#New🔥♪
« شد دلم تنگ ، پر از غم ، خنده رفته کجا :))) »
🎙 علی میر
🎼 پشیمونم
♥️⃝⃔🖇 www.tg-me.com/Delbarane_chnll ⎙

تو برای‌ نگاه کردن
چه‌ چشمای قشنگی‌ داری . . . :)))
#شبت_بخیر_چشم_قشنگمـ 🌙✨
• میم‌سین `

تو تنها نامزدِ دارای صلاحیتِ قلبمی که پای ثبتِ رأی قلبم تو شناسنامه، قراره تمامِ عمر رئیس قوه زندگی ام باشی و اعتبار نامه اش را هم تک تک اعضای وجودم امضا کرده اند؛ (:
ـ میم‌سین `` 🌱°

من بهت احتیاج دارم؛ تا وقتی که زخمی شدم زخمامو باند پیچی کنی.
تا وقتی دلم گرفت، بهت پناه بیارم، یا وقتی بغض داره خفم میکنه، محکم بغلم کنی . . .
وقتی غصه ها دارن از پا میندازنم تو نجاتم بدی، که وقتی دارم به تاریکی عادت میکنم دستمو بگیری و منو ببری تو نور، تا بهم حق بدی، تا بخندی و من برای چند ثانیه فراموش کنم که درد پیله کرده به زندگیم، تا موهامو نوازش کنی، تا بهم بگی:«پاشو آسمونو ببین ابرا دوباره دارن خودنمایی میکنن!»
تا دوباره بهم یاد‌اوری کنی؛ اولین بارونی که رو گونه‌ام می‌افته بوسه‌ی توئه!
من به وجودت نیاز دارم؛ تا بوم بی روح زندگیم رو رنگ کنی، رنگی از جنس خنده های خودت.✨
- (دختر ابری)

:))))🌙✨

#Qofli🔥♪
« بیشتر منو میسوزونی ، خاکستر آتیش من :))) »
🎙 سجاد ماهرخسار
🎼 گرداب
♥️⃝⃔🖇 www.tg-me.com/Delbarane_chnll ⎙

گویی چون قهوه ای هستی که جانم می‌نوشد
تا خواب شب را از سرم بپرانی••• ☕️🌱(: ``
#شبت_بخیر_اتفاق_ناب 🌙
• میم‌سین ``

لكنك لست كذلك بل انت هناك و هناك لا يدري كم هو محظوظ...
خیلی دلم می‌خواست که حالا کنارم باشی، اما نیستی
تو آنجایی...
و «آنجا» نمی‌داند که چقدر خوشبخت است 💙🎼'

کس را به خلوتِ دلِ من جز تو راه نیست
این در به روی غیرِ تو پیوسته بسته باد :))``
- جناب ِ‌ سعدی 💙🎬 ࣪◜

کنج خونه، یه گل پیچک بود و روی زمین یه قالی قرمز که بافته‌ی دست خود عزیز جون بود کنار دیوار سماورش همیشه به راه بود و قوریش باطرح گل‌سرخ‌ خودنمایی میکرد.
استکان کمر‌باریک ونعلبکی سفید‌ با هاشور قرمز رنگش، عجیب دلبری می‌کرد.
عاشق نقطه به نقطه‌ی خونش بودم، حکم پناهگاه رو داشت برام.
هروقت دلم میگرفت بی اختیار سر از خونه‌ی عزیز جون‌ در می‌اوردم.
از بچگی عادت داشتم دلم که میگرفت لال میشدم و تو خودم میرفتم .
عزیز جون هم منو خوب می‌شناخت، وقتی که از سکوتم کلافه میشد، صدام می‌زد بیا مادر دل بِکَن از تماشای اون درخت خرمالو!
بیا بریم حیاط دلمون واشه یکم . . .
دوتایی گوشه‌ی حیاط‌ رو صندلی های‌نم‌زده‌‌ی چوبی زیر درخت خرمالو می‌شستیم، من خرمالو هارو میشمردم و عزیز جون برام چایی لب‌سوز می‌ریخت و میگفت:«زود بخور مادر، سرد بشه نمی‌چسبه ها.»
حواسش بود بهم؛ کافی بود زل بزنه تو چشمام تا همه خنده هامو حاشا کنه و تاریکی وجودم رو ببینه و با دستای نحیفش زخمامو لمس کنه.
از وقتی رفت، غرق شدم تو تاریکی و کسی براش مهم نبود چاییم سرد میشه یا نه!
که نهایتاً همه چی سرد شد و از دهنم افتاد، حالا مدت هاست که هیچی بهم نمی‌چسبه و انگار من خیلی وقته دارم خرمالو هارو میشمارم و کسی‌ام بهم یاداوری نمی‌کنه که چاییم سرد میشه!
انگار کسی نیست که متوجه  غم کذایی‌کنج دلم بشه . . .💔
- دختر ابری ♥️'🎼 :)