Telegram Web Link
حافظ ابن کثیر رحمه الله پس از تفسیر {إن شانئك هو الأبتر} [الكوثر: 3] می‌گوید: «بل قد أبقى الله ذكره على رءوس الأشهاد، وأوجب شرعه على رقاب العباد، مستمرا على دوام الآباد، إلى يوم الحشر والمعاد صلوات الله وسلامه عليه دائما إلى يوم التناد.»
تفسير القرآن العظيم، الناشر: دار طيبة، ج 8، ص 505

بلكه خداوند، یادشان را به روشنی و آشکارا باقی گذاشته و انقیاد در برابر شریعتشان را، پیوسته و تا روز حشر و معاد، بر گردن بندگان واجب گردانده است، سلام و درود خداوند تا روز قیامت بر ایشان باد!
@Hedayah1
دموکراسی خنده‌دار است؛ به انسان‌هایی حق رأی می‌دهد که نمی‌توان کوچک‌ترین کارها را هم به آنها سپرد!
@Hedayah1
«ابن عیاش گفته است: ای کاش دستم قطع می‌شد و در مقابل آن، از آنچه در زمانی جوانی کرده بودم، گذشت می‌شد!
بدان، که چون جهاد جوانی و مخالفت طبع، صعب و سخت قرار داده شده، جوان توبه‌کار، محبوب خداوند عز وجل است!»
التبصرة لابن الجوزي، الناشر: دار الكتب العلمية، ج 2، ص 170
@Hedayah1
از ترس کرونا با مردم دست نمی‌دید؟
خب از ترس خدا هم با نامحرم دست ندید، وقتی به اون احتمال ترتیب اثر می‌دید چرا به این قطعی ترتیب اثر نمی‌دید؟!
@Hedayah1
ورقة بن نوفل به پیامبر صلی الله علیه وسلم گفت:
«لم يأت رجل قط بمثل ما جئت به إلا عودي!» (متفق عليه)
هیچ مردی مانند چیزی که آورده‌ای (=وحی) را نیاورده، مگر اینکه مورد دشمنی قرار گرفته است!

پس از کثرت دشمنان و مخالفین متعجب نباش!
@Hedayah1
مبارکفوری رحمه الله در کتاب «الرحیق المختوم» می‌گوید:
«وكانت فاحشة الزنا سائدة في جميع الأوساط، لا نستطيع أن نخص منها وسطا دون وسط أو صنفا دون صنف، إلا أفرادا من الرجال والنساء ممن كان تعاظم نفوسهم يأبى الوقوع في هذه الرذيلة.»
الرحيق المختوم، الناشر: دار الهلال، ص 35
یعنی: عمل زشت زنا در تمامی محیط‌های زندگی عرب جاهلی چیره شده بود و نمی‌توانیم محیط یا گروهی را استثنا کنیم، مگر اینکه افرادی از مردان و زنان بودند که شخصیت بزرگشان از افتادن در این رذیلت ابا داشت.

هند همسر ابی سفیان رضی الله عنهما هم در زمان بیعت با پیامبر صلی الله علیه وسلم که فرمودند «ولا یزنین»، گفت: «یا رسول الله وهل تزني الحرة؟!»
السيرة النبوية لابن كثير، الناشر: دار المعرفة، ج 3، ص 603
یعنی: ای رسول خدا! مگر آزاده هم زنا می‌کند؟!

از این می‌فهمیم که جاهلیت زمان ما، شدیدتر از تمامی جاهلیت‌های گذشتگان بوده است؛ چه در مسائل ایمان و چه در قضایای اخلاقی و سلوکی، خداوند ما و شما را حفظ کرده و در زدودن سیاهی‌هایی که بر زمانه‌یمان سایه افکنده، یاری دهد.
@Hedayah1
هدایة الحیاری
ابن تیمیة رحمه الله تعالی: «پس از ابوبکر -رضی الله عنه-، عمر بن خطاب -رضی الله عنه- ولایت یافت؛ شهرها را فتح کرد، کافران را شکست داد و مؤمنان را عزت بخشید و منافقان و دشمنان را ذلیل گرداند. عمر اسلام و دین را منتشر ساخت و عدل و دادگری را در جهان گستراند، و…
مبارکفوری رحمه الله می‌فرماید:
«عمر در دلیری و سرسختی کم‌نظیر و اسلام‌آوردنش برای مشرکان یک فاجعه بود؛ مشرکان احساس می‌کردند که یک‌باره خوار و خفیف شده‌اند، به عکس، مسلمانان جامه‌ی عزت و شرف و سرور بر تن آراستند.»
الرحيق المختوم، الناشر: دار الهلال، ص 92 - ترجمه‌ی دکتر محمدعلی لسانی

و نیز بخوانید: 1 2 3 4
@Hedayah1
فيا أسفى على عمر تقضى ... ولم أكسب به إلا الذنوبا
@Hedayah1
تفيض عيوني بالدموع السواكب ... وما لي لا أبكي على خير ذاهب
على العمر إذ ولى وحان انقضاؤه ... بآمال مغرور وأعمال ناكب
@Hedayah1
«وقال يحيى بن معاذ، وإبراهيم الخواص: دواء القلب خمسة أشياء: قراءة القرآن بالتفكر، وخلاء البطن، وقيام الليل، والتضرع عند السحر، ومجالسة الصالحين.»
مجموع رسائل ابن رجب، الناشر: الفاروق الحديثة، ج 1، ص 263

یحیی بن معاذ و ابراهیم خواص فرموده‌اند که دوای قلب، پنج چیز است:
1) خواندن قرآن‌کریم و تفکر در معانی آن
2) خالی‌بودن شکم
3) برپاداشتن نماز در شب
4) تضرع هنگام سحر
5) هم‌نشینی با صالحان
@Hedayah1
أعوذ بالرحمن من موقف ... يشهده المؤمن والكافر
إن كنت بئس العبد يا سيدي ... فأنت رب سيد غافر
@Hedayah1
لولا قوانين الصوارم في الورى ... ما خاض أحمد لجة الأهوال
لولا قوانين الصوارم لم تقم ... في أرض يثرب دولة الأبطال
لولا قوانين الصوارم ما تكلــ ... ــلم ذو الجلال بسورة الأنفال
لولا قوانين الصوارم لم تكن ... بدر منار هداية الأجيال
#حامد_العلي
💠 در بیعت عَقَبه دوم...

پیامبر صلی الله علیه وسلم از صحابه خواستند تا خودشان دوازده‌تن را به عنوان بزرگان و نمایندگانشان انتخاب کنند؛ فرمودند: «أخرجوا إلي منكم اثني عشر نقيبا يكونون على قومهم!»
منبع: مسند أحمد، الناشر: الرسالة، ج 25، ص 93
@Hedayah1
شیخ عبدالرحمن میدانی دمشقی رحمه الله:
«گروه‌های بسیاری با وسایل مختلف برای جنگ با اسلام به پا خواسته‌اند، اما در مقابل حقیقت ثابت و محکم اسلام، نظریات و جدلیات و سخنان خوش آب و رنگ و به ظاهر زیبای اینان شکسته شده و نور این دین، دروغ‌ها و جعلیات و اباطیل‌شان را برملا ساخته است؛ دین اسلام با حق و نور خود باقی مانده است، و هر مخالفی را به مبارزه خوانده و هر مبارزی را بر زمین کوبیده و هر که به جنگ با آن برخاسته باشد را نابود می‌کند.»
صراع مع الملاحدة حتی العظم، ص 11
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
@no_atheism
(رد شبهات ملحدین)
«عن علي، قال: قيل لعلي، ولأبي بكر يوم بدر: مع أحدكما جبريل، ومع الآخر ميكائيل.»
مسند أحمد، الناشر: مؤسسة الرسالة، ج 2، ص 411 - إسناده صحيح

علی رضی الله عنه می‌گوید:
«پیامبر صلی الله علیه وسلم در روز بدر به من و ابوبکر فرمودند که با یکی از شما جبریل و با دیگری میکائیل است!»
@Hedayah1
«بينا أنا واقف في الصف يوم بدر، فنظرت عن يميني وعن شمالي، فإذا أنا بغلامين من الأنصار حديثة أسنانهما... فغمزني أحدهما فقال: يا عم هل تعرف أبا جهل؟ قلت: نعم، ما حاجتك إليه يا ابن أخي؟ قال: أخبرت أنه يسب رسول الله صلى الله عليه وسلم، والذي نفسي بيده، لئن رأيته لا يفارق سوادي سواده حتى يموت الأعجل منا، فتعجبت لذلك، فغمزني الآخر، فقال لي مثلها، فلم أنشب أن نظرت إلى أبي جهل يجول في الناس، قلت: ألا إن هذا صاحبكما الذي سألتماني، فابتدراه بسيفيهما، فضرباه حتى قتلاه!»
صحيح البخاري، الناشر: دار طوق النجاة، ج 4، ص 91
صحيح مسلم، الناشر: دار إحياء التراث العربي، ج 3، ص 1372

عبدالرحمن بن عوف رضی الله عنه فرموده است:
«روز بدر در صف ایستاده بودم که دیدم در سمت راست و چپ من دو پسر کم‌سن و سال از انصار هستند! یکی از آن دو به من اشاره کرده و گفت: ای عمو! آیا تو ابوجهل را می‌شناسی؟ گفتم: آری، با او چکار داری ای برادرزاده؟! گفت: به من گفته‌اند که پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم را دشنام می‌دهد، قسم به کسی که جانم به دست اوست، اگر او را ببینم از او جدا نمی‌شوم تا اینکه هرکداممان که اجلش نزدیک‌تر است بمیرد! از سخن او تعجب کردم که دیگری هم به من اشاره کرد و مانند سخن اولی را گفت! ناگهان ابوجهل را دیدم که در میان مردم گشت می‌زد، گفتم: این همان کسی است که سراغش را می‌گرفتید! با شمشیرهایشان به سوی ابوجهل شتافتند و آنقدر ضربه زدند تا او را کشتند!

آن دو پسر، یکی معاذ بن عمرو و دیگری معاذ بن عفراء بودند!
#هكذا_تألق_جيل_الصحابة
@Hedayah1
Forwarded from انوار القرآن
📖 صفحه‌ی 463
{وَإِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَحْدَهُ ٱشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْءَاخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ ٱلَّذِينَ مِن دُونِهِۦٓ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ} [سورة الزمر: 45]

هنگامی که خداوند به یگانگی یاد می‌شود، کسانی که به آخرت ایمان ندارند، دلهایشان می‌گیرد و بیزار (از یکتاپرستی) می‌گردد، امّا هنگامی که از معبودهائی جز خدا سخن به میان می‌آید، به ناگاه شاد و خوشحال می‌شوند! [[«إِذا ذُکِرَ اللهُ وَحْدَهُ ...»: (نگا: اسراء / 46). «إِشْمَأَزَّتْ»: گرفته و بیزار گردید. به هم آمد. «یَسْتَبْشِرُونَ»: شاد و مسرور می‌گردند. یادآوری: هم‌اکنون انسانهائی هستند که از شنیدن نام خدا، شور و شوقی از ایشان دیده نمی‌شود، ولی به محض به میان آمدن نام بنده‌ای از بندگان خدا هیاهو و نعره‌ها سر می‌دهند و غرق سرور می‌شوند و چه بسا به حالت جذبه می‌افتند و سرودگویان به دست افشانی و پایکوبی می‌پردازند. و گاهی در مقابل قطعه سنگی و چوبی و یا انسانی بیسواد و بی‌خبر از قرآن و فقه و شریعت زانو می‌زنند!]]
2024/10/06 11:21:30
Back to Top
HTML Embed Code: