نوشتاری از مهندس #جهانگیر_حق_شناس عضو فقید شورای مرکزی #جبهه_ملی_ایران و وزری دولت ملی دکتر #محمد_مصدق
به‌مناسبت سالگرد مهندس جهانگیر حق‌شناس وزیر راه کابینه دولت ملی و از یاران مبارز دکتر محمد مصدق، نوشته‌ای از ایشان در کتاب «اسناد سخن می‌گویند» (مجموعه کامل سری مربوط به رویدادها در روابط خارجی ایران با ایالات متحده و انگلستان در دوران نهضت ملی ایران – ۱۹۵۴ – ۱۹۵۱)، پژوهش و برگردان دکتر احمدعلی رجائی و مهین سروری، (انتشارات قلم – ۱۳۸۳) تقدیم می‌کنیم. ضمن این‌که این نوشته گویای فکر و اندیشه ملی، آن رادمرد مصدقی است، به روزهای واپسین حیات وی بر ‌گردد. چرا که وی در ۳۰ دی ۱۳۷۸ چشم از جهان فرو بست. ابتدا مقدمه روشنگر شادروان احمدعلی رجایی بر نوشته مهندس حق‌شناس، در ادامه نوشته بلند مهندس حق‌شناس درباره کتاب و اسناد کودتای ۲۸ مرداد عرضه می‌شود.
ادامه در اینجا

یادنامه حسین راضی دبیرکل فقید حزب مردم ایران و عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران

https://www.youtube.com/watch?v=Oj2Rp0qrT7s

۱۲ بهمن‌ماه سالروز ملی شدن شیلات ایران توسط دولت ملی دکتر محمد مصدق گرامی باد

https://jebhemeliiran.org/?p=2565

هم میهنان گرامی، زمین لرزه های پیوسته در شهرستان #خوی از توابع استان آذربایجان غربی، موجب شکل گیری خسارات مالی قابل توجه، مصدومیت و درگذشت شماری از هموطنانمان گشته است.
همانند همیشه واکنش حکومت در کنترل بحران به عاملی بحران زا تبدیل شده و با بی کفایتی مسئولان تنها پاسخ به آسیب دیدگان از این فاجعه، یگان ضد شورش و تحقیر و وعده های بی معنا بوده است.
مردم عزیز ایران در این ایام و در این شرایط سخت زمستان، تنها پناه و یاور آسیب دیدگان شهرستان خوی ما هموطنانشان هستیم. همه می دانیم که مشکلات اقتصادی و شلاق تورم اقتصادی پشت یکایک ما را زخمی کرده و هرکدام درگیر حل مشکلات اقتصادی خود هستیم اما در این شرایط ناگوار نباید از یاد هموطنان خود غافل شده بلکه بلعکس می باید بیش از پیش در حمایت از این مردم شریف که سرپناه خود را از دست داده اند کوشا باشیم. از همین رو #جبهه_ملی_ایران ضمن ابراز همدردی با آسیب دیدگان و خانواده های جانباختگان این حادثه تلخ از یکایک هموطنانمان استدعا دارد تا به یاری مردم زلزله زده #خوی بشتابند.

@JMI_official

اطلاعیه روابط عمومی جبهه ملی ایران

به جهت تنویر افکار عمومی و در پاسخ به پرسش‌ها و برای رفع ابهامات و انتقاداتی که برخی از اعضاء و طرفداران جبهه ملی ایران در مورد علت و چگونگی جلسه سران جبهه ملی با رهبران نهضت آزادی مطرح می‌نمایند، به اطلاع می‌رسانیم.

جبهه ملی ایران در اوضاع بحرانی و پرمخاطرهٔ کنونی کشور، برای حراست و صیانت از کیان ملی این مرز و بوم، هماهنگی و همکاری بین سازمان‌ها و جمعیت‌های سیاسی و اتحادیه‌های صنفی و جوامع مدنی را امری ضروری و حرکتی شایسته می‌داند. و به همین جهت در تاریخ ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۱ پیشنهاد تشکیل یک کنگرهٔ ملی موقت را از نمایندگان این جمعیت‌ها و اتحادیه‌ها مطرح نموده است. در راستای این نظر قرار بود صبح روز یکشنبه ۱۱ دی‌ماه چهارتن از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران با چهار تن از اعضای ارشد نهضت آزادی ایران، نشست مشترکی داشته و پیرامون موقعیت خطیر کشور با هم گفتگو و تبادل نظر نمایند. حکومت جمهوری اسلامی حتی این تجمع ۷-۸ نفری را در منزل یکی از اعضای جبهه ملی ایران برنتابید و پلیس امنیت خود را به محل تشکیل جلسه گسیل داشته و با اخطار و تهدید به برخورد و بازداشت از تشکیل این نشست ممانعت به عمل آورد. این شواهد نشان داد که حکومت جمهوری اسلامی، چشم را بر واقعیات جامعه و اعتراضات گسترده ملت ایران بسته و راه هرگونه حرکت سیاسی مدنی و خشونت‌پرهیز را مسدود می‌نماید و با تمام بحران‌هایی که در کلیهٔ شئون این سرزمین، آفریده، همچنان بر طبل اقتدارگرایی و تمامیت‌خواهی می‌کوبد. در جلسهٔ جلوگیری شده که متعاقب سه دیدار قبل از آن صورت می‌گرفت، قرار بود نسبت به تنظیم و تصویب یک بیانیه مربوط به شرایط کشور و خیزش انقلابی ملت ایران اتخاذ تصمیم شود، و قرار بود علاوه بر دو سازمان، بیانیه به جمعیت‌های سیاسی و مدنی دیگر نیز برای امضاء ارائه گردد. که به علت ممانعت پلیس امنیت، تنظیم متن بیانیه و توافق و تصویب آن مقدور نگردید.
پس از ممانعت از تشکیل آن جلسه، نهضت آزادی ایران طی یک نامهٔ سرگشاده به شورای عالی امنیت ملی، نسبت به عمل پلیس امنیت انتقاد نمود. جبهه ملی ایران در مورد آن رویداد و نامهٔ سرگشادهٔ نهضت آزادی به چند علت سکوت کرد و نظری اعلام نداشت. اول آن‌که شورای عالی امنیت ملی را که خود مسئول اختناق و وقوع خشونت‌های صورت گرفته در جامعه است مرجع ذی‌صلاحی برای نامه نوشتن نمی‌دانست. ثانیاً رونوشت کردن نامه به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را که خود عامل ممانعت از تشکیل جلسهٔ مشترک ما بوده عملی عبث می‌دانست. ثالثاً در نامهٔ سرگشادهٔ نهضت آزادی اشاراتی به مفاد بیانیه‌ای شده بود که هنوز مورد بررسی و تصویب قرار نگرفته بود.

جبهه ملی ایران همان طور که در پیشنهاد خود در۲۳ آبان‌ماه ۱۴۰۱ مطرح نمود، معیت و همکاری سازمان‌های سیاسی وطن‌خواه و معتقد به آزادی و استقلال و جوامع مدنی مستقل و حق‌طلب کشور را راهی برای خروج جامعه از بن‌بست کنونی و حرکت به سوی تحقق حاکمیت ملی و نیل به مردم‌سالاری می‌داند.

روابط عمومی جبهه ملی ایران
تهران-چهاردهم بهمن‌ماه ۱۴۰۱

http://jebhemeliiran.org/?p=3260

نامه‌ی سازمان نویسندگان و هنرمندان جبهه ملی ایران به دکتر فرهاد میثمی

آقای دکتر فرهاد میثمی عزیز
با درود

در زمانه‌ای که برخی در پی عافیت و منفعت خویش،‌ سکوت کرده‌اند و برخی که صدای‌شان به پشتوانه رسانه‌های رنگارنگ، بلند است چنان سودای قدرت و شهرت دارند که از وابستگی به دیگرقدرت‌ها، پشت پا زدن به منافع مردم و تخطئه‌ی یکپارچگی سرزمین ابایی ندارند، شما با شجاعت و ازخودگذشتگی و به‌دور از هیاهو، بازتاب راستین فریاد پر طنین ملتی شده‌اید که از زاهدان تا آذربایجان، دریغ ندارند که جان خود را فدای ایران کنند. شمایی که همیشه در کنش و منش خود ضمن ایستادگی بر اصول، به‌جای برجسته‌ کردن «من»، به‌دنبال برکشیدن «ما»، و به‌جای «ویرانی» خواهان «ساختن» بوده‌اید.

«امساک در غذا خوردن» آن‌هم نه برای رسیدن به حقوق خود که برای احقاق حق دیگر هم‌وطنان،‌ به‌راستی بالاترین مرتبه از دگرخواهی و کنشگری اخلاقی است. ما ضمن پشتیانی از راه شما و خواسته‌های به حق‌تان که مصداق برجسته‌ی شعار «زن زندگی آزادی» است، در کنار سایر نویسندگان و هنرمندان، با فروتنی از شما می‌خواهیم حالا که تن نحیف‌تان، با قدرت و صلابت صدای حق‌جویی و آزادی‌خواهی شما را به گوش همگان رسانده‌است، با در نظر گرفتن احساسات و عواطف جمعی و به حکم «دیگردوستی موثر»، با پایان دادن به این اعتصاب غذا، از تن و جان خود مراقبت کنید که این سرزمین اکنون به وجود فرزندان دلیر، اندیشمند، نیک‌نفس و ایران‌دوستی چون شما بیش از همیشه نیازمند است.

http://jebhemeliiran.org/?p=3262

امروز ۱۶ بهمن ماه سالروز درگذشت زنده یاد #اصغر_پارسا سخنگوی فقید جبهه ملی ایران است. او که از استوار ترین مردان نهضت ملی ایران بود، بارها پیش و پس از انقلاب طعم زندان را چشید. از جمله پس از صدور «فتوای ارتداد جبهه ملی» توسط روح الله خمینی، اصغر پارسا نزدیک به یک سال و نیم مخفیانه زندگی می‌کرد تا سرانجام در اواسط سال ۱۳۶۱ دستگیر شد و از آنجا که کسی از دستگیری او اطلاع نداشت، مدت ۲ سال را بدون ملاقات با دوستان و بستگانش در زندان بسر برد و خانواده او خبری از این موضوع نداشتند.

اصغر اصغرزاده پارسا (۱۲۹۴ - ۱۳۸۵) از جمله رجال و دیپلمات‌های پیش از نَهضَت ملّی ایران بود، که پس از نَهضَت ملّی نه تنها از کار خود در وزارت خارجه کناره گرفت بلکه با آغاز نَهضَت ملّی دکتر مصدق در راه این نَهضَت قرار گرفت و خود از پیشگامان این نَهضَت شد .ایشان در آغاز دولت دکتر مصدق از مدافعان حقوقی حقّ ایران در دادگاه لاهه بود. با توجه به باورش به این نهضت دموکراتیک، از وزارت خارجه استعفاء داد و از شهرستان خوی کاندیدا و به مجلس هفدهم راه یافت. در سنگر مجلس شورای ملّی از یاران و مشاوران جوان دکتر مصدق بود. او سخنگوی فراکسیون جبهه ملّی ایران در مجلس هفدهم بود که در تیرماه ۱۳۳۲ از مجلس استعفاء داد. فردای کودتای ننگین ۲۸ مرداد مدتی در خوی مخفی و سپس دستگیر شد. پس از رهایی پیکار خود را با نظام مستبد پهلوی در سنگر نَهضَت مقاومت ملّی ادامه داد و نشریه مخفیانه راه مصدق به همراهی یارانش منتشر کرد.
پارسا در سال ۱۳۳۹ از بنیادگذاران جبهه ملّی دوم ایران و از اعضای منتخب کنگره در هیأت اجرایی بود. او یکی از بنیادهای نهضت ملّی دکتر مصدق را جدایی دین از حکومت می‌دانست. ایشان در اریبهشت ۱۳۵۸ پس از استعفای دکتر کریم سنجابی به عنوان سخنگو به جبهه ملّی ایران پیوست. وی همچنین مدیر مسئول نشریه پیام جبهه ملّی بود. نشریه ای که در تاریخ روزنامه‌نگاری یکی از نقاط عطف بود.
در این ایام جبهه ملی ایران بیش از هر جریانی خطر استقرار استبداد را با جان و دل حس کرد و بطور بنیادین با آن پیکار کرد و پارسا در سن بالای شصت سال مانند ایام جوانی خود در نهضت ملّی، یکی از اعضای راست قامت بود.
مقالات و سرمقالات محکم او در همان زمان مؤثر ودر حال حاضر حائز اهمیت است. همین نگاه روشنگرانه وی در راه استقلال و آزادی و حاکمیت ملّت و جدایی دین از دولت بود که پس از ۲۵ خرداد ۱۳۶۰ در تیررس دستگاه سرکوب بود، پس از ۲۵ خرداد شصت نزدیک به ۲۰ ماه در اختفاء و در نهایت دستگیر و در شرایط دشواری بیش از دو سال در حبس بود. به‌رغم فشار سنگین هیچگاه تن به مصاحبه و اعتراف نداد. کتاب خاطرات او به نام «فرزند خصال خویشتن» حاوی زندگی تیتروار وی است. بخش پایانی زندگی وی که از خرداد شصت و زندانی آن رادمرد ملَی و مصدقی است، امکان نشر نیافت و اکنون همراه یادنامه‌ای توسط کمیته انتشارات جبهه ملّی ایران به شکل محدودی منتشر می‌شود.
کمیته انتشارات جبهه ملی ایران
خرداد ۱۳۹۹ خورشیدی
@NFIfans

فرزند خصال خویشتن: خاطراتی از نهضت ملی. اصغر پارسا. به همت علی پارسا. تهران: نشرنی، 1388

اصغر پارسا
فرزند دلاور نهَضتَ ملیّ ایران
به همراه خاطرات منتشر نشده و یادنامه
« اصغر پارسا»
(بخش منتشر نشده کتاب فرزند خصال خویشتن؛ اصغر پارسا
( به همت علی پارسا، نشر نی، 1388)
۲ ابَانماه 1398 خورشیدي
انتشار محدود و داخلی
@NFIfans

صداي بدن

بار غم عشق او را گردون نيارد كشيدن
چون مي تواند كشيدن اين پيكر لاغر من

اسطوره ها، پژواكِ سرودِ سرشار از راز روان بشريت، در هر زمانه اي، در بافتار ي تاريخي-اجتماعي، از نو روايت مي شوند و گاه در هم ادغام مي گردند. آنان پرورندگان خستگي ناپذيرِ فرهنگند.

فرهاد ميثمي در اين زمانه، تجلي فرهاد و آرش است. در بيستونِ گذرگاهِ تنگ عافيت، جانِ شيرين در كمان نهاده، تا آن را به أفق هاي دوردست آزادي و كرامت انساني پرتاب سازد و براي هم ميهنانش روزگاري گشوده تر را رقم زند.

تن در وطن قطره قطره آب مي شود و آب كلمه مي گردد، طنينِ تنش بانگ سربلندي بر آسمان مي زند، كلمه ها به أفق هاي دوردست پرتاب مي شوند و خنياگر عشق و اشتياق مي گردند.

تَن زدوده مي شود، سروش مي شود، صدا مي شود، سقراطِ اشتياق را ندا در مي دهد، نه در دِلفي كه در سراسر آفاق هستي، كه به سوي حقيقت بپويد. تَن، سروش مي شود، پيك حقيقت، همپاي وُهومن نيك انديش، چكامه ي حقيقت را در گوش هاي نيوشا به صدا در مي آورد.

تَن نوشته شد، خطابه شد، شكوفه سان نواي آرزومندي بهاران شد، اما روايت ناتمام است، اين بدنِ نگاشته، نغمه اش را در زندگي بايد به أوج رساند، از اين روي، همنوا با سيمين شعر پارسي آرزومندانه به فرهاد ميثمي مي گوييم، "إمساك و پرهيزت بس"، چرا كه:

ما زنده مي خواهيمت اين گام آغازين است
صد كار كارستان هست يك شمّه از آن اينست

ما زنده مي خواهيمت برخيز و نو كن پيمان
صد كار كارستان هست اين گام آغازين است

حسين مجتهدي
روز سروش(١٧)، ماه وهومن(١١) ١٤٠١. @NFIfans

خطابه ای از دکتر #حسین_مجتهدی عضو شورای مرکزی #جبهه_ملی_ایران و عضو گروه روان‌شناسي فرهنگستان زبان و ادب فارسي به مبارز در بند جناب آقای دکتر #فرهاد_میثمی