من و بهار بال به گردن شومی کو
نا را په بار گیرمی نا خِسِمی شو
سِروشِ بلبل و کَکیِ کو کو
اِتی خِش دارمه دل رِ خاطرِ تو.

✍️ #استاد_علی_هاشمی_چلابی

#نوای_تبرستان

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

در سایه‌سار اسطوره
نکوداشت دکتر ابوالقاسم اسماعیل‌پور

سخنرانان:
دکتر ژاله آموزگار
دکتر محمود جعفری دهقی
دکتر مجتبی منشی‌زاده


زمان: پنجشنبه ، ۲۸ فروردین ۱۴۰۴ ساعت ۴عصر
مکان: بابل، دانشگاه صنعتی نوشیروانی

🆔 @khabaremazandaran

عمو نبی
هنرمند بالفطره که باید اورا ستود
بی آلایش و پاک
همچون تجن
🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

دل‌قرار

با صدای آرمین یداللهی

گروه دامون

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

روستای گونه کلا (GONEKELA) / بابلکنار / بابل / مازندران

✅ روستای گونه کلا (GONEKELA) / بابلکنار / بابل / مازندران

پنجمین روستا از لحاظ جمعیت و دومین روستا از نظر وسعت در بخش بابلکنار میباشد که در 25 کیلومتری شهر بابل و 5 کیلومتری شهر مرزیکلا واقع شده است .
موقعیت جغرافیایی : از سمت شمال به ارتفاعات پوشیده از جنگل منتهی به روستای هتکه لو شهرستان قائمشهر ، از سمت جنوب به روستای سیدکلا ، از سمت غرب به روستای شیردارکلا و از سمت شرق به ارتفاعات جنگلی حوزه استحفاظی سوادکوه شمالی منتهی میشود.این روستا در بین آبادیهای منطقه پهن ترین وهموارترین آبادی بوده است.
سابقه تاریخی : این روستا به 450 سال قبل برمیگردد . از جمله وجود تکیه سقانفار که حدود 370 سال قدمت دارد و جزء آثار باستانی روستا در دقتر میراث فرهنگی شهرستان بابل ثبت گردیده که خود مبین قدمت چندین ساله این روستا میباشد.
اولین طایفه مقیم ومسکون شده این روستا طایفه گون بودند که از فارس مهاجر به این نقطه شدند و در ضلع شرقی روستا که دو رودخانه سنبل رود و موزو از آن عبور میکند سکونت یافتند کم کم برجمعیت این گروه اضافه شده و باوجود عواملی از جمله سیل و طغیان این رودخانه ها ، رفته رفته به سمت شمال روستا که مرتفع بوده کوچ کردند و این امر سبب پراکندگی جمعیت در آن شد.

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

🦋 شمـه سـوائی به خــئر و خاشی

📆 اَمرو آدینه

▫️۱۸ ارکه‌ ما     ۱۵۳۶ تبری
▫️۲۲ فروردین        ۱۴۰۴ خورشیدی
▫️۱۲ شوال           ۱۴۴۶ قمری
▫️۱۱ آوریل             ۲۰۲۵ میلادی

📌 اتو ، سوادکوه

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

✅ اجرای قطعه تیتراژ سریال پایتخت در صداتو

🔹️ یکی از خوانندگان صداتو تیتراژ سریال پایتخت را اجرا کرد. این قطعه از موسیقی‌های محلی و بومی مازندران است.

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

نو وهارِه اَوِر وُمبه دَگرد تِه
دِتا چشِ صَوِر وُمبه دَگرد تِه

تِه بِفره سونِ چکل الون الون
ته دیمِ سَر چَتِر وُمبه دَگرد ته

رشته کوه دبرار خرو نرو بنافت دودانگه ساری

🖋علی رمضانی پاچی

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

ته چشمون چش به راهه من دگردم؟
ته حرف و دل اتائه من دگردم؟

دگردم تا گل سایه هنیشم
ته دل  مسه خدائه من دگردم؟

دبیر عابدی پل سفید

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

✅ به بهانه سالروز درگذشت #استادحسن‌انوشه (۲۳فروردین ۱۳۹۹):

نوشتن برای کسی که تمام عمر برای ایران و سربلندی آن می‌نوشت، باید چیزی از جنس عشق و از خودگذشتگی به یادگار داشته باشد.
انوشه در تمام عمر برای سربلندی زبان و ادب فارسی و ایران و تاریخ پرشکوهش قلم زد.
کتابخانه‌اش یگانه کتابخانه تخصصی مطالعات زبان و ادب فارسی ماوراء النهرین در ایران بود.

انوشه یکی از ناموران فرهنگی شهر بابل (مازندران) بود. ازجمله کتاب‌های تحقیقاتی تاریخی ایران‌شناسان را ترجمه کرد: تاریخ غزنویان باسورت، تاریخ سیستان باسورت، ایران در سپیده‌دم تاریخ کامرون، ایران و تمدن ایرانی کلمان هوار و چند جلد از تاریخ ایران کمبریج و.....
کار دیگر انوشه سرپرستی دانشنامه‌ی ادب فارسی و در سالهای آخر تدوین و ساماندهی دانشنامه‌ی مازندران بود در موًسسه‌ای خصوصی به اسم "بنیاد مازندران پژوهی انوشه".
انوشه، مازندران رابخشی از ایران می‌دانست و نام مازندران را ذیل نام بزرگ ایران می‌خواست.
انوشه تا زنده بود برای ایران نوشت.
روانش شاد، یادش گرامی و راهش پررهرو باد.

#حسینعلی‌مهجوری

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

✅ آهنگ تیتراژ پایانی سریال پایتخت مربوط به مازندران نیست

🔸این آهنگ‌ متعلق به خراسان شمالی و جز ترانه‌های فولک آنهاست

سیما بینا و بسیاری از بزرگان موسیقی خراسانی آن را اجرا کردند
سيداحمد حسینی نوازنده دوتار کتولی در این رابطه گفت: «در استان گلستان موسیقی اقوام مختلفی چون موسیقی خراسان، موسیقی قزلباش‌ها، موسیقی تاجیکی، موسیقی کردها و موسیقی لرها اجرا می‌شود اما این استان دو نوع موسیقی شاخص دارد که این دو نوع، موسیقی کتولی و موسیقی ترکمنی هستند
گرچه موسیقی کتولی جز موسیقی های نواحی تبری محسوب می شود اما این موسیقی وام‌دار موسیقی خراسان بزرگ است که متاسفانه در سریال بی‌محتوا و کلیشه‌ای پایتخت هیچ زحمتی به خودشان ندادند تا در این قسمت‌های جدید آن را تغییر دهند
این آهنگ غریبی سخت مرا دلگیر و داره یار نارنجی جونم گل جامه نارنجی جونم
فلک بر گردنوم زنجیرو داره یار نارنجی جونم گل جامه نارنجی جونم.. /♪
آی یار نارنجی جونم گل جامه نارنجی جونم
آی رفیق از من جدا شد یار رفت به غربت یار ای!! /
های لیلی، به غربت آشنا شد بر من دلخواه یار ای..! /♪
آی رفیق از من جدا شد ، یار رفت به غربت یارم، ها لیلی
آی به غربت آشنا شد، وای بر من دلخواهسول من غریبمه
حال اصل موسیقی که در خراسان بزرگ خوانده
می شود باهمین مقام
گل سرخ و سفید، گل سرخ و سفیدم کی میایی , جومه نارنجی گلم, رخساره نارنجی
بنفشه برگ بید، بنفشه برگ بیدم کی میایی , جومه نارنجی گلم, رخساره نارنجی
آخ، جومه نارنجی، رخساره نارنجی،فرار صحراهاشدم ز دست نارنجی.
آی، جومه نارنجی، رخساره نارنجی، خراب صحراهاشدم ز دست نارنجی.
آی آی آی، دلم تنگه، دلم تنگه خدایا. ای دلم،آی دل
و.....
پس در تیتراژ پایانی هم از موسیقی مازندرانی استفاده نشد
گرچه آریا عظیم نژاد موسیقی شناس فولک است اما در این انتخاب این موسیقی دچار اشتباه شده است
علی رمضانی‌پاچی

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

بلـن بــالا چکـــل ، افتابِ دَرون
ته سیــنه اَورِ دلّـــه زنده پَرجن

امه حاصل ته مرواری جه بنده
بوار اَنـــده ته دامـن بَوّه خرمن

طالبی دادوکلایی

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

✅ جشنواره رهاسازی ماهیان قرمز در بهشهر

🔸جشنواره رهاسازی ماهیان قرمز نوروزی و تحویل نهال نارنج در بهشهر برگزار شد.

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

🏞 تالاب ارواح؛ مقصدی پرهیجان و ترسناک در ایران/ برای شکار روح آماده شویم یا قبض روح؟


▫️تالاب و دریاچه «ارواح» اسمی است که در بین مردم باب شده است و به‌جز آن اسم دیگری هم دارد؛ از آنجا که پوشش گیاهی غالب این منطقه درختان ممرز است این دریاچه در بین مازندرانی‌ها به اسم «دریاچه ممرز» هم شناخته می‌شود.

سه دلیل برای نام‌گذاری این دریاچه:
1️⃣صداهای دریاچه: این دریاچه تا سال‌ها ناشناخته بود و همین موضوع باعث شده دریاچه و محیط اطراف آن ‌که بیشتر از ۴۰ هکتار مساحت دارد، در سکوتی عمیق فرو برود. این سکوت با صدای زوزه حیوانات، پرندگان، شاخه‌های شکسته و تنه نیمه‌جان درختان تصویری رازآلود ساخته است.
2️⃣درختان مرده: درختان مرده همان درختان ممرز هستند که در آب فرو رفته، پوسیده و شکسته شدند. شکل خاص این درختان طوری است که انگار سر و ته از دریاچه بیرون آمده‌اند.
3️⃣فضای همیشه مه‌آلود: ترکیب موارد فوق با یک مه دائمی، همواره رعب و وحشت را در وجود آدمی زنده می‌کند.

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

✅ شیخ‌علی چناربنی (زارم‌رودی) – پیر طریقت و خضرِ گمشدگان

شیخ‌علی چناربنی، مشهور به "پیر" یا "شیخ‌علی" (شیخ، نه به معنای مصطلح و امروزی آن، بلکه در مقام پیر طریقت)، یکی از شخصیت‌های برجسته، معنوی و کم‌تر شناخته‌شده‌ی منطقه‌ی هزارجریب مازندران است. او ظاهراً در روستای چناربن، از توابع هزارجریب شهرستان نکا زاده شد و پیکرش در حدفاصل جنگل سورت و چناربن، در دره‌ای موسوم به «شیخ‌علی‌تنگه» یا «پیر» به خاک سپرده شده است.

در روزگار حیات، شیخ‌علی به‌عنوان پیر طریقت، شخصیتی روشن‌ضمیر، معنوی و متصل به مرکز نظام هستی شناخته می‌شد. محبوبیت او در میان مردم منطقه چنان بود که پس از مرگ نیز در دل فرهنگ و حافظه‌ی جمعی مردم باقی مانده و از او به‌عنوان مراد و راهنمایی روحانی یاد می‌شود. افسانه‌ها و حکایت‌های فراوانی پیرامون شخصیت و کرامات او نقل شده که حضور معنوی‌اش را در دل جنگل‌های انبوه هزارجریب، حتی سال‌ها پس از درگذشت، زنده نگاه داشته است. برای بسیاری، او نه فقط مرشد، که قدیسی است مقدس، حاضر در تاریکی و بحران، راه‌نما و روشنی‌بخش.

از شیخ‌علی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مرشدهای معنوی منطقه یاد می‌شود؛ شخصیتی که افزون بر هدایت روحانی، راهنمای گمشدگان نیز بود. در افسانه‌های مردم هزارجریب آمده است که او پس از مرگ نیز در لحظات اضطرار، به یاری درماندگان می‌شتافت. در طوفان‌ها، مه‌های غلیظ، و برف‌های سنگین، آن هنگام که مسافران، چاربیدارها و جنگل‌نوردان از همراهان دور می‌افتادند یا راه را گم می‌کردند، صدایی از دل مه و تاریکی به گوش می‌رسید؛ صدایی به زبان مازندرانی که می‌گفت:
«این‌وَری بِرو...»

این صدا چون نوری در دل شب، آنان را به سوی راه درست رهنمون می‌شد. و آنگاه که آبادی از دور پدیدار می‌گشت، صدا نیز در خاموشی محو می‌شد:

کاروان رفت، من از همسفران دورم دور / من ِ از قافله‌ی عشق جدا را دریاب

این تجربه، میراث مشترک بسیاری از ره‌گذران مسیرهای سورت، اروست، مالخواست، بادله‌کوه، چناربن، پابند، اسپه‌چاه، لیموند-درمزار، پیت‌نو، ترشیدو، بندبن‌تنگه و دیگر روستاهای هزارجریب بوده است.

در یکی از حکایات مشهور، شیخ‌علی را در حال وضو گرفتن دیده‌اند که آب را برخلاف معمول، به سمت پشت سرش می‌ریخت. مریدان از این رفتار شگفت‌زده شدند و از او علت پرسیدند. شیخ‌علی در پاسخ فقط گفت: «شِما به این چیزا کار نِدارین...»

اما چون مریدان اصرار کردند، پاسخ داد که چندین کیلومتر دورتر، در مزارع گندم آتش‌سوزی رخ داده و او در حال ریختن آب برای خاموش کردن آن‌هاست. بعدها، وقوع آتش‌سوزی در آن نقطه به تأیید رسید و منطقه به "سوته‌گندم" معروف شد. این روایت، جلوه‌ای از بصیرت و کرامت شیخ‌علی‌ است که از حوادث پنهان از چشم دیگران آگاه بود و در حال انجام وظیفه‌ای فراتر از ظاهر بود.

شیخ‌علی، نه فقط در روزگار زیستنش، بلکه در جان طبیعت و حافظه‌ی مردم باقی مانده است. او نمادی است از عشق، حضور، و راهنمایی در دل تاریکی‌های زندگی. افسانه‌هایش هنوز در دل مردم روستاهای چناربن، زارمرود، سورت، اروست، مالخواست، بادله‌کوه و دیگر مناطق هزارجریب زنده است؛ نسلی به نسل دیگر، بی‌آنکه رنگ فراموشی گیرد.

✍️ سیدرضا هاشمی‌نسب

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest

🦋 شمـه صـوائی به خــئر و خاشی

📆 اَمرو شنبه

▫️۱۹ ارکه‌ ما     ۱۵۳۶ تبری
▫️۲۳ فروردین        ۱۴۰۴ خورشیدی
▫️۱۳ شوال           ۱۴۴۶ قمری
▫️۱۲ آوریل             ۲۰۲۵ میلادی

📸 محمد عموزاد خلیلی

🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest