Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔥انیمیشن بسیار زیبای تعارض
📽 #انيميشن کوتاه conflict با تکنیک معجزه‌آساى استاپ موشن ساخته شده و به صورت خلاقانه‌اى از كبريت به جاى كاراكترهاى انسانى بهره ميبرد و كارگردان به خوبی شباهت‌هاى بين انسان و چوب كبريت را تشخيص داده است! از بدنِ ضعيف و شكننده آنها تا سرهاى گوگردى و آتش‌افزا .
▪️نكات مثبت و هوشمندانه conflict به وفور ديده می‌شود. از جمله به تصوير نكشيدن ابزار و ادوات جنگى و به جاى آن صداگذارى آنها بر روى تصاوير مينيمالى كه همین امر باعث تصوير سازى موفق در ذهن مخاطب می‌شود.
"يك روز در فرانسه ، در يوگسلاوى ، در مجارستان ، در لهستان ، در بلژيك و هلند و نروژ ؛ يك روز در ژاپن ، در كره و در الجزاير ؛ روز ديگر در ويتنام و كامبوج ، در ايرلند، در سراسر آفريقا و سراسر خاورميانه . امروز در اين جا و فردا در جاى ديگر ... همه جا جسد جسد جسد جسد..."
📚 قسمتى از پيشگفتار كتاب, مرگ كسب و كار من است. نوشته روبر مرل, ترجمه احمد شاملو.
Source:Ingmar_Bergman_7
╭┅────────┅╮
🆔@filmravankavi
╰┅────────┅╯
سینما روانکاوی
📽 #انيميشن کوتاه conflict با تکنیک معجزه‌آساى استاپ موشن ساخته شده و به صورت خلاقانه‌اى از كبريت به جاى كاراكترهاى انسانى بهره ميبرد و كارگردان به خوبی شباهت‌هاى بين انسان و چوب كبريت را تشخيص داده است! از بدنِ ضعيف و شكننده آنها تا سرهاى گوگردى و آتش‌افزا .
▪️نكات مثبت و هوشمندانه conflict به وفور ديده می‌شود. از جمله به تصوير نكشيدن ابزار و ادوات جنگى و به جاى آن صداگذارى آنها بر روى تصاوير مينيمالى كه همین امر باعث تصوير سازى موفق در ذهن مخاطب می‌شود.
"يك روز در فرانسه ، در يوگسلاوى ، در مجارستان ، در لهستان ، در بلژيك و هلند و نروژ ؛ يك روز در ژاپن ، در كره و در الجزاير ؛ روز ديگر در ويتنام و كامبوج ، در ايرلند، در سراسر آفريقا و سراسر خاورميانه . امروز در اين جا و فردا در جاى ديگر ... همه جا جسد جسد جسد جسد..."
📚 قسمتى از پيشگفتار كتاب, مرگ كسب و كار من است. نوشته روبر مرل, ترجمه احمد شاملو.
Source:Ingmar_Bergman_7
╭┅────────┅╮
🆔@filmravankavi
╰┅────────┅╯
سینما روانکاوی
🔰 نگاهی به فیلم "فریادها و نجواها"
#احتمال_اسپویل
🎥 این ریویو شاید جزو عجیب‌ترین ریویوهایی باشد که می‌خوانید...
قبل از آنکه درباره فیلم صحبت کنیم، بهتر است مسئله نیهیلیسم را مختصر و کوتاه همراه با یک مثال توضیح بدهیم و ربط آن به سینمای "برگمان" را بیان کنیم...
از دیدگاه "نیچه"، نیهیلیسم (پوچ‌گرایی) به معنای بی‌ارزش شدن ارزش‌ها است.
چندین دهه پس از این دیدگاه، "آلبر کامو" در «افسانه سیزیف» می‌گوید که تنها یک مسئله قاطعانه و جدی وجود دارد و آن هم خودکشی است و داوری درباره اینکه زندگی ارزش زیستن را دارد یا خیر، بستگی به پاسخ به این پرسش اساسی دارد و مابقی پرسش‌ها به دنبال این پرسش خواهد آمد.
به نظر می‌آید که "برگمان" نیز در آثارش قصد همین کار را کرده است؛ یعنی بررسی و جستجو در زندگی و مرگ و معنای به هم وابسته این دو مفهوم. که اتفاقاً در "مهر هفتم" و حتی "توت فرنگی های وحشی" بسیار موفق است و ما ردپای مفاهیم مرگ و زندگی و دیگر مفاهیم درهم تنیده را در این دو اثر "برگمان" پیگیری می‌کنیم و مشاهده می‌کنیم. اما در "فریادها و نجواها" عملاً همه چیز آشفته به نظر می‌آید و "برگمان" از ریشه‌های مفهومی خود دور می‌شود زیرا "فریادها و نجواها" به هیچ‌عنوان درباره فلسفه نمی‌باشد، بلکه درباره روانشناسی است و دیدگاه فلسفی فیلم در حد همان شعار باقی می‌ماند.
داستان فیلم "فریادها و نجواها" درباره سه خواهر به نام‌های اگنس، کارین و ماریا است که در یک کاخ مجلل در کشور سوئد زندگی می‌کنند. اگنس بیمار است و به زودی متوجه بیماری که مبتلا شده است می‌شود و از جانب پزشکان هشدار مبنی بر نزدیک شدن به مرگ را دریافت می‌کند. خواهران او در کنار هم جمع شده‌اند تا از اگنس در این لحظات سخت حمایت کنند.
"برگمان" در بحث رئالیسم، موفق است زیرا مرگ فانتزی شخصیت اگنس کاملاً واقع‌گرایانه و قابل لمس است. اما با این حال اثر سکانس‌های خونین و صحنه‌های جنسی اضافی دارد. اضافی نه به معنای آنچه در سینمای امروز می‌بینیم، اضافی به منزله نوعی اگزوتیسم در سینمای "برگمان". اضافی به معنای مشمئز‌کننده‌اش. برای مثال سکانسی وجود دارد که ما پریود شدن یکی از شخصیت‌های زن را به وضوح می‌بینیم و پلان‌های بسیاری نیز وجود دارد که دوربین فقط سینه‌های (پستان‌های) شخصیت‌های زن را نشانه گرفته و بر آن زوم می‌کند و در برخی موارد برهنگی صریح وجود دارد که آلت تناسلی زن دیده می‌شود و دلیل وجودشان برای بنده لااقل مشخص نیست!
فضای فیلم به طور کل تیره و تار است و بسیار لحظه‌ای رفتار می‌کند. رنگ‌بندی فقط با استفاده از رنگ‌های قرمز، سفید و سیاه صورت می‌گیرد. این استفاده از رنگ‌ها به منظور نمایش درونیت و درد و رنج داخلی شخصیت‌ها استفاده می‌شود و محتوا و مفهوم فیلم را می‌توان در دو کلمه خلاصه کرد، "رنج" و "زجر"؛ که مفهوم فیلم ارتباط مستقیم با محتوای فیلم نیز دارد. "اینگمار برگمان" که اکثر آثار خود را مدیون پیامبر قرن نوزدهم یعنی "فئودور داستایفسکی" بوده و از آثار ادبی او الهام گرفته است، در ساخت "فریادها و نجواها" ابداً به ارزشمندی آثار "داستایفسکی" نمی‌رسد و عقب‌تر از آنها می‌ماند.
ادامه دارد…
کوفیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm
دانلود
#احتمال_اسپویل
🎥 این ریویو شاید جزو عجیب‌ترین ریویوهایی باشد که می‌خوانید...
قبل از آنکه درباره فیلم صحبت کنیم، بهتر است مسئله نیهیلیسم را مختصر و کوتاه همراه با یک مثال توضیح بدهیم و ربط آن به سینمای "برگمان" را بیان کنیم...
از دیدگاه "نیچه"، نیهیلیسم (پوچ‌گرایی) به معنای بی‌ارزش شدن ارزش‌ها است.
چندین دهه پس از این دیدگاه، "آلبر کامو" در «افسانه سیزیف» می‌گوید که تنها یک مسئله قاطعانه و جدی وجود دارد و آن هم خودکشی است و داوری درباره اینکه زندگی ارزش زیستن را دارد یا خیر، بستگی به پاسخ به این پرسش اساسی دارد و مابقی پرسش‌ها به دنبال این پرسش خواهد آمد.
به نظر می‌آید که "برگمان" نیز در آثارش قصد همین کار را کرده است؛ یعنی بررسی و جستجو در زندگی و مرگ و معنای به هم وابسته این دو مفهوم. که اتفاقاً در "مهر هفتم" و حتی "توت فرنگی های وحشی" بسیار موفق است و ما ردپای مفاهیم مرگ و زندگی و دیگر مفاهیم درهم تنیده را در این دو اثر "برگمان" پیگیری می‌کنیم و مشاهده می‌کنیم. اما در "فریادها و نجواها" عملاً همه چیز آشفته به نظر می‌آید و "برگمان" از ریشه‌های مفهومی خود دور می‌شود زیرا "فریادها و نجواها" به هیچ‌عنوان درباره فلسفه نمی‌باشد، بلکه درباره روانشناسی است و دیدگاه فلسفی فیلم در حد همان شعار باقی می‌ماند.
داستان فیلم "فریادها و نجواها" درباره سه خواهر به نام‌های اگنس، کارین و ماریا است که در یک کاخ مجلل در کشور سوئد زندگی می‌کنند. اگنس بیمار است و به زودی متوجه بیماری که مبتلا شده است می‌شود و از جانب پزشکان هشدار مبنی بر نزدیک شدن به مرگ را دریافت می‌کند. خواهران او در کنار هم جمع شده‌اند تا از اگنس در این لحظات سخت حمایت کنند.
"برگمان" در بحث رئالیسم، موفق است زیرا مرگ فانتزی شخصیت اگنس کاملاً واقع‌گرایانه و قابل لمس است. اما با این حال اثر سکانس‌های خونین و صحنه‌های جنسی اضافی دارد. اضافی نه به معنای آنچه در سینمای امروز می‌بینیم، اضافی به منزله نوعی اگزوتیسم در سینمای "برگمان". اضافی به معنای مشمئز‌کننده‌اش. برای مثال سکانسی وجود دارد که ما پریود شدن یکی از شخصیت‌های زن را به وضوح می‌بینیم و پلان‌های بسیاری نیز وجود دارد که دوربین فقط سینه‌های (پستان‌های) شخصیت‌های زن را نشانه گرفته و بر آن زوم می‌کند و در برخی موارد برهنگی صریح وجود دارد که آلت تناسلی زن دیده می‌شود و دلیل وجودشان برای بنده لااقل مشخص نیست!
فضای فیلم به طور کل تیره و تار است و بسیار لحظه‌ای رفتار می‌کند. رنگ‌بندی فقط با استفاده از رنگ‌های قرمز، سفید و سیاه صورت می‌گیرد. این استفاده از رنگ‌ها به منظور نمایش درونیت و درد و رنج داخلی شخصیت‌ها استفاده می‌شود و محتوا و مفهوم فیلم را می‌توان در دو کلمه خلاصه کرد، "رنج" و "زجر"؛ که مفهوم فیلم ارتباط مستقیم با محتوای فیلم نیز دارد. "اینگمار برگمان" که اکثر آثار خود را مدیون پیامبر قرن نوزدهم یعنی "فئودور داستایفسکی" بوده و از آثار ادبی او الهام گرفته است، در ساخت "فریادها و نجواها" ابداً به ارزشمندی آثار "داستایفسکی" نمی‌رسد و عقب‌تر از آنها می‌ماند.
ادامه دارد…
کوفیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm
دانلود
🔘 فیلم‌هایی که امسال انتظارشان را می‌کشیم
شاید هنوز بعضی از فیلم‌های بحث‌برانگیز پارسال را ندیده باشید، ولی زمان می‌گذرد، سینمای ۲۰۲۳ آغاز شده و ناچاریم روی فیلم‌های این روزها و فیلم‌هایی که در ماه‌های آینده از راه خواهند رسید تمرکز کنیم.
اولین واقعه‌ای که به شروع سال سینمایی جدید رسمیت می‌دهد جشنواره‌ی کن است که چند روز دیگر (سه‌شنبه ۱۶ می) شروع می‌شود. معمولاً چیزی نزدیک به ۶۰ درصد فیلم‌های مهم سال در جشنواره‌ی کن رونمایی می‌شود و از همین مقطع تا حدی می‌توان حدس زد جایزه‌های آخر سال نصیب کدام فیلم‌ها خواهد شد.
ریاست هیئت داوران کن امسال را روبن اوستلاند (کارگردان مثلث غم) بر عهده دارد و ترکیب هیئت داوران هم کمی عجیب و غریب است. اینکه نخل طلا را به کدام فیلم خواهند داد اهمیت ندارد، مهم دیده‌شدن مجموعه‌ی فیلم‌هاست. سال گذشته، منتقدان حاضر در کن، عزم رفتن (پارک چان ووک) را بیش از هر فیلم دیگری تحسین کردند که نظرشان درست و دقیق بود.
در کن امسال Killers of the Flower Moon ساخته‌ی آقای اسکورسیزی نمایش داده خواهد شد و از واکنش‌های اولیه مشخص می‌شود آیا فیلم بزرگی است و ممکن است به «فیلم سال» تبدیل شود یا خیر.
آخرین فیلم نوری بیلگه جیلان به نام About Dry Grasses هم که مطابق معمول طولانی است (۳ ساعت و ۱۷ دقیقه) از مهم‌ترین فیلم‌های سال خواهد بود.
فیلم تازه‌ی وس اندرسن به نام Asteroid City هم ممکن است بازگشت فیلمساز به موفقیتی در حد هتل بزرگ بوداپست باشد. اندرسن امسال فیلم دیگری هم به نام The Wonderful Story of Henry Sugar با بازی ریف فاینس و بندیکت کامبربچ دارد.
در میان فیلم‌های بخش مسابقه‌ی کن کار جدید جاناتان گلیزر به نام The Zone of Interest، کار تازه‌ی کن لوچ با عنوان The Old Oak، فیلم جدید تاد هینز به نام May December و فیلم ویم وندرس با عنوان Perfect Days کنجکاوکننده‌اند.
برای تماشای فیلم کریستین پتزولد به نام Afire که در جشنواره‌ی برلین گذشته نمایش داده شد هم بسیار مشتاقم. هم‌چنین فیلم تازه‌ی ژانگ یی‌مو با عنوان Full River Red.
گذشته از جشنواره‌ها، در اکران سراسری تا این‌جا جان ویک: قسمت چهارم فیلم موفقی بوده، بو می‌ترسد (آری استر) توجه زیادی جلب کرده، و فیلم جدید گای ریچی به نام The Covenant هم احتمالاً دیدنی است.
حدود یک ماه دیگر با شروع اکران جدیدترین قسمت مأموریت غیرممکن (کریستوفر مک‌کواری) فصل داغ تابستانی سینماها آغاز خواهد شد. این فیلمی است که می‌تواند رکوردهای تازه‌ای در فروش ثبت کند.
یک ماه بعد از این، دو فیلم به‌شدت اشتیاق‌برانگیز در یک روز (۲۱ جولای) اکران خواهند شد: اوپنهایمر (کریستوفر نولان) و باربی (گرتا گرویگ). اگر این دو فیلم منطبق بر انتظاری باشند که ایجاد کرده‌اند رقابت جذابی را چه در گیشه و چه در دریافت جوایز آخر سال آغاز خواهند کرد.
قسمت دوم Dune هم می‌تواند در گیشه بسیار موفق باشد اما قرار نیست در تابستان اکران شود و نمایشش برای ماه نوامبر در نظر گرفته شده.
ناپلئون (ریدلی اسکات) با بازی واکین فینیکس در نقش اصلی هم در ماه نوامبر اکران خواهد شد. با اضافه‌شدن قاتل (دیوید فینچر) به اکران‌های ماه نوامبر، رونق سینماها در این ماه هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد.
پیش از اینها فیلم جدید یورگس لانتیموس به نام Poor Things در ماه سپتامبر اکران می‌شود که حتماً دیدنی است. انیمیشن تازه‌ی آقای میازاکی به نام How Do You Live هم قرار است تابستان اکران شود.
فیلم تازه‌ی مایکل مان (Ferrari) و آخرین کار آقای کاپولا (Megalopolis) در حال طی کردن مراحل پس از تولیدند و ممکن است امسال اکران شوند، دو فیلم تازه‌ی وودی آلن (Coup de chance) و رومن پولانسکی (The Palace) هم باید از سد حساسیت‌های این روزها عبور کنند و پخش‌کننده‌‌ای برای نمایش‌شان داوطلب شود.
Source:hoseinmoazezinia
شاید هنوز بعضی از فیلم‌های بحث‌برانگیز پارسال را ندیده باشید، ولی زمان می‌گذرد، سینمای ۲۰۲۳ آغاز شده و ناچاریم روی فیلم‌های این روزها و فیلم‌هایی که در ماه‌های آینده از راه خواهند رسید تمرکز کنیم.
اولین واقعه‌ای که به شروع سال سینمایی جدید رسمیت می‌دهد جشنواره‌ی کن است که چند روز دیگر (سه‌شنبه ۱۶ می) شروع می‌شود. معمولاً چیزی نزدیک به ۶۰ درصد فیلم‌های مهم سال در جشنواره‌ی کن رونمایی می‌شود و از همین مقطع تا حدی می‌توان حدس زد جایزه‌های آخر سال نصیب کدام فیلم‌ها خواهد شد.
ریاست هیئت داوران کن امسال را روبن اوستلاند (کارگردان مثلث غم) بر عهده دارد و ترکیب هیئت داوران هم کمی عجیب و غریب است. اینکه نخل طلا را به کدام فیلم خواهند داد اهمیت ندارد، مهم دیده‌شدن مجموعه‌ی فیلم‌هاست. سال گذشته، منتقدان حاضر در کن، عزم رفتن (پارک چان ووک) را بیش از هر فیلم دیگری تحسین کردند که نظرشان درست و دقیق بود.
در کن امسال Killers of the Flower Moon ساخته‌ی آقای اسکورسیزی نمایش داده خواهد شد و از واکنش‌های اولیه مشخص می‌شود آیا فیلم بزرگی است و ممکن است به «فیلم سال» تبدیل شود یا خیر.
آخرین فیلم نوری بیلگه جیلان به نام About Dry Grasses هم که مطابق معمول طولانی است (۳ ساعت و ۱۷ دقیقه) از مهم‌ترین فیلم‌های سال خواهد بود.
فیلم تازه‌ی وس اندرسن به نام Asteroid City هم ممکن است بازگشت فیلمساز به موفقیتی در حد هتل بزرگ بوداپست باشد. اندرسن امسال فیلم دیگری هم به نام The Wonderful Story of Henry Sugar با بازی ریف فاینس و بندیکت کامبربچ دارد.
در میان فیلم‌های بخش مسابقه‌ی کن کار جدید جاناتان گلیزر به نام The Zone of Interest، کار تازه‌ی کن لوچ با عنوان The Old Oak، فیلم جدید تاد هینز به نام May December و فیلم ویم وندرس با عنوان Perfect Days کنجکاوکننده‌اند.
برای تماشای فیلم کریستین پتزولد به نام Afire که در جشنواره‌ی برلین گذشته نمایش داده شد هم بسیار مشتاقم. هم‌چنین فیلم تازه‌ی ژانگ یی‌مو با عنوان Full River Red.
گذشته از جشنواره‌ها، در اکران سراسری تا این‌جا جان ویک: قسمت چهارم فیلم موفقی بوده، بو می‌ترسد (آری استر) توجه زیادی جلب کرده، و فیلم جدید گای ریچی به نام The Covenant هم احتمالاً دیدنی است.
حدود یک ماه دیگر با شروع اکران جدیدترین قسمت مأموریت غیرممکن (کریستوفر مک‌کواری) فصل داغ تابستانی سینماها آغاز خواهد شد. این فیلمی است که می‌تواند رکوردهای تازه‌ای در فروش ثبت کند.
یک ماه بعد از این، دو فیلم به‌شدت اشتیاق‌برانگیز در یک روز (۲۱ جولای) اکران خواهند شد: اوپنهایمر (کریستوفر نولان) و باربی (گرتا گرویگ). اگر این دو فیلم منطبق بر انتظاری باشند که ایجاد کرده‌اند رقابت جذابی را چه در گیشه و چه در دریافت جوایز آخر سال آغاز خواهند کرد.
قسمت دوم Dune هم می‌تواند در گیشه بسیار موفق باشد اما قرار نیست در تابستان اکران شود و نمایشش برای ماه نوامبر در نظر گرفته شده.
ناپلئون (ریدلی اسکات) با بازی واکین فینیکس در نقش اصلی هم در ماه نوامبر اکران خواهد شد. با اضافه‌شدن قاتل (دیوید فینچر) به اکران‌های ماه نوامبر، رونق سینماها در این ماه هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد.
پیش از اینها فیلم جدید یورگس لانتیموس به نام Poor Things در ماه سپتامبر اکران می‌شود که حتماً دیدنی است. انیمیشن تازه‌ی آقای میازاکی به نام How Do You Live هم قرار است تابستان اکران شود.
فیلم تازه‌ی مایکل مان (Ferrari) و آخرین کار آقای کاپولا (Megalopolis) در حال طی کردن مراحل پس از تولیدند و ممکن است امسال اکران شوند، دو فیلم تازه‌ی وودی آلن (Coup de chance) و رومن پولانسکی (The Palace) هم باید از سد حساسیت‌های این روزها عبور کنند و پخش‌کننده‌‌ای برای نمایش‌شان داوطلب شود.
Source:hoseinmoazezinia
🔻سوژه سریال مسافران رامبد جوان خیلی جالب و خاص بود:
برای اینکه عجیب بودن حساسیت ها، فرهنگها و برساختهای انسانی را بهتر نشون بدند، چند نفر از سیاره دیگه را راهی زمین می‌کنند و تقابل این فضایی ها با انسان ها را بولد می‌کنند، ظاهرا قراره به عجیب بودن این فضایی‌ها دقت کنیم و بخندیم ولی با اندک دقت بیشتر، عجیب بودن خود انسان ها بیشتر توجهمون را جلب میکنه.
برای اینکه عجیب بودن حساسیت ها، فرهنگها و برساختهای انسانی را بهتر نشون بدند، چند نفر از سیاره دیگه را راهی زمین می‌کنند و تقابل این فضایی ها با انسان ها را بولد می‌کنند، ظاهرا قراره به عجیب بودن این فضایی‌ها دقت کنیم و بخندیم ولی با اندک دقت بیشتر، عجیب بودن خود انسان ها بیشتر توجهمون را جلب میکنه.
Telegram
گروه پرسش و پاسخ روانشناسی
سریال مسافران رو یادتونه؟
امروز اینو دیدم چقدر خندیدم
یادش بخیر ۱۴ سال گذشته
-Zohre-
uttweet
امروز اینو دیدم چقدر خندیدم
یادش بخیر ۱۴ سال گذشته
-Zohre-
uttweet
🔻فکر میکنم وراثت succession سریال خیلی خوبی هست ولی فکر نکنم به این زودیا بتونم ببینم.
🎬 حالا نگاه نکن (Don't Look Now) فیلمی در ژانر ترسناک به کارگردانی #نیکلاس_روگ است که در سال ۱۹۷۳ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به #جولی_کریستی و #دونالد_ساترلند اشاره کرد.
■ این فیلم در لیست 250 فیلم برتر از نگاه منتقدان مجله sight and sound نیز قرار گرفته است و از آثار برجسته ترسناک سینما است.
Source:Ingmar_Bergman_7
دانلود
🎬 حالا نگاه نکن (Don't Look Now) فیلمی در ژانر ترسناک به کارگردانی #نیکلاس_روگ است که در سال ۱۹۷۳ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به #جولی_کریستی و #دونالد_ساترلند اشاره کرد.
■ این فیلم در لیست 250 فیلم برتر از نگاه منتقدان مجله sight and sound نیز قرار گرفته است و از آثار برجسته ترسناک سینما است.
Source:Ingmar_Bergman_7
دانلود
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بازیگر بشدت پر حاشیه ای بود
توی کار کارگردان و عوامل فیلم دخالت میکرد
بعضی دیالوگها رو نمیگفت و دیالوگ‌های بداهه اضافه میکرد
حتی حاضر نبود دیالوگهاش رو حفظ کنه
دیر سر صحنه میومد و به تعهداتی که میداد پایبند نبود
اما اون مارلون براندو بود
ستایش شده ترین بازیگر تاریخ سینما
"📽️🎬Filmbaz📺🎥"
Cinema_twittt
توی کار کارگردان و عوامل فیلم دخالت میکرد
بعضی دیالوگها رو نمیگفت و دیالوگ‌های بداهه اضافه میکرد
حتی حاضر نبود دیالوگهاش رو حفظ کنه
دیر سر صحنه میومد و به تعهداتی که میداد پایبند نبود
اما اون مارلون براندو بود
ستایش شده ترین بازیگر تاریخ سینما
"📽️🎬Filmbaz📺🎥"
Cinema_twittt
❌ چندلر بینگ سریال فرندز درگذشت
زندگی شخصی Matthew Perry برخلاف اثری که نقش چندلر رو مخاطب داشت، خیلی تلخ و پرچالش بود. سال‌ها درگیر اعتیادهای مختلف بود و زندگی عاطفیش هم ابداً تعریفی نداشت.
در مورد همه اینا تو کتابش توضیح داده. من چند ماه پیش خیلی اتفاقی نسخهٔ صوتی کتاب با صدای خودش رو تو یوتیوب گوش دادم.
این کتاب بی‌نهایت ناراحت‌کننده‌ست، تمام مدت قلبم سنگین بود و چندین بار حینش گریه‌م گرفت. شاید چون از خیلی جهات خودم رو شبیه و نزدیکش می‌دونستم.
تو یه مصاحبه میگه «من سال‌ها درگیر اعتیاد بودم و اون پنج نفر دیگه چنین تجربه‌ای نداشتن. بعد به خودم می‌گفتم این که اصلاً منصفانه نیست»
میگه هیچوقت فرندز رو ندیده چون دقیقاً می‌دونه تو هر فصل با کدوم اعتیادش درگیر بوده. فصل‌هایی که لاغرتره به قرص‌های مختلف معتاد بوده و وقتی وزنش بالا می‌رفته، مال اعتیاد به الکله.
واقعاً تلخه…بعد از این مصاحبه چندبار دیگه فرندز رو دیدم ولی با دیدنش به جای خوشحالی، دلم می‌گرفت…
-وایکینگ-
زندگی شخصی Matthew Perry برخلاف اثری که نقش چندلر رو مخاطب داشت، خیلی تلخ و پرچالش بود. سال‌ها درگیر اعتیادهای مختلف بود و زندگی عاطفیش هم ابداً تعریفی نداشت.
در مورد همه اینا تو کتابش توضیح داده. من چند ماه پیش خیلی اتفاقی نسخهٔ صوتی کتاب با صدای خودش رو تو یوتیوب گوش دادم.
این کتاب بی‌نهایت ناراحت‌کننده‌ست، تمام مدت قلبم سنگین بود و چندین بار حینش گریه‌م گرفت. شاید چون از خیلی جهات خودم رو شبیه و نزدیکش می‌دونستم.
تو یه مصاحبه میگه «من سال‌ها درگیر اعتیاد بودم و اون پنج نفر دیگه چنین تجربه‌ای نداشتن. بعد به خودم می‌گفتم این که اصلاً منصفانه نیست»
میگه هیچوقت فرندز رو ندیده چون دقیقاً می‌دونه تو هر فصل با کدوم اعتیادش درگیر بوده. فصل‌هایی که لاغرتره به قرص‌های مختلف معتاد بوده و وقتی وزنش بالا می‌رفته، مال اعتیاد به الکله.
واقعاً تلخه…بعد از این مصاحبه چندبار دیگه فرندز رو دیدم ولی با دیدنش به جای خوشحالی، دلم می‌گرفت…
-وایکینگ-
Forwarded from روانکاوی به زبان‌ساده (•طاهرعلیزاده)
🔻دیشب میخواستم در پاسخ به سوالی درباره سریال فرندز چیزی بنویسم، نوشتم ولی ناقص موند، صبح پا شدم دیدم چندلر مُرده، واقعا غمگین شدم و دلم گرفت،به این فکر میکردم که به احتمال زیاد اگر جایی از این غم صحبت کنم ممکنه با چنین واکنش‌هایی مواجه بشم:
- این همه آدم بیگناه جاهایی دیگه میمیره، چرا ناراحت اونا نمیشی
-دلت خوشه تو هم
-چقدر بیکاری
◾️برای اونا هم میشم، ولی غم از دست دادن یک کرکتر مشخص(آبجکت معلوم) مثل چندلر و هیث لجر و رابین ویلیامز و کسان دیگر ،بخاطر ارتباط درون روانی هست که باهاشون داشتیم و داریم، قطعا چیزی مثل جنگ بسیار وحشتناک‌تر و غم انگیزتر از این اتفاقات هست ولی ذهن ما نمی‌تواند به شکل خالص برای آدمهای ناشناس غمگین شود یا ازشون عصبانی بشه
◽️یا باید تصور کنه یا چیز محدودی را ببینه(مثل عکسی، فیلمی) همانندسازی کنه و در کل در این موارد با نگرش و تاسف سروکار داریم که بعدش هم میزانی از احساسات را هم ممکنه تجربه کنیم، ولی وقتی مثلا با فرندز زندگی کردی، ارتباط گرفتی، همانندسازی کردی و با کارها و حرفهایش خندیدی و باهاش غمگین شدی معلومه که با احساس خالصتری از غم سروکار خواهیم داشت و جای این داره که سریع به شکل تهاجمی، این احساسات را نه تمسخر کنیم نه پند اخلاقی بدیم که چرا برای رنج فقرا ساکتی...
❌پ.ن: مطابق کتابش متئو پری حال و روز خوبی نداشت و هنوز نمیدانیم که مرگش خودکشی بوده یا اوردوز بوده یا چی، ولی از آنجایی که در کسانی که به الکل اعتیاد دارند میزان خودکشی بسیار بالا هست، این فرضیه را میشه قوی دونست و اینکه بخاطر تجربه غم این آدمها را آرمانی سازی نکنیم و به کارهای آسیبزایی که داشته، ارزش ندیم.
- این همه آدم بیگناه جاهایی دیگه میمیره، چرا ناراحت اونا نمیشی
-دلت خوشه تو هم
-چقدر بیکاری
◾️برای اونا هم میشم، ولی غم از دست دادن یک کرکتر مشخص(آبجکت معلوم) مثل چندلر و هیث لجر و رابین ویلیامز و کسان دیگر ،بخاطر ارتباط درون روانی هست که باهاشون داشتیم و داریم، قطعا چیزی مثل جنگ بسیار وحشتناک‌تر و غم انگیزتر از این اتفاقات هست ولی ذهن ما نمی‌تواند به شکل خالص برای آدمهای ناشناس غمگین شود یا ازشون عصبانی بشه
◽️یا باید تصور کنه یا چیز محدودی را ببینه(مثل عکسی، فیلمی) همانندسازی کنه و در کل در این موارد با نگرش و تاسف سروکار داریم که بعدش هم میزانی از احساسات را هم ممکنه تجربه کنیم، ولی وقتی مثلا با فرندز زندگی کردی، ارتباط گرفتی، همانندسازی کردی و با کارها و حرفهایش خندیدی و باهاش غمگین شدی معلومه که با احساس خالصتری از غم سروکار خواهیم داشت و جای این داره که سریع به شکل تهاجمی، این احساسات را نه تمسخر کنیم نه پند اخلاقی بدیم که چرا برای رنج فقرا ساکتی...
❌پ.ن: مطابق کتابش متئو پری حال و روز خوبی نداشت و هنوز نمیدانیم که مرگش خودکشی بوده یا اوردوز بوده یا چی، ولی از آنجایی که در کسانی که به الکل اعتیاد دارند میزان خودکشی بسیار بالا هست، این فرضیه را میشه قوی دونست و اینکه بخاطر تجربه غم این آدمها را آرمانی سازی نکنیم و به کارهای آسیبزایی که داشته، ارزش ندیم.
فیلم و سریال هایی که به شدت ذهنتو درگیر خودش میکنه: #پیشنهاد_فیلم
enemy
requiem for a dream
shutter island
inception
predestination
donnie darko
prestige
mr.nobody
Memento
The fountain
Fight club
Edge of tomorrow
dark
black mirror
Mother 2017
The others 2001
The sixth sense 1999
A quiet place 2018
Hush 2016
interstellar
Coherence
Mulholland drive
dexter
Her
Lost Highway
Source Code
Eternal sunshine of the spotless mind!
The usual suspects
The game
Gone girl
The girl whit dragon tatto
Seven
The skin i live in
Benjamin batten
Old boy
Joker
Mine 2016
fringe
psycho
the mirror
stalker
solaris
inland empire
salo
Maze runner
Insidious
mr robot
منبع: کانال روانکاوی
enemy
requiem for a dream
shutter island
inception
predestination
donnie darko
prestige
mr.nobody
Memento
The fountain
Fight club
Edge of tomorrow
dark
black mirror
Mother 2017
The others 2001
The sixth sense 1999
A quiet place 2018
Hush 2016
interstellar
Coherence
Mulholland drive
dexter
Her
Lost Highway
Source Code
Eternal sunshine of the spotless mind!
The usual suspects
The game
Gone girl
The girl whit dragon tatto
Seven
The skin i live in
Benjamin batten
Old boy
Joker
Mine 2016
fringe
psycho
the mirror
stalker
solaris
inland empire
salo
Maze runner
Insidious
mr robot
منبع: کانال روانکاوی
#پیشنهاد_فیلم
وسط این همه اخبار بد بیایید یه فیلم حال خوب کن عالی ببینید.
Little miss sunshine 🌞
فیلمی در ستایش بی‌عرضه بودن،
یک کمدی تاریک جذاب و دیدنی و دنبال کردن رویاها به هر قیمتی
“یه مامان فیلمباز”
دانلود
وسط این همه اخبار بد بیایید یه فیلم حال خوب کن عالی ببینید.
Little miss sunshine 🌞
فیلمی در ستایش بی‌عرضه بودن،
یک کمدی تاریک جذاب و دیدنی و دنبال کردن رویاها به هر قیمتی
“یه مامان فیلمباز”
دانلود
وضعیت این روزهایم؛ روشن نگه‌داشتن شعله کوچک زندگی به هر جان‌کندنی.
نوستالگیا. آندری تارکوفسکی. ١٩٨٣
🔘 رنگ انار
نوستالگیا. آندری تارکوفسکی. ١٩٨٣
🔘 رنگ انار
فیلم روانشناسی| FILMRAVANKAVI
وضعیت این روزهایم؛ روشن نگه‌داشتن شعله کوچک زندگی به هر جان‌کندنی. نوستالگیا. آندری تارکوفسکی. ١٩٨٣ 🔘 رنگ انار
🔻دیدن فیلم‌هایی شبیه به نوستالگیا و در کل کارهای افرادی مثل تارکوفسکی و برگمان راحت نیست و باید در نظر داشته باشیم که اینها مثل شاوشنک یا لئون جذاب و سرگرم کننده نیست و به نظرم نیاز به مقداری صبر و تحمل داره چون اکثراً روند کندی دارند، نیاز به پیش زمینه و دقت و نگاه تحلیلی و کنجکاوانه دارند و حتما باید درباره اش فکر کرد، نقد خوند و صحبت کرد، پس برای هر سلیقه و شخصیتی جذاب نیست.
تا به امروز فقط 3 فیلم در تاریخ سینما تونستن 5 اسکار مهم در یک سال رو ببرن، اسکار بهترین فیلم،بهترین بازیگر اول مرد،بهترین بازیگر اول زن،بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه
شاهکارهایی با این عناوین:
One Flew Over the Cuckoo's Nest
It Happened One Night
The Silence of the Lambs
"Ramin Daei"
Cinema_twittt
شاهکارهایی با این عناوین:
One Flew Over the Cuckoo's Nest
It Happened One Night
The Silence of the Lambs
"Ramin Daei"
Cinema_twittt