با سلام و درود.

اندکی شادی باید، که گاهِ نوروز است

نوروز یادگار پر ارجِ نیاکان، شرارهٔ فروزان فرهنگِ ایران زمین، نشانی از یگانگی و سرافرازیِ ملت ما، بر شما و خانواده گرامی‌تان و بر ملت بزرگوار ایران و بر باشندگانِ فلات ایران فرخنده باد.

نوروزتان پیروز.

محسن قاسمی‌شاد

نمآهنگ نوروز

کلیات شمس را واکرده نوروز آمده ...

اجرا: گروه هنری سا (ایران شرقی)
شاعر: دکتر سمیع حامد
تنظیم موسیقی: عصمت نثار و مریم معصومی
فیلم‌برداری: گروه تصویر برداری تلویزیون سا
فنی: سخی راسخ
تدوین: رضا عزیزی

@iranboom_ir

ترانه روز نوروز، با صدای سیما بینا

@iranboom_ir

سالي كه رفت سالي كه آمد

ایران بنا به خاصیت اقلیمی خود این موهبت را یافته است که سال نو خود را با بهار آغاز کند و ایرانی در هر موقعیتی، چه در غم و چه در شادی، از برگزاری آیین نوروز باز نمانده، همراه با این امید که سالی بهتر از سال پیش در برابر داشته باشد.

http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4256-sali-ke-raft-sali-ke-amad.html

سنت‌های نوروزی در افغانستان
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4280-nowrooz-dar-afganestan.html

چرا نوروز را همچنان پاس می‌داریم؟
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4279-chera-nowrooz-ra-pass-midarim.html

نوروز، درفش فرهنگ ایرانی
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4278-nowrooz-derafsh-farhang-irani.html

آشنایی با روز جهانی نوروز
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4275-ashnaue-ba-rooze-jahanoye-nowrooz.html

جواني جهان كهن
http://iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4258-javani-ye-jahane-kohan.html

https://www.tg-me.com/joinchat-BTli7Dy87gKr4Pr7-2LhsA

گل همیشه بهار

استاد شهرام ناظری
@iranboom_ir

سیب شود رویتان
سبز شود جانتان
سیر شود کامتان
از کَرَم کردگار
سکه شود کارتان
غم بشود سنجدی
رخت ببندد یواش
پُر زِ حلاوت شود
چون سمنو
غرق حلاوت شود.

🌿🌱  نوروز   پیروز  🌱🌿

@IRANBoom_IR

نوروزما زنده بر آنیم - سرودهٔ حسن قریبی
@iranboom_ir

اشاره :

شعر زیر سروده‌ای از حسن قریبی است در پاسخ به ابن قطیبه دینوری، از عالمان و مذهبیون جبری مسلک قرن سوم هجری که نویسندهٔ کتاب «تاریخ الخلفا»، و از هواداران برتری عرب بر عجم بوده است.

ما زنده بر آنیم [ ۱ ]

تاریخ شما شرح  بر انداختن ماست
این کهنه کتابی است که جلدش کفن ماست

این گربهٔ کز کردهٔ چسبیده به دیوار
ته مانده‌ای از بیشهٔ شیر وطن ماست

بی پرده بگوییم که در پرده نگنجیم
عریانی ما پاکترین پیرهن ماست

چیزی که نداریم به تاراج شما رفت
آن چیز که مانده است همان فوت و فن ماست

سرسختی فردوسی و سرمستی حافظ
آن لشکر پنهان شده در خویشتن  ماست

معشوق غزل جلوه‌ای از روح حماسه است
سهراب همان سرو  چمان چمن ماست

ای آن که به آیین عجم خرده گرفتی
نوروز همان  پاسخ  دندان شکن  ماست

ما زنده بر آنیم که  آرام نگیریم
این آیهٔ کوتاه، تمامِ سخن ماست


پی نوشت:

دینوری در بغداد ، پایتخت عباسیان زاده شد اما با اینکه ایرانی تبار بود ، به نوعی ، خود سخنگوی تازیان و مدافع حمله ی آنان به ایران بوده است.

 

برگرفته از تارنمای ایرانچهر به نقل از ماهنامه بخارا، شماره ی ۷۷-۷۸، خرداد و شهریور ۱۳۹۱

http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/16974-ma-zende-ba-anim.html


                  __

 کانال تلگرامی ایرانبوم
https://www.tg-me.com/joinchat-BTli7Dy87gKr4Pr7-2LhsA

‍ 🔴 چرا نباید امسال را «سال اژدها» بنامیم؟

✍ شاهین سپنتا

👈حتما شنیده‌اید که برخی می‌گویند امسال، سال اژدها است.
آیا می‌دانید علت این نامگذاری چیست و چرا بهتر است از آن صرف‌نظر کرد؟

◀️  گذاشتن نام حیوانات روی سال به روش اخترشناسی و طالع‌بینی مغولی ارتباط دارد. در گاهشماری مغولی (ختای و اویغور) هر سال را به نام حیوانی نام می‌نهند و این نام‌ها به صورت دوره‌ای در هر ١٢ سال با ترتیب ثابت تکرار می‌شود: موش، گاو، پلنگ (ببر)، خرگوش(گربه)، نهنگ (اژدها) مار، اسب، گوسفند(بز)، ميمون، مرغ، سگ، و خوک.

  ◀️ پس‌ از حمله مغول، به‌ ايران، استفاده‌ از گاه‌شماري‌ دوازده‌‌حيوانی، كه‌ خاستگاه آن مناطق خَتای و اويغور چین است در ایران متداول شد. اویغورها مردم ساکن شمال غرب چین هستند که در ایالت خودگردان سین کیانگ (اویغورستان) زندگی می‌کنند و ختای ولایتی تاریخی از بخش‌های شمالی و شمال‌غربی چین ‌است. مغولان‌ گاه‌شماری دوازده‌‌حيواني‌ را با خود به‌ سرزمين‌های تصرف شده‌ بردند و اين‌ گاه‌شماری در این سرزمين‌ها‌ شكل‌هاي‌ مختلف‌ به‌ خود گرفت‌.

👈 در نخستین روزهای سال ۱۳۰۴ خورشیدی، نمایندگان پنجمین دوره مجلس شورای ملی‌، گاه‌شماری خورشیدی کنونی ایران را تصویب کردند. در یکی از بندهای این قانون، استفاده از گاه‌شماری دوازده حیوانی (خَتای و اویغور) منع و منسوخ شد. در آن مصوبه آمده بود: «ترتیب سال‌شماری ختا و ایغور که در تقویم‌های سابق معمول بوده از تاریخ تصویب این قانون منسوخ خواهد بود.» 

👈 با این که استفاده از نمادهای گاهشماری دوازده حیوانی در تقویم ایرانی وجاهت قانونی ندارد اما هنوز هم در تقویم‌هایی که با مجوز دولتی در کشور منتشر می‌شوند و همچنین در رسانه‌ها از این نمادهای مغولی استفاده می‌شود و مردم نیز ندانسته آن‌ها را به کار می‌گیرند و بر پایه خرافات، با توجه به حیوانی که نامش را بر روی سال گذاشته‌اند به آن سال و زایش‌یافتگان در آن سال برخی ویِژگی‌های اخلاقی را نسبت می‌دهند.

👈 بی‌گمان این باورها و خرافات که خوراک خوبی برای کتاب‌های طالع‌بینی است، نه تنها هیچ نزدیکی و نسبتی با فرهنگ ایرانی ندارد بلکه یادآور دوران سلطه مغول بر ایران زمین است و شایسته فرهنگ ایران زمین نیست.

👈 پیشنهاد می‌کنم به جای نظام دوازده حیوانی مغولی، هر سال را به نام یکی از گونه‌های جانوری در حال انقراض کشورمان نامگذاری کنیم تا همگان به شناخت بیشتری برای پاسداشت این گنجینه‌های ارزشمند طبیعی دست یابند.

@SHAHINSEPANTA
@jashnha2


💠ایران‌بوم؛ نگرشی به تاریخ و فرهنگ دیرپای ایران‌زمین🌳🌲
@IRANBoom_IR

"نوروز باستان" - سروده شادروان ادیب برومند

نوروزِ باستانیِ ایران فرا رسید
ابرِ بهار پرچمِ ایثار برکشید

بارید گه به تندی و گاهی به اعتدال
بر کوه و دشت، چون که خور آمد بیآرمید

صحرا و باغ پوششِ رنگین به بر نمود
تا فرّ ِ فرودین سپسِ دی به بر رسيد

سرسبزی از در آمد و آویخت بر درخت
زیبنده حلّه‌ای که زِ نوروزمَهْ خرید

بادِ بهاری از سوی «خوارزم» شد وزان
وز بویِ مهر، خطّه‌ی «ری» را بیآکَنید

جشنی گرفت گلبن و رقصی نمود بید
آنگه که از شکوفه، دلِ باغ بشکُفید

ابر بهار بر سرِ کهسار خیمه زد
وز خرگهش به کوه گهرها پراکَنید

آذینه‌بند کرد «بخارا» زِ چارسوی
تا بانگ پا، زِ قاصد نوروز بشنوید

زرّین زِ یاسِ زرد نگر ساحتِ چَمَن
کاندر کنارِ سنبُلِ نوخیز، بردمید

از «بامیان» و «بلخ» به شاباشِ فرودین
گوش بهار نغمه‌ی شور و نوا شنید

سَنج از «هرات» بانگ برآورد و بوق و کوس
کآمد عروس گلرخِ نوروز، برجهید

زیبا تَذَرْو بر سرِ بادام بُن نشست
وز بانگِ دلنواز به دل شادی آفرید

اکنون گلِ همیشه بهار است خنده‌روی
کاین نام را کدام گل‌آرا به من نهید؟

بانگ چکاوک از زبرِ سرو مژده داد
کآمد به دست، باغِ «سمرقند» را کلید

سارنگ چون زِ باره‌ی «دربند» پرگشود
یک سر به سوی گلشنِ «شیراز» پَرکشید

آهو به نغز گونه خُرامی به مرغزار
با بچگان چو میش به امن و امان چرید

از «ایروان» و «گنجه» بر آمد نوای عیش
تا شد زِ دور، موکبِ نوروزمَهْ پدید

ایرانیانِ کُرد به «ترکیه» و «عراق»
سرگرمِ جشن و جمله خوش از دید و بازدید

از «تیسفون» زِ درگهِ «نوشیروان» به گوش
آمد نوای «باربَدی» زآن چه می سَزید

رختِ نشاط بر تنِ «تاجیک» جلوه کرد
چون باغ و راغ، فرشِ سَمَن‌خیز گسترید

شد شاد باغبانِ «قراباغ» چون که دید
خوش رُسته‌اند سوسن و سوری و شنبلید

نوروز چون صلای طَرَب داد، از سُرور
در «شیروان» زِ نغمه دلِ مرد و زن تپید

جوقی زِ مرغکان مهاجر زِ «اورگنج»
از عشق «زنده‌رود» سوی «اصفهان» پرید

«کارون» از آب‌های «میانرود» مژده یافت
کز شوقِ عید اشک زِ رُخسارِ ما سُرید

دلشاد گشت مادرِ میهن از آن پیام
کامد زِ سوی مردمِ «بحرین» با نُوید

نوروز، جشنِ ملّی ایران زِ دیرباز
اقوام را به دامنِ تحبیب پرورید

شادا و خرّما دلِ این ملّتِ هژیر
کاین جشنِ ویژه را به بهین روز برگزید

باید به زر نوشت چنین نغز چامه را
کز خامه‌ی «ادیب» بر اوراقِ زر چکید

http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/4380-shabash-farvardin.html

@iranboom_ir

🎼 رقص بهار . عاشقانه ای پُرشور در آغاز بهار

🎵 اثر زیبای "شهرداد روحانی"

@iranboom_ir

ترانه " شیرین لیلی"
آهنگساز و خواننده: بهمن کاظمی
🌺🌺🌺🌺🌺
هدیه نوروزی به مردم سرافراز ایران زمین که در هر کجای این دنیای پهناور ساکن هستند.

@iranboom_ir

سالروز درگذشت استاد احمد سمیعی (گیلانی)، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی

استاد احمد سمیعی (گیلانی) (۱۱بهمن ۱۲۹۹ ــ ۲ فروردین ۱۴۰۲) عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی پس از عمری تلاش کم‌مانند علمی، آفرینش آثار ارجمند و ماندگار و تربیت صدها شاگرد، در روز ۳ فروردین ۱۴۰۲ درگذشت.

احمد سمیعی (گیلانی) در ۱۱ بهمن سال ۱۲۹۹ شمسی در تهران (محلۀ سنگلج) متولّد شد. او تحصیلات ابتدائی و متوسّطه (رشتۀ علمی) را در رشت گذراند و به اخد مدال علمی درجۀ ۲ نایل شد. سپس، در امتحان ورودی سال ۱۳۱۸ دانشکدۀ فنّی شرکت و رتبۀ اوّل را احراز کرد؛ امّا، پس از یک ماه، به سایقۀ علاقه و ذوق خود، از ادامۀ تحصیل در آن دانشکده منصرف شد و تحصیلات عالیۀ خود را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران آغاز کرد و دورۀ لیسانس را با اخذ مدال علمی درجۀ۱ به پایان برد. وی، به دعوت استاد بدیع‌الزّمان فروزانفر در سال تحصیلی ۱۳۲۱-۱۳۲۲ وارد دورۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی شد. امّا، بر اثر گرفتاری‌های سیاسی، با گذراندن هشت شهادت‌نامه certificate از ده شهادت‌نامۀ مقرّر، این دوره را ناتمام رها کرد و، پس از مدّتی، به تشویق دکتر هرمز میلانیان، استاد گروه زبان‌شناسی همگانی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران، در امتحان ورودی نیمسال ۵۲-۵۳ دورۀ فوق لیسانس آن گروه شرکت کرد و حایز رتبۀ اوّل شد و، در سال ۱۳۵۵، دروس این دوره را گذراند و، در آبان ۱۳۵۸، با کسبِ نمرۀ الف پایان‌نامه و با معدّل کلّ ۳/۹ از ۴ (۱۹/۵ از ۲۰)، دورۀ فوق‌لیسانس در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی را به پایان برد.

سمیعی، به دعوت استاد زرّین‌کوب، در دانشگاه تهران (دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی) و، علاوه بر آن، در دانشگاه تربیت معلّم و دورۀ فوق لیسانس دانشگاه تربیت معلّم همچنین در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران، چند صباحی به تدریس پرداخت.

در سال‌های پس از ۱۳۵۷، سمیعی در بنگاه ترجمه و نشر کتاب، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، مؤسسۀ مطالعات و و تحقیقات فرهنگی (به سمت مشاور و ویراستار)، انتشارات سروش، مرکز نشر دانشگاهی، و بنیاد دائرۀ‌المعارف اسلام به خدمات ویراستاری مشغول بود. همچنین، در دانشگاه گیلان (به مدّت هفت سال)، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد رشت)، دورۀ فوق‌لیسانس تربیت مدرّس تهران و قم، آیین نگارش و ادبیات فارسی تدریس کرد. وی، در همین دوره، به عضویت شورای عالی ویرایش صدا و سیما انتخاب شد.

گفتگو با استاد احمد سمیعی گیلانی (دربارهٔ دستور زبان فارسی، ویرایش و ترجمه)
http://www.iranboom.ir/shekar-shekan/zaban-pajohi/17252-goftego-samiei-gilani-dastor-zaban-farsi.html


زبان‌شناسی و ویرایش در گفت وگو با استاد احمد سمیعی گیلانی
http://www.iranboom.ir/shekar-shekan/zaban-pajohi/13044-zaban-shenasi-virayesh.html

فارسی بنویسیم / احمد سمیعی (گیلانی)
http://www.iranboom.ir/shekar-shekan/zaban-pajohi/13043-farsi-benivisim.html

تأثیر شعر درزبان صدا و سیما / احمد سمیعی (گیلانی)
http://www.iranboom.ir/shekar-shekan/zaban-pajohi/13405-tasir-chame-seda-sima.html

@iranboom_ir

از شادروان احمد سمیعی (گیلانی) آثار ترجمه‌ای و تألیفی متعدّد منتشر شده است. از ترجمه‌های اوست:

 دلدار و دلباخته، اثر ژرژ سانْد (چاپ سوم، انتشارات علمی و فرهنگی)؛

خیالپروری‌ها، اثر ژان ژاک روسو (چاپ دوم، انتشارات سروش)؛

سالامبو، اثر گوستاو فلوبِر (چاپ سوم، انتشارات خوارزمی)؛

 برادرزادۀ رامو، اثر دیدرو (چاپ دوم، نشر البرز)؛

هنرپیشه کیست؟، (نظر خلاف عرف دربارۀ هنرپیشگان) (چاپ چهارم، انتشارات امیرکبیر)؛

چیزها، اثر ژرژ پِرِک (انتشارات سروش، چاپ دوم)؛

 چومسکی اثر جان لاینْز (چاپ دوم، انتشارات علمی و فرهنگی)؛

 ساخت‌های نحوی، اثر چومسکی (چاپ دوم، انتشارات خوارزمی)؛

 کنفوسیوس، اثر یاسپِرس (چاپ دوم، انتشارات خوارزمی)؛

 مسیح، اثر یاسپِرس (چاپ دوم، انتشارات خوارزمی)؛

 دیدرو، اثر پیتِر فرانس (چاپ اوّل، طرح نو)؛ داتا گنج‌بخش، اثر پروفسور شیخ عبدالرّشید (چاپ اوّل، مؤسسۀ فرهنگی منطقه‌ای)؛

تتبّعات (گزیده) همراه با شرح احوال و آثار نویسنده، اثر مونْتِنْی (چاپ اوّل، انتشارات سخن با همکاری رایزنی فرهنگی فرانسه در ایران)؛

زیباشناسی، اثرژان بِرتلمی، ترجمه و تحشیه (چاپ اوّل، انتشارات سخن)؛

 سبک (چاپ اوّل، انتشارات هرمس)؛

 هزیمت، اثر ویلیام لوئیس و مایکل لِه‌دین (چاپ اوّل، نشر ناشر)؛

 جهان‌بینی‌ در ایران پیش از انقلاب (تحلیل ادبی آثار چند نویسنده در بافتِ تاریخ افکار)، اثر کلاوس پدرسن (چاپ اوّل، فرهنگستان زبان و ادب فارسی).

از آثار تألیفی اوست:

 آشنایی با ادبیات عصر اشکانی و ساسانی (نگاشته‌ها و نوشته‌های زبان‌های ایرانی دورۀ میانه) (انتشارات سخن)؛ آیین نگارش (چاپ دوازدهم، مرکز نشر دانشگاهی)؛

شیوه‌نامۀ دانشنامۀ جهان اسلام (چاپ دوم، بنیاد دایرۀ‌المعارف اسلامی)؛

 نگارش و ویرایش (چاپ چهاردهم، سمت)؛

 آشنایی با زبان‌شناسی، (کلّیات و واج‌شناسی) (چاپ اوّل، انتشارات سخن)؛

 گُلگشت‌های ادبی و زبانی (مجموعۀ مقالات، دفتر اوّل) (چاپ اوّل، انتشارات هرمس)؛

 گُلگشت‌های ادبی و زبانی (مجموعۀ مقالات، دفتر دوم) (چاپ اوّل، انتشارات هرمس)؛

ترجمۀ بیش از صد مدخل در فرهنگ آثار شش‌جلدی (کتاب سال، انتشارات سروش)؛

تألیف مقالاتی، ذیل چند مدخل، در فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی (انتشارات سروش).

همچنین مقالات متعدّد از او عمدتاً در نقد و تحقیق ادبی و آداب و فنون ویراستاری و تعلیم و تربیت و افکار فلسفی در مجلّات و نشریات سپیدۀ فردا، پیک جوانان، کتاب امروز، ماهنامۀ آموزش و پرورش، فرهنگ و زندگی، پیام (یونسکو)، قُقنوس، پویه، رودکی، الفبا، سروش، نشر دانش، معارف، زبان‌شناسی، کیهان فرهنگی، نگاه نو، گیلان ما، جهان کتاب، مترجم، و شماری از دانشنامه‌ها از جمله دانشنامۀ ادبی، فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی همچنین در جشن‌نامه‌های متعدّد به چاپ رسیده است.

 وی عضو هیئت علمی فرهنگ آثار شش‌جلدی بوده و سرپرستی و ویراستاری فرهنگ آثار ایرانی ـ اسلامی را نیز بر عهده داشته است که سه جلد از آن (تا مدخل دیوار) تاکنون چاپ و منتشر شده و جلد چهارم آن (تا آخر حرف «س»)، به صورت نهائی، بیش از دو سال است که آمادۀ چاپ است امّا ناشر هنوز به چاپ و نشر آن اقدام نکرده است.


وی همچنین، در دورۀ اوّل (سال ۱۳۸۰)، به عنوان چهرۀ ماندگار در رشتۀ ادبیات و ویرایش انتخاب شد.

برگرفته از تارنمای زبان و ادب فارسی

@iranboom_ir

نمآهنگ نوروزی زیبا و خاطره انگیز

آمد از ره فصل زیبای بهار

https://www.tg-me.com/iranboom_ir

روز جهانی آب

مجمع عمومی سازمان ملل در 22 دسامبر 1992 قطعنامه ای را مبنی بر نامگذاری 22 مارس هر سال بعنوان روز جهانی آب تصویب کرد.  سازمان ملل کشورها را تشویق کرد که فعالیت های خود را در مورد آب در سطح ملی و بین المللی تقویت کنند.

موضوعاتی که تا کنون برای روز جهانی آب انتخاب شده است به قرار زیر است:
💧موضوع روز جهانی آب 1993 «آب برای شهرها»
💧موضوع روز جهانی آب 1994 «مراقبت از منابع آب همه ما، مسئولیت همگان است»
💧موضوع روز جهانی آب 1995 «زنان و آب»
💧موضوع روز جهانی آب 1996 «آب برای شهرهای تشنه»
💧موضوع روز جهانی آب 1997 «آب های جهان، آیا کافی است؟»
💧موضوع روز جهانی آب 1998 «آبهای زیرزمینی، منابع آب نامرئی»
💧موضوع روز جهانی آب 1999 «زندگی هر فردی در پایین دست»
💧موضوع روز جهانی آب 2000 «آب برای قرن 21»
💧موضوع روز جهانی آب 2001 «آب برای سلامتی»
💧موضوع روز جهانی آب 2002 «آب برای توسعه»
💧موضوع روز جهانی آب 2003 «آب برای آینده»
💧موضوع روز جهانی آب 2004 «آب و بلایا»
💧موضوع روز جهانی آب 2005 «آب برای زندگی 2015-2005»
💧موضوع روز جهانی آب 2006 «آب و فرهنگ»
💧موضوع روز جهانی آب 2007 «مقابله با کمبود آب»
💧موضوع روز جهانی آب 2008 «بهداشت»
💧موضوع روز جهانی آب 2009 «انتقال آب»
💧موضوع روز جهانی آب 2010 «آب پاک برای جهانی سالم»
💧موضوع روز جهانی آب 2011 «آب برای شهرها: پاسخ به چالش شهری»
 
💧موضوع روز جهانی آب 2012 «آب و امنیت غذایی»
💧موضوع روز جهانی آب 2013 «همکاری آب»
💧موضوع روز جهانی آب 2014 «آب و انرژی»
💧موضوع روز جهانی آب 2015 «آب و توسعه پایدار»
💧موضوع روز جهانی آب 2016 «آب و شغل»
💧موضوع روز جهانی آب 2017 «فاضلاب»
💧موضوع روز جهانی آب 2018 «راه حل های مبتنی بر طبیعت برای آب»

💧 موضوع روز جهانی اب 2019 " آب برای همه "

💧 موضوع روز جهانی آب 2020 " آب و تغییر اقلیم"

💧 موضوع روز جهانی آب 2021 "ارزشگذاری آب "

💧 موضوع روز جهانی آب 2022 "آبهای نادیدنی را دیدنی کنیم"

💧 موضوع روز جهانی آب 2023 " تسریع در تغییرات"  (💦 World Water Day 2023)

  برگرفته از تاربرگ محیط زیست

@iranboom_ir

ریشه این عشق در ایران ماست

 آمد از ره فصل زیبای بهار
نوبهاران خنده زد بر سبزه زار
پیک نوروزی رسید از آسمان
از سفر آمد پرستو نغمه خوان

باز شد چشم بنفشه ارغوان
زرد و نیلی در کنار چشمه سار
بخت اگر خواب است بیدارش کنید
عاشقانه باز دیدارش کنید

آمده نوروز در ایران زمین
خاک ما شد رشک فردوس برین
بوی نارنج و ترنج و عطر بید
می توان از تربت حافظ شنید

باز شد چشم بهاران بر خزر
شد صدفها خانه در و گهر
دشت ارژن باز هم بیدار شد
از شقایق دامنش گلنار شد

قاصدک آمد که مهمان آمده
بوی نرگسهای ایران آمده
خاک من ای قبله گاه عاشقان
نوبهارانت همیشه جاودان

رودهایت پرخروش و بیقرار
کوههایت سر بلند و استوار
بند بند ما همه از خاک توست
تار و پود ما ز خاک پاک توست

آمده نوروز در ایران زمین
خاک ما شد رشک فردوس برین
بوی نارنج و ترنج و عطر بید
می توان از تربت حافظ شنید

خون پاک عاشقی در جان ماست
ریشه این عشق در ایران ماست
هموطن نوروز تو پیروز باد
ای وطن هر روز تو نوروز باد

هموطن آمد دوباره نوبهار
شد سراسر خاک ایران لاله زار
شد فلک از باد نوروزی جوان
باز کرده چرخی از گل ارغوان

آسمان برداشت زیر ابروی چشم
پرشده دنیا زعطر و بوی عشق
بخت اگر خواب است بیدارش کنید
عاشقانه باز دیدارش کنید

نوبهاران خنده زد بر کوهسار
پونه زاران شد کنار چشمه سار
قطره شبنم به برگ گل چکید
شانه زد باد بهاران زلف بید

دامن ایران ز گل سرشار شد
ای عزیزان موقع دیدار شد
بعد از این هر روز بهتر روز ما
جاودانه باد نوروز ما

آمده نوروز در ایران زمین
خاک ما شد رشک فردوس برین
بوی نارنج و ترنج و عطر بید
می توان از تربت حافظ شنید

خون پاک عاشقی در جان ماست
ریشه این عشق در ایران ماست
هموطن نوروز تو پیروز باد
 ای وطن هر روز تو نوروز باد

__
 کانال تلگرامی ایرانبوم
https://www.tg-me.com/iranboom_ir

💧 ۲ فروردین (۲۲ مارس) روز جهانی آب گرامی باد

@iranboom_ir

دکتر داریوش شایگان (۱۳ بهمن ۱۳۱۳ - ۲ فروردین ۱۳۹۷)، فیلسوف و اندیشمند معاصر ایرانی است. بیشتر آثار وی در حوزه ی فلسفه ی تطبیقی است.

آثار شادروان داریوش شایگان

ـ آسیا در برابر غرب
ـ ادیان و مکتب‌های فلسفی هند در ۲ جلد
ـ تصوف و هندوئیسم (آیین هندو و عرفان اسلامی بر مبنای کتاب مجمع البحرین دارا شکوه، ترجمه به فارسی:جمشید ارجمند)

ـ افسون‌زدگی جدید، هویت چهل‌تکه و تفکر سیار، ترجمه‌ی فاطمه ولیانی

ـ زیر آسمان‌های جهان، گفتگوی رامین جهانبگلو و شایگان، ترجمه‌ی نازی عظیما

ـ بت‌های ذهنی و خاطره‌های ازلی
ـ سرزمین سراب‌ها
ـ انقلاب دینی چیست؟

ـ آمیزش افق‌ها (گلچین و منتخبی از آثار گذشته‌ی شایگان، به کوشش محمد منصور هاشمی، نشر فرزان روز)

ـ پنج اقلیم حضور، نشر فرهنگ معاصر

ـ در جستجوی فضاهای گمشده، نشر فرزان روز
ـ نگاه شکسته، ترجمه علیرضا مناف‌زاده، نشر فرزان روز

ـ جنون هشیاری (ترجمه)، نوشته‌ی ایو بونفوا،  نشر نظر، ۱۳۹۴

ـ فانوس جادویی زمان، فرهنگ معاصر، ۱۳۹۶


داریوش شایگان، پس از چند ماه بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان فیروزگر، ساعت هفت و نیم روز دوم فروردین ۱۳۹۷ درگذشت. روانش شاد و یادش گرامی.

@iranboom_ir

نوروز؛ روز نو، روز عدالت
نوشته: سیمین دخت گوودرزی

http://www.iranboom.ir/etehadie-nouroz/nouroz/9287-noroz-roze-no-roz-edalat.html

@iranboom_ir

«پنج اقلیم حضور» تحلیلی پدیدارشناسانه در شاعرانگی ایرانیان
http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/ketab/16958-panj-eghlimhozor-9611.html

@iranboom_ir