📺 کالکشن فیلم‌های "استیو مک‌کوئین":
🔥 Girl on the Run (1953)
🔥 Somebody Up There Likes Me (1956)
🔥 Never Love a Stranger (1958)
🔥 The Blob (1958)
🔥 The St. Louis Bank Robbery (1959)
🔥 Never So Few (1959)
🔥 The Magnificent Seven (1960)
🔥 The Honeymoon Machine (1961)
🔥 Hell Is for Heroes (1962)
🔥 The War Lover (1962)
🔥 The Great Escape (1963)
🔥 Soldier in the Rain (1963)
🔥 Love with the Proper Stranger (1963)
🔥 Baby the Rain Must Fall (1965)
🔥 The Cincinnati Kid (1965)
🔥 Nevada Smith (1966)
🔥 The Sand Pebbles (1966)
🔥 The Thomas Crown Affair (1968)
🔥 Bullitt (1968)
🔥 The Reivers (1969)
🔥 Le Mans (1971)
🔥 Junior Bonner (1972)
🔥 The Getaway (1972)
🔥 Papillon (1973)
🔥 The Towering Inferno (1974)
🔥 Dixie Dynamite (1976)
🔥 An Enemy of the People (1978)
🔥 Tom Horn (1980)
🔥 The Hunter (1980)
⚠️ برای دانلود عناوین از کوفیلم سرچ کنید.

#کالکشن_بازیگران | #Steve_McQueen
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm

‍ آنچه در فضای نقد فارسی می‌گذرد؛چرا ادبیات یک نقد باید صریح، ساده و مختصر باشد؟
چندی پیش که نگاهی به نقدهای فیلم "The Killer" در وبسایت "Metacritic" نگاهی می‌انداختم، متوجه موضوع بسیار جالبی شدم. اینکه چقدر ادبیات این نقدها سالم و قابل فهم است؛ حتی برای کسی که کوچک‌ترین درکی از سینما نداشته باشد، می‌تواند به آسانی متن این نقدها را بخواند! برای ما ایرانی‌ها که خواندن مطالب به زبان انگلیسی کمی دشوار است، حتی با یک سطح زبان عامیانه هم خواندن این نقدها شدنی است؛ درحالی که ما می‌دانیم که این مجلات، مانند "Indie Wire" و "Newyork Times" و... مجلات بسیار معتبری نیز هستند! اما چگونه می‌شود که نقد در فضای فارسی، آنقدر سرشار از جملات بزرگ و کلمات عجیب و پیچیده است؟
یک نکته خیلی جالب در مورد نقد وجود دارد. اینکه اگر شما نقد خود را با صراحت تمام بگویید، به مخاطب خود، در مرحله اول اجازه فهم جمله خود را می‌دهید و در مرحله دوم می‌گذارید که او هم با فهمی که از جمله شما به دست آورده و اینکه مستقیما هم نظر واقعی شما را درباره فیلم فهمیده، نسبت به نقد شما نظر خود را بیان کند و مهم‌تر از همه نقد شما را بفهمد! با به کار بردن کلمات بسیار بزرگ و پیچیده، که معانی بسیار ساده‌تری در زبان فارسی برای آن وجود دارد، یا جمله‌بندی‌های بسیار سخت و دشوار به گونه‌ای که مخاطب یا آن‌را پس بزند یا متوجه آن نشود، چیزی عاید نقد شما نمی‌شود. نقد یک اثر هنری نیست؛ نقد یک پدیده ایست که به زیباتر کردن آثار هنری کمک می‌کند! این آراستن، زمانی اتفاق می‌افتد که مخاطب با خواندن یک نقد متوجه ایرادات فیلم شود و بی‌خودی آن‌را تحسین و یا نکوهش نکند تا شاید آن کارگردان در آثار بعدی‌اش آن ایرادات را اصلاح کند. برای مثال، منتقدان همواره به آثار "نولان" بابت خشک و بی‌روح بودن فیلم‌هایش می‌تاختند؛ نتیجه‌اش پدید آمدن "میان‌ستاره‌ای" بود.
مورد بعدی این است که نقد باید صریح باشد! "راجر ایبرت" فقید، درباره یکی از آثار "جشنواره کن" اینگونه نوشت که: یکبار دکتر من، تصویری از روده‌ام به من نشان داد؛ تماشای آن تصاویر از این فیلم جذاب‌تر بود! نه آمدند به "راجر ایبرت" انگ "کمونیست" بودن و وصل بودن زدند و نه آمدند او را بی‌سواد بنامند و "کن" را تحریم کنند! همانطور که یک فیلمساز با اثرش احساسش را بیان می‌کند و سعی در انتقال آن دارد، یک منتقد هم باید احساسش را بیان کند! حال این احساس هرچه صراحت بیشتری داشته باشد، برای مخاطب هم قابل درک‌تر است. همچین ادبیاتی، با یک هزارم غلظتش، توسط یکی از باسوادترین منتقدان ایران، یعنی "مسعود فراستی" استفاده می‌شود که می‌بینیم مردم عزیزمان چه ارادتی به او دارند! بیش از آنچه فکر کنیم سینمای ایران به امثال "فراستی" و "فهیم" مدیون است؛ چون برخلاف اکثر منتقدانی که در این فضا فعالیت می‌کنند، این دو نفر در بی‌واسطه‌ترین شکل ممکن نظرشان را راجب فیلم می‌گویند! صراحت در نقد، تنها ضرری که می‌تواند داشته باشد این است که ممکن است باعث گاردگیری کارگردان یا مخاطب در وهله نخست شود که حقیقتا کسی که دنبال دانش و سواد و علم‌آموزی باشد، همه نظرها را گوش می‌دهد؛ حتی به شخصی که کوچکترین موافقتی با او ندارد! اینکه نظرتان را بی‌پرده بیان کنید، فقط باعث این می‌شود که ارتباط گرفتن مخاطب با متن راحت‌تر شود و در نتیجه، نظرات مختلفی رد و بدل شود و منجر به افزایش دانش هم منتقد و هم شخص مخاطب شود.
در کتاب "نظریه فیلم" تمامی این موارد درباره منتقدین مطرح شده‌است! حتی در کتاب "هیچکاک در قاب" نوشته "بهرام بیضایی" (که به شدت مطالعه آن‌را به شما توصیه می‌کنم!) هم از همچین سبک نوشتاری استفاده شده‌است که به آسانی می‌توانید ببینید که چقدر ارتباط گرفتن با این کتاب آسان است! در نهایت امیدوارم فضای نقد فارسی، چه در زمینه سینما و چه در هر زمینه دیگری آنقدل ایمن شود که بتوان به صراحت هم نظرات را شنید و هم گفت و یاد گرفت.
✍️ عرفان دانش

#پرونده
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 Zil.ink/Coofilm

🎥 بیست فیلم از اروتیک‌ترین فیلم‌های هالیوود به انتخاب وب‌سایت Hollywood Reporter:
🔥 Body Heat (1981)
🔥 Bound (1996)
🔥  A History of Violence (2005)
🔥 Basic Instinct (1992)
🔥 Out of Sight (1998)
🔥 The Big Easy (1986)
🔥 Call Me by Your Name (2017)
🔥 Wild Things (1998)
🔥 The Paperboy (2012)
🔥 High Art (1998)
🔥 Hud (1963)
🔥 Shampoo (1975)
🔥 Bull Durham (1988)
🔥 Mississippi Masala (1991)
🔥 Moonlight (2016)
🔥 Double Indemnity (1944)
🔥 Little Children (2006)
🔥 Thelma & Louise (1991)
🔥 Unfaithful (2002)
🔥 Notorious (1946)
⚠️ برای دانلود عناوین از کوفیلم سرچ کنید.

#پیشنهاد_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm

🎭 این برنامه رو دنبال میکنید؟😂

#Fun
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm

🎥‍ هر انسانی روزی به دنیا می‌آید، کودکی و جوانی و پیری را از سر می‌گذراند و در نهایت از دنیا می‌رود، این روند برای بنجامین باتن به صورت وارونه است، مردی که در پیری به دنیا می‌آید و به مرور زمان جوان و جوانتر می‌شود، او در این بین با دختری ازدواج و پس از مدتی پس از به دنیا آمدن فرزندشان آنها را ترک می‌کند تا اینکه نوزاد می‌شود و...
این فیلم که از روی کتابی با نام مشابه اقتباس شده ابتدا قرار بود توسط “ران هاوارد” با بازی “جان تراولتا” در سال ۱۹۹۴ ساخته شود که در آخر مسئولیتش به “دیوید فینچر” رسید، پس از "هفت" و "باشگاه مبارزه" این سومین همکاری بین “دیوید فینچر” و “برد پیت” بود تا با نامزدی ۱۳ اسکار و برنده شدن ۳تای آنها و بازخورد خوب منتقدین اثبات کند این دو در تمام همکاری‌هایشان اثر موفقی را از خود به جا می‌گذارند.
📽 The Curious Case of Benjamin Button (2008)
✍ ابوالفضل مدنی

#معرفی_فیلم  
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm

📺 کالکشن فیلم‌های "کریستوفر نولان":
🔥 Following (1998)
🔥 Memento (2000)
🔥 Insomnia (2002)
🔥 Batman Begins (2005)
🔥 The Prestige (2006)
🔥 The Dark Knight (2008)
🔥 Inception (2010)
🔥 The Dark Knight Rises (2012)
🔥 Interstellar (2014)
🔥 Dunkirk (2017)
🔥 Tenet (2020)
🔥 Oppenheimer (2023)

⚠️ برای دانلود عناوین از کوفیلم سرچ کنید.

#کالکشن_کارگردانان | #Christopher_Nolan
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm

‍ ‍ 🔰نگاهی به فیلم "آخرین جلسه فروید"

🎥 "آخرین جلسه‌ی فروید"، یک فیلم دیالوگ محور است که اگر به "فروید" و مباحثش علاقه‌ای نداشته باشید فیلم برایتان کسل کننده است، اما اگر درباره‌ی "فروید" بدانید فیلم کمی برایتان قابل تحمل است، فقط کمی، زیرا فیلم‌ساز نتوانسته "فرویدی" تحویلمان بدهد که با او ارتباط برقرار کنیم.
"آنتونی هاپکینز" بیشتر از اینکه "فروید" باشد "هاپکینز" است، همان لحن همیشگی بازی و حرف زدن که ویژگی خودش است، ما "فروید" نمی‌بینیم، "هاپکینزی" می‌بینیم که می‌خواهد "فروید" باشد.
فیلم درباره‌ی ملاقات‌های "فروید" با "سی.اس.لوئیس" است که پیرامون موضوعات مختلفی از جمله خدا و  جنگ جهانی و چند موضوع دیگر بحث می‌کنند.
همان‌طور که گفتم اگر به این مباحث علاقه‌ای نداشته باشید تحمل فیلم برایتان دشوار می‌شود و به سختی می‌توانید تا انتها تماشایش کنید، زیرا فیلمی است که تماما حرف و صحبت است و فقط اندکی از اتاق "فروید" خارج می‌شود که آن هم اصلا نیازی نبوده، کارگردان صرفا برای طولانی شدن فیلمش و رسیدنِ تایم فیلم به حد استانداردش این سکانس‌ها را گذاشته.
در کل فیلم "آخرین جلسه‌ی فروید" فیلمی است ضعیف و کسل کننده که برای علاقه‌مندان "فروید" جذابیتی ندارد و برای آنان که "فروید" را نمی‌شناسند هم فاقد کشش و جذابیت است، زیرا هیچ شناختی از "فروید" و مکاتبش و ذهنیاتش به او نمی‌دهد.
📽️ Freud's Last Session (2023)
✍️ محمد زندی

#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 Zil.ink/Coofilm

🎥 ده فیلم برتر "لئا سیدو" به انتخاب وب‌سایت Collider:
🔥 Inglourious Basterds (2009)
🔥 The Grand Budapest Hotel (2014)
🔥 Blue is the Warmest Color (2013)
🔥 One Fine Morning (2022)
🔥 The Lobster (2015)
🔥 Midnight in Paris (2011)
🔥 Lourdes (2009)
🔥 No Time to Die (2021)
🔥 Mission: Impossible - Ghost Protocol (2011)
⚠️ برای دانلود عناوین از کوفیلم سرچ کنید.

#پیشنهاد_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm

🎭 وقتی یکی پیتزایی که تو یخچال گذاشتم رو می‌خوره

#Fun
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm