۳. دریافت پول های گزاف از کوهنوردان توسط راهنماهای محلی
۴. باز کردن دکان برای باشگاه ها و برگزاری کلاس های بی حاصل آموزشی و اجباری برای طرح سیمرغ
۵. مسابقه باشگاه ها برای افزایش تعداد کوهنوردان سیمرغی و کسب درآمد از این درگاه
۶. رقابت بین مربیان و تبعات ناشی از این رقابت ها ناسالم اخلاقی
۷. فروپاشی اخلاق کوهنوردی و صعود به هر قیمت نزد تازه کوهنوردان
۸. ترویج دروغگویی و تقلب نزد کوهنوردان، برای تهیه گزارشات (بخوانید کپی و چسباندن مطالب) طرح سیمرغ
۹. رفتارهای غیر مسئولانه کوهنوردان و مرگ و میر های پر تعداد و حوادث پرشمار کوهنوردی
این ها بخشی از عوامل انحرافات موجود در کوهنوردی این روزهای ایران است. ورزشی که به عنوان کنشی اخلاقی و معرفتی نزد همه شناخته شده بود، اما این روزها موجبات تمسخر ِافراد ناظر و بیطرف ِ بیرون از آن شده است و دیگر از فرهنگ ناب کوهنوردی کشور نامی برده نمی‌شود.
پرسش اینجاست، این طرح چه چیزی به ورزش کوهنوردی کشور افزود؟
اینجا هیچ دستی پشت پرده نیست، همه رو بازی می کنند، چه مسئولان چه کوهنوردان، هیچ ابایی از مورد نقد قرار گرفتن ندارند، چرا که همه چیز دارد از دست می رود، مانند ایران
✍🏼 #امیرملیحی
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
در این پست به رمزگشایی از رخدادهای اخیر در کوهنوردی ایران می پردازیم. آنچه در این نوشتار خواهید خواند واکاوی و گشایش رموزی است که موجبات فراهم شدن زمینه انحرافات گوناگون در ورزش کوهنوردی کشور شده است.
در اینجا به نام ها و افراد اشاره‌ای نخواهد شد، اما تصمیمات سازمانی و تشکیلاتی و غیر مسئولانه برخی از آقایان در مجموعه مدیریتی ورزش کوهنوردی. مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۵ بخشنامه‌ای در چند صفحه بر روی سایت فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران بارگذاری شد، این بخشنامه چه بود و چه کسانی در تهیه و مشاوره ها و در نهایت تصمیم پایانی برای انتشار آن نقش داشته اند؟
تا پیش از این تاریخ، روند ورزش کوهنوردی همچون گذشته آرام و بی دغدغه می نمود و کوهنوردان بر پایه همان ذهنیت پیشین که از پیشکسوتان خویش آموخته بودند به این ورزش مبادرت می ورزیدند، اما چه شد که ناگهان رویه‌های پیشین و اولویت‌های این ورزش دچار دگرگونی گردید؟
در یک پیشنهاد آرمانی و صد البته نیک اندیشانه از سوی یکی از آقایان که از دوستان ویژه نگارنده نیز هستند، طرحی ارائه و برنامه ریزی شد، که زمینه ساز انحرافات بسیار در فرهنگ اصیل کوهنوردی گردید.
طرح سیمرغ کوه های بلند ایران
ممکن است بسیاری از خوانندگان این نوشتار در همین لحظه برآشوبند و نسبت به این ادعا موضع اختیار کنند. اما کمی صبوری به همه خوانندگان این متن ثابت خواهد کرد که یکی از عوامل ناهنجاری های اخلاقی در کوهنوردی، دنباله روی ناقص ِ کوهنوردان ِ جوان، از این طرح آرمانگرایانه بوده است که اگر درست اجرا می شد می توانست برگ زرینی در کوهنوردی کشور باشد.
گزارش ها و ویدئوهایی که این روزها در فضای مجازی دست به دست می شوند، نشانه های بارز اثر نامطلوب ِ این طرح بر فرهنگ عمومی ورزش کوهنوردی است.
چنانچه آئین نامه طرح سیمرغ را بازخوانی کنید، در یکی از بندهای آن از کوهنوردان شرکت کننده در طرح خواسته شده است که گزارش نوشتاری و تصویری (عکس با تابلوی ۳۱ قله) خویش را جهت بررسی و تکمیل پروندۂ پایان طرح سیمرغ به فدراسیون کوهنوردی ارائه نمایند، تا اثبات شود که همه ۳۱ قله را صعود نموده اند. طرحی که هم اکنون بیش از ۷۰۰۰ کوهنورد مشغول اجرای آنند و مشکل از همین جا آغاز شد.
نیاز نیست که اشاره کنیم در فضای مجازی شامل تلگرام و خصوصا اینستاگرام، تصاویر کوهنوردان در کنار تابلوی قله تا چه میزان به وفور دیده می شود. التهاب ایجاد شده برای اثبات صعود بر قله های ایران با تهیه عکس با تابلوی قله به اندازه‌ای از درجه اهمیت برخوردار شد که خودِ پیمایش و صعود به قله ها این ویژگی را از دست داد.
افرادی به این طرح ورود کردند که تا پیش از آن ورزش کوهنوردی را کاری بی حاصل می دانستند و بدون داشتن پیشینه ای قوی با این انگیزه که سیمرغ کوه های ایران خواهند شد، اقدام به اجرای برنامه های سیمرغی نمودند و البته پس از چند سال اجرای ناقص و بی قاعدۂ این طرح از سوی (بخوانید عده ای ناکوهنورد)، ایرادات بنیادین آن نمایان گردید و طراحان و مسئولان طی بخشنامه های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ به نیت اصلاح ایرادات موجود، به دست و پا افتادند اما دیگر دیر شده بود.
۱. درگیری و هتاکی همنوردان ِ پرشمار برای تهیه عکس با تابلوی قله های سیمرغی
۲. صعودهای یواشکی و شبانه مخفی در کوره راه های منتهی به قله‌های سیمرغی
۳. دریافت پول های گزاف از کوهنوردان توسط راهنماهای محلی
۴. باز کردن دکان برای باشگاه ها و برگزاری کلاس های بی حاصل آموزشی و اجباری برای طرح سیمرغ
۵. مسابقه باشگاه ها برای افزایش تعداد کوهنوردان سیمرغی و کسب درآمد از این درگاه
۶. رقابت بین مربیان و تبعات ناشی از این رقابت ها ناسالم اخلاقی
۷. فروپاشی اخلاق کوهنوردی و صعود به هر قیمت نزد تازه کوهنوردان
۸. ترویج دروغگویی و تقلب نزد کوهنوردان، برای تهیه گزارشات (بخوانید کپی و چسباندن مطالب) طرح سیمرغ
۹. رفتارهای غیر مسئولانه کوهنوردان و مرگ و میر های پر تعداد و حوادث پرشمار کوهنوردی
این ها بخشی از عوامل انحرافات موجود در کوهنوردی این روزهای ایران است. ورزشی که به عنوان کنشی اخلاقی و معرفتی نزد همه شناخته شده بود، اما این روزها موجبات تمسخر ِافراد ناظر و بیطرف ِ بیرون از آن شده است و دیگر از فرهنگ ناب کوهنوردی کشور نامی برده نمی‌شود.
پرسش اینجاست، این طرح چه چیزی به ورزش کوهنوردی کشور افزود؟
اینجا هیچ دستی پشت پرده نیست، همه رو بازی می کنند، چه مسئولان چه کوهنوردان، هیچ ابایی از مورد نقد قرار گرفتن ندارند، چرا که همه چیز دارد از دست می رود، مانند ایران
✍🏼 #امیرملیحی
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
👈🏿 دوی ماراتن دیوانه کننده مون بلان
دوی فوق استقامت مون بلان که هر سال در شهر شامونی فرانسه برگزار می شود یکی از جذاب ترین، مشهور ترین و البته پر طرفدارترین مسابقات فوق استقامت جهان است. جایی که هر سال پذیرای اسطوره های فوق استقامت دنیا، مانند کیلیان جورنت اسپانیایی است.
یکی از مهم ترین جذابیت های این مسابقه مسیر کوهستانی و جنگلی آن است که از سه کشور فرانسه، ایتالیا و سوییس می گذرد و دوندگان در جریان آن کوه مشهور مون بلان را دور می زنند.
این مسابقه به مسافت ۱۷۰ کیلومتر برگزار می شود اما مسیر طولانی تنها سختی آن نیست، بلکه دوندگان در مسیر خود ۱۰ هزار متر نیز صعود می کنند.
در فوق ماراتن ۲۰۲۲، کیلیان جورنت اسپانیایی توانست با ۱۹ ساعت و ۴۹ دقیقه و ۳۲ ثانیه رکورد این مسابقه را جا به جا کند. این برای چهارمین بار است که کیلیان جورنت به مقام نخست این رقابت می رسد. ماتیو بلانشار از فرانسه نیز با ۱۹ ساعت و ۵۴ دقیقه و ۵۰ ثانیه توانست مقام دوم را ازآن خود کند.
شرکت کننده ایرانی مسابقه ۲۰۲۲ تاکنون محمد مصطفایی و نگار سماک نژاد در این مسابقات شرکت کرده اند و آن را با موفقیت به پایان رسانده اند، اما در مسابقه امسال پیام دیباج تنها دونده ایرانی شرکت کننده بود. وی توانست مسیر را در ۳۸ ساعت و ۵۱ دقیقه و ۵۹ ثانیه به پایان برساند.
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
دوی فوق استقامت مون بلان که هر سال در شهر شامونی فرانسه برگزار می شود یکی از جذاب ترین، مشهور ترین و البته پر طرفدارترین مسابقات فوق استقامت جهان است. جایی که هر سال پذیرای اسطوره های فوق استقامت دنیا، مانند کیلیان جورنت اسپانیایی است.
یکی از مهم ترین جذابیت های این مسابقه مسیر کوهستانی و جنگلی آن است که از سه کشور فرانسه، ایتالیا و سوییس می گذرد و دوندگان در جریان آن کوه مشهور مون بلان را دور می زنند.
این مسابقه به مسافت ۱۷۰ کیلومتر برگزار می شود اما مسیر طولانی تنها سختی آن نیست، بلکه دوندگان در مسیر خود ۱۰ هزار متر نیز صعود می کنند.
در فوق ماراتن ۲۰۲۲، کیلیان جورنت اسپانیایی توانست با ۱۹ ساعت و ۴۹ دقیقه و ۳۲ ثانیه رکورد این مسابقه را جا به جا کند. این برای چهارمین بار است که کیلیان جورنت به مقام نخست این رقابت می رسد. ماتیو بلانشار از فرانسه نیز با ۱۹ ساعت و ۵۴ دقیقه و ۵۰ ثانیه توانست مقام دوم را ازآن خود کند.
شرکت کننده ایرانی مسابقه ۲۰۲۲ تاکنون محمد مصطفایی و نگار سماک نژاد در این مسابقات شرکت کرده اند و آن را با موفقیت به پایان رسانده اند، اما در مسابقه امسال پیام دیباج تنها دونده ایرانی شرکت کننده بود. وی توانست مسیر را در ۳۸ ساعت و ۵۱ دقیقه و ۵۹ ثانیه به پایان برساند.
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
👈🏿 دیر و زودش مهم نیست، مهم این است که خواسته هایتان تبدیل به داشته هایتان شود. رویاهایتان را جدی بگیرید.
✍🏼 صبح بخیر #کوهنوردان
📸 پریا راشد #تبریز
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
✍🏼 صبح بخیر #کوهنوردان
📸 پریا راشد #تبریز
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
👈🏿 حامی کوه باشیم نه یاغی!
جمع آوری بخشی از زباله های بارگاه سوم قله #دماوند و انتقال آن به گوسفندسرا توسط تیم #کوهنوردی باشگاه آفاق #گرگان
اعضای تیم: سهیلا تیموری، آتوسا دادفر، آزاده محمدی، نفیسه کشیری، رضا جامه شورانی، سعید کمیلی، حسین مهدیان، داریوش منصوری، مصطفی کاهه به سرپرستی آرش طباطبایی
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
جمع آوری بخشی از زباله های بارگاه سوم قله #دماوند و انتقال آن به گوسفندسرا توسط تیم #کوهنوردی باشگاه آفاق #گرگان
اعضای تیم: سهیلا تیموری، آتوسا دادفر، آزاده محمدی، نفیسه کشیری، رضا جامه شورانی، سعید کمیلی، حسین مهدیان، داریوش منصوری، مصطفی کاهه به سرپرستی آرش طباطبایی
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
👈🏿 وصیت نامه طرح سیمرغی معادل ساز
آقا ما یه کوهنوردیم و یه چند ماهی می شه که طرح سیمرغ رو شروع کردیم.
از اونجایی که آدمیزاد نمی دونه کی می میره، وقتی هم که بمیره بالاخره یه چیزایی از خودش جا می ذاره، یه وصیت نامه باید نوشته باشه دیگه! نمی شه که همین جوری یلخی زندگی کنه و اموراتش رو زمین بمونه.
لذا همین جا به ورثه خودمون وصیت می کنیم تا هر کجای #طرح_سیمرغ رو که رفتیم، یادداشت کنن و مدارکشو بردارن ببرن فدراسیون کوهنوردی واسه معادل سازی مدارک طرح سیمرغ.
بالاخره این همه بدو بدو رفتیم این استان و اون استان، بی فایده نباشه. معادل مدرکشم اگه شد از سربازی پسرم کم کنن، یا نصف جهیزیه رو به گردن بگیرن. آخه دختر دم بخت دارم بوخدا ...
اگه به وصیتم عمل کردن که هیچ، اگه نکردن ایشاللا پرای سیمرغ شون بریزه.
باقی بقایتان، سیمرغ فدایتان
✍🏼 #امیرملیحی
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
آقا ما یه کوهنوردیم و یه چند ماهی می شه که طرح سیمرغ رو شروع کردیم.
از اونجایی که آدمیزاد نمی دونه کی می میره، وقتی هم که بمیره بالاخره یه چیزایی از خودش جا می ذاره، یه وصیت نامه باید نوشته باشه دیگه! نمی شه که همین جوری یلخی زندگی کنه و اموراتش رو زمین بمونه.
لذا همین جا به ورثه خودمون وصیت می کنیم تا هر کجای #طرح_سیمرغ رو که رفتیم، یادداشت کنن و مدارکشو بردارن ببرن فدراسیون کوهنوردی واسه معادل سازی مدارک طرح سیمرغ.
بالاخره این همه بدو بدو رفتیم این استان و اون استان، بی فایده نباشه. معادل مدرکشم اگه شد از سربازی پسرم کم کنن، یا نصف جهیزیه رو به گردن بگیرن. آخه دختر دم بخت دارم بوخدا ...
اگه به وصیتم عمل کردن که هیچ، اگه نکردن ایشاللا پرای سیمرغ شون بریزه.
باقی بقایتان، سیمرغ فدایتان
✍🏼 #امیرملیحی
همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM