Telegram Web Link
🎥 بین حواریون مسیح، شخصیتی وجود دارد که می‌توان او را یکی از مرموزترین افراد تاریخ نامید، فردی که منابع و مآخذ دربارهٔ سرگذشت و هویت او به توافق واحدی نرسیده‌اند، مریم مجدلیه، در این فیلم، مریم مجدلیه به عنوان زنی طاهر شده که در جستجوی یافتن راهی جدید برای زندگی‌اش، پس از گذر از چالش‌های پیش رو با عیسی از ناصره آشنا می‌شود. این آشنایی در مدتی کوتاه او را در قلب سفری قرار می‌دهد که به اورشلیم ختم می‌شود و عیسی را تا زمان مصلوب شدنش دنبال می‌کند.
پس از تأخیر چندباره اکران فیلم شرکت توزیع کننده فیلم، واینستین کمپانی، عوض شد و آی‌اف‌سی فیلمز مسئولیت توزیع آن را بر عهده گرفت و فیلم با نزدیک به ۲ سال تأخیر در آوریل ۲۰۱۹ اکران شد و در راتن‌تومیتوز و متاکریتیک از منتقدین امتیاز متوسطی کسب کرد.
📽 Mary Magdalene (2019)
✍️ ابوالفضل مدنی

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎞 "مکالمه"ی "کاپولا" اثری که هم شخصیت‌های داستان و هم مخاطب را پارانوییدی می‌کند.

#Cinema_Gallery

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 جک: مشکل این نیستش که من مست هستم، مشکل اینه که شما هنوز هوشیارید!!!
📽 Pirates of the Caribbean 2003 - 2017

#دیالوگ_ماندگار

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🔰 نگاهی به فیلم "تله"

🎥 چند فیلم اخیر "شیامالان" دیگر آن تیزهوشی و خلاقیت آثار سابقش را ندارد و آثارش فیلم به فیلم ضعیف و ضعیف‌تر شدند، شیامالان زمانی فیلم‌هایی مانند "نشانه‌ها"، "حس ششم" و "دهکده" را ساخته بود که هر کدام به عنوان یک اثر سینماییِ کامل شناخته می‌شدند و پر از توئیست و خلاقیت بودند، اما فیلم‌ساز در سال‌های اخیر آثار ضعیفی مانند "پیر"، "در کابین را بزن" و همین "تله" را ساخته که فرسنگ‌ها با آن "شیامالانی" که در ذهنمان بود فرق کرده است.
فیلم "تله" دارای دو نیمه است که نیمه‌ی اولش کمی بهتر از نیمه‌ی دومش است، در نیمه‌ی اول که داخل سالن کنسرت می‌گذرد آن هیجانی را که از فیلم‌ساز سراغ داریم هرچقدر کم به ما می‌دهد و می‌تواند ما را پای فیلم نگه دارد، ناگفته نماند در دل آرزو می‌کردم فیلم تا انتها داخل سالن بماند و از آنجا بیرون نرود، زیرا مشخص بود با بیرون رفتن از آنجا تمام ایده‌های سمعی و بصری فیلم‌ساز تمام می‌شود و همان هم شد، از زمانی که فیلم از سالن بیرون می‌رود و به خانه‌ی "کوپر" می‌رود انگار فیلم‌نامه‌ای وجود ندارد و فیلم‌ساز از آن به بعد به صورت بداهه فیلم را ساخته، نه داستان منطقی حرکت می‌کند و نه اثری از نبوغ فیلم‌ساز می‌بینیم. پایان فیلم هم کاملا کلیشه‌ای و تحمیلی است و پس از تمام شدنش باز افسوس می‌خوریم که چرا فیلم‌ساز خوبی مانند "شیامالان" دیگر فیلم خوب نمی‌سازد.
در کل با اینکه نیمی از فیلم بهتر از نیمی دیگر است اما در کلیتش اثری است ضعیف و یکبار مصرف و گامی رو به عقب در کارنامه‌ی سازنده‌اش.
📽️ Trap (2024)
✍️ محمد زندی

#Review

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🪄 بزارین همینه که هستم باشم...
📷 اینستاگرام کوفیلم

#mix

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 جاری کردن اشک از چشمان مخاطب، هنریست که کمتر فیلمی قادر به انجام آن است؛ اما "Lion" به شکلی ظریف و هنرمندانه قادر به انجام آن است. فیلم گهگاهی به دام شعارزدگی می‌افتد و در نهایت کار هم به سختی می‌تواند مفهوم مد نظرش را برساند. با این وجود کماکان تماشای آن به واسطه ساخت شخصیت‌هایی دوست داشتنی و روایتی نسبتا شیرین، بسیار دلنشین است.
📽 Lion (2016)
✍️ عرفان دانش

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎞 شاتی خلاقانه از "دوست پسران و دوست دخترانِ" "اریک رومر". دو دوست در پس‌زمینه در حال ترک تصویر، و دو دوست دیگر که همدیگر را در آغوش می‌کشند.

#Cinema_Gallery

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 ربکا: هرچی بیشتر به آدما بگی نمی‌تونی یک چیزی رو داشته باشی، بیشتر به سمتش کشش پیدا می‌کنن، به هر قیمتی که شده....
📽 The Originals 2013 - 2018

#دیالوگ_ماندگار

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
حادثه آکو، یک رویداد واقعی در دوران فئودالی ژاپن که داستان ۴۷ رونین از آن نشأت می‌گیرد. در این واقعه، ارباب آسانو ناگانوری، حاکم منصف قلمرو خود، طی توطئه‌ای از طرف یوشیناکا کیرا، ارباب دیگری قرار می‌گیرد. کیرا به دلیل ترس از محبوبیت آسانو نزد شوگون ژاپن، نقشه‌ای برای نابودی او می‌کشد که در نهایت به سپوکو آسانو منجر می‌شود. پس از این حادثه، ۴۷ سامورایی وفادار به آسانو تصمیم می‌گیرند انتقام خون ارباب خود را از یوشیناکا کیرا بگیرند.
اولین ایده برای ساخت "۴۷ رونین" در سال ۲۰۰۸ مطرح شد و قرار شد فیلمی با الهام گرفتن از "ارباب حلقه‌ها" و "گلادیاتور" باشد، پس از اینکه "کارل رینش" در سال ۲۰۰۹ برای کارگردانی برگزیده شد و بازیگران در سال ۲۰۱۰ انتخاب شدند فیلمبرداری اولیه به زبان ژاپنی در سال ۲۰۱۱ و فیلمبرداری بعدی به زبان انگلیسی در سال ۲۰۱۲ در لندن انجام شد که به خاطر برگزاری بازی‌های المپیک کمی به تأخیر افتاد و در آخر فیلم در سال ۲۰۱۳ ابتدا در ژاپن و کمی بعد در ایالات متحده اکران شد. این فیلم در پایان اکران خود با فروشی به مراتب کمتر از بودجه‌اش به یک شکست تجاری تبدیل شد.
📽 47 Ronin (2013)
✍️ ابوالفضل مدنی

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🔰 نگاهی بر "مردی که آن‌جا نبود"
⚠️ هشدار اسپویل

🎥 "مردی که آن‌جا نبود" تنها اثر سیاه و سفید "کوئن‌"ها است. فیلمی که در آن تمام افراد تاوان‌های وحشتناکی دادند. به زعم من اد که شخصیت اصلی باشد، بیشتر از هرکس دیگری تاوان داد. درست مثل جری در "فارگو" و بارتون فینک در "بارتون فینک" یک طمع و تلاش برای فرار از زندگی روزمره. این بار نه از یک مسئول‌فروش ("فارگو") بلکه از طرف یک آرایشگر. از طرفی همچون "بیگ لباوسکی" که با لقب "بیگ" صدا زده می‌شد، در این فیلم هم دیو لقب مشابهی دارد. و از قضا این‌بار در اوایل داستان او دارای ضعف نیست بلکه بر اد که شخصیت اصلی باشد چیره است. چرا که با زن اد رابطه‌ای مخفیانه دارد. اما با گذشت فیلم دقیقا همین امر تبدیل به نقطه ضعفی بسیار اساسی برای دیو شده و باعث مرگ او می‌شود. از طرفی به وارد بازی شدن زن هم می‌رسیم، و اما تاوان اصلی را اد می‌دهد. اد هم مثل دیو می‌میرد اما مرگی متفاوت دارد. یک اعدام. و پیش از اعدام، زندگی‌ای پر از رنج را می‌گذارند. زندگی‌ای که مثل دیگر شخصیت‌های اصلی "کوئن‌"ها با پای خودش وارد یک بازی می‌شود و بازی به مخمصه تبدیل می‌شود، اندکی بعد دیگر کنترل وقایع دست او نیست و تلاش‌های عبث شروع می‌شوند. اما در این فیلم و "بیگ لباوسکی" یک ابزورد دیده می‌شود. البته ابزوردی فلسفی. چرا که شخصیت‌های اصلی هرچند اندک تلاشی می‌کنند اما این تلاش واقعا برای حل مسئله نیست. بلکه گویی جنبه‌ای آیرونیک در عمل‌هایشان است. آن‌ها وارد مخمصه شده‌اند و خود به عبث بودن تلاش‌هاشان آگاه‌اند اما از آن‌ دست نمی‌کشند. شاید برای خوش‌گذرانی و گذران زندگی. البته این موضوع در "بیگ لباوسکی" مطرح‌تر است. در "مردی که آن‌جا نبود" وجه نهیلیستیک ماجرا پررنگ‌تر بود و دیگر طنز جای زیادی در شخصیت‌ اصلی اشغال نکرده بود. همان‌طور که در "فارگو" دیدیم عشق میان زن و شوهرِ قربانی از دست رفته بود، و البته گویی همین باعث فنای آنان شده بود، در این فیلم هم عشق جایی نداشت. عملا رابطه‌ی اد و همسرش به تاریکی رسیده بود، هرچند اد خود اشاره می‌کند که از ابتدا هم چندان رنگ روشنی بدان ندیده است. فیلم راوی دارد پس تا حدودی با نریشن هم سر و کار دارد. البته شاید نتوان گفت شخصیت‌ها به دنیای بیرون از داستان آگاه‌اند، اما وجود راوی، وجود نریشن را تا حدی تثبیت می‌کند. از طرفی راوی این‌بار کمی متفاوت‌تر است. راوی کاملا هم جهت با داستان پیش می‌رود. همان‌طور که اد می‌رفت. این بدان معناست که گویی ما فیلم را نه تنها از زبان اد می‌شنویم بلکه از زاویه دید او آن را می‌بینیم و اصلا درون ذهن او هستیم. می‌خواهم یک اشاره‌ی دیگر به وجه نهیلیستیک فیلم داشته باشم: هنگام تصادف و مواجهه با مرگ، اد به هیچ فکر نکرد، جز فکری عبث، کوچک، بی‌اهمیت و بسیار جزئی. فکر در مورد اینکه بعد از مرگ مو رشد می‌کند. پس تمام اهمیت زندگی برای او از دست رفته است، و همچون یک نهیلیست به زندگی می‌نگرد. از طرفی یک هجو می‌بینم. هجو به زندگی. "کوئن‌"ها اد را در مواجهه با مرگ بی‌اهمیت جلوه دادند، و تازه در بیمارستان او به قتل متهم می‌شود. در واقع همان دو ماموری که صرفا اطلاع‌دهنده‌ی اخبار بودند باز هم به سراغش آمدند. بار اول، وقتی فکر می‌کرد دستگیر خواهد شد، خبر دستگیری همسرش را به او دادند، و بار بعد در بیمارستان وقتی که انتظارش را نداشت متهم به قتل می‌شود. و این شیوه‌ی بسیار جالبی برای دادن چنین خبری‌ست. مامورها می‌خواهند او سریع‌تر خبر را بشنود و طنز رقم می‌خورد. نکته‌ی هجوآمیزتر آن‌جاست که اد برای کاری که نکرده محکوم شده و نه برای کاری که کرده. او متهم به قتل کسی می‌شود که پولش را بالا کشیدند، اما در واقع دیو را کشته است. و البته نتیجه یکی است.
📽 The Man Who Wasn't There (2001)
✍️ امیرحسین یاسینی

#Review

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎞 پشت صحنه‌ی فیلم "آکاتونه" اولین فیلم "پازولینی". روایتی ابزوردیک از سرگردانی مردی تنها. کسی که پس از تماشای فیلم هم او را مقصر می‌نامیم و هم نه.

#Cinema_Gallery

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 ویلیام: هر انسانی می‌میره، ولی همه انسان‌ها واقعا زندگی می‌کنن؟
📽 Braveheart 1995

#دیالوگ_ماندگار

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 فیلم "Edge of tomorrow" الگویی برای باقی فیلم‌های پر خرج و کلیشه‌ای ژانر خود.
این فیلم روایت حمله موجودات بیگانه، به زمین است که قصد نابودی زمین را دارند و حال گروهی نظامی تحت عنوان "نیروی دفاع متحد" وظیفه مقابله با این موجودات را دارند.
"داگ‌ لیمان" برعکس برخی از آثار، از شخصیت اصلی خود یک قهرمان شکست ناپذیر نساخته است. ویلیام کیج در ابتدای فیلم یک شخصیت ترسو‌ و بزدل است که ترجیح می‌دهد جنگ را از داخل خانه‌اش دنبال کند اما در ادامه فیلم شاهد تغییر چشمگیری در او می‌شویم.
نمی‌توان تدوین عالی این فیلم را نیز نادیده گرفت.
فیلمنامه نیز بسیار خوب است اما نباید از بعضی ایرادات چشم پوشی کرد. صحنه‌های پایانی فیلم اگرچه بسیار جالب و جذاب‌‌اند اما درگیری‌هایی که اتفاق می‌افتد منطق حاکم بر فیلم را تا حدی زیر سوال می‌برد.
در انتها، این فیلم یکی از بهترین آثار ژانر خود در دهه اخیر است و قطعا دیدنش می‌تواند بسیار لذت بخش باشد.
📽 Edge of tomorrow (2014)
✍️ بهراد

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🪄 امروز، روز جهانی بتمنه🦇
📷 اینستاگرام کوفیلم

#mix

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 شاید واقع‌گرایانه‌ترین انجیل و روایت از عیسی مسیح را بتوان "انجیل به روایت متیِ" "پازولینی" پنداشت. اثری از کارگردانی ملحد که فیلم را نه به‌خاطر این که از انجیل و دین تنفر داشت ساخت، بلکه این مارکسیست، که به گمان برخی کم‌ترین وجوه مارکسیستی را داشت، دین را یک تجلی بزرگ از ذهن، دیدگاه و نیاز انسان می‌دانست. پس به همین جهت به روی انجیلی دست گذاشت که خود با آن متولد شده بود و بعدها سعی کرد از آن نه به طرزی آکادمیک و حزبی که درست برعکس، بسیار انسانی و با مراجعه به دل و ذهن خود بدان بپردازد.
📽 The Gospel According to St. Matthew (1964)
✍️ امیرحسین یاسینی

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎞 صحنه پایانی فیلم "سفر به ایتالیا" از "روسلینی". کاری پر فراز و نشیب، که بدون هیچ اغراقی واقعیات زندگی را به روی پرده متجلی می‌سازد.

#Cinema_Gallery

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 کلارنس: زندگی هر انسانی، زندگی های بقیه رو تحت تاثیر قرار می‌ده؛ وقتی اون نباشه، یک خلأ بزرگ به جا می‌گذاره، این‌طور نیستش؟؟
📽 It's a Wonderful Life 1946

#دیالوگ_ماندگار

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 "استیون هاوکینگ" جزو بزرگترین شخصیت‌های معاصر است. شخصی که زندگی او را می‌توان به چندین بخش تقسیم کرد که یکی از دیگری جذاب‌تر است. کاری که "نظریه همه‌چیز" اما قصد در انجامش دارد، پرداخت به موضوعات عاطفی این دانشمند بزرگ است. این موضوع به نقطه قوت فیلم تبدیل می‌شود و باعث می‌شود با اثری طرف باشیم که دقیقا همان چیزی را بیان می‌کند که توان پرداختش را دارد. از طرفی دیگر هم شخصیت "هاوکینگ" را در حد یک جوان دلباخته عاشق پیشه پایین می‌آورد. اگر می‌خواهید با دیدن این اثر، اطلاعات جالبی از این شخصیت ماندگار در تاریخ علم به دست آورید ابدا فیلم برای شما ساخته نشده است. اما اگر در جست و جوی یک درام دو ساعته توانمند در سرگرم کردن مخاطب خود هستید، انتخاب به نسبت جالب و جذابی است و در لحظاتی می‌تواند احساساتتان را برانگیخته کند.
📽 The Theory of Everything (2014)
✍️ عرفان دانش

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 یک اثر پر از تعلیق، شگفتی و دوئل. کاری از "ملویل". فیلمی که "بلموندو"، "رجیانی" و "پیکولی" در آن می‌درخشند. کارگردان فقط در پایان شگفتی رقم نمی‌زند تا مخاطب را شگفت‌زده و متحیر کند، بلکه او از ابتدا تا انتها، میزانسن، فرم و نحوه‌ی نمایش سکانس‌ها را به‌طرزی شگفت‌انگیز طراحی می‌کند. فیلم‌نامه را در هم می‌نویسد و از لحاظ محتوا پویا و فعال است. همین است که چنین فیلم بزرکی می‌سازد. این شیوه فیلم‌سازی نه تنها شخصیت‌های فیلم را هر لحظه دچار ترس از خیانت می‌کند، بل به مخاطب هم رحم نمی‌کند و عملا از او یک انسان پارانویید می‌سازد. در این فیلم هم مثل باقی فیلم‌های او از لانگ‌تیک‌ها و سکوت‌های طولانی در سکانس‌ها بهره برده می‌شود. نماهایی پر از دود سیگار، اتاق‌هایی دنج و دور افتاده، آدم‌های خشن و بی‌احساس و البته حرفه‌ای، همگی در فیلم می‌درخشند.
📽 Le Doulos (1962)
✍️ امیرحسین یاسینی

#معرفی_فیلم

zil.ink/CooFilm | کوفیلم
2024/09/27 18:15:14
Back to Top
HTML Embed Code: