سرمقاله نشریه‌ی پیام جبهه ملی ایران شماره ۲۰۱ به تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹
ادعای داشتن پایگاه مردمی موقوف!
پس از خیزش‌های اعتراضی آبان‌ماه ۹۸ همراه با کشته و مجروح شدن صدها تن و زندانی شدن هزاران نفر و بعد از حادثه‌ی تأسف‌بار شلیک موشک به هواپیمای مسافربری و کشتن ۱۷۶ انسان بی گناه در آسمان، شاهد راهپیمایی کمرنگ دولتی در۲۲ بهمن و انتخابات کمرنگ‌تر مجلس در دوم اسفند بودیم. اما پاندمی غیرمترقبه و مهیب ویروس کرونا به یاری بانیان آن حوادث آمد و همه‌ی آن رویداد‌ها را به محاق برد. پاندمی مرگ‌بار کرونا و سایه‌ی سنگین وشوم آن بر ایران موجب شد که حوادث قبلی به ویژه انتخابات بی‌رونق مجلس یازدهم در دوم اسفندماه تحت‌الشعاع قرار گرفته و کمتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد. انتخاباتی که علی‌رغم همه‌ی ترفند‌های حکومت، از طرف ملت ایران پس زده شد ومورد بی‌اعتنایی کامل واقع گردید واین نمایش، برای نخستین بار از سوی اکثریت قاطع ملت ایران عملاً طرد شد.
قدرتمداران جمهوری اسلامی بلافاصله پس از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ و سوار شدن بر اریکه‌ی قدرت، برای احراز یک موقعیت قانونی برای خود، برگزاری یک همه‌پرسی تحت عنوان «جمهوری اسلامی؛ آری یا نه» را در دستور کار قرار دادند و این همه‌پرسی در تاریخ ۱۲ فروردین ۵۸ یعنی تنها ۴۰ روز پس از پیروزی انقلاب اجرایی شد. اکثریت ملت ایران هم به خاطر نه گفتن و عبور کردن از رژیم سابق و پایان دادن به نظام فردی سلطنتی موروثی با همه‌ی حواشی آن و هم به جهت نشان دادن تمایل به جمهوریت و تأیید نظام جمهوری به این همه‌پرسی رأی آری دادند؛ بدون آن‌که آن پسوند ”اسلامی” را مورد دقت و موشکافی لازم قرار داده و ماهیت آن برایشان واضح و روشن شده باشد. و قدرتمداران برخاسته از انقلاب هم ضمیر باطنی خود و شاکله‌ی این جمهوری اسلامی را برای ملت ایران توضیح نداده و ماهیت آن را برای مردم آشکار نکردند. فقط رهبر انقلاب در پاریس در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که پرسید جمهوری اسلامی چیست و چگونه است جواب داد که جمهوری اسلامی مثل بقیه‌ی جمهوری‌هاست؛ مثل همین جمهوری فرانسه. به احتمال زیاد، قدرتمداران هم در آن برهه چنین ساختاری را که به طور خزنده بعداً شکل گرفت در نظر نداشتند. دلیل بارز آن اینکه قانون اساسی تدوین شده توسط هیأتی از حقوقدانان موجه را پذیرفته و تأیید کرده بودند. اما پس از همه‌پرسی، مجلس خبرگان یا مجلس بررسی نهایی قانون اساسی به جای مجلس مؤسسان نشانده شد که حاصل کار آن تغییر مفاد قانون اساسی تنظیم وتایید شده‌ی قبلی و ساختن همین قانون اساسی فعلی است که در عمل بعد از ۴۱ سال به علت اشکال در ساختار قدرت و عدم رعایت اصل تفکیک قوا که شرط اصلی مردم‌سالاری و کنترل‌کننده‌ی عملکرد سه قوه توسط یکدیگر است، به بن‌بست کامل رسیده و کشور را دچار بحران‌های گوناگون و فزاینده نموده است.
پس از همه‌پرسی ۱۲ فروردین ۵۸، دوازده نوبت انتخابات ریاست جمهوری و یازده بار انتخابات مجلس شورای اسلامی و پنج مرتبه انتخابات مجلس خبرگان رهبری در کشور انجام شده است که انجام این فرایند‌های انتخاباتی همواره از طرف هیأت حاکمه‌ی جمهوری اسلامی به عنوان دلیل بر وجود آزادی و مردم‌سالاری قلمداد شده و بارها مورد مانور و تفاخر قرار گرفته است. درحالی‌که در هیچ‌یک از این فرآیند‌ها پیش‌شرط‌های لازم برای انجام یک انتخابات سالم و عادلانه و بر طبق موازین دموکراسی وجود نداشته است. در این چندین انتخابات کلاً هیأت حاکمه با اعمال نفوذ و با ابداع پدیده‌ی نظارت استصوابی شورای نگهبان انتصابی، از ورود دگراندیشان و مخالفین در عرصه‌ی انتخابات جلوگیری نموده است. و با درست کردن جناح‌های درون حکومتی و ظاهرسازی رقابت بین آن‌ها و نمایش بد و بدتر، گروهی از مردم را به نوعی تحریک به رفتن پای صندوق رأی و انتخاب بین بد و بدتر نمودند. البته در بین رأی دهندگان همواره درصد کمی از مردم و اقلیتی از وابستگان و هواداران حکومت حضور داشته‌اند، ولی همیشه تعدادی خیلی بیشتر و اکثریتی از مردم مانند بسیاری از کارمندان کشوری و لشکری، داوطلبان کنکور دانشگاه‌ها، کسبه‌ی دارای جواز کسب، متقاضیان گذرنامه و گروه‌های دیگر اجتماعی، به دلیل محافظه‌کاری و به خاطر مهر خوردن در شناسنامه به حوزه‌های رأی‌گیری می‌رفتند و یا به همان علت انتخاب بدها که مبادا بدتر‌ها انتخاب شوند در پای صندوق‌های رأی حاضر می‌شدند. البته لازم به ذکر است که همیشه تعداد قابل توجهی از مردم هم بوده‌اند که تحت هیچ شرایطی به صندوق‌های رأی‌گیری نزدیک نشدند.
در انتخابات دوم اسفند ۹۸، برای اولین بار ترفند‌های حکومت برای جلب کردن مردم به صندوق‌های رأی بی‌اثر بود. مردم ایران به صندوق‌های رأی پشت کرده و خشم و قهر خود را نسبت به حکومت به منصه‌ی ظهور رساندند.
ادعای داشتن پایگاه مردمی موقوف!
پس از خیزش‌های اعتراضی آبان‌ماه ۹۸ همراه با کشته و مجروح شدن صدها تن و زندانی شدن هزاران نفر و بعد از حادثه‌ی تأسف‌بار شلیک موشک به هواپیمای مسافربری و کشتن ۱۷۶ انسان بی گناه در آسمان، شاهد راهپیمایی کمرنگ دولتی در۲۲ بهمن و انتخابات کمرنگ‌تر مجلس در دوم اسفند بودیم. اما پاندمی غیرمترقبه و مهیب ویروس کرونا به یاری بانیان آن حوادث آمد و همه‌ی آن رویداد‌ها را به محاق برد. پاندمی مرگ‌بار کرونا و سایه‌ی سنگین وشوم آن بر ایران موجب شد که حوادث قبلی به ویژه انتخابات بی‌رونق مجلس یازدهم در دوم اسفندماه تحت‌الشعاع قرار گرفته و کمتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد. انتخاباتی که علی‌رغم همه‌ی ترفند‌های حکومت، از طرف ملت ایران پس زده شد ومورد بی‌اعتنایی کامل واقع گردید واین نمایش، برای نخستین بار از سوی اکثریت قاطع ملت ایران عملاً طرد شد.
قدرتمداران جمهوری اسلامی بلافاصله پس از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ و سوار شدن بر اریکه‌ی قدرت، برای احراز یک موقعیت قانونی برای خود، برگزاری یک همه‌پرسی تحت عنوان «جمهوری اسلامی؛ آری یا نه» را در دستور کار قرار دادند و این همه‌پرسی در تاریخ ۱۲ فروردین ۵۸ یعنی تنها ۴۰ روز پس از پیروزی انقلاب اجرایی شد. اکثریت ملت ایران هم به خاطر نه گفتن و عبور کردن از رژیم سابق و پایان دادن به نظام فردی سلطنتی موروثی با همه‌ی حواشی آن و هم به جهت نشان دادن تمایل به جمهوریت و تأیید نظام جمهوری به این همه‌پرسی رأی آری دادند؛ بدون آن‌که آن پسوند ”اسلامی” را مورد دقت و موشکافی لازم قرار داده و ماهیت آن برایشان واضح و روشن شده باشد. و قدرتمداران برخاسته از انقلاب هم ضمیر باطنی خود و شاکله‌ی این جمهوری اسلامی را برای ملت ایران توضیح نداده و ماهیت آن را برای مردم آشکار نکردند. فقط رهبر انقلاب در پاریس در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که پرسید جمهوری اسلامی چیست و چگونه است جواب داد که جمهوری اسلامی مثل بقیه‌ی جمهوری‌هاست؛ مثل همین جمهوری فرانسه. به احتمال زیاد، قدرتمداران هم در آن برهه چنین ساختاری را که به طور خزنده بعداً شکل گرفت در نظر نداشتند. دلیل بارز آن اینکه قانون اساسی تدوین شده توسط هیأتی از حقوقدانان موجه را پذیرفته و تأیید کرده بودند. اما پس از همه‌پرسی، مجلس خبرگان یا مجلس بررسی نهایی قانون اساسی به جای مجلس مؤسسان نشانده شد که حاصل کار آن تغییر مفاد قانون اساسی تنظیم وتایید شده‌ی قبلی و ساختن همین قانون اساسی فعلی است که در عمل بعد از ۴۱ سال به علت اشکال در ساختار قدرت و عدم رعایت اصل تفکیک قوا که شرط اصلی مردم‌سالاری و کنترل‌کننده‌ی عملکرد سه قوه توسط یکدیگر است، به بن‌بست کامل رسیده و کشور را دچار بحران‌های گوناگون و فزاینده نموده است.
پس از همه‌پرسی ۱۲ فروردین ۵۸، دوازده نوبت انتخابات ریاست جمهوری و یازده بار انتخابات مجلس شورای اسلامی و پنج مرتبه انتخابات مجلس خبرگان رهبری در کشور انجام شده است که انجام این فرایند‌های انتخاباتی همواره از طرف هیأت حاکمه‌ی جمهوری اسلامی به عنوان دلیل بر وجود آزادی و مردم‌سالاری قلمداد شده و بارها مورد مانور و تفاخر قرار گرفته است. درحالی‌که در هیچ‌یک از این فرآیند‌ها پیش‌شرط‌های لازم برای انجام یک انتخابات سالم و عادلانه و بر طبق موازین دموکراسی وجود نداشته است. در این چندین انتخابات کلاً هیأت حاکمه با اعمال نفوذ و با ابداع پدیده‌ی نظارت استصوابی شورای نگهبان انتصابی، از ورود دگراندیشان و مخالفین در عرصه‌ی انتخابات جلوگیری نموده است. و با درست کردن جناح‌های درون حکومتی و ظاهرسازی رقابت بین آن‌ها و نمایش بد و بدتر، گروهی از مردم را به نوعی تحریک به رفتن پای صندوق رأی و انتخاب بین بد و بدتر نمودند. البته در بین رأی دهندگان همواره درصد کمی از مردم و اقلیتی از وابستگان و هواداران حکومت حضور داشته‌اند، ولی همیشه تعدادی خیلی بیشتر و اکثریتی از مردم مانند بسیاری از کارمندان کشوری و لشکری، داوطلبان کنکور دانشگاه‌ها، کسبه‌ی دارای جواز کسب، متقاضیان گذرنامه و گروه‌های دیگر اجتماعی، به دلیل محافظه‌کاری و به خاطر مهر خوردن در شناسنامه به حوزه‌های رأی‌گیری می‌رفتند و یا به همان علت انتخاب بدها که مبادا بدتر‌ها انتخاب شوند در پای صندوق‌های رأی حاضر می‌شدند. البته لازم به ذکر است که همیشه تعداد قابل توجهی از مردم هم بوده‌اند که تحت هیچ شرایطی به صندوق‌های رأی‌گیری نزدیک نشدند.
در انتخابات دوم اسفند ۹۸، برای اولین بار ترفند‌های حکومت برای جلب کردن مردم به صندوق‌های رأی بی‌اثر بود. مردم ایران به صندوق‌های رأی پشت کرده و خشم و قهر خود را نسبت به حکومت به منصه‌ی ظهور رساندند.
هرچند وزارت کشور پس از تأخیر و تعللی تأمل برانگیز ادعا کرد که ۲۴ میلیون نفر در انتخابات شرکت نموده‌اند و بنا بر این ادعا، از ۵۸ میلیون نفر واجدین شرایط رأی دادن، ۴۲ در صد آنان رأی داده‌اند. ولی از دید مردمی که خود حوزه‌های رأی‌گیری را در سراسر کشور زیر نظر داشته و شاهد رکود و بی‌رونقی مراکز رأی‌گیری به ویژه در مقایسه با انتخابات‌های گذشته بوده‌اند، این آمار‌ها و ادعا‌ها پذیرفتنی نیست. این انتخاباتی بوده که هیچ ناظر غیرحکومتی نداشته و از ابتدا تا انتهای آن به دست نهادهای حکومتی صورت گرفته است. البته اگر همین ارقام دولتی را هم حمل بر صحّت نماییم، باز هم رأی ۲۴ میلیون از ۵۸ میلیون واجدین شرایط رأی دادن، نشانه‌ی رویگردانی مردم ایران از صندوق‌های رأی و اتحاد آن‌ها در عدم مشارکت در انتخابات فرمایشی است. و این رویدادی است که برای اوّلین بار در دوران حکومت جمهوری اسلامی اتفاق افتاده است. انتخابات دوم اسفند ۹۸ باید نقطه‌ی عطفی در تاریخ تلاش‌های آزادی‌خواهانه و استقلال‌طلبانه ملت ایران شناخته شود. در این انتخابات مردم ایران نداشتن پایگاه مردمی حکومت را افشاء کردند. دیگر وزیر خارجه‌ی جمهوری اسلامی نمی‌تواند در پاسخ خبرنگاران بگوید که «اگر ما سرکوب‌گرهستیم و به مردم ظلم میکنیم پس چرا ۷۷ درصد از مردم در انتخابات ما شرکت می‌کنند؟» با توجه به کارنامه‌ی ۴۱ساله‌ی جمهوری اسلامی با همه‌ی سوء سیاست‌ها وسوء مدیریت‌ها و فساد‌های باور نکردنی و با نگاهی به حوادث آبان‌ماه و دی‌ماه ۹۸ و با نتیجه‌ی این انتخابات دوم اسفند باید گفت که آقای وزیر خارجه دیگر بس است، ادعای مردمی بودن و پایگاه مردمی داشتن دیگر موقوف.
@Jebhemelli
http://jebhemeliiran.org/?p=1746
@Jebhemelli
http://jebhemeliiran.org/?p=1746
تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران
سرمقاله نشریه پیام جبهه ملی ایران شماره ۲۰۱ به تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹
ادعای داشتن پایگاه مردمی موقوف !
پس از خیزش های اعتراضی آبان ماه 98 همراه با کشته و مجروح
شدن ص...
پس از خیزش های اعتراضی آبان ماه 98 همراه با کشته و مجروح
شدن ص...
دکتر حسین موسویان: كشتن جوان سياه پوست توسط پليس آمريكا حركتى شنيع و جنايتكارانه بود اما انتقاد و اعتراض مقامات جمهورى اسلامى كه خود هزاران اعدام تابستان ٦٧ و قتل‌هاى زنجيره‌اى پائيز ٧٧ و كشتارهاى خرداد ٨٨ و دى ٩٦ و آبان ٩٨ و شلیک به هواپيماى مسافربرى را در كارنامه دارند، حقيقتاً مضحک و خنده‌دار بود. https://twitter.com/moosavianhosein/status/1267736738111328258?s=21 @Jebhemelli
پیام تسلیت جبهه ملی ایران به مناسبت درگذشت علی‌اصغر حاجی‌بابا
بازگشت همه به سوی اوست
با اندوه و تأسف بسیار، درگذشت آقای حاج علی‌اصغر حاجی‌بابا، از پیشکسوتان بازار تهران و از اعضای قدیمی کمیته بازاریان جبهه ملی ایران که همواره از پیروان راه دکتر محمد مصدق بوده‌اند، را به خانواده ارجمند حاجی‌بابا و به جامعه‌ی اصناف و بازار تهران و اعضاء و هواداران جبهه ملی ایران تسلیت می‌گوئیم.
از طرف شورای مرکزی جبهه ملی ایران
دکتر حسین موسویان
تهران – چهاردهم خرداد ۱۳۹۹
@Jebhemelli
http://jebhemeliiran.org/?p=1907
بازگشت همه به سوی اوست
با اندوه و تأسف بسیار، درگذشت آقای حاج علی‌اصغر حاجی‌بابا، از پیشکسوتان بازار تهران و از اعضای قدیمی کمیته بازاریان جبهه ملی ایران که همواره از پیروان راه دکتر محمد مصدق بوده‌اند، را به خانواده ارجمند حاجی‌بابا و به جامعه‌ی اصناف و بازار تهران و اعضاء و هواداران جبهه ملی ایران تسلیت می‌گوئیم.
از طرف شورای مرکزی جبهه ملی ایران
دکتر حسین موسویان
تهران – چهاردهم خرداد ۱۳۹۹
@Jebhemelli
http://jebhemeliiran.org/?p=1907
تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران
پیام تسلیت جبهه ملی ایران به مناسبت درگذشت علی اصغر حاجی بابا
بازگشت همه به سوی اوست
با اندوه و تاسف بسیار، درگذشت آقای حاج علی اصغر حاجی بابا، از پیشکسوتان ب...
با اندوه و تاسف بسیار، درگذشت آقای حاج علی اصغر حاجی بابا، از پیشکسوتان ب...
Forwarded from ادیب برومند | Adib Boroumand
به مناسبت ۲۱ خرداد زادروز فرخنده شاعر ملی ایران استاد ادیب برومند سروده‌ی ملی‌گرایی را به دوستداران ایشان و فرهنگ و ادب ایران‌زمین تقدیم میکنیم:
من ايرانيم باشد ايران سرايم
به وصفِ سرايم، قصيدت سرايم
درخشنده فرهنگِ ايران‌زمين را
ستايشگرِ قدر و فرّ و بهايم
زِ ايران همه شوق پا تا به فرقم
زِ ايران همه شور سر تا به پايم
تو گويى يكى ارغنونم خوش‌آوا
كه از پنجه‌ی اوست دلكش نوايم
به ميراثِ پرارج دانشورانش
چنان بسته‌ام دل كه از خود رهايم
هنرهاى زيباى اين سرزمين را
به جان دوستدارم، به چشم آشنايم
پرستم خدا را، ستايم وطن را
كه يزدان‌پرستم، كه ايران‌ستایم
به آيينِ اسلام دارم عقيدت
ستاينده‌ی خواجه‌ی انبيايم
به ايمان مسلمانِ فرخنده‌كيشم
به دوران وطن‌خواهِ سنجيده‌رایم
به ملّيت آميخت اسلام در من
كه از جان هوادارِ اين هر دوتايم
اگرچند رستم‌نژادم به گوهر
دل‌آكنده از مهرِ شيرِ خدايم
بود گوهرم گرچه سنگين و والا
زِ برترنژادى جدايم، جدايم
به هر قوم عزّت نهم مرد و زن را
نگويم كه بر جمعِ ديگر كيايم
ستيهنده‌ام با بدانديشِ ميهن
قلم در سرانگشت باشد گوايم
به رويينه عزمم خلل رو نيارد
كه چون سنگِ زيرينه‌ی آسيايم
من و عشقِ سوزان ايران كه باشد
قوى‌مايه از مهرِ ميهن قُوايم
چو من روشناسم به مليّتِ خود
مرا فخر از آن است در هر كجايم
كيانى فرم، گوهرم پاک و روشن
كه از پرهنر تيره‌ی آريايم
نياكانم آزادگانند و رادان
نشايد كه دل بگسلم از نيايم
زِ بى‌ريشگى كى بود بار و برگى؟
تناور درختم، نه خودرو گيايم
نيم بی‌وطن نيستم خانه بردوش
نه چون لاک‌پشتم كه فرّخ همايم
نهم ارج تاريخِ اين بوم و بر را
كه در وى نهانست رازِ بقايم
نه پيچنده چون پيچكم بر درختی
نه چون شاخِ رز متكى بر عصايم
صريحم به گفتار و يكرنگ و يكرو
نه اهل فريبم نه مردِ ريايم
نه چون كودکِ مكتبی مغزشُسته
نه بيگانه با مكتبِ اتقيايم
نه از دكّه‌دارانِ مردم‌فريبم
نه از جوفروشانِ گندم‌نمايم
به حفظِ شرف، بهرِ پاسِ فضيلت
همى روى‌گردان زِ هر ناروايم
نه وابسته بر شرق باشم نه بر غرب
نه سرمايه‌دارم، نه خود بينوايم
به مليّت خويش وابسته‌ام من
اديبِ برومندِ ملّى‌گرايم
@AdibBoroumand
https://www.adibboroumand.com/ملت-گرایی/
من ايرانيم باشد ايران سرايم
به وصفِ سرايم، قصيدت سرايم
درخشنده فرهنگِ ايران‌زمين را
ستايشگرِ قدر و فرّ و بهايم
زِ ايران همه شوق پا تا به فرقم
زِ ايران همه شور سر تا به پايم
تو گويى يكى ارغنونم خوش‌آوا
كه از پنجه‌ی اوست دلكش نوايم
به ميراثِ پرارج دانشورانش
چنان بسته‌ام دل كه از خود رهايم
هنرهاى زيباى اين سرزمين را
به جان دوستدارم، به چشم آشنايم
پرستم خدا را، ستايم وطن را
كه يزدان‌پرستم، كه ايران‌ستایم
به آيينِ اسلام دارم عقيدت
ستاينده‌ی خواجه‌ی انبيايم
به ايمان مسلمانِ فرخنده‌كيشم
به دوران وطن‌خواهِ سنجيده‌رایم
به ملّيت آميخت اسلام در من
كه از جان هوادارِ اين هر دوتايم
اگرچند رستم‌نژادم به گوهر
دل‌آكنده از مهرِ شيرِ خدايم
بود گوهرم گرچه سنگين و والا
زِ برترنژادى جدايم، جدايم
به هر قوم عزّت نهم مرد و زن را
نگويم كه بر جمعِ ديگر كيايم
ستيهنده‌ام با بدانديشِ ميهن
قلم در سرانگشت باشد گوايم
به رويينه عزمم خلل رو نيارد
كه چون سنگِ زيرينه‌ی آسيايم
من و عشقِ سوزان ايران كه باشد
قوى‌مايه از مهرِ ميهن قُوايم
چو من روشناسم به مليّتِ خود
مرا فخر از آن است در هر كجايم
كيانى فرم، گوهرم پاک و روشن
كه از پرهنر تيره‌ی آريايم
نياكانم آزادگانند و رادان
نشايد كه دل بگسلم از نيايم
زِ بى‌ريشگى كى بود بار و برگى؟
تناور درختم، نه خودرو گيايم
نيم بی‌وطن نيستم خانه بردوش
نه چون لاک‌پشتم كه فرّخ همايم
نهم ارج تاريخِ اين بوم و بر را
كه در وى نهانست رازِ بقايم
نه پيچنده چون پيچكم بر درختی
نه چون شاخِ رز متكى بر عصايم
صريحم به گفتار و يكرنگ و يكرو
نه اهل فريبم نه مردِ ريايم
نه چون كودکِ مكتبی مغزشُسته
نه بيگانه با مكتبِ اتقيايم
نه از دكّه‌دارانِ مردم‌فريبم
نه از جوفروشانِ گندم‌نمايم
به حفظِ شرف، بهرِ پاسِ فضيلت
همى روى‌گردان زِ هر ناروايم
نه وابسته بر شرق باشم نه بر غرب
نه سرمايه‌دارم، نه خود بينوايم
به مليّت خويش وابسته‌ام من
اديبِ برومندِ ملّى‌گرايم
@AdibBoroumand
https://www.adibboroumand.com/ملت-گرایی/
اشعار اديب برومند - شعر ، غزل و قصيده
ملی گرایی | اشعار اديب برومند - شعر ، غزل و قصيده
به مناسبت ۲۱خرداد زادروز فرخنده شاعر ملی ایران استاد ادیب برومند این سروده از ایشان را به دوستداران ایشان و فرهنگ و ادب ایران زمین تقدیم میکنیم . من ايران
Payam JMI 202.pdf
243.9 KB
نشریه پیام جبهه ملی ایران / شماره ۲۰۲ / ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ / @Jebhemelli
Forwarded from پایگاه خبری مستقل‌آنلاین
✅روزنامه مستقل شماره ۸۷۳/دوشنبه ۹ تیر
🌐 mostaghelnewspaper.ir
🌐 mostaghelnewspaper.ir
«ریشه فساد با تبر آزادی قطع می‌شود.»
گفتگوی دکتر حسین موسویان رئیس شورای مرکزی جبهه ملی ایران با روزنامه مستقل
*مجلس یازدهم خود را انقلابی و ضد فساد خوانده ، فکر میکنید مصادیق انقلابی و ضدیت با فساد را در چه اقداماتی نشان خواهد داد؟
من در وهله اول باید عرض کنم که در تشکیل این مجلس موازین دموکراسی و انتخابات واقعی رعایت نشده، بنا بر این، در مورد "مجلس" بودن آن تردید زیادی وجود دارد. اما صرفنظر از این نکته، اینکه مجلس یازدهم خود را انقلابی خوانده، احتمالا به این معنی است که خود را به اهداف و آرمان‌های ملت ایران در انقلاب سال ۵۷ پایبند می‌داند. اگر چنین است باید متذکر شد که خواسته و شعار اول مردم ایران در انقلاب "آزادی" بود. اگر کسی یا نهادی خود را انقلابی بنامد باید به خواسته‌های مردم از انقلاب وفادار باشد و به آن خواسته‌ها باز گردد. آنچه طی سال‌ها پس از پیروزی انقلاب روی داده، دور شدن از اهداف اولیه انقلاب بوده است. اگر این مجلس خود را نه در حرف و شعار، بلکه در عمل و واقعیت طرفدار انقلاب مردم می‌داند باید به "آزادی" که خواسته اول مردم بوده اعتقاد داشته و احترام بگذارد. آزادی‌های سیاسی شامل آزادی بیان و قلم، آزادی احزاب واجتماعات و آزادی انتخابات است. آیا این مجلس اراده و توان آن را دارد که بستری برای فراهم شدن این آزادی‌ها فراهم کند؟ اگر می‌خواهد ضدفساد باشد، باز هم باید به آزادی‌ها متشبث شود. زیرا که فساد مولود طبیعی فضای بسته و فقدان آزادی‌ها است. در جامعه‌ای که آزادی وجود داشته باشد فساد رخت برمی‌بندد و امکان بروز و ظهور نمی‌یابد. گفته‌ی ملک‌المتکلمین خطیب آزادی‌خواه صدر مشروطیت اینست «ریشه‌ی هیچ فسادی قطع نمی‌شود مگر به تیشه‌ی آزادی»
*اکنون که مجلس یک دست، اصول‌گرا و هماهنگ با شورای نگهبان است چه اولویت‌هایی را سرلوحه اقدامات خویش قرار خواهد داد؟
اصولا مجالس شورای اسلامی همسو و همراه با شورای نگهبان بوده وهستند و تصویب اقتضائات نظام را در دستور دارند. فراموش نکنیم که پیمان برجام را با تمام اهمیت و ابعاد گسترده‌ی آن ظرف بیست دقیقه در مجلس قبلی تصویب کردند. یا در مسئله‌ی مهم افزایش قیمت بنزین با آن همه تبعات درمجلس قبلی هیچ تحرکی مشاهده نشد، این مجلس هم خارج از این روال نیست. ما هیچگاه ندیدیم طرحی مهم و اثرگذار در کار کشور از طرف نمایندگان ارائه شود.
*آیا فکر میکنید مجلس یازدهم با توجه به برخورداری از حمایت جناح حاکم می‌تواند طی چهارسال پیش رو در راس امور باشد؟
من تصور نمی‌کنم که حتی مجلس ششم هم هیچوقت در راس امور بوده باشد. در همان مجلس ششم هم دیدیم که دو لایحه، چگونه از برنامه کار مجلس کنار گذاشته شد.
*در اولین نطق رئیس مجلس یازدهم شاهد انتقاد جدی وی به دولت بودیم. در یک سال ونیم پیش رو که روحانی در راس قوه مجریه است پیش بینی شما از تعامل دو قوه چیست؟
انتقاد مجلس از دولت، یا دولت از مجلس فقط ناشی از رقابت‌ها و تضادها است و مقداری هم مربوط به کشمکش قدرت برای شرایط آینده است. البته ممکن است این رقابت‌ها گسترده‌تر شود. دغدغه‌ی منافع و مصالح ملی کمتر در این اختلافات به چشم می‌خورد.
*آیا استیضاح وزرا و از حد نصاب افتادن دولت را محتمل می‌دانید؟
احتمال چنین تحرکاتی در جهت به بن بست رساندن دولت با توجه به موقعیت حاضر و بحران‌های گوناگون بعید به نظر می‌رسد.
* در گشایش امور معیشتی مردم چشم‌انداز برنامه‌های مجلس یازدهم را چگونه می‌بینید؟
تورم، گرانی، بیکاری و فقر فزاینده اوضاع معیشتی مردم را به شکل نگران کننده‌ای درآورده است. امور معیشتی فروکاهیده‌ی مردم به نابسامانی اقتصاد کشور گره خورده است. به باور من ویرانی وضع اقتصادی سال‌های اخیر چند علت اصلی دارد. اول واردات غیر ضروری و سودجوئی افرادی که با اقتصاد دلالی، تولید داخلی را نابود کرده‌اند. دوم فساد گسترده با ارقام نجومی و غارت منابع مالی کشور توسط افرادی معدود. سوم هزینه کردن ثروت و دارایی‌های کشور در راه‌های ناصواب و بالاخره تحریم‌های اقتصادی. آیا این مجلس در قد و قواره‌ای هست که این عوامل عمده را از پیش پای اقتصاد کشور بردارد؟
*نماینده یزد در مجلس یازدهم صراحتا به برخورد شدید مجلس با دولت اشاره کرده است. آیا به اعتقاد شما رهبری به مجلس یازدهم اجازه برخورد شدید با دولت را خواهد داد؟
همان طور که در پاسخ به یکی از سوالات قبلی عرض کردم، به نظر نمی‌رسد که در این شرایط بغرنج کشور و با توجه به این که یک سال بیشتر به پایان دوره ریاست جمهوری باقی نمانده است برخوردهای شدیدی را شاهد باشیم. ولی حالا می‌توان گفت امکان وقوع همه چیز هست.
*تحولات، مصوبات و مجموع وقایع مجلس یازدهم چه تاثیری بر انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خواهد داشت؟
حرف‌ها و روایات مختلفی به گوش می‌رسد که شاید انتخابات ریاست جمهوری در دوره آینده به گونه‌ای دیگری صورت پذیرد.
گفتگوی دکتر حسین موسویان رئیس شورای مرکزی جبهه ملی ایران با روزنامه مستقل
*مجلس یازدهم خود را انقلابی و ضد فساد خوانده ، فکر میکنید مصادیق انقلابی و ضدیت با فساد را در چه اقداماتی نشان خواهد داد؟
من در وهله اول باید عرض کنم که در تشکیل این مجلس موازین دموکراسی و انتخابات واقعی رعایت نشده، بنا بر این، در مورد "مجلس" بودن آن تردید زیادی وجود دارد. اما صرفنظر از این نکته، اینکه مجلس یازدهم خود را انقلابی خوانده، احتمالا به این معنی است که خود را به اهداف و آرمان‌های ملت ایران در انقلاب سال ۵۷ پایبند می‌داند. اگر چنین است باید متذکر شد که خواسته و شعار اول مردم ایران در انقلاب "آزادی" بود. اگر کسی یا نهادی خود را انقلابی بنامد باید به خواسته‌های مردم از انقلاب وفادار باشد و به آن خواسته‌ها باز گردد. آنچه طی سال‌ها پس از پیروزی انقلاب روی داده، دور شدن از اهداف اولیه انقلاب بوده است. اگر این مجلس خود را نه در حرف و شعار، بلکه در عمل و واقعیت طرفدار انقلاب مردم می‌داند باید به "آزادی" که خواسته اول مردم بوده اعتقاد داشته و احترام بگذارد. آزادی‌های سیاسی شامل آزادی بیان و قلم، آزادی احزاب واجتماعات و آزادی انتخابات است. آیا این مجلس اراده و توان آن را دارد که بستری برای فراهم شدن این آزادی‌ها فراهم کند؟ اگر می‌خواهد ضدفساد باشد، باز هم باید به آزادی‌ها متشبث شود. زیرا که فساد مولود طبیعی فضای بسته و فقدان آزادی‌ها است. در جامعه‌ای که آزادی وجود داشته باشد فساد رخت برمی‌بندد و امکان بروز و ظهور نمی‌یابد. گفته‌ی ملک‌المتکلمین خطیب آزادی‌خواه صدر مشروطیت اینست «ریشه‌ی هیچ فسادی قطع نمی‌شود مگر به تیشه‌ی آزادی»
*اکنون که مجلس یک دست، اصول‌گرا و هماهنگ با شورای نگهبان است چه اولویت‌هایی را سرلوحه اقدامات خویش قرار خواهد داد؟
اصولا مجالس شورای اسلامی همسو و همراه با شورای نگهبان بوده وهستند و تصویب اقتضائات نظام را در دستور دارند. فراموش نکنیم که پیمان برجام را با تمام اهمیت و ابعاد گسترده‌ی آن ظرف بیست دقیقه در مجلس قبلی تصویب کردند. یا در مسئله‌ی مهم افزایش قیمت بنزین با آن همه تبعات درمجلس قبلی هیچ تحرکی مشاهده نشد، این مجلس هم خارج از این روال نیست. ما هیچگاه ندیدیم طرحی مهم و اثرگذار در کار کشور از طرف نمایندگان ارائه شود.
*آیا فکر میکنید مجلس یازدهم با توجه به برخورداری از حمایت جناح حاکم می‌تواند طی چهارسال پیش رو در راس امور باشد؟
من تصور نمی‌کنم که حتی مجلس ششم هم هیچوقت در راس امور بوده باشد. در همان مجلس ششم هم دیدیم که دو لایحه، چگونه از برنامه کار مجلس کنار گذاشته شد.
*در اولین نطق رئیس مجلس یازدهم شاهد انتقاد جدی وی به دولت بودیم. در یک سال ونیم پیش رو که روحانی در راس قوه مجریه است پیش بینی شما از تعامل دو قوه چیست؟
انتقاد مجلس از دولت، یا دولت از مجلس فقط ناشی از رقابت‌ها و تضادها است و مقداری هم مربوط به کشمکش قدرت برای شرایط آینده است. البته ممکن است این رقابت‌ها گسترده‌تر شود. دغدغه‌ی منافع و مصالح ملی کمتر در این اختلافات به چشم می‌خورد.
*آیا استیضاح وزرا و از حد نصاب افتادن دولت را محتمل می‌دانید؟
احتمال چنین تحرکاتی در جهت به بن بست رساندن دولت با توجه به موقعیت حاضر و بحران‌های گوناگون بعید به نظر می‌رسد.
* در گشایش امور معیشتی مردم چشم‌انداز برنامه‌های مجلس یازدهم را چگونه می‌بینید؟
تورم، گرانی، بیکاری و فقر فزاینده اوضاع معیشتی مردم را به شکل نگران کننده‌ای درآورده است. امور معیشتی فروکاهیده‌ی مردم به نابسامانی اقتصاد کشور گره خورده است. به باور من ویرانی وضع اقتصادی سال‌های اخیر چند علت اصلی دارد. اول واردات غیر ضروری و سودجوئی افرادی که با اقتصاد دلالی، تولید داخلی را نابود کرده‌اند. دوم فساد گسترده با ارقام نجومی و غارت منابع مالی کشور توسط افرادی معدود. سوم هزینه کردن ثروت و دارایی‌های کشور در راه‌های ناصواب و بالاخره تحریم‌های اقتصادی. آیا این مجلس در قد و قواره‌ای هست که این عوامل عمده را از پیش پای اقتصاد کشور بردارد؟
*نماینده یزد در مجلس یازدهم صراحتا به برخورد شدید مجلس با دولت اشاره کرده است. آیا به اعتقاد شما رهبری به مجلس یازدهم اجازه برخورد شدید با دولت را خواهد داد؟
همان طور که در پاسخ به یکی از سوالات قبلی عرض کردم، به نظر نمی‌رسد که در این شرایط بغرنج کشور و با توجه به این که یک سال بیشتر به پایان دوره ریاست جمهوری باقی نمانده است برخوردهای شدیدی را شاهد باشیم. ولی حالا می‌توان گفت امکان وقوع همه چیز هست.
*تحولات، مصوبات و مجموع وقایع مجلس یازدهم چه تاثیری بر انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خواهد داشت؟
حرف‌ها و روایات مختلفی به گوش می‌رسد که شاید انتخابات ریاست جمهوری در دوره آینده به گونه‌ای دیگری صورت پذیرد.
mostaghelnewspaper.ir
وب سایت رسمی روزنامه مستقل
توضیحات
باید صبر کرد و دید که آیا در این مجلس که به اذعان رسانه‌های رسمی، کمترین میزان مشارکت مردمی در شکل‌گیری آن وجود داشته، امکان تغییرات مهم، در انتخابات ریاست جمهوری، قابل تحقق خواهد بود؟
تسلیت به خانواده‌های گرانقدر ملکی و میرمعز
با تأسف بسیار در گذشت خانم قدسیه میرمعز همسر گرامی جناب آقای دکتر محمد ملکی را به ایشان و فرزندان ارجمندشان تسلیت می‌گوئیم.
آن بانوی بزرگوار در همه عمر یاور و پشتیبان جناب آقای دکتر محمد ملکی در پیمودن راه دشوار آزادی و استقلال ایران و راه مصدق بزرگ بوده‌اند.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران-هجدهم تیرماه ۱۳۹۹
@Jebhemelli
https://jebhemeliiran.org/?p=2068
با تأسف بسیار در گذشت خانم قدسیه میرمعز همسر گرامی جناب آقای دکتر محمد ملکی را به ایشان و فرزندان ارجمندشان تسلیت می‌گوئیم.
آن بانوی بزرگوار در همه عمر یاور و پشتیبان جناب آقای دکتر محمد ملکی در پیمودن راه دشوار آزادی و استقلال ایران و راه مصدق بزرگ بوده‌اند.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران-هجدهم تیرماه ۱۳۹۹
@Jebhemelli
https://jebhemeliiran.org/?p=2068
تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران
تسلیت به خانواده های گرانقدر ملکی و میرمعز
با تاسف بسیار در گذشت خانم قدسیه میر معز همسر گرامی جناب آقای دکتر محمد ملکی را به ایشان و فرزندان ...
منافع ملی ما چیست و در کجاست؟
سرمقاله نشریه پیام جبهه ملی ایران شماره ۲۰۲
بدیهی و طبیعی است که مسیر سیاست خارجی هر کشور باید در راستای حفظ منافع و مصالح مردمی که در آن سرزمین زیست می‌کنند ترسیم گردد. یعنی سیاست خارجی باید منطبق بر منافع ملی تبلور یافته و تعریف شود و نه بر اساس سلیقه و رأی و منافع قدرت‌های حاکم. یک دولت ملی و مردمی باید در همزیستی با همسایگان و روابط بین‌المللی و تعامل با جامعه جهانی در جاده‌ای حرکت کند که در مقصد و انتهای آن پیشبردن کشور از نظر اقتصادی، علمی و صنعتی و کسب شأن و حیثیت سیاسی و فرهنگی در سطح جهان در نظر گرفته شده باشد.
ایران سرزمینی است با سابقه‌ی تاریخی کهن و صاحب فرهنگی درخشان و موقعیت جغرافیایی راهبردی و منابع زیرزمینی گسترده و امکانات مالی قابل توجه و مردمی هوشمند و دانش‌پرور که بیش از هر کشوری در منطقه، استحقاق داشتن وضعیتی استوار و احترام‌آمیز در جهان و مردمی مرفه و سعادتمند را دارد. اما متاسفانه حکومت جمهوری اسلامی و قدرتمداران برخاسته از انقلاب ۵۷، از ابتدای استیلای خود نه تنها از این امتیازات ویژه‌ی ایران در جهت احراز یک موقعیت استوار و احترام‌آمیز بهره نگرفتند، بلکه به اعمالی در جهت مخالف این اهداف مبادرت نمودند.
[ادامه متن در پیوند زیر]
https://jebhemeliiran.org/?p=2033
@Jebhemelli
سرمقاله نشریه پیام جبهه ملی ایران شماره ۲۰۲
بدیهی و طبیعی است که مسیر سیاست خارجی هر کشور باید در راستای حفظ منافع و مصالح مردمی که در آن سرزمین زیست می‌کنند ترسیم گردد. یعنی سیاست خارجی باید منطبق بر منافع ملی تبلور یافته و تعریف شود و نه بر اساس سلیقه و رأی و منافع قدرت‌های حاکم. یک دولت ملی و مردمی باید در همزیستی با همسایگان و روابط بین‌المللی و تعامل با جامعه جهانی در جاده‌ای حرکت کند که در مقصد و انتهای آن پیشبردن کشور از نظر اقتصادی، علمی و صنعتی و کسب شأن و حیثیت سیاسی و فرهنگی در سطح جهان در نظر گرفته شده باشد.
ایران سرزمینی است با سابقه‌ی تاریخی کهن و صاحب فرهنگی درخشان و موقعیت جغرافیایی راهبردی و منابع زیرزمینی گسترده و امکانات مالی قابل توجه و مردمی هوشمند و دانش‌پرور که بیش از هر کشوری در منطقه، استحقاق داشتن وضعیتی استوار و احترام‌آمیز در جهان و مردمی مرفه و سعادتمند را دارد. اما متاسفانه حکومت جمهوری اسلامی و قدرتمداران برخاسته از انقلاب ۵۷، از ابتدای استیلای خود نه تنها از این امتیازات ویژه‌ی ایران در جهت احراز یک موقعیت استوار و احترام‌آمیز بهره نگرفتند، بلکه به اعمالی در جهت مخالف این اهداف مبادرت نمودند.
[ادامه متن در پیوند زیر]
https://jebhemeliiran.org/?p=2033
@Jebhemelli
تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران
منافع ملی ما چیست و در کجاست؟
سرمقاله نشریه پیام جبهه ملی ایران شماره ۲۰۲
بدیهی و طبیعی است
که مسیر سیاست خارجی ه...
بدیهی و طبیعی است
که مسیر سیاست خارجی ه...
بازگشت همه به سوی اوست
بااندوه فراوان؛ جناب آقای دکتر تقی خزاعی، هموند گرامی هیأت متولیان آرامگاه شادروان زنده‌نام «دکتر محمد مصدق» (قلعه احمداباد) از حقوقدانان دیرپای، درستکار و خوشنام دادگستری و قضات پاکدامن و عالی‌رتبه اسبق دیوان عالی کشور پس از یک عمر خدمت صادقانه، چهره در نقاب خاک کشید و به دیار باقی شتافت.
هیأت متولیان آرامگاه دکتر محمد مصدق با دریغ بسیار درگذشت این انسان شریف و ارجمند را به خانواده محترم، هم‌اندیشان، بستگان و دوستان ایشان صمیمانه دل‌آرامی عرض، برای ایشان از درگاه آفریدگار پاک آرامش و شادی روح و برای بازماندگان تندرستی و شکیبایی آرزومندیم.
دکتر محمود مصدق، دکتر ابراهیم احدی، مهندس بامداد ارفع‌زاده، دکتر فریدون سحابی، خسرو سیف، مهندس حسین شاه اویسی، دکتر ابوالقاسم فروزان، دکتر سیدحسین مجتهدی، محمد محمدی اردهالی
بااندوه فراوان؛ جناب آقای دکتر تقی خزاعی، هموند گرامی هیأت متولیان آرامگاه شادروان زنده‌نام «دکتر محمد مصدق» (قلعه احمداباد) از حقوقدانان دیرپای، درستکار و خوشنام دادگستری و قضات پاکدامن و عالی‌رتبه اسبق دیوان عالی کشور پس از یک عمر خدمت صادقانه، چهره در نقاب خاک کشید و به دیار باقی شتافت.
هیأت متولیان آرامگاه دکتر محمد مصدق با دریغ بسیار درگذشت این انسان شریف و ارجمند را به خانواده محترم، هم‌اندیشان، بستگان و دوستان ایشان صمیمانه دل‌آرامی عرض، برای ایشان از درگاه آفریدگار پاک آرامش و شادی روح و برای بازماندگان تندرستی و شکیبایی آرزومندیم.
دکتر محمود مصدق، دکتر ابراهیم احدی، مهندس بامداد ارفع‌زاده، دکتر فریدون سحابی، خسرو سیف، مهندس حسین شاه اویسی، دکتر ابوالقاسم فروزان، دکتر سیدحسین مجتهدی، محمد محمدی اردهالی
تنها اوست که میماند
با اندوه و تأسف بسیار درگذشت آقای دکتر تقی خزاعی، حقوقدان شریف و عضو هیأت متولیان قلعه احمدآباد، آرامگاه دکتر محمد مصدق و عضو دیرپای جبهه ملی ایران را به خانواده ارجمند ایشان و همه پویندگان راه آزادی و استقلال ایران تسلیت می‌گوییم.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران-۲۱ تیرماه ۱۳۹۹
دکتر ابراهیم احدی – فرید اسدی دهدزی – بانو فرشید افشار – الهه امیرانتظام – فرهاد امیر ابراهیمی – مهندس مرتضی بدیعی – پوراندخت برومند – دکتر جهانشاه برومند – فرهاد بیشه‌ای – دکتر علی حاج‌قاسمعلی –مهندس هوتن دولتی – حسین ریاحی – جواد شرف‌الدین – مهندس مسعود صالحی – مسعود صفاریان – پیام صفی‌پور – دکتر رضا گل‌نراقی – دکتر محسن فرشاد یکتا – اصغر فنی‌پور – دکتر باقر قدیری اصلی – پریچهر مبشری – دکتر حسین مجتهدی- مهندس علی محمدی – پروفسور صادق مسرت – ضیاء مصباح – منوچهر ملک‌قاسمی – محمدحسین ملک‌ختایی – محمد ملک‌خانی – دکتر آذین موحد – ابراهیم منتصری- دکتر حسین موسویان – جمشید میرعمادی – دکتر پژمان میرکریمی زراسوند – ابوالفضل نیماوری – دکتر جمشید وحیدا
http://jebhemeliiran.org/?p=2071
@Jebhemelli
با اندوه و تأسف بسیار درگذشت آقای دکتر تقی خزاعی، حقوقدان شریف و عضو هیأت متولیان قلعه احمدآباد، آرامگاه دکتر محمد مصدق و عضو دیرپای جبهه ملی ایران را به خانواده ارجمند ایشان و همه پویندگان راه آزادی و استقلال ایران تسلیت می‌گوییم.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران-۲۱ تیرماه ۱۳۹۹
دکتر ابراهیم احدی – فرید اسدی دهدزی – بانو فرشید افشار – الهه امیرانتظام – فرهاد امیر ابراهیمی – مهندس مرتضی بدیعی – پوراندخت برومند – دکتر جهانشاه برومند – فرهاد بیشه‌ای – دکتر علی حاج‌قاسمعلی –مهندس هوتن دولتی – حسین ریاحی – جواد شرف‌الدین – مهندس مسعود صالحی – مسعود صفاریان – پیام صفی‌پور – دکتر رضا گل‌نراقی – دکتر محسن فرشاد یکتا – اصغر فنی‌پور – دکتر باقر قدیری اصلی – پریچهر مبشری – دکتر حسین مجتهدی- مهندس علی محمدی – پروفسور صادق مسرت – ضیاء مصباح – منوچهر ملک‌قاسمی – محمدحسین ملک‌ختایی – محمد ملک‌خانی – دکتر آذین موحد – ابراهیم منتصری- دکتر حسین موسویان – جمشید میرعمادی – دکتر پژمان میرکریمی زراسوند – ابوالفضل نیماوری – دکتر جمشید وحیدا
http://jebhemeliiran.org/?p=2071
@Jebhemelli
تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران
تنها اوست که میماند
با اندوه و تاسف بسیار درگذشت آقای دکتر تقی خزاعی ، حقوقدان شریف و عضو هیات متولیان قلعه احمد آباد...
آگاهی‌نامه
آقاى دکتر على حاج‌قاسمعلى پزشک متخصص بیهوشى و مدیریت بخش ICU و از اعضای شوراى مرکزى جبهه ملى ایران به بیمارى covid19 مبتلا گردیده و در بیمارستان بسترى شده‌اند.
ما بهبودى و سلامتی این پزشک خدوم را آرزو میکنیم.
روابط عمومى جبهه ملی ایران
http://jebhemeliiran.org/?p=2073
@Jebhemelli
آقاى دکتر على حاج‌قاسمعلى پزشک متخصص بیهوشى و مدیریت بخش ICU و از اعضای شوراى مرکزى جبهه ملى ایران به بیمارى covid19 مبتلا گردیده و در بیمارستان بسترى شده‌اند.
ما بهبودى و سلامتی این پزشک خدوم را آرزو میکنیم.
روابط عمومى جبهه ملی ایران
http://jebhemeliiran.org/?p=2073
@Jebhemelli
تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران
آگاهی نامه
آقاى دكتر على حاج قاسمعلى پزشك متخصص بيهوشى و مديريت بخش ICU و از اعضای شوراى مركزى جبهه ملى ايران ...
Forwarded from تلویزیون اینترنتی رنگین کمان
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
جامعه شناسی سیاسی اپوزیسیون ایران
گرایش ها و آسیب‌ها
برنامه هفتم: جبهه ملی ایران
مهمانان: عبدالکریم انواری، حسین موسویان، همایون مهمنش، فرهنگ قاسمی
برنامه ای از جلال ایجادی
تهیه شده توسط تلویزیون اینترنتی رنگین کمان، بنیاد آزادی اندیشه و بیان
گرایش ها و آسیب‌ها
برنامه هفتم: جبهه ملی ایران
مهمانان: عبدالکریم انواری، حسین موسویان، همایون مهمنش، فرهنگ قاسمی
برنامه ای از جلال ایجادی
تهیه شده توسط تلویزیون اینترنتی رنگین کمان، بنیاد آزادی اندیشه و بیان
Forwarded from تلویزیون اینترنتی رنگین کمان
رنگین کمان »
رنگین کمان » جامعه شناسی سیاسی اپوزیسیون ایران: "جبهه ملی ایران" بخش اول
جامعه شناسی سیاسی اپوزیسیون ایران: "جبهه ملی ایران" بخش اول | تلویزیون رنگین کمان, جامعه شناسی سیاسی اپوزیسیون ایران گرایش ها و آسیب‌ها برنامه ششم: جبهه ملی ایران مهمانان: عبدالکریم انواری، حسین موسویان، همایون مهمنش، فرهنگ قاسمی برنامه
قراردادی را که حق حاکمیت ملی ایران را مخدوش کند محکوم میکنیم
هموطنان عزیز! ملت شرافتمند ایران
پنهان‌کاری و مخفی نگهداشتن مسائل حیاتی کشور از چشم ملت ایران که صاحبان حقیقی این سرزمین‌اند، یکی از خصوصیات بارز حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تأسیس آن بوده که تا کنون نیز ادامه دارد.
مدت‌هاست که در وسایل ارتباط جمعی و شبکه‌های اجتماعی سخن‌ها از قرارداد ۲۵ساله جمهوری اسلامی با دولت جمهوری خلق چین بر سر زبان‌هاست. درحالی‌که حکومت جمهوری اسلامی هنوز رسما مطلبی راجع به این قرارداد اعلام نکرده و تنها در روزهای اخیر، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در مجلس، کلیاتی از چنین قراردادی را پذیرفته و وجود آن را تأیید کرده، ولی هنوز مفاد این قرارداد به صورت رسمی و علنی در معرض دید افکار عمومی قرار نگرفته است. آنچه در افواه گفته و در رسانه‌ها شنیده می‌شود و بر اساس پیش‌نویسی که از درون حکومت به بیرون درز داده شده، از ۴۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری دولت جمهوری خلق چین در ایران در طی مدت ۲۵ سال صحبت می‌شود که ۲۸۰ میلیارد دلار آن در صنایع نفت و گاز و ۱۲۰ میلیارد دلار دیگر در زمینه ساخت جاده و راه آهن و صنایع حمل و نقل به کار خواهد رفت. اما مسئله نگران‌کننده این است که این قرارداد علاوه بر داشتن مدت زمان طولانی، دارای عرض و پهنای گسترده‌ای نیز هست که در مجموع حاکمیت ملی و استقلال ایران را به شدت مورد تهدید قرار می‌دهد.
در کنار این سرمایه‌گذاری و پیمان اقتصادی، موارد وسیع دیگری شامل همکاری‌های امنیتی و نظامی و سیاسی و تکنولوژیک و استفاده از بنادر و جزایر و پایگاه‌های هوایی توسط چین دیده می‌شود و تقریباً دخالت چین در کلیه شئون کشور و داده شدن امتیازات مفصل و ویژه به طرف چینی در این قرارداد وجود دارد که می‌توان گفت ایران را از استقلال و حق حاکمیت ملی خود ساقط می‌کند و اصولاً با مداخله چین در مشارکت و بهره‌گیری از منابع نفت و گاز ایران، اصل قانون ملی شدن نفت مخدوش و بلاموضوع می‌گردد. قانون ملی شدن نفت که با نهضتی فراگیر و پس از فداکاری‌های بسیار در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ با طلیعه ”به نام سعادت ملت ایران” به تصویب نهایی رسید، بر این نکته تأکید دارد که کلیه مراحل اکتشاف و استخراج و بهره‌برداری باید در اختیار دولت ایران باشد. آیا در قرارداد جمهوری اسلامی با جمهوری خلق چین نکات مهم و مورد تأکید قانون ملی شدن نفت رعایت می‌شود؟
در مقدمه قرارداد، جمهوری خلق چین، دوست و شریک استراتژیک ایران قلمداد شده، درصورتی‌که چین در همین سال‌های اخیر چندین بار در قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران رای داده و چندین قرارداد نفتی و جاده‌سازی در ایران را به طور یک‌جانبه لغو کرده و به علاوه موارد متعددی از بدعهدی و پیمان‌شکنی در قراردادهای بین‌المللی را در کشورهای آفریقایی و آسیای مرکزی در کارنامه خود دارد. کلاً دولت چین نه تنها در صحنه جهانی شریک قابل اعتمادی شناخته نمی‌شود بلکه در صحنه داخلی خود نیز چهره خشن‌ترین حکومت دیکتاتوری و سرکوب‌گر را از خود نشان داده است. رفتار این دولت با اقلیت مسلمان ایغور حاکی از تبعیض فوق‌العاده نسبت به آن‌ها و سنگین‌ترین تهاجمات به این اقلیت دینی است. خاطره میدان تیان‌آنمن در پکن و له کردن شمار بسیاری از دانشجویان حق‌طلب و آزادی‌خواه در زیر چرخ‌های تانک‌ها از ذهن جامعه بشری زدوده‌شدنی نیست. بر حسب آنچه به طور غیررسمی انتشار یافته، به موجب این قرارداد، ایران ملزم می‌شود که نفت و گاز مورد نیاز چین را طی مدت طولانی ۲۵ساله با در نظر گرفتن حدود ۳۲ درصد تخفیف نسبت به قیمت جهانی در اختیار چین قرار دهد و نیز ایران ناگزیر است هر نوع پیشنهاد در زمینه سرمایه‌گذاری و خرید نفت و گاز ایران را از سوی هر کشوری که باشد، ابتدا با دولت چین در میان گذاشته و برای چین حق تقدم قائل شود. چین می‌تواند بهای نفت و گازی را که برای مصارف خود از ایران خارج کرده، پس از گذشت دو سال پرداخت نماید و بعد از دو سال نیز، تأخیر در پرداخت از طرف چین تمدیدپذیر خواهد بود. چین می‌تواند بهای نفت و گاز ایران را نه با ارزهای معتبر و شناخته شده جهانی بلکه با “یوان” یعنی پول رایج در چین پرداخت نماید. چین در هنگام اجرای قرارداد می‌تواند هزاران نیروی امنیتی و نظامی خود را تحت عنوان حفاظت از منافع خود به ایران اعزام کند. علاوه بر این مهندسان و تکنیسین‌ها و کارگران چینی در تمام پروژه‌های مشترک به ایران گسیل شده و به کار خواهند پرداخت. اقدامی که فقط قرارداد وثوق‌الدوله در سال ۱۹۱۹ با دولت انگلیس و ورود مستشاران انگلیسی برای فرمانروائی بر ایران را به یادها می‌آورد، قراردادی که البته هرگز نتوانست به مرحله اجراء درآید.
ادامه 👇🏼
هموطنان عزیز! ملت شرافتمند ایران
پنهان‌کاری و مخفی نگهداشتن مسائل حیاتی کشور از چشم ملت ایران که صاحبان حقیقی این سرزمین‌اند، یکی از خصوصیات بارز حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تأسیس آن بوده که تا کنون نیز ادامه دارد.
مدت‌هاست که در وسایل ارتباط جمعی و شبکه‌های اجتماعی سخن‌ها از قرارداد ۲۵ساله جمهوری اسلامی با دولت جمهوری خلق چین بر سر زبان‌هاست. درحالی‌که حکومت جمهوری اسلامی هنوز رسما مطلبی راجع به این قرارداد اعلام نکرده و تنها در روزهای اخیر، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در مجلس، کلیاتی از چنین قراردادی را پذیرفته و وجود آن را تأیید کرده، ولی هنوز مفاد این قرارداد به صورت رسمی و علنی در معرض دید افکار عمومی قرار نگرفته است. آنچه در افواه گفته و در رسانه‌ها شنیده می‌شود و بر اساس پیش‌نویسی که از درون حکومت به بیرون درز داده شده، از ۴۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری دولت جمهوری خلق چین در ایران در طی مدت ۲۵ سال صحبت می‌شود که ۲۸۰ میلیارد دلار آن در صنایع نفت و گاز و ۱۲۰ میلیارد دلار دیگر در زمینه ساخت جاده و راه آهن و صنایع حمل و نقل به کار خواهد رفت. اما مسئله نگران‌کننده این است که این قرارداد علاوه بر داشتن مدت زمان طولانی، دارای عرض و پهنای گسترده‌ای نیز هست که در مجموع حاکمیت ملی و استقلال ایران را به شدت مورد تهدید قرار می‌دهد.
در کنار این سرمایه‌گذاری و پیمان اقتصادی، موارد وسیع دیگری شامل همکاری‌های امنیتی و نظامی و سیاسی و تکنولوژیک و استفاده از بنادر و جزایر و پایگاه‌های هوایی توسط چین دیده می‌شود و تقریباً دخالت چین در کلیه شئون کشور و داده شدن امتیازات مفصل و ویژه به طرف چینی در این قرارداد وجود دارد که می‌توان گفت ایران را از استقلال و حق حاکمیت ملی خود ساقط می‌کند و اصولاً با مداخله چین در مشارکت و بهره‌گیری از منابع نفت و گاز ایران، اصل قانون ملی شدن نفت مخدوش و بلاموضوع می‌گردد. قانون ملی شدن نفت که با نهضتی فراگیر و پس از فداکاری‌های بسیار در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ با طلیعه ”به نام سعادت ملت ایران” به تصویب نهایی رسید، بر این نکته تأکید دارد که کلیه مراحل اکتشاف و استخراج و بهره‌برداری باید در اختیار دولت ایران باشد. آیا در قرارداد جمهوری اسلامی با جمهوری خلق چین نکات مهم و مورد تأکید قانون ملی شدن نفت رعایت می‌شود؟
در مقدمه قرارداد، جمهوری خلق چین، دوست و شریک استراتژیک ایران قلمداد شده، درصورتی‌که چین در همین سال‌های اخیر چندین بار در قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران رای داده و چندین قرارداد نفتی و جاده‌سازی در ایران را به طور یک‌جانبه لغو کرده و به علاوه موارد متعددی از بدعهدی و پیمان‌شکنی در قراردادهای بین‌المللی را در کشورهای آفریقایی و آسیای مرکزی در کارنامه خود دارد. کلاً دولت چین نه تنها در صحنه جهانی شریک قابل اعتمادی شناخته نمی‌شود بلکه در صحنه داخلی خود نیز چهره خشن‌ترین حکومت دیکتاتوری و سرکوب‌گر را از خود نشان داده است. رفتار این دولت با اقلیت مسلمان ایغور حاکی از تبعیض فوق‌العاده نسبت به آن‌ها و سنگین‌ترین تهاجمات به این اقلیت دینی است. خاطره میدان تیان‌آنمن در پکن و له کردن شمار بسیاری از دانشجویان حق‌طلب و آزادی‌خواه در زیر چرخ‌های تانک‌ها از ذهن جامعه بشری زدوده‌شدنی نیست. بر حسب آنچه به طور غیررسمی انتشار یافته، به موجب این قرارداد، ایران ملزم می‌شود که نفت و گاز مورد نیاز چین را طی مدت طولانی ۲۵ساله با در نظر گرفتن حدود ۳۲ درصد تخفیف نسبت به قیمت جهانی در اختیار چین قرار دهد و نیز ایران ناگزیر است هر نوع پیشنهاد در زمینه سرمایه‌گذاری و خرید نفت و گاز ایران را از سوی هر کشوری که باشد، ابتدا با دولت چین در میان گذاشته و برای چین حق تقدم قائل شود. چین می‌تواند بهای نفت و گازی را که برای مصارف خود از ایران خارج کرده، پس از گذشت دو سال پرداخت نماید و بعد از دو سال نیز، تأخیر در پرداخت از طرف چین تمدیدپذیر خواهد بود. چین می‌تواند بهای نفت و گاز ایران را نه با ارزهای معتبر و شناخته شده جهانی بلکه با “یوان” یعنی پول رایج در چین پرداخت نماید. چین در هنگام اجرای قرارداد می‌تواند هزاران نیروی امنیتی و نظامی خود را تحت عنوان حفاظت از منافع خود به ایران اعزام کند. علاوه بر این مهندسان و تکنیسین‌ها و کارگران چینی در تمام پروژه‌های مشترک به ایران گسیل شده و به کار خواهند پرداخت. اقدامی که فقط قرارداد وثوق‌الدوله در سال ۱۹۱۹ با دولت انگلیس و ورود مستشاران انگلیسی برای فرمانروائی بر ایران را به یادها می‌آورد، قراردادی که البته هرگز نتوانست به مرحله اجراء درآید.
ادامه 👇🏼