Telegram Web Link
Forwarded from اتچ بات
🌿◾️ ۲۹ آذر سالروز درگذشت استاد ابوالحسن خان صبا می باشد

استاد بزرگ ، تالی میرزا علی اکبر خان فراهانی ، آهنگساز و نوازنده ارزنده ، معلم شریف و امین ماندگار اهل موسیقی #ابوالحسن_خان_صبا همان که به گفته روانشاد دکتر صفوت در برابر مرحوم آقای مجرد ایرانی مانند طفلی می نشست تا بیاموزد هر آنچه که از گوشه ها و ظرایف موسیقی ایران نیاموخته بود در چنین روزی یعنی ۲۹ آذر ۱۳۳۶ روی در نقاب خاک بر کشید .او را باید از برجسته‌ترین هنرمندان موسیقی ایران در سده اخیر به حساب آورد چرا که سالهای عمرش را وقف تحقیق و آموزش نمود . کارهایش ماندنی است و شاگردانی چون حسین تهرانی، حسن کسایی، داریوش صفوت،فرامرز پایور، منوچهر صادقی، غلامحسین بنان،لطف‌الله مفخم پایان، علی تجویدی، جهانگیر کامیان، همایون خرم، اسدالله ملک، رحمت‌الله بدیعی، ساسان سپنتا، ابراهیم قنبری مهر، اسماعیل چشم آذر، مهدی خالدی، عباس شاهپوری، مهدی مفتاح، محمدعلی بهارلو، حبیب‌الله بدیعی، شهریار، بابک رادمنش، حسین خواجه امیری (ایرج)، ،پرویز یاحقی و فرهاد فخرالدینی  که هر کدام خود بزرگی هستند راه صبا را زنده نگهداشته اند

🔸 یادش گرامی
@foalborz

به مناسبت ۲۹ آذر سالروز درگذشت ابوالحسن صبا
✍️ روی جلد و یادداشت و تسلیت نویسندگان مجلۀ موزیک ایران پس از درگذشت #صبا
شمارۀ ۸، سال ششم، دی ۱۳۳۶
آرشیو مجلات #هنر_موسیقی
@honaremusighimag
🌿◾️ به بهانه ۲۹ آذر سالروز درگذشت معلم بزرگ هنر ، محقق بی بدیل و موسیقیدان نامدار استاد ابوالحسن خان صبا

💠 سهم این مرد شریف از تهران، خانه ساده و کوچک او در خیابان ظهیرالاسلام است که در سال‌های پیش از انقلاب، بنا بر وصیتش به موزه تبدیل شد و اکنون در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دارد.

💠 خانه-موزه صبا را می‌توان تنهاترین موزه تهران دانست: تنها موزه‌ای که درِ آن همیشه بسته و چراغ‌هایش خاموش است؛ مگر آن‌که کسی در بزند و به فضای سوت و کور آن راه پیدا کند؛ تنها موزه‌ای که صبح‌ها جلوی درش پارکینگ موتورهاست و عصرها، جای دپوی زباله‌؛ تنها موزه‌ای که معلوم نیست آخرین بار ویترین‌هایش را کِی دستمال کشیده‌اند؛ یک سال پیش؟ دو سال پیش؟ پنج سال پیش؟ تنها موزه‌ای که نه سایت دارد، نه صفحه اینستاگرام و نه هیچ داشته دیگری در فضای بی‌انتهای شبکه‌های اجتماعی؛ موزه‌ای بی‌رویداد؛ بی‌برنامه؛ بی‌امید....

🔸#ایران_دور_از_انتظار

#خانه_موزه_صبا

🔹 موزهٔ صبا به شماره ثبت ملی ۱۰۸۷۰ و بنایی معلق به دوره قاجار می باشد که طبق وصیت آخرین مالک آن استاد عالیرتبه موسیقی ایران زنده یاد #ابوالحسن_صبا در ۲۹ آبان ۱۳۵۳، توسط وزارت فرهنگ و هنر وقت به موزه تبدیل گردید

🔹 ابوالحسن خان صبا نخستین موسیقی‌دان ایرانی است که موزه‌ای به نام او در ایران تأسیس شده است

@foalborz

@TourismCo
Forwarded from فرهنگ و آداب و رسوم مردم ایران زمین (الهام کیانپور)
شب چله‌ی گیلانی

چله به عنوان گرامی‌داشت شب اول زمستان که‌از فردای آن تاریکی کاستی می‌گیرد و خورشید هر روز قدری بیش از روز پیش بر جهان روشنایی می‌افکند، یاد شده است.
در فرهنگ مردمان گیلان، سه ماه زمستان به دو چله تقسیم می‌شود: «پیله چله» یا چله بزرگ که از اول دی آغاز و تا ۱۰ بهمن ادامه می‌یابد و «کوچ چله» که از ۱۰ بهمن تا ۲۰ اسفند است. اعتقاد بر این بود که در پیله‌چله هوا سرد و گزنده بوده و احتمال بارش برف زیاد است و البته بر خلاف کوچی‌چله، برفی که در پیله‌چله می‌بارد، دیرتر آب می‌شود.

آب کونوس یا ازگیل کال رسیده شده در آب نمک و آب خوج، انار، هندوانه، انواع مغزها، کویی(کدو) کاکا، نان کشتا و ...از خوراکی‌های محبوب چله شبِ گیلانی‌هاست.

فال پوست هندوانه نیز در شب چله‌های قدیم گیلان طرفداران زیادی داشت، به این شکل که برش نازکی از پوست محل اتصال هندوانه به ساقه را می‌بریدند و آن را به چهار مثلت تقسیم می‌کردند، فال‌گیرنده، پوست‌ها را در دست می‌گرفت و بعد از نیت از پشت سر خود به مقابل می‌انداخت. هرچه رویه‌های سبز بیشتر بود فال گیرنده نیز به مراد دلش نزدیک‌تر بود.

@farhangmardom
⁠⁣انار

سرسبزی و حفظ سرزندگی و جاودانگی درخت انار به این رستنی در پنداست بیشتر مردم جهان تقدس بخشیده است و آن را مادر زمین و زهدان طبیعت و مظهری از برکت و باروری و فراوانی و جاودانگی پنداشته‌اند. پُردانگی میوۀ آن را هم نماد برکت و باروری به شمار آورده‌اند. از این رو در اسطوره‌های بیشتر اقوام جهان و ادیان الهی درخت انار و میوه و شاخه‌های آن مقدس شمرده شده‌اند.
ایرانیان به هنگام به جا آوردن مناسک دینی، چوب درخت انار را می‌سوزاندند. در خوان‌های نوروزی و مهرگان هفت شاخۀ درخت از جمله یک شاخۀ انار می‌گذاشتند و به آنها تبرک می‌جستند و تفأل می‌زدند. اکنون نیز چند شاخۀ انار یا چند دانه انار بر سر خوان نوروزی می‌چینند.
انار جای ویژه‌ای در پاره‌ای از مراسم آئینی مردم ایران داشته است. مهم‌ترین شبچرۀ سفرۀ تنقلات شب یلدا یا شب چلّه (شب اول دی و آغاز زمستان) انار دانه‌سرخ و هندوانه بوده است. خوردن انار در شب چله را دورکنندۀ تب و آزار گرمای تابستان، دور ساختن آدمیزادگان از گزند جانوران و حشرات در تابستان و دور کردن ناخوشی‌ها و بیماری‌ها از تن در یک سال پنداشته‌اند.

[مردم‌شناسی دانش پزشکی در فرهنگ ایران، علی بلوکباشی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۰، ص ۱۱۳-۱۱۵]

بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی و تحکیم وحدت ملّی

@AfsharFoundation
💥جشن چله فرخنده و به شادی باد
@ESHTADAN
Forwarded from زبان‌شناسی و فراتر از آن (خورشید صبوری)
#خرم‌روز

ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، روز اول دی را «خور» خوانده‌است. نخستین روز دی در قانون مسعودی، نسخه‌‌ی موزه بریتانیا، با نام «خوره‌روز» ثبت شده و البته منابع دیگر از این روز با نام «خرم‌روز» نام برده‌اند.
از امروز، خورشید رو به فزونی می‌گذارد و به زمین زندگی می‌بخشد.

خورشید صبوری

https://www.tg-me.com/iranian_languages
Forwarded from چراغداران (Mohammad Baghsangani)
باستانی پاریزی نگاهی مردمی به تاریخ داشت و مردم را در تاریخ پررنگ کرد. تاریخ، تاریخ حکمرانان و زورگویان است اما او تاریخ را مردمی کرد و از مردم زمانه حرف زد. او صدای پای خداوند را می‌شنید و با این نگرش به مطالعه و مشاهده تاریخ می‌پرداخت. باستانی پاریزی چون فیلسوفان نظری تاریخ به یکتایی مسیر تاریخ و نیروی محرکه واحد و منازل مشخص رای نداد اما ورای تعدد راه‌ها و منازل کاروان تاریخ بشریت و نیروهای موثر آن، همچنان قائل به مشیتی بود که تاریخ را راه می‌برد و این مشیت نه اقتصادی بود و نه انسانی، بلکه بر آمده از اراده خداوندی بود که آغاز و غایت سرنوشت بشری را محتوم کرده بود.

محمدابراهیم باستانی پاریزی
۳ دی ۱۳۰۴ پاریز – ۵ فروردین ۱۳۹۳ تهران

تاریخ‌دان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقی‌پژوه، استاد دانشگاه تهران

🔻پوستر: اثر قلم و فکر علی خسروی
از مجموعه بزرگان ایران زمین

📟 گسترش دهید و دوستان را فرا بخوانید
پیوستن به کانال چراغداران: www.tg-me.com/Chraghdaran
گروه چراغداران: https://www.tg-me.com/cheraghdaran
کانال سخن و سخنوران: https://www.tg-me.com/SokhanoSokhanvaran
👇
Forwarded from سیرجان نامه
باستانی پاریزی از نگاه شفیعی کدکنی

از ویژگی‌های استاد فقید باستانی پاریزی یکی هم این است که عارف و عامی ربوده نوشته‌های او بودند. هم در میان عامّه کتاب‌خوان، شیفتگان فراوان داشت و هم بزرگانی از نوع علامه زریاب خویی و استاد ایرج افشار از ستایندگان او بودند. اگر در شناخت ارزش اشخاص، به ردّ و قبول عامّه دل نتوان بست، باری از نگاه و نظر خواص نمی‌توان گذشت.
از جمله بزرگانی که از باستانی پاریزی تجلیل کرده‌اند، استاد محمدرضا شفیعی کدکنی است.
فروردین ماه سال ۹۱ توفیقی دست داد تا پس از مدتّها مهمان استاد شفیعی کدکنی باشم. در ضمن گفتگو عرض کردم که به اقتضای وضعیت شغلی‌ام بین سیرجان و رفسنجان سرگردانم و تقریباً هر هفته از پاریزِ باستانی می‌گذرم. استاد از پاریز پرسیدند و من از خوشی آب و هوا و تیزهوشی مردمانش گفتم. فرمودند:
_برای پاریز همین افتخار بس که باستانی پاریزی را به ایران هدیه کرده است.
و این سخن که از زبان برجسته‌ترین ادیبِ روزگار ما بیان شده از مقوله تمجیدهای کلیشه‌ای و تعارفات رایج اهل عصر نیست.
تا آنجا که من می‌دانم استاد شفیعی کدکنی دو نکته نغز دیگر نیز درباره استاد پاریزی فرموده‌اند:
_باستانی پاریزی صیّاد لحظه‌های تاریخ است.
_باستانی پاریزی شاعرِ تاریخ است.
به نظرم این دو جمله، کوتاه‌ترین و دقیقترین توصیفات از استاد باستانی پاریزی هستند. به ویژه ترکیب شاعرِ تاریخ که می‌توان در شرح آن یک کتاب نوشت.
آخرین و مهمترین تجلیل استاد شفیعی کدکنی از زنده‌یاد باستانی پاریزی، همانا شرکت در مراسم تشییع آن مرحوم بود. استاد شفیعی که کمتر در مراسم‌ها شرکت می‌کند، از نخستین کسانی بودند که صبح روز پنجشنبه هفتم فروردین ۹۳ برای تشییع جنازه مرحوم استاد باستانی به دانشگاه تهران آمدند. آشنایان با منش و مرام استاد کدکنی می‌دانند که در این حضور جدّی چه میزان تجلیل و احترام به استاد باستانی پاریزی نهفته است.
https://www.instagram.com/p/CX1sQPTsTus/?utm_medium=share_sheet
Forwarded from زبان‌شناسی و فراتر از آن (خورشید صبوری)
ای از گل سرخ، رنگ بِرْبوده و بو
رنگ از پی رخ ربوده، بو از پیِ بو
گلرنگ شود، چو روی شویی، همه جو
مشکین گردد، چو مو فشانی، همه کو

امروز،(۴ دی)، زادروز رودکی است؛ نخستین شاعر پارسی‌گو و همو که پدر شعر فارسی و استاد شاعران خوانندش. وی آفریننده چهارگانی (رباعی) است و سبک خراسانی در شعر فارسی، با وی از سده چهارم آغاز شد.
صدرالدین عینی و پروفسور میخائیل گراسیموف در سال ۱۹۵۸ مزار وی را در روستای پنج‌رودک (پنجکنت) تاجیکستان پیدا کردند و تا پیش از آن مزار رودکی ناشناخته بود.

خورشید صبوری

۴ دی ۱۴۰۰

https://www.tg-me.com/iranian_languages
💥 به فراخور ۲۵دسامبر زادروز مسیح #انجیل_متی، باب اول درنسب ؛ تولد و نامیدن حضرت #عیسی علیه السلام.
«اینک باکره [مریم] آبستن شده،پسری خواهند زایید و نام اورا عمانوییل خواهد خواند که تفسیرش این است : خداباما، و چون یوسف ازخواب بیدار شد چنانکه فرشته خداوند بدو امر کرده بود به عمل آورد و زن خویش را گرفت وتا پسر نخستین خودرا نزایید اورا نشناخت و اورا #عیسی نام نهاد.
@ESHTADAN
Forwarded from شفیعی کدکنی
@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
برای دلی که از بیداد می‌شکند.



▪️پدر:
ما آنچه دانستیم را به تو آموختیم ورتا،
ولی دارویی برای اندوه نمی‌شناسیم؛
برای دلی که از بیداد می‌شکند.
پردهٔ نئی، بهرام بیضایی


جامعه‌ای که در آن اندیشهٔ حکیمان و فرزانگان نقشی نداشته باشد، به ناگزیر، بازیچهٔ خودکامگان و عوام‌فریبان است.
محمدرضا شفیعی کدکنی، مفلس کیمیا‌فروش، ۹۵

غمت مباد و گزندت مباد و درد مباد!
زادروزتان مبارک!

#بهرام_بیضایی
#پنجم_دی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎙سخنان #ژاله_آموزگار

🔸 دگردیسی شاعرانه شخصیت‌های اساطیری و شاهنامه‌ای در آثار #بهرام_بیضایی


@shahnamehpajohan
https://shahnamehpajohan.ir
Forwarded from ایران بوم
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شب رودکی در تاجیکستان

دقایقی از برنامه چند ساعته شب رودکی در شهر دوشنبه با حضور هزاران نفر از دوستداران شعر فارسی و رودکی / تاربرگ مجله بخارا

@iranboom_ir
🔅

🔸🔹🔸به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد
به جویبار که در من جاری بود
به ابرها که فکرهای طویلم بودند
به رشد دردناک سپیدارهای باغ که با من
از فصل های خشک گذر می کردند
به دسته های کلاغان
که عطر مزرعه های شبانه را
برای من به هدیه می آوردند

به مادرم که در آینه زندگی می کرد
و شکل پیری من بود
و به زمین که شهوت تکرار من درون ملتهبش را
از تخمه های سبز می انباشت
سلامی دوباره خواهم داد
می آیم می آیم می آیم

با گیسویم: ادامه بوهای زیر خاک
با چشم هایم: تجربه های غلیظ تاریکی
با بوته ها که چیده ام از بیشه های آن سوی دیوار
می آیم می آیم می آیم
و آستانه پر از عشق می شود
و من در آستانه به آنها که دوست می دارند
و دختری که هنوز آنجا
در آستانه پر عشق ایستاده، سلامی دوباره خواهم داد...


#فروغ_فرخزاد
هشتم دیماه ۱۳۱۳-۲۴بهمن ۱۳۴۵ تهران
@ESHTADAN
#تقویم_فرهنگی امروز، ۸ دی ۱۳۹۷

◼️▪️هشتم دیماه سال ۱۳۲۱، وحید دستگردی ـ شاعر و سخنور ـ درگذشت.
حسین وحید دستگردی متخلّص به «وحید»، در سال ۱۲۵۸ در دستگرد اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند و در پانزده‌سالگی به اصفهان رفت و در مدرسه‌ای علوم ادبی و دینی را آموخت. در آغاز نهضت مشروطه به صف آزادی‌خواهان پیوست. پس از چندی، در تهران «انجمن ادبی ایران» و «انجمن ادبی حکیم نظامی» را تأسیس کرد و در سال ۱۲۹۸ «مجله‌ی ادبی ارمغان» را در تهران بنیان گذاشت که به مدت ۲۲ سال به تفاریق منتشر می‌شد.
وحید از ادبیات قدیم ایران بهره‌ی کافی داشت و از گویندگان بزرگ ایران، بیش از همه، به نظامی گنجوی ارادت می‌ورزید. از این ادیب نامدار، قصاید و غزلیات و قطعات و مجموعه‌ی «صد اندرز» و «مثنویِ سرگذشتِ اردشیر» باقی مانده است.
وحید دستگردی در ۸ دی ۱۳۲۱ در ۶۳سالگی در تهران درگذشت و در امامزاده عبداالله شهر ری به خاک سپرده شد.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
@ESHTADAN
یکی از بزرگترین روزها در تاریخ ایران (اگر بزرگترین روز نباشد) روزی‌است که يعقوبِ لیث به محمّد ‌بن ‌وصیف می‌گوید:
«چیزی که من اندر نیابم چرا باید گفت؟»
و از این روز زبان فارسیِ دَری زاییده می‌شود و به همراه آن ایرانِ فرهنگیِ بعد از اسلام.
ایران هرچه کُشته می‌داد، هرچه مغزِ خود را می‌کاوید و دودِ چراغ می‌خورد، بدون زبان چه می‌توانست باشد؟ و زبان با آثاری که در آن پدید می‌آید، چون سربازانی می‌شود که در مرزهای دور دست پاس دهند و استقلالِ روحیِ او را حفظ کنند. از این پس، ولو ایران در دوره‌هایی قطعه قطعه شود، و مغول و... بر آن فرمان برانند، از لحاظ معنوی پهناور و تسخیرناپذیر خواهد ماند.

#شهرزاد_قصه‌گو
.........‌......................
هشتم دی ماه، روز بزرگداشت یعقوب لیث صفّاری (مشهور به مَلِکُ‌الدّنیا و صاحِبقران) سردار دلیر ایران و زنده کننده‌ی زبان فارسی گرامی باد.
...............................

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo
@ESHTADAN
Forwarded from اتچ بات
🔸 به مناسبت دهم دیماه زادروز روانشاد دکتر یحیی ماهیار نوابی
📚یادگار زریران کهن‌ترین تعزیه‌نامه و نمایشنامۀ ایرانی است که به دست ما رسیده‌است. خط و زبانش پهلوی ساسانی است، اگرچه در این متن واژه‌ها و ویژگی‌هایی از زبان پهلوی اشکانی و پارتی به چشم می‌خورَد و احتمال می‌رود که در زمان اشکانیان سروده شده باشد. ماجرای این نمایش دربارهٔ جنگ گشتاسب پادشاه ایران ــ که به دین نو زرتشتی گرویده ــ با ارجاسپ پادشاه خیونان است. ارجاسپ گستاخانه در نامه‌ای از گشتاسب می‌خواهد یا دین نو را رها کند و به دین کهن بازگردد و یا آمادۀ جنگ شود. پس از یک ماه، هردو سپاه روبه‌روی هم قرار می‌گیرند و در این جنگ چند تن از فرزندان و برادران گشتاسب، ازجمله زریر، که قهرمان اصلی داستان است، در راه دفاع از دین زرتشتی کشته می‌شوند و درنهایت جنگ به سود ایرانیان پایان می‌یابد.
یحیی ماهیار نوابی این متن پهلوی را به فارسی ترجمه کرده‌است، هرچند او سعی کرده ترجمه‌ای نزدیک به زبان پهلوی ارائه دهد. در بخش نخست کتاب، متن پهلوی یادگار زریران آمده‌است؛ بخش دوم کتاب شامل ترجمۀ متن پهلوی یادگار زریران و مقایسۀ آن با شاهنامۀ فردوسی است. در بخش دیگری از کتاب، آوانویسی متن پهلوی و در انتهای کتاب واژه‌نامۀ پهلوی-فارسی برای خواننده فراهم شده‌است. به‌دلیل ضبط واژه‌ها به خط پهلوی، آوانویسی آنها نیز داده شده‌است.
@cheshmocheragh
@ESHTADAN
⁠⁣یازدهم دی‌ماه زادروز محمدحسین شهریار

سید محمدحسین بهجت تبریزی (متخلّص به شهریار) در سال ۱۲۸۵ در تبریز به دنیا آمد. او تحصیلات ناتمامی در مدرسۀ عالی طب داشت و کارمند بانک کشاورزی بود.
شهریار از بزرگترین غزلسرایان دورۀ خود به شمار می‌آمد. از جمله آثار شعری او می‌توان به روح پروانه، صدای خدا، حالا چرا، حیدربابایه سلام و دیوان اشعار اشاره کرد.
وی در ۱۳۶۷ در زادگاه خود درگذشت و در مقبرة‌الشعرای سرخاب تبریز به خاک سپرده شد.

به پیشگاه آذربایجان عزیزم

روز جانبازی‌ست ای بیچاره آذربایجان
سر تو باشی در میان هرجا که آمد پای جان

ای بلاگردان ایران سینۀ زخمی به پیش
تیر باران بلا باز از تو می‌جوید نشان ...

کاخ استقلال ایران را بلا بارد به سر
پای دار ای روز باران حوادث ناودان ...

تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو
پور ایرانند و پاک‌آیین‌ نژاد آریان

اختلاف لهجه ملّیت نزاید بهر کس
ملّتی با یک زبان کمتر به یاد آرد زمان

گر بدین منطق ترا گفتند ایرانی نه‌ای
صبح را خواندند شام و آسمان را ریسمان

بی‌کس است ایران به حرف ناکسان از ره مرو
جان به قربان تو ای جانانه آذربایجان

هر زیانی کو قضا باشد به ایران عزیز
چون تو ایران را سری بیشت رسد سهم زیان

مادر ایران ندارد چون تو فرزندی دلیر
روز سختی چشم امّید از تو دارد همچنان

تو همان فرزند دلبندی که جانبازیّ تو
می‌نیاید در حدیث و می‌نگنجد در بیان

تو همایون گلشن قدسی و نزهتگاه انس
دامنت زرتشت را مهدی‌ست طوبی‌سایبان

آسمانی‌کشور آذرگشسپی لاله‌خیز
دامن سرسبز تو رشگ بهشت جاودان ...

غیرت مردان تو چون آتش آتشکده
سینۀ گردان تو چون کورۀ آهنگران ...

مردم چادرنشینت با‌هنر والاگهر
داستانْ نو کرده از ایرانیان باستان ...

مرزبان بودند اینان تا سلاحی داشتند
خادمی بی‌ مزد و منّت جانفروشی رایگان ...

این همان تبریز روئین‌تن که در میدان جنگ
از مصاف دشمنان هرگز نپیچیدی عنان

با خطی برجسته در تاریخ ایران نقش‌ بست
همّت والای سردار مهین ستّارخان

این همان تبریز کز جانبازی و مردانگی
در ره عشق وطن صد ره فزون داد امتحان

این قصیدت را که جوش خون ایرانیّت‌ست
گوهرافشان خواستم در پای ایران جوان ...

شهریارا تا بود از آب آتش را گزند
باد خاک پاک ایران جوان مهد امان

سید محمدحسین شهریار

🔸نقل:بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
@ESHTADAN
#عزیزالله_جوینی :


اگر شاهنامه را به درستی بفهمیم، داوری ما درباره‌ی این کتاب، ناروا نخواهد بود. اما اگر واژه‌ها را به درستی نشناسیم و درک نکنیم، سخن ما نیز به بیراهه خواهد رفت. باید بدانیم که فردوسی با باریک‌بینی بسیار واژه‌هایش را برگزیده است. پس ما نمی‌توانیم به اختیار خود واژه‌ای را جایگزین واژه‌ای دیگر کنیم. اما ویرایشگرانی هستند که با دگرگون کردن واژه‌ها، شاهنامه را ویران می‌کنند.
شاهنامه کتاب ساده‌ای نیست. شناخت آن نیازمند تلاش بسیار است. درست است ما امروزه شاهنامه را می‌توانیم بخوانیم، اما باید بدانیم هزار سال از پدید آمدن آن سپری شده و بسیاری از واژگانش دگرگونی یافته است. پس یافتن صورت درست واژگان شاهنامه، ارج بسیار دارد .

@shahnamehpajohan
https://shahnamehpajohan.ir
Forwarded from شفیعی کدکنی
@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
شاهنامه‌های معتبر



▪️فهرست شاهنامه‌های معتبر پیش روی شماست.
هیچ ترتیبِ اولویت و اهمیتی در این فهرست لحاظ نشده است.
آنچه شما مخاطبان محترم در روز‌های گذشته و پس از پیش‌کشیده‌شدن ناخودآگاه بحث مهم جعلیات شاهنامه، در پیام‌ها اشاره کردید، معرفی شاهنامه‌های معتبر بود.
شاهنامه را با چاپ‌های معتبر از سوی نشر‌های شناخته‌شده بخوانیم.
در کنار داشتن شاهنامهٔ معتبر، مرور چند مقاله دربارهٔ ابیات منسوب، الحاقی و یا جعلی شاهنامه، ذهن علاقه‌مندان را آرام خواهد کرد. اتفاقی که بعد از معرفی ابیات مشهور اما تقلبی و جعلی با نام فردوسی و شاهنامه در صفحهٔ ما رقم خورد، نگران شدن بعضی از مخاطبان گرامی بود.
تعداد محدود ابیات منسوب، سست و جعلی و تقلبی که در آن مقاله‌ها بدان‌ها اشاره شده است، با چند بار مرور به خاطر نقش خواهد بست. علاقه‌مندان با خواندن آن مقاله‌ها و شناختن نسخه‌ها و داشتن شاهنامهٔ معتبر، دیگر نگران صحت انتساب هر بیتی که پیش رویشان از شاهنامه در فضای حقیقی و مجازی قرار گرفت، نخواهند بود.
آن مقاله‌ها معرفی خواهد شد.
2024/09/29 23:18:36
Back to Top
HTML Embed Code: