درباره ساخت مسجد در پارک قیطریه، دکتر شیوا آراسته، معمار و پژوهشگر شهری، نقد بسیار ارزشمندی نگاشته که شایسته توجه است.
برگرفته از تاربرگ نقد دکتر رنانی
از کارزار حفظ پارک قیطریه حمایت کنیم:
https://www.karzar.net/106414
#نه_به_تخریب_پارک_قیطریه
برگرفته از تاربرگ نقد دکتر رنانی
از کارزار حفظ پارک قیطریه حمایت کنیم:
https://www.karzar.net/106414
#نه_به_تخریب_پارک_قیطریه
Forwarded from ایران بوم
5.mohammad-ghazvini.pdf
11.7 MB
چهاردهم فروردین ماه، سالروز درگذشت استاد احمد بیرشک (زادهٔ ۴ بهمن ۱۲۸۵ در باجگیران - درگذشتهٔ ۱۴ فروردین ۱۳۸۱ در تهران)، ریاضی‌دان، تقویم نگار، پژوهشگر تاریخ علم است.
یادش گرامی باد.
@iranboom_ir
یادش گرامی باد.
@iranboom_ir
احمد آرام (۷ فروردین ۱۲۸۳ تهران - ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ آمریکا)، مترجم و نویسندهٔ معاصر بود. احمد آرام در تدوین دائرةالمعارف فارسی مشارکت داشته‌است. وی برای ترجمه کتاب ترجمه الحیاه برگزیده اولین دوره کتاب سال ایران شد.
احمد آرام در ۷ فروردین ۱۲۸۳ در محلهٔ چاله‌میدان تهران متولد شد. احمد آرام یکی از نخستین مؤلفان کتاب‌های درسی و آموزشی بود که هم به تنهایی و هم با کمک دیگران کتاب‌های فیزیک و شیمی دبیرستان را تألیف کرد. علاقه‌ای که به امیرکبیر داشت نام مجموعه‌ای از کتاب‌های خود را به نام «مجموعه امیر» نامگذاری کرد. احمد آرام تا حدود سال ۱۳۳۰ نزدیک به چهل جلد کتاب درسی و آموزشی نوشت.
احمد آرام یکی از پرکارترین مترجمین معاصر است که بیش از یک‌صد و چهل اثر از زبان‌های انگلیسی فرانسه و عربی ترجمه کرده‌است. وی در ترجمه کتاب‌ها، دقت می‌کرد تا معادل‌های فارسی مناسب برای واژه‌های خارجی بیابد و از اصطلاحات و واژه‌های فرنگی استفاده نکند. خود وی در اینباره می‌گوید:
من در زمینه طب کتابی ترجمه کرده‌ام که حدود ۱۲۰۰ صفحه دارد. در این کتاب سعی کرده‌ام حتی یک کلمه فرنگی نیاورم. البته کار بسیار مشکلی است، ولی من این کار را انجام دادم.
شادروان احمد آرام روز ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ درگذشت و طی مراسمی در روز ۲۲ فروردین و پس از انتقال به تهران تدفین شد. وی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده شد.
کتاب آرام نامه در سال ۱۳۶۱ توسط انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی و به اهتمام دکتر مهدی محقق تدوین شده و شامل خاطرات و گفتگوهایی با او است.
http://www.iranboom.ir/aks-ha/gonagon/8902/7/ahmad-aram-9210.jpg
@iranboom_ir
احمد آرام در ۷ فروردین ۱۲۸۳ در محلهٔ چاله‌میدان تهران متولد شد. احمد آرام یکی از نخستین مؤلفان کتاب‌های درسی و آموزشی بود که هم به تنهایی و هم با کمک دیگران کتاب‌های فیزیک و شیمی دبیرستان را تألیف کرد. علاقه‌ای که به امیرکبیر داشت نام مجموعه‌ای از کتاب‌های خود را به نام «مجموعه امیر» نامگذاری کرد. احمد آرام تا حدود سال ۱۳۳۰ نزدیک به چهل جلد کتاب درسی و آموزشی نوشت.
احمد آرام یکی از پرکارترین مترجمین معاصر است که بیش از یک‌صد و چهل اثر از زبان‌های انگلیسی فرانسه و عربی ترجمه کرده‌است. وی در ترجمه کتاب‌ها، دقت می‌کرد تا معادل‌های فارسی مناسب برای واژه‌های خارجی بیابد و از اصطلاحات و واژه‌های فرنگی استفاده نکند. خود وی در اینباره می‌گوید:
من در زمینه طب کتابی ترجمه کرده‌ام که حدود ۱۲۰۰ صفحه دارد. در این کتاب سعی کرده‌ام حتی یک کلمه فرنگی نیاورم. البته کار بسیار مشکلی است، ولی من این کار را انجام دادم.
شادروان احمد آرام روز ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ درگذشت و طی مراسمی در روز ۲۲ فروردین و پس از انتقال به تهران تدفین شد. وی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده شد.
کتاب آرام نامه در سال ۱۳۶۱ توسط انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی و به اهتمام دکتر مهدی محقق تدوین شده و شامل خاطرات و گفتگوهایی با او است.
http://www.iranboom.ir/aks-ha/gonagon/8902/7/ahmad-aram-9210.jpg
@iranboom_ir
از راست به چپ پرویز شهریاری، احمد آرام و باقر امامی تالار شرکت نفت، بزرگداشت بیست و پنجمین سال انتشار مجلهٔ سخن
@iranboom_ir
@iranboom_ir
۱۵ فروردین سالروز درگذشت پروین اعتصامی.
اينکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
صاحب آنهمه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هرچه گویی سخنش شیرین است
@iranboom_ir
اينکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
صاحب آنهمه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هرچه گویی سخنش شیرین است
@iranboom_ir
رمز جاودانگي نوروز - دکتر محمد بقایی (ماکان)
نوروز با ظهور خود تحول و دگرگونی را صلا می‌زند؛ زندگی را فریاد می‌کند؛ دوستی‌ها را تجدید می‌کند؛ افسردگیها را می‌زداید؛ شادی می‌پراکند؛ گرمی و حرارت را جایگزین سرما و برودت می‌کند، شکوفه به ارمغان می‌آورد، از ظلمت شب می‌کاهد و بر روشنائی روز می‌افزاید؛ نور امید به دلها می‌تاباند، شهد به کام آدمیان می‌ریزد، زندگی را شیرین می‌سازد، قصّه عاشقی می‌خواند، پنجره‌ها را می‌گشاید تا نسیم زندگی در زوایای روحمان جای بگیرد، خاک به یمن قدومش جان می‌یابد؛ جان مصفا می‌شود، نشاط در دلها و خنده بر لبها می‌نشاند، تحرک و بویائی را تعلیم می‌دهد، طبیعت را چنان می‌آراید که دل می‌برد و جان می‌بخشد، زنگها را از روح عالم و آدم می‌زداید، به دیدگان برق مهر و یکرنگی می‌دهد، به دیدارها لذت می‌بخشد، میثاقها را مستحکم می‌کند، فرصتها را مغتنم می‌سازد، بوستان را طراوت و کشت را برکت می‌دهد، ذره را تا ثریا شوق پرواز می‌دهد، شاخه‌های خزان‌زده‌ی درخت زندگی را حیاتی تازه می‌بخشد، احترام به بزرگترها را تعلیم می‌دهد، فرد را به خانواده و خانواده را به جامعه پیوند می‌زند یعنی جزء را به کل ربط می‌دهد، تولدی دیگر را نوید می‌دهد، خانه‌تکانی را به مفهوم عام تعلیم می‌دهد.
دنباله نوشتار در پیوند زیر:
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4251-ramze-mandegariye-nowrooz.html
گویید به نوروز که هر روز بیاید
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4248-gooid-be-nowrooz-ke-har-rooz-biayad.html
سه‌هزار سال تاریخ پشتوانهٔ نوروز
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4247-3000sal-tarikh-poshtevane-noroz.html
ریشه نوروز از دیدگاه اندیشمندان و شعرا
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4246-rishe-noroz-az-didgah-andishmandan-shoara.html
@iranboom_ir
نوروز با ظهور خود تحول و دگرگونی را صلا می‌زند؛ زندگی را فریاد می‌کند؛ دوستی‌ها را تجدید می‌کند؛ افسردگیها را می‌زداید؛ شادی می‌پراکند؛ گرمی و حرارت را جایگزین سرما و برودت می‌کند، شکوفه به ارمغان می‌آورد، از ظلمت شب می‌کاهد و بر روشنائی روز می‌افزاید؛ نور امید به دلها می‌تاباند، شهد به کام آدمیان می‌ریزد، زندگی را شیرین می‌سازد، قصّه عاشقی می‌خواند، پنجره‌ها را می‌گشاید تا نسیم زندگی در زوایای روحمان جای بگیرد، خاک به یمن قدومش جان می‌یابد؛ جان مصفا می‌شود، نشاط در دلها و خنده بر لبها می‌نشاند، تحرک و بویائی را تعلیم می‌دهد، طبیعت را چنان می‌آراید که دل می‌برد و جان می‌بخشد، زنگها را از روح عالم و آدم می‌زداید، به دیدگان برق مهر و یکرنگی می‌دهد، به دیدارها لذت می‌بخشد، میثاقها را مستحکم می‌کند، فرصتها را مغتنم می‌سازد، بوستان را طراوت و کشت را برکت می‌دهد، ذره را تا ثریا شوق پرواز می‌دهد، شاخه‌های خزان‌زده‌ی درخت زندگی را حیاتی تازه می‌بخشد، احترام به بزرگترها را تعلیم می‌دهد، فرد را به خانواده و خانواده را به جامعه پیوند می‌زند یعنی جزء را به کل ربط می‌دهد، تولدی دیگر را نوید می‌دهد، خانه‌تکانی را به مفهوم عام تعلیم می‌دهد.
دنباله نوشتار در پیوند زیر:
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4251-ramze-mandegariye-nowrooz.html
گویید به نوروز که هر روز بیاید
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4248-gooid-be-nowrooz-ke-har-rooz-biayad.html
سه‌هزار سال تاریخ پشتوانهٔ نوروز
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4247-3000sal-tarikh-poshtevane-noroz.html
ریشه نوروز از دیدگاه اندیشمندان و شعرا
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4246-rishe-noroz-az-didgah-andishmandan-shoara.html
@iranboom_ir
همزبانان منند (نیایش) - سرودهٔ شادروان فریدون مشیری
آفتابت
که فروغ رخ زرتشت در آن گل کرده است
آسمانت
که ز خمخانه حافظ قدحی آورده است
کوهسارت
که بر آن همت فردوسی پر گسترده است
بوستانت
کز نسیم نفس سعدی جان پرورده است
همزبانان من اند
مردم خوب تو، این دل به تو پرداختگان
سرو جان باختگان، غیر تو نشناختگان
پیش شمشیر بلا
قد بر افراختگان، سینه سپر ساختگان
مهربانان من اند
نفسم را پر پرواز از توست
به دماوند تو سوگند که گر بگشایند
بند از بند ببینند که
آواز از توست
همه اجزایم با مهر تو آمییخته است
همه ذراتم با جان تو آمیخته باد
خون پاکم که در آن عشق تو میجوشد و بس
تا تو آزاد بمانی
به زمین ریخته باد
http://www.iranboom.ir/shekar-shekan/chame/165-hamzabanan-man.html
@iranboom_ir
آفتابت
که فروغ رخ زرتشت در آن گل کرده است
آسمانت
که ز خمخانه حافظ قدحی آورده است
کوهسارت
که بر آن همت فردوسی پر گسترده است
بوستانت
کز نسیم نفس سعدی جان پرورده است
همزبانان من اند
مردم خوب تو، این دل به تو پرداختگان
سرو جان باختگان، غیر تو نشناختگان
پیش شمشیر بلا
قد بر افراختگان، سینه سپر ساختگان
مهربانان من اند
نفسم را پر پرواز از توست
به دماوند تو سوگند که گر بگشایند
بند از بند ببینند که
آواز از توست
همه اجزایم با مهر تو آمییخته است
همه ذراتم با جان تو آمیخته باد
خون پاکم که در آن عشق تو میجوشد و بس
تا تو آزاد بمانی
به زمین ریخته باد
http://www.iranboom.ir/shekar-shekan/chame/165-hamzabanan-man.html
@iranboom_ir
نوروز، درفش فرهنگ ایرانی
سیدمحسن حسینی طاها: در آستانه نوروز به دیدار دکتر میرجلال‌الدین کزازی استاد دانشگاه علامه طباطبایی و پژوهنده بزرگ شاهنامه فردوسی رفتیم و با اودراین باره گفت‌وگو کردیم.
ایرانیان از چه زمانی نوروز را جشن گرفته‌اند؟
کمابیش نوروز به دیرینگی تاریخ ایران است؛ بزرگ‌ترین یادگاری که ازتاریخ ایران به جای مانده. هرچند همانند جشن نوروز در کشورهای دیگر هم (مانند آشور و بابل) با نام جشن بهار برگزار می‌شده است اما اگر نوروز حتی در بن نیز جشنی ایرانی نبوده باشد اندک‌اندک به جشن و آیینی یکسره ایرانی دگرگونی یافته است؛ آنچنان‌که می‌توان آن را برترین نشانه و نماد فرهنگ ایرانی دانست. نوروز درفش فرهنگ ایرانی است. در هر جای جهان که نشانی از نوروز هست، ما ایرانیان می‌توانیم دل‌آسوده باشیم که فرهنگ ایران تا بدانجا گسترش یافته است.
درباره فلسفه هفت‌سین به ما بگویید و اینکه این سنت دیرینه از چه زمانی شکل گرفته است؟
از دید نمادشناسی و باورشناسی می‌توان بر آن بود که سنت هفت‌سین پیشینه‌ای بسیار کهن‌تر در ایران‌زمین دارد. هرکدام از این سین‌های هفت‌گانه نمادی است که با باوری باریک و اندیشه‌ای نغز گوشه‌ای از این جهان‌شناختی را آشکار می‌دارد. پاره‌ای از این نمادها با روشنایی و خورشید در پیوند است؛ به‌گونه‌ای می‌توان گفت نمادهای مهری است. من به یک نمونه بسنده می‌کنم؛ سیب یکی از نمادهای هفت‌سین است؛ سیب شناور در کاسه پر آب. سیب در گونه نژاده و ایرانی خود سرخ است یا آمیزه‌ای از دو رنگ سرخ و سپید است؛ دو رنگ بنیادین خورشید. این سیب یادآور خورشید است که درآسمان می‌گردد و از یکی از خانه‌های دوازده‌گان به خانه‌ای دیگر راه می‌برد.
آیا ایرانیان عناصری از هفت‌سین را از دیگر ملل وام گرفته‌اند؟
پاسخی روشن به این پرسش نمی‌توان داد. تا آنجا که من می‌دانم نمادهای هفت‌سین به باورهای ناب ایرانی برمی‌گردد. اما اینکه گفته شده هفت‌سین در آغاز هفت‌شین بوده چندان پایور و پذیرفتنی نیست زیرا واژگانی که در آن هفت‌شین برشمرده می‌شود همه پارسی و ایرانی نیست. واژه‌ها چندان ارزشی ندارند چراکه در درازنای زمان می‌توانند دچار دگرگونی شوند. آنچه نژادگی این نمادها را معلوم می‌دارد چگونگی و کارکرد باورشناختی آنهاست که ریشه در باورهای باستانی و آیینی ایرانی دارد.
درباره تعدادشان بفرمایید؛ چرا هفت سین؟ مثلا چرا شش یا هشت سین نیست؟
پاسخ به این پرسش کمابیش روشن است زیرا «7»عددی است آیینی. از دید نمادشناسی، نماد رازآلود سرآمدگی و بوندگی(کمال) است زیرا 7 از 2شمار «3» و«4»ساخته شده است که در باورهای باستانی، جهان بر این دو استوار است. «یک»، نماد خداوند است؛ یگانگی و یکتایی.«2»، نماد جهان جز خداست. ویژگی بنیادین و ساختاری گیتی دوگانگی است. هر پدیده در گیتی ناسازی در برابر خود دارد؛ روز و شب، جان و تن، خوبی و بدی و... . گیتی از آمیختن ناسازها پدید آمده است. 2نشانه ساختاری و درونی گیتی است. 3 و 4 این دوگانگی را آشکارتر می‌سازد؛ یکی نشانه نرینگی یا نیروهای کارا و دیگری نشانه مادینگی یا نیروهای کارپذیر است. 5 و6 کارکردی ویژه از دید نمادشناختی ندارند و می‌توان گفت گسترش همین 3 و4 هستند چون با پیوند این دو، نمودهای گوناگون آفرینش پدیدار می‌شوند. سرانجام می‌رسیم به عدد7. می‌بینیم که در عدد 7، یک 3 و یک 4 نهفته است؛ بی‌هیچ فزود وکاست؛ از این‌رو نماد رازآلود سرآمدگی و بوندگی(کمال) است. ما این ویژگی را جز عدد 7 در12 می‌بینیم. 12 هم از 3«چهار» یا 4«سه» تشکیل شده است. شما هر عدد دیگر را بنگرید چنین ویژگی را در آن نمی‌یابید. مثال، 5 از 2 و3 و6 از 4 و 2 تشکیل شده است.
صور آیین‌های نوروز در ادوار مختلف تاریخی چگونه بوده است؟
در این چند سده دگرگونی بنیادین و اساسی در آیین‌های نوروزی رخ نداده و آنچه می‌توان گفت در پیوند است با جامعه‌شناسی نوروز؛ این است که نوروز اندک‌اندک از جشنی فراگیر و اجتماعی به جشنی خانوادگی دگرگون شده است.
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4278-nowrooz-derafsh-farhang-irani.html
____
کانال تلگرامی ایرانبوم
https://www.tg-me.com/joinchat-BTli7Dy87gKr4Pr7-2LhsA
سیدمحسن حسینی طاها: در آستانه نوروز به دیدار دکتر میرجلال‌الدین کزازی استاد دانشگاه علامه طباطبایی و پژوهنده بزرگ شاهنامه فردوسی رفتیم و با اودراین باره گفت‌وگو کردیم.
ایرانیان از چه زمانی نوروز را جشن گرفته‌اند؟
کمابیش نوروز به دیرینگی تاریخ ایران است؛ بزرگ‌ترین یادگاری که ازتاریخ ایران به جای مانده. هرچند همانند جشن نوروز در کشورهای دیگر هم (مانند آشور و بابل) با نام جشن بهار برگزار می‌شده است اما اگر نوروز حتی در بن نیز جشنی ایرانی نبوده باشد اندک‌اندک به جشن و آیینی یکسره ایرانی دگرگونی یافته است؛ آنچنان‌که می‌توان آن را برترین نشانه و نماد فرهنگ ایرانی دانست. نوروز درفش فرهنگ ایرانی است. در هر جای جهان که نشانی از نوروز هست، ما ایرانیان می‌توانیم دل‌آسوده باشیم که فرهنگ ایران تا بدانجا گسترش یافته است.
درباره فلسفه هفت‌سین به ما بگویید و اینکه این سنت دیرینه از چه زمانی شکل گرفته است؟
از دید نمادشناسی و باورشناسی می‌توان بر آن بود که سنت هفت‌سین پیشینه‌ای بسیار کهن‌تر در ایران‌زمین دارد. هرکدام از این سین‌های هفت‌گانه نمادی است که با باوری باریک و اندیشه‌ای نغز گوشه‌ای از این جهان‌شناختی را آشکار می‌دارد. پاره‌ای از این نمادها با روشنایی و خورشید در پیوند است؛ به‌گونه‌ای می‌توان گفت نمادهای مهری است. من به یک نمونه بسنده می‌کنم؛ سیب یکی از نمادهای هفت‌سین است؛ سیب شناور در کاسه پر آب. سیب در گونه نژاده و ایرانی خود سرخ است یا آمیزه‌ای از دو رنگ سرخ و سپید است؛ دو رنگ بنیادین خورشید. این سیب یادآور خورشید است که درآسمان می‌گردد و از یکی از خانه‌های دوازده‌گان به خانه‌ای دیگر راه می‌برد.
آیا ایرانیان عناصری از هفت‌سین را از دیگر ملل وام گرفته‌اند؟
پاسخی روشن به این پرسش نمی‌توان داد. تا آنجا که من می‌دانم نمادهای هفت‌سین به باورهای ناب ایرانی برمی‌گردد. اما اینکه گفته شده هفت‌سین در آغاز هفت‌شین بوده چندان پایور و پذیرفتنی نیست زیرا واژگانی که در آن هفت‌شین برشمرده می‌شود همه پارسی و ایرانی نیست. واژه‌ها چندان ارزشی ندارند چراکه در درازنای زمان می‌توانند دچار دگرگونی شوند. آنچه نژادگی این نمادها را معلوم می‌دارد چگونگی و کارکرد باورشناختی آنهاست که ریشه در باورهای باستانی و آیینی ایرانی دارد.
درباره تعدادشان بفرمایید؛ چرا هفت سین؟ مثلا چرا شش یا هشت سین نیست؟
پاسخ به این پرسش کمابیش روشن است زیرا «7»عددی است آیینی. از دید نمادشناسی، نماد رازآلود سرآمدگی و بوندگی(کمال) است زیرا 7 از 2شمار «3» و«4»ساخته شده است که در باورهای باستانی، جهان بر این دو استوار است. «یک»، نماد خداوند است؛ یگانگی و یکتایی.«2»، نماد جهان جز خداست. ویژگی بنیادین و ساختاری گیتی دوگانگی است. هر پدیده در گیتی ناسازی در برابر خود دارد؛ روز و شب، جان و تن، خوبی و بدی و... . گیتی از آمیختن ناسازها پدید آمده است. 2نشانه ساختاری و درونی گیتی است. 3 و 4 این دوگانگی را آشکارتر می‌سازد؛ یکی نشانه نرینگی یا نیروهای کارا و دیگری نشانه مادینگی یا نیروهای کارپذیر است. 5 و6 کارکردی ویژه از دید نمادشناختی ندارند و می‌توان گفت گسترش همین 3 و4 هستند چون با پیوند این دو، نمودهای گوناگون آفرینش پدیدار می‌شوند. سرانجام می‌رسیم به عدد7. می‌بینیم که در عدد 7، یک 3 و یک 4 نهفته است؛ بی‌هیچ فزود وکاست؛ از این‌رو نماد رازآلود سرآمدگی و بوندگی(کمال) است. ما این ویژگی را جز عدد 7 در12 می‌بینیم. 12 هم از 3«چهار» یا 4«سه» تشکیل شده است. شما هر عدد دیگر را بنگرید چنین ویژگی را در آن نمی‌یابید. مثال، 5 از 2 و3 و6 از 4 و 2 تشکیل شده است.
صور آیین‌های نوروز در ادوار مختلف تاریخی چگونه بوده است؟
در این چند سده دگرگونی بنیادین و اساسی در آیین‌های نوروزی رخ نداده و آنچه می‌توان گفت در پیوند است با جامعه‌شناسی نوروز؛ این است که نوروز اندک‌اندک از جشنی فراگیر و اجتماعی به جشنی خانوادگی دگرگون شده است.
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4278-nowrooz-derafsh-farhang-irani.html
____
کانال تلگرامی ایرانبوم
https://www.tg-me.com/joinchat-BTli7Dy87gKr4Pr7-2LhsA
چکیده‌ی نتیجه‌ی « ویل دورانت » از مطالعه و نگارش تاریخ تمدن بشری
بهروز پویا
ویل دورانت در سال 1885 در ماساچوست آمریکا به دنيا آمد، در سال 1907 از دانشگاه سنت پیتر با مدرک کارشناسی فارغ التحصيل شد ؛ پس از آن مدتی به خبرنگاری و تدریس زبان پرداخت و سرانجام از دانشگاه کلمبیا موفق به دریافت دکترای فلسفه شد .
ویل دورانت پژوهش و نگارش مجموعه 10 جلدی(در واقع 13 جلدی) تاریخ تمدن را از سال 1929 آغاز کرده و در سال 1967 آن را به پایان رسانید .
وی می گوید در این مدت گاه تا چهارده ساعت در روز زمان صرف مطالعه و نگارش می‌کرد و برای هر جلد از این مجموعه حدود 500 جلد کتاب مطالعه کرده است . این اثر اگرچه یک تاریخ پژوهشی و آکادمیک نیست و نقدهایی در روش، بینش و حتی داده ها ممکن است بر آن وارد باشد ؛ اما به هر حال دست‌آوردی بی همتا است . به این معنا که کسی نتوانسته یک چنین تاریخ منسجم و مفصل با موضوع تاریخ بشریت در حوزه ی تاریخ عمومی(public history) تالیف کند.
وی در پایان کار وصیت می‌کند عبارتی را پشت مجموعه بنویسند که گویا چکیده‌ی پند وی از مطالعه تاریخ تمدن بشری است و این عبارت چیزی نیست جز توصیه و تاکید بر ناسیونالیسم در تمامی ابعاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و گویا به مثابه‌ی یک موضع گیری آشکار است علیه ایدئولوژی‌های جهان وطن عصر جنگ سرد که مصائب ناگفتنی برای بشر به بار آوردند :
« تمدن هم اشتراک مساعی است و هم رقابت، بنابراین چه بهتر که هر ملتی دارای فرهنگ، دولت، اقتصاد، لباس و آوازهای مخصوص خود باشد ... »
http://www.iranboom.ir/iranshahr/iran-pajohi/16667-willdorant-9505.html
@iranboom_ir
بهروز پویا
ویل دورانت در سال 1885 در ماساچوست آمریکا به دنيا آمد، در سال 1907 از دانشگاه سنت پیتر با مدرک کارشناسی فارغ التحصيل شد ؛ پس از آن مدتی به خبرنگاری و تدریس زبان پرداخت و سرانجام از دانشگاه کلمبیا موفق به دریافت دکترای فلسفه شد .
ویل دورانت پژوهش و نگارش مجموعه 10 جلدی(در واقع 13 جلدی) تاریخ تمدن را از سال 1929 آغاز کرده و در سال 1967 آن را به پایان رسانید .
وی می گوید در این مدت گاه تا چهارده ساعت در روز زمان صرف مطالعه و نگارش می‌کرد و برای هر جلد از این مجموعه حدود 500 جلد کتاب مطالعه کرده است . این اثر اگرچه یک تاریخ پژوهشی و آکادمیک نیست و نقدهایی در روش، بینش و حتی داده ها ممکن است بر آن وارد باشد ؛ اما به هر حال دست‌آوردی بی همتا است . به این معنا که کسی نتوانسته یک چنین تاریخ منسجم و مفصل با موضوع تاریخ بشریت در حوزه ی تاریخ عمومی(public history) تالیف کند.
وی در پایان کار وصیت می‌کند عبارتی را پشت مجموعه بنویسند که گویا چکیده‌ی پند وی از مطالعه تاریخ تمدن بشری است و این عبارت چیزی نیست جز توصیه و تاکید بر ناسیونالیسم در تمامی ابعاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و گویا به مثابه‌ی یک موضع گیری آشکار است علیه ایدئولوژی‌های جهان وطن عصر جنگ سرد که مصائب ناگفتنی برای بشر به بار آوردند :
« تمدن هم اشتراک مساعی است و هم رقابت، بنابراین چه بهتر که هر ملتی دارای فرهنگ، دولت، اقتصاد، لباس و آوازهای مخصوص خود باشد ... »
http://www.iranboom.ir/iranshahr/iran-pajohi/16667-willdorant-9505.html
@iranboom_ir
نوروز - شادروان دکـتر ذبـیح الله صفا
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16277-noroz-zabihollah-safa-9412.html
عید نوروز و جشن بزرگ فیروز جم - وحید دستگردی
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16276-eidnoroz-jashn-bozorg-firoz-jam.html
بهاریه 6 - نوروز در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16275-baharie-shahname-9412.html
جشن نوروز از کتاب سرگذشت اردشیر - وحید دستگردی
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16274-jashn-noroz-dastjerdi-9412.html
ممانعت طالبان از برپائی جشن نوروز در افغانستان - شادروان دکتر پرویز ورجاوند
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16271-taleban-noroz-varjavand.html
@iranboom_ir
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16277-noroz-zabihollah-safa-9412.html
عید نوروز و جشن بزرگ فیروز جم - وحید دستگردی
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16276-eidnoroz-jashn-bozorg-firoz-jam.html
بهاریه 6 - نوروز در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16275-baharie-shahname-9412.html
جشن نوروز از کتاب سرگذشت اردشیر - وحید دستگردی
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16274-jashn-noroz-dastjerdi-9412.html
ممانعت طالبان از برپائی جشن نوروز در افغانستان - شادروان دکتر پرویز ورجاوند
http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16271-taleban-noroz-varjavand.html
@iranboom_ir
«سیمره» می‌سوزد و می‌سازد؛ بزرگ‌ترین شهر تاریخی غرب کشور در حسرت جهانی‌شدن
شهر تاریخی «سیمره» واقع در شهرستان دره شهر از توابع استان ایلام به‌عنوان بزرگ‌ترین شهر تاریخی غرب کشور شناخته می‌شود که به‌رغم ظرفیت‌های بالا و وعده‌ها در حسرت ثبت جهانی قرار دارد.
در غربی‌ترین نقطه ایران در میان‌دامنه‌های زاگرس استانی وجود دارد که در کتیبه‌های باستانی آن را «آلامتو» به معنای سرزمین کوهستان یا طلوع خورشید نامیده‌اند، شکل‌گیری اولین تمدن بشری در تپه‌های علی کش واقع در شهرستان دهلران، تپه‌های هلیلان و نیز چغا آهوان در مهران نشان از عمق تاریخی استان ایلام دارد.
حفاری‌های علمی باستان‌شناسی در این استان شواهد کم‌نظیری از پیشینه تاریخ و تمدن سرزمین بزرگ ایران ارائه می‌دهد و در اکثر نقاط استان ایلام نشانه‌هایی از آثار باستانی نظیر شهرهای باستانی، قلعه‌ها و دژهای مستحکم و استراتژیک، تپه‌ها و پل‌های باستانی، غارها، چهارطاقی‌ها و... از دوران تاریخی و پیش‌ازتاریخ مشهود است.
در بین مناطق تاریخی استان ایلام، شهرستان دره شهر در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شهر ایلام خودنمایی می‌کند، شهرستان دره شهر به دلیل اینکه در کنار کبیر کوه و در کنار خرابه‌های شهر باستانی ماداکتو و رود خروشان سیمره واقع‌شده است به قطب گردشگری ایلام شهرت یافته ، این شهرستان هم‌چنین با دارا بودن استعداد کشاورزی و وجود آب فراوان و مراتع و جنگل‌های انبوه، دارای آثار دیدنی تاریخی و طبیعی بی‌شماری است.
طبق آخرین بررسی انجام‌شده تاکنون ۱۸۱ اثر تاریخی و محوطه باستانی در این شهرستان در فهرست آثار ملی و تاریخی کشور ثبت‌شده که مهم‌ترین این آثار شامل، آثار خرابه‌های شهر سیمره معروف به ماداکتو و آثار قصرها و بازارهای تاریخی، آسیاب آبی و قلعه شیخ ماخو (شیخ محمدخان) در روستای شیخ مکان، تنگ زیبا و تاریخی طبیعی بهرام چوبین در مسیر دره شهر به پل‌دختر، تپه باستانی تیغن در کنار دره شهر و..است.
دنباله نوشتار:
http://www.iranboom.ir/didehban/yademan-ha/15973-habar-941022-005.html
@iranboom_ir
شهر تاریخی «سیمره» واقع در شهرستان دره شهر از توابع استان ایلام به‌عنوان بزرگ‌ترین شهر تاریخی غرب کشور شناخته می‌شود که به‌رغم ظرفیت‌های بالا و وعده‌ها در حسرت ثبت جهانی قرار دارد.
در غربی‌ترین نقطه ایران در میان‌دامنه‌های زاگرس استانی وجود دارد که در کتیبه‌های باستانی آن را «آلامتو» به معنای سرزمین کوهستان یا طلوع خورشید نامیده‌اند، شکل‌گیری اولین تمدن بشری در تپه‌های علی کش واقع در شهرستان دهلران، تپه‌های هلیلان و نیز چغا آهوان در مهران نشان از عمق تاریخی استان ایلام دارد.
حفاری‌های علمی باستان‌شناسی در این استان شواهد کم‌نظیری از پیشینه تاریخ و تمدن سرزمین بزرگ ایران ارائه می‌دهد و در اکثر نقاط استان ایلام نشانه‌هایی از آثار باستانی نظیر شهرهای باستانی، قلعه‌ها و دژهای مستحکم و استراتژیک، تپه‌ها و پل‌های باستانی، غارها، چهارطاقی‌ها و... از دوران تاریخی و پیش‌ازتاریخ مشهود است.
در بین مناطق تاریخی استان ایلام، شهرستان دره شهر در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شهر ایلام خودنمایی می‌کند، شهرستان دره شهر به دلیل اینکه در کنار کبیر کوه و در کنار خرابه‌های شهر باستانی ماداکتو و رود خروشان سیمره واقع‌شده است به قطب گردشگری ایلام شهرت یافته ، این شهرستان هم‌چنین با دارا بودن استعداد کشاورزی و وجود آب فراوان و مراتع و جنگل‌های انبوه، دارای آثار دیدنی تاریخی و طبیعی بی‌شماری است.
طبق آخرین بررسی انجام‌شده تاکنون ۱۸۱ اثر تاریخی و محوطه باستانی در این شهرستان در فهرست آثار ملی و تاریخی کشور ثبت‌شده که مهم‌ترین این آثار شامل، آثار خرابه‌های شهر سیمره معروف به ماداکتو و آثار قصرها و بازارهای تاریخی، آسیاب آبی و قلعه شیخ ماخو (شیخ محمدخان) در روستای شیخ مکان، تنگ زیبا و تاریخی طبیعی بهرام چوبین در مسیر دره شهر به پل‌دختر، تپه باستانی تیغن در کنار دره شهر و..است.
دنباله نوشتار:
http://www.iranboom.ir/didehban/yademan-ha/15973-habar-941022-005.html
@iranboom_ir
۱۹ فروردین ماه، سالگرد درگذشت استاد محمد اسماعیل حیدر علی (محمد حیدری) از سردبیران با سابقه مطبوعات است. یادش گرامی باد.
@iranboom_ir
@iranboom_ir
سالگرد درگذشت استاد محمد اسماعیل حیدر علی (محمد حیدری) از سردبیران با سابقه مطبوعات
https://www.tg-me.com/iranboom_ir/40485
بامداد شنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۶ به روز فروردینگان که فروهر نیاکان بر ما حاضر می‌شوند، محمد حیدری (روزنامه‌نگار پیشکسوت و نامی) در پی ابتلا به سرطان، قلم از کف افکند و پرکشید.
راستی را که با پرکشیدن محمد حیدری، قلم شکست و به زمین افتاد. روانش به سپنتا مینو باد
محمد حیدری قریب ۶۰ سال قلم زده است و در کارنامه او، معاون سردبیری روزنامه اطلاعات در سال‌های پیش از انقلاب نیز دیده می‌شود. پس از انقلاب هم با نشریات مختلفی همکاری کرد که از جمله می‌توان به سردبیری ماهنامه «گزارش» در یکی از دوره‌های انتشار خود اشاره کرد.
سوابق مطبوعاتی شادروان استاد محمد حیدری به شرح زیر است:
دبیری سندیکای مطبوعات
سردبیری روزنامه اطلاعات (قبل از انقلاب)
سردبیری مجله گزارش (بعد از انقلاب)
سردبیری افتخاری ماهنامه خواندنی
مدرس و آموزش دهنده روزنامه نگاران
طنز پرداز مطبوعاتی (لنبک خراسانی)
و سردبیری چندین نشریه دیگر را به عهده داشت.
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/16790-
افول آزادی و استقلال رسانه‌ها - محمداسماعیل حیدرعلی (محمد حیدری)
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/15795-ofol-azadi-esteghlal-resane-ha.html
برده کیست؟ برده دار کیست؟
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/16228-barde-kist-941217-001.html
آیا بشر منقرض می‌شود؟
http://www.iranboom.ir/didehban/zistboom/5360-aya-bashar0mongharez-mishavad.html
محیط زیست و آن سازمان بی‌خاصیت
http://www.iranboom.ir/didehban/zistboom/10351-mohit-zist-aan-sazeman-bi-khasiat.html
ما نباید خیلی چیزها را بدانیم
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/14914-nabayad-kheili-chiz-ha.html
به رویدادهای شمال خاورمیانه درست بنگریم
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha/negahe-roz/2356-
افشای یک دروغ 181 ساله؛ ترکمانچای محصول خیانت و توطئه بود - سه ضلع مثلت خیانتی که در جنگ‌های ایران و روسیه کمر ایران را شکست
http://www.iranboom.ir/tarikh/tarikh-tajzie/15192-jang-iran-ros-khianat.html
ای خواب زدگان وقت آن است که بیدار شوید
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/7684-ei-khab-zadegan-vaght-aan-ast-ke-bidar-shavid.html
توسعه الله بختگی
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha/khabar/12644-1393-02-28-10-16-31.html
تکه‌هایی از یک پازل (جورچین) جدید (کسانی که شکیبایی ندارند، این نوشته را نخوانند!)
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/13847-
حقوق ایران در دریای مازندران و دیدگاه های پژوهشگران و دانشوران
http://www.iranboom.ir/didehban/maaz/1664-hagh-iran-darya-maaz.html
از حلبچه تا حلب
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/9336-az-halab-ta-halabche.html
مرگ، فقر و فحشا؛ رهآورد جنگ‌طلبان برای مردم سوریه
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/9333-marg-faghr-fahsha-rah-avard-jangtalaban-sorie.html
گمانه زنی‌هایی دربارهٔ مشی تازه آمریکا و ناتو
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha/negahe-roz/14250-gomane-zani.html
پایان رویای جهان یک قطبی
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/9015-payan-roya-jahan-yek-ghotbi.html
از ما و بیگانگان تا ایران در دوران اسطوره - کتاب «ما و بیگانگان ـ خاطرات سیاسی دکتر نصرتالله جهانشاهلو افشار»
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/1628-
من به آقای علی جنتی نامه نمی نویسم
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/15138-
اخطار سال 1352 بازار به شاه - محمداسماعیل حیدرعلی (محمد حیدری)
http://www.iranboom.ir/tarikh/tarikhemoaser/9551-
بازگشت کرملین به کارائیب!
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/13257-
پیش لرزه‌های تکانهٔ «افشای نقش عربستان در مدیریت رویداد یازدهم سپتامبر»
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/16558-
کوتوله‌های سیاسی «هیتلر» می‌سازند!
http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/ketab/9074-
کودتای 28 امرداد
http://www.iranboom.ir/drmosadegh/1309-piroz-vaghei-mellat-iran.html
نهمین همایش حقوق تاریخی ایران در دریای مازندران (کاسپیان) برگزار شد
http://www.iranboom.ir/didehban/maaz/13656-
https://www.tg-me.com/iranboom_ir
https://www.tg-me.com/iranboom_ir/40485
بامداد شنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۶ به روز فروردینگان که فروهر نیاکان بر ما حاضر می‌شوند، محمد حیدری (روزنامه‌نگار پیشکسوت و نامی) در پی ابتلا به سرطان، قلم از کف افکند و پرکشید.
راستی را که با پرکشیدن محمد حیدری، قلم شکست و به زمین افتاد. روانش به سپنتا مینو باد
محمد حیدری قریب ۶۰ سال قلم زده است و در کارنامه او، معاون سردبیری روزنامه اطلاعات در سال‌های پیش از انقلاب نیز دیده می‌شود. پس از انقلاب هم با نشریات مختلفی همکاری کرد که از جمله می‌توان به سردبیری ماهنامه «گزارش» در یکی از دوره‌های انتشار خود اشاره کرد.
سوابق مطبوعاتی شادروان استاد محمد حیدری به شرح زیر است:
دبیری سندیکای مطبوعات
سردبیری روزنامه اطلاعات (قبل از انقلاب)
سردبیری مجله گزارش (بعد از انقلاب)
سردبیری افتخاری ماهنامه خواندنی
مدرس و آموزش دهنده روزنامه نگاران
طنز پرداز مطبوعاتی (لنبک خراسانی)
و سردبیری چندین نشریه دیگر را به عهده داشت.
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/khabar/16790-
افول آزادی و استقلال رسانه‌ها - محمداسماعیل حیدرعلی (محمد حیدری)
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/15795-ofol-azadi-esteghlal-resane-ha.html
برده کیست؟ برده دار کیست؟
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/16228-barde-kist-941217-001.html
آیا بشر منقرض می‌شود؟
http://www.iranboom.ir/didehban/zistboom/5360-aya-bashar0mongharez-mishavad.html
محیط زیست و آن سازمان بی‌خاصیت
http://www.iranboom.ir/didehban/zistboom/10351-mohit-zist-aan-sazeman-bi-khasiat.html
ما نباید خیلی چیزها را بدانیم
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/14914-nabayad-kheili-chiz-ha.html
به رویدادهای شمال خاورمیانه درست بنگریم
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha/negahe-roz/2356-
افشای یک دروغ 181 ساله؛ ترکمانچای محصول خیانت و توطئه بود - سه ضلع مثلت خیانتی که در جنگ‌های ایران و روسیه کمر ایران را شکست
http://www.iranboom.ir/tarikh/tarikh-tajzie/15192-jang-iran-ros-khianat.html
ای خواب زدگان وقت آن است که بیدار شوید
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/7684-ei-khab-zadegan-vaght-aan-ast-ke-bidar-shavid.html
توسعه الله بختگی
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha/khabar/12644-1393-02-28-10-16-31.html
تکه‌هایی از یک پازل (جورچین) جدید (کسانی که شکیبایی ندارند، این نوشته را نخوانند!)
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/13847-
حقوق ایران در دریای مازندران و دیدگاه های پژوهشگران و دانشوران
http://www.iranboom.ir/didehban/maaz/1664-hagh-iran-darya-maaz.html
از حلبچه تا حلب
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/9336-az-halab-ta-halabche.html
مرگ، فقر و فحشا؛ رهآورد جنگ‌طلبان برای مردم سوریه
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/9333-marg-faghr-fahsha-rah-avard-jangtalaban-sorie.html
گمانه زنی‌هایی دربارهٔ مشی تازه آمریکا و ناتو
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha/negahe-roz/14250-gomane-zani.html
پایان رویای جهان یک قطبی
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/9015-payan-roya-jahan-yek-ghotbi.html
از ما و بیگانگان تا ایران در دوران اسطوره - کتاب «ما و بیگانگان ـ خاطرات سیاسی دکتر نصرتالله جهانشاهلو افشار»
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/1628-
من به آقای علی جنتی نامه نمی نویسم
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/15138-
اخطار سال 1352 بازار به شاه - محمداسماعیل حیدرعلی (محمد حیدری)
http://www.iranboom.ir/tarikh/tarikhemoaser/9551-
بازگشت کرملین به کارائیب!
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/13257-
پیش لرزه‌های تکانهٔ «افشای نقش عربستان در مدیریت رویداد یازدهم سپتامبر»
http://www.iranboom.ir/tazeh-ha-sp-285929972/negahe-roz/16558-
کوتوله‌های سیاسی «هیتلر» می‌سازند!
http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/ketab/9074-
کودتای 28 امرداد
http://www.iranboom.ir/drmosadegh/1309-piroz-vaghei-mellat-iran.html
نهمین همایش حقوق تاریخی ایران در دریای مازندران (کاسپیان) برگزار شد
http://www.iranboom.ir/didehban/maaz/13656-
https://www.tg-me.com/iranboom_ir
Telegram
ایران بوم
۱۹ فروردین ماه، سالگرد درگذشت استاد محمد اسماعیل حیدر علی (محمد حیدری) از سردبیران با سابقه مطبوعات است. یادش گرامی باد.
@iranboom_ir
@iranboom_ir
روز نوزدهم فروردین ماه :
جشن فروردگان ، جشن گرامی‌داشت درگذشتگان
... دیگر تا به راه نیاکان باشیم و به راه نیاکان ؛ تا چون به فروردگان به فراز آیند و بر ما نگرند ، نگران نشوند . بدانند که برخوی ایشانیم و به سوی ایشان . به نیکی یادشان کنیم و به کوشش ، یادشان در جهان برجای داریم .
( شادروان دکتر محمدرضا عاملی تهرانی )
@iranboom_ir
جشن فروردگان ، جشن گرامی‌داشت درگذشتگان
... دیگر تا به راه نیاکان باشیم و به راه نیاکان ؛ تا چون به فروردگان به فراز آیند و بر ما نگرند ، نگران نشوند . بدانند که برخوی ایشانیم و به سوی ایشان . به نیکی یادشان کنیم و به کوشش ، یادشان در جهان برجای داریم .
( شادروان دکتر محمدرضا عاملی تهرانی )
@iranboom_ir
🍀جشن فروردينگان🍀
روز نوزدهم فروردين ماه است كه آن را براي اتفاق هر دو نام "فْرَوَرْدْگان" گويند، بدين جهت كه نام آن و نام ماهي كه در آن است يكي است و در هر ماه آنچه جاري مجراي اين باشد مثل آن است.
🍃ابوريحان بيروني، آثارالباقيه🍃
@iranboom_ir
روز نوزدهم فروردين ماه است كه آن را براي اتفاق هر دو نام "فْرَوَرْدْگان" گويند، بدين جهت كه نام آن و نام ماهي كه در آن است يكي است و در هر ماه آنچه جاري مجراي اين باشد مثل آن است.
🍃ابوريحان بيروني، آثارالباقيه🍃
@iranboom_ir
بُستان افروز، گل ویژه فروردین و جشن فروردینگان
دکتر شاهین سپنتا
فروردین، جمع واژه «فَرورد» است. این واژه در زبان پارسی باستان «فَروَرتی» برابر واژه «فَرَوَشی» اوستایی و «فَرَوَهر» پهلوی است و جمع آن «فَروَرتین» بوده است. «فروشی» نام پنجمین نیروی مینُوی آفریدگان و به معنای «پشتیبانی کردن و پناه دادن» است. نخستین ماه سال و نوزدهمین روز ماه در سال خورشیدی نیز «فروردین» نام دارد، از این روی به فرخندگی این همنامی، جشن فروردینگان (فروردین روز در فروردین‌ماه یا 19 فروردین ماه) یا جشن فروردگان برگزار می‌شود. در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «بُستان افروز» یا «بوستان افروز» یا «بوی‌ستان ابروز» گل ویژه فروردین معرفی شده و آمده است: «... این را نیز گوید که هر گلی از آن امشاسپندی است؛ و باشد که گوید:... بُستان افروز فروردین را ... خویش است...». اما پرسش اینجاست که بر اساس دانش گیاه‌شناسی امروز منظور از گل بُستان افروز نامبرده شده در متون کهن ایرانی کدام گل است؟
برای آشنایی بیشتر با بُستان‌افروز به متون کهن ادب فارسی نگاهی می‌اندازیم. سعدی، منوچهری دامغانی، حکیم سنایی، کلیم کاشانی، سیدای نسفی (شاعر تاجیک)، واعظ قزوینی، علی‌شیر نوایی، غضایری رازی در سروده‌های خود از بُستان‌افروز یاد کرده‌اند و گاه رنگ باده و رخسار را به آن تشبیه کرده اند. وحشی بافقی در قصیده‌ای از بُستان افروز چنین یاد می‌کند:
ای خوشا خلعت نوروزی بُستان افروز / جامه از اطلس زنگاری و تاج از مخمل
در منظومه «رمز الریاحین» که توسط «محمد هادی کاشانی» مشهور به «رمزی کاشانی» از شاعران دوره صفوی و هم‌دوره شاه عباس دوم ، در وصف اصفهان و مناظره گل‌های «باغ هزار جریب نو» در اصفهان سروده شده است از این گل با نام «زلف عروسان» نام برده می‌شود و در بخشی زیر عنوان «گفتگوی زلف عروسان در تعریف خویش» آمده است:
چو بشنید این سخن زلف عروسان/ فروزان گشت چون تاج خروسان
بگفتا کی به رنگ من گُلی هست/ که من در کشور حُسنم زبردست...
مرا باشد نشاط از حُسن دلبر/ که دارم چهره چون یاقوت احمر
فروزان خوشه های لعل و مرجان / به کف دارم عیان از بهر احسان
همین خواهم نثار یار سازم / از او هر گوشه صد گلزار سازم
ز بس گشتم ز رنگینی گران‌بار/ سر افکندم به‌سان شاخ پربار
منم زلف عروس باغ و بُستان / بُود زلف عروسان رشته جان
عروس باغ را زلف رسایم / به هر جانب که افتم خوش نمایم
به رنگم در جهان رنگی نباشد / کسی را حد نیرنگی نباشد
ز حُسن خود فزون از این چه گویم / که دلها گشته خون در تار مویم
ابیات بالا نشان می‌دهد که در ایران از دیرباز تاکنون گل بُستان افروز را می شناختند و اگرچه برخی از انواع آن خواص دارویی نیز دارد و بیشتر انواعش بوی چندانی ندارد اما به خاطر زیبایی‌اش در باغ‌ها و بوستان‌ها کاشته می‌شود و از روی شکل ظاهری‌اش، برخی گونه‌ها به «تاج خروس» معروف شده است و برخی گونه‌های دیگر بستان افروز رشته‌ای را که به شکل رشته‌های آویخته است، «زلف عروسان» نامیده‌اند.
در فرهنگ‌نامه‌های گوناگون آمده است که «بُستان افروز» گلی است سرخ رنگ مایل به بنفش و بی‌بو با دانه‌های گِرد، ریز و براق و سیاه که آن را با نام‌های دیگر همچون تاج‌خروس، تاج‌خروسک، تاج‌افشان، گل‌یوسف، زلف‌عروسان، گیس‌عروس، گل حلوا، باروتک، حور اسفند، بارونَک (در منظریّه در شمال تهران ) و سُرخ مَغز (در بَردسیرِ کرمان )، بُستانْ گولی (در آذربایجان) و آشکِنی و تولْکی اوتی (در اردبیل) و چاووش تَرِه (در خلخال) گویند و به گفته ابوریحان بیرونی در کتاب «صیدنه» در شهر دیار بکر «زینة الریاحین» نیز گفته می‌شده است.
بُستان‌افروز یا تاج‌خروس از تیره تاج‌خروسان است و گیاه‌شناسان، یازده نوع از آن و یک دورگه آمیخته از جنس آمارانتوس و یک نوع کلزیا را در حوزه جغرافیایی فلورِ ایران (شامل ایران به معنای اخصّ، افغانستان، بخشی از باختر پاکستان، شمالِ عراق، جمهوری آذربایجان، و ترکمنستان ) بازشناخته و توصیف کرده‌اند.
http://www.iranboom.ir/jashnha/69-farvardin/10908-bostan-afroz.html
https://www.tg-me.com/iranboom_ir
دکتر شاهین سپنتا
فروردین، جمع واژه «فَرورد» است. این واژه در زبان پارسی باستان «فَروَرتی» برابر واژه «فَرَوَشی» اوستایی و «فَرَوَهر» پهلوی است و جمع آن «فَروَرتین» بوده است. «فروشی» نام پنجمین نیروی مینُوی آفریدگان و به معنای «پشتیبانی کردن و پناه دادن» است. نخستین ماه سال و نوزدهمین روز ماه در سال خورشیدی نیز «فروردین» نام دارد، از این روی به فرخندگی این همنامی، جشن فروردینگان (فروردین روز در فروردین‌ماه یا 19 فروردین ماه) یا جشن فروردگان برگزار می‌شود. در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «بُستان افروز» یا «بوستان افروز» یا «بوی‌ستان ابروز» گل ویژه فروردین معرفی شده و آمده است: «... این را نیز گوید که هر گلی از آن امشاسپندی است؛ و باشد که گوید:... بُستان افروز فروردین را ... خویش است...». اما پرسش اینجاست که بر اساس دانش گیاه‌شناسی امروز منظور از گل بُستان افروز نامبرده شده در متون کهن ایرانی کدام گل است؟
برای آشنایی بیشتر با بُستان‌افروز به متون کهن ادب فارسی نگاهی می‌اندازیم. سعدی، منوچهری دامغانی، حکیم سنایی، کلیم کاشانی، سیدای نسفی (شاعر تاجیک)، واعظ قزوینی، علی‌شیر نوایی، غضایری رازی در سروده‌های خود از بُستان‌افروز یاد کرده‌اند و گاه رنگ باده و رخسار را به آن تشبیه کرده اند. وحشی بافقی در قصیده‌ای از بُستان افروز چنین یاد می‌کند:
ای خوشا خلعت نوروزی بُستان افروز / جامه از اطلس زنگاری و تاج از مخمل
در منظومه «رمز الریاحین» که توسط «محمد هادی کاشانی» مشهور به «رمزی کاشانی» از شاعران دوره صفوی و هم‌دوره شاه عباس دوم ، در وصف اصفهان و مناظره گل‌های «باغ هزار جریب نو» در اصفهان سروده شده است از این گل با نام «زلف عروسان» نام برده می‌شود و در بخشی زیر عنوان «گفتگوی زلف عروسان در تعریف خویش» آمده است:
چو بشنید این سخن زلف عروسان/ فروزان گشت چون تاج خروسان
بگفتا کی به رنگ من گُلی هست/ که من در کشور حُسنم زبردست...
مرا باشد نشاط از حُسن دلبر/ که دارم چهره چون یاقوت احمر
فروزان خوشه های لعل و مرجان / به کف دارم عیان از بهر احسان
همین خواهم نثار یار سازم / از او هر گوشه صد گلزار سازم
ز بس گشتم ز رنگینی گران‌بار/ سر افکندم به‌سان شاخ پربار
منم زلف عروس باغ و بُستان / بُود زلف عروسان رشته جان
عروس باغ را زلف رسایم / به هر جانب که افتم خوش نمایم
به رنگم در جهان رنگی نباشد / کسی را حد نیرنگی نباشد
ز حُسن خود فزون از این چه گویم / که دلها گشته خون در تار مویم
ابیات بالا نشان می‌دهد که در ایران از دیرباز تاکنون گل بُستان افروز را می شناختند و اگرچه برخی از انواع آن خواص دارویی نیز دارد و بیشتر انواعش بوی چندانی ندارد اما به خاطر زیبایی‌اش در باغ‌ها و بوستان‌ها کاشته می‌شود و از روی شکل ظاهری‌اش، برخی گونه‌ها به «تاج خروس» معروف شده است و برخی گونه‌های دیگر بستان افروز رشته‌ای را که به شکل رشته‌های آویخته است، «زلف عروسان» نامیده‌اند.
در فرهنگ‌نامه‌های گوناگون آمده است که «بُستان افروز» گلی است سرخ رنگ مایل به بنفش و بی‌بو با دانه‌های گِرد، ریز و براق و سیاه که آن را با نام‌های دیگر همچون تاج‌خروس، تاج‌خروسک، تاج‌افشان، گل‌یوسف، زلف‌عروسان، گیس‌عروس، گل حلوا، باروتک، حور اسفند، بارونَک (در منظریّه در شمال تهران ) و سُرخ مَغز (در بَردسیرِ کرمان )، بُستانْ گولی (در آذربایجان) و آشکِنی و تولْکی اوتی (در اردبیل) و چاووش تَرِه (در خلخال) گویند و به گفته ابوریحان بیرونی در کتاب «صیدنه» در شهر دیار بکر «زینة الریاحین» نیز گفته می‌شده است.
بُستان‌افروز یا تاج‌خروس از تیره تاج‌خروسان است و گیاه‌شناسان، یازده نوع از آن و یک دورگه آمیخته از جنس آمارانتوس و یک نوع کلزیا را در حوزه جغرافیایی فلورِ ایران (شامل ایران به معنای اخصّ، افغانستان، بخشی از باختر پاکستان، شمالِ عراق، جمهوری آذربایجان، و ترکمنستان ) بازشناخته و توصیف کرده‌اند.
http://www.iranboom.ir/jashnha/69-farvardin/10908-bostan-afroz.html
https://www.tg-me.com/iranboom_ir
۱۹ فروردین ماه، روز جشن فروردین گان بر شما فرخنده باد. بستان افروز، گل ویژه جشن فروردینگان است.
http://www.iranboom.ir/jashnha/69-farvardin/10908-bostan-afroz.html
@iranboom_ir
http://www.iranboom.ir/jashnha/69-farvardin/10908-bostan-afroz.html
@iranboom_ir