📝 گاندی: هرموقع ناامید میشم یادم میاد که راه حقیقت و عشق همیشه پیروز بوده؛ ممکنه ظالم و قاتل وجود داشته باشن و برای مدتی شکستناپذیر به نظر برسن، اما در نهایت همیشه شکست میخورن.
📽 Gandhi 1982
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 Gandhi 1982
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🔰 نگاهی به فیلم "حضانت"
🎥 مسئلهی حضانت فرزندان توسط والدینی که در حال جدایی هستند را بارها و بارها در سینمای جهان و ایران دیدهایم، فیلمساز تلاشی نکرده تا چیزی ورای نمونههای مشابهش بگوید و فیلم به نوعی تکرار مکررات است.
شروع فیلم با یک سکانس طولانی و خستهکننده از دادگاه است که همین طولانی بودنش مخاطب را اذیت و از ادامهی فیلم منصرف میکند؛ لازم بود که این سکانس کمی کوتاهتر بود تا مخاطب زودتر وارد روند فیلم بشود؛ البته خودِ فیلم هم آنقدر ضعیف است که چیزی برای مخاطب ندارد.
فیلمساز تلاش میکند سمت نوجوانِ فیلم باشد و بیشتر سکانسها هم دوربین سمت او است، اما این امر را نتوانسته در فیلم جا بیندازد، ابتدای فیلم با خانم قاضی شروع میشود و به نظر میآید او قهرمان اصلی فیلم است، اما پس از حدود پانزده دقیقه او رها میشود و کاراکتر اولِ فیلم تغییر میکند. کارگردان اگر میخواهد سمت نوجوان فیلم باشیم بهتر بود فیلم را با او شروع میکرد تا از ابتدا او را به مخاطب بدهد، اما الان نه فقط او که هیچکدام از کاراکترها به مخاطب داده نمیشوند و هیچکدام برای مخاطب مهم نمیشوند زیرا فیلمساز تعریف درستی از آنها به ما نمیدهد و آنها را به ما نمیشناساند.
فیلم آنقدر ضعیف و آبکی جلو میرود که خشونت مرد در انتهای فیلم هم با مخاطب کاری نمیکند و بر خلاف میل فیلمساز او را شوکه نمیکند؛ مخاطبی که از روند فیلم خسته شده فقط منتظر است تا تمام شود و برایش فرقی نمیکند که سرنوشت نوجوان چه میشود و یا چه تصمیمی گرفته میشود.
فیلمهایی از این دست که نمونههای مشابهش بارها و بارها در سینمای جهان ساخته شده و خواهد شد باید یک ویژگی و برتری نسبت به قبلیها داشته باشد، اگر بخواهند همان فرمول و همان راههای رفته شده را بروند و چیزی اضافه نکنند پس دلیل ساخت اینگونه آثار چه چیزی میتواند باشد؟
📽️ Custody (2017)
✍️ محمد زندی
#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 مسئلهی حضانت فرزندان توسط والدینی که در حال جدایی هستند را بارها و بارها در سینمای جهان و ایران دیدهایم، فیلمساز تلاشی نکرده تا چیزی ورای نمونههای مشابهش بگوید و فیلم به نوعی تکرار مکررات است.
شروع فیلم با یک سکانس طولانی و خستهکننده از دادگاه است که همین طولانی بودنش مخاطب را اذیت و از ادامهی فیلم منصرف میکند؛ لازم بود که این سکانس کمی کوتاهتر بود تا مخاطب زودتر وارد روند فیلم بشود؛ البته خودِ فیلم هم آنقدر ضعیف است که چیزی برای مخاطب ندارد.
فیلمساز تلاش میکند سمت نوجوانِ فیلم باشد و بیشتر سکانسها هم دوربین سمت او است، اما این امر را نتوانسته در فیلم جا بیندازد، ابتدای فیلم با خانم قاضی شروع میشود و به نظر میآید او قهرمان اصلی فیلم است، اما پس از حدود پانزده دقیقه او رها میشود و کاراکتر اولِ فیلم تغییر میکند. کارگردان اگر میخواهد سمت نوجوان فیلم باشیم بهتر بود فیلم را با او شروع میکرد تا از ابتدا او را به مخاطب بدهد، اما الان نه فقط او که هیچکدام از کاراکترها به مخاطب داده نمیشوند و هیچکدام برای مخاطب مهم نمیشوند زیرا فیلمساز تعریف درستی از آنها به ما نمیدهد و آنها را به ما نمیشناساند.
فیلم آنقدر ضعیف و آبکی جلو میرود که خشونت مرد در انتهای فیلم هم با مخاطب کاری نمیکند و بر خلاف میل فیلمساز او را شوکه نمیکند؛ مخاطبی که از روند فیلم خسته شده فقط منتظر است تا تمام شود و برایش فرقی نمیکند که سرنوشت نوجوان چه میشود و یا چه تصمیمی گرفته میشود.
فیلمهایی از این دست که نمونههای مشابهش بارها و بارها در سینمای جهان ساخته شده و خواهد شد باید یک ویژگی و برتری نسبت به قبلیها داشته باشد، اگر بخواهند همان فرمول و همان راههای رفته شده را بروند و چیزی اضافه نکنند پس دلیل ساخت اینگونه آثار چه چیزی میتواند باشد؟
📽️ Custody (2017)
✍️ محمد زندی
#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🔰 نگاهی به فیلم "مکانی برای عشاق"
⚠️ هشدار اسپویل
🎥 "مکانی برای عشاق"، محصول ۱۹۶۸ به کارگردانی "ویتوریو دسیکا"، یکی از ضعیفترین آثار این فیلمساز مشهور ایتالیایی است. فیلم که قرار بود یک درام عاشقانه پرشور و احساسی باشد، داستان رابطهای بین جولیا و والریا را روایت میکند. شخصیت زن داستان به بیماری سرطان خون مبتلاست، و این بیماری بهانهای برای خلق یک روایت عاشقانه تلخ و تأثیرگذار است. با این حال، فیلم در استفاده از این پتانسیل احساسی به شدت ناکام مانده است.
یکی از بحثهایی که همواره در فضای نقد سینمای ایران به خصوص پیش از انقلاب مطرح بوده توصیه برخی منتقدان به الگوگیری از سینمای ایتالیا است؛ اما اگر بخواهیم این فیلم را با نمونه ایرانی (به لحاظ مضمون کلی) یعنی "در امتداد شب" به کارگردانی "پرویز صیاد" مقایسه کنیم که در آن نیز سرطان خون طرف مرد رابطه مطرح بود، حتی باید اذعان کرد که فیلم ایرانی در پرداخت به عمق احساسات و باورپذیری شخصیتها بسیار موفقتر عمل کرده است.
"ویتوریو دسیکا"، که پیشتر با آثاری چون "دزد دوچرخه" و "معجزه در میلان" توانسته بود به اوج هنر سینمایی دست یابد، در "مکانی برای عشاق" نه تنها از نظر روایی، بلکه از لحاظ کارگردانی و حتی بازیگری نیز نتوانسته به موفقیتی مشابه دست پیدا کند. "فی داناوی" و "مارچلو ماسترویانی" که زمانی هر دو از بازیگران برجسته سینمای ایتالیا بودند، در این فیلم نتوانستهاند آنچه در توان داشتهاند را به نمایش بگذارند و رابطهی میان آنها بیشتر تصنعی و کمعمق به نظر میرسد.
فیلم از لحاظ بصری نیز با وجود فیلمبرداری زیبا و مناظر چشمنواز، نتوانسته است ضعفهای خود را در داستان و شخصیتپردازی جبران کند. "مکانی برای عشاق" بیشتر به یک ملودرام سطحی و فراموششدنی تبدیل شده که حتی نام "دسیکا" نیز نمیتواند آن را نجات دهد.
📽 A Place for Lovers (1968)
✍️ امیرحسین صدر
#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
⚠️ هشدار اسپویل
🎥 "مکانی برای عشاق"، محصول ۱۹۶۸ به کارگردانی "ویتوریو دسیکا"، یکی از ضعیفترین آثار این فیلمساز مشهور ایتالیایی است. فیلم که قرار بود یک درام عاشقانه پرشور و احساسی باشد، داستان رابطهای بین جولیا و والریا را روایت میکند. شخصیت زن داستان به بیماری سرطان خون مبتلاست، و این بیماری بهانهای برای خلق یک روایت عاشقانه تلخ و تأثیرگذار است. با این حال، فیلم در استفاده از این پتانسیل احساسی به شدت ناکام مانده است.
یکی از بحثهایی که همواره در فضای نقد سینمای ایران به خصوص پیش از انقلاب مطرح بوده توصیه برخی منتقدان به الگوگیری از سینمای ایتالیا است؛ اما اگر بخواهیم این فیلم را با نمونه ایرانی (به لحاظ مضمون کلی) یعنی "در امتداد شب" به کارگردانی "پرویز صیاد" مقایسه کنیم که در آن نیز سرطان خون طرف مرد رابطه مطرح بود، حتی باید اذعان کرد که فیلم ایرانی در پرداخت به عمق احساسات و باورپذیری شخصیتها بسیار موفقتر عمل کرده است.
"ویتوریو دسیکا"، که پیشتر با آثاری چون "دزد دوچرخه" و "معجزه در میلان" توانسته بود به اوج هنر سینمایی دست یابد، در "مکانی برای عشاق" نه تنها از نظر روایی، بلکه از لحاظ کارگردانی و حتی بازیگری نیز نتوانسته به موفقیتی مشابه دست پیدا کند. "فی داناوی" و "مارچلو ماسترویانی" که زمانی هر دو از بازیگران برجسته سینمای ایتالیا بودند، در این فیلم نتوانستهاند آنچه در توان داشتهاند را به نمایش بگذارند و رابطهی میان آنها بیشتر تصنعی و کمعمق به نظر میرسد.
فیلم از لحاظ بصری نیز با وجود فیلمبرداری زیبا و مناظر چشمنواز، نتوانسته است ضعفهای خود را در داستان و شخصیتپردازی جبران کند. "مکانی برای عشاق" بیشتر به یک ملودرام سطحی و فراموششدنی تبدیل شده که حتی نام "دسیکا" نیز نمیتواند آن را نجات دهد.
📽 A Place for Lovers (1968)
✍️ امیرحسین صدر
#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 هکتور: تو میگی حاضری برای عشق بمیری، اما تو نه چیزی راجع به مردن میدونی و نه چیزی راجع به عشق...
📽 Troy 2004
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 Troy 2004
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 “ادوارد اسنودن”، شخصی که به جرئت یکی از پر جنجالترین اشخاص دنیا بوده و است، جوانی که ابتدا فکر پیوستن به نیروهای ویژه ارتش را داشت اما بعد از مصدومیتش در آزمونهای ورودی به CIA وارد و در آنجا مشغول به کار و تبدیل به یکی از خبرهترین کارکنانش شد، تا اینکه در سال ۲۰۱۳ اطلاعات محرمانهای مبنی بر سرکشی آژانس امنیت ملی آمریکا به حریم شخصی شهروندانش و همچنین دیگر کشورها را فاش و در اختیار مطبوعات قرار داد، عملی که از او برای برخی یک خائن و برای برخی دیگر یک قهرمان ساخت.
وقتی برای اولین بار “الیور استون” که مسئولیت کارگردانی فیلم بر عهدهاش بود به دیدار “اسنودن” رفت او نسبت به ساخت فیلمی از خودش بی میل بود، اما پس از چند دفعه دیگر که “استون” به دیدارش رفت راضی شد، ساخت فیلم آغاز شد و پس از انتشار نقدهای مثبتی دریافت کرد، اما فروش موفقی در گیشه نداشت و تبدیل به یک شکست تجاری شد.
📽 Snowden (2016)
✍ ابوالفضل مدنی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/Coofilm
وقتی برای اولین بار “الیور استون” که مسئولیت کارگردانی فیلم بر عهدهاش بود به دیدار “اسنودن” رفت او نسبت به ساخت فیلمی از خودش بی میل بود، اما پس از چند دفعه دیگر که “استون” به دیدارش رفت راضی شد، ساخت فیلم آغاز شد و پس از انتشار نقدهای مثبتی دریافت کرد، اما فروش موفقی در گیشه نداشت و تبدیل به یک شکست تجاری شد.
📽 Snowden (2016)
✍ ابوالفضل مدنی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/Coofilm
🎥 "الکساندر پین" فیلمساز خوبی است که در کارنامه خود فیلم درخشانی مانند "نبراسکا" را دارد. فیلم "انتخابات" اما از آثار متوسط او است. داستان فیلم درمورد انتخابات شورای مدرسه است که باعث میشود لایههای مختلف زندگی چندین فرد نمایان شود.
فیلم به موضوعات متعددی همچون عشق، خیانت، طمع و عوض شدن شخصیت انسان میپردازد. متاسفانه درمورد خیلی از این موضوعات، فیلم صرفا به آنها اشاره میکند و پرداخت عمیقی نسبت به آنها ندارد و حتی کمدی آن نیز در لحظاتی به درستی ساخته نشده. با این وجود فیلم "انتخابات" فیلمی است که ارزش یک بار دیدن را دارد.
📽️ Election (1999)
✍ امیررضا محمدخانلو
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm
فیلم به موضوعات متعددی همچون عشق، خیانت، طمع و عوض شدن شخصیت انسان میپردازد. متاسفانه درمورد خیلی از این موضوعات، فیلم صرفا به آنها اشاره میکند و پرداخت عمیقی نسبت به آنها ندارد و حتی کمدی آن نیز در لحظاتی به درستی ساخته نشده. با این وجود فیلم "انتخابات" فیلمی است که ارزش یک بار دیدن را دارد.
📽️ Election (1999)
✍ امیررضا محمدخانلو
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/CooFilm
📝 سلین: هرموقع که در درون خودت آرامش و صلح رو پیدا کردی، اون وقته که میتونی ارتباط و رابطه واقعی با دیگران رو پیدا کنی....
📽 Before Sunrise 1995
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 Before Sunrise 1995
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 سهگانه "دونده هزارتو" از آن دسته فیلمهای آندرریتد سینمای جهان هستند. دونده هزارتو با محوریت شخصیتی با بازی "دیلن اوبرایان" و کارگردانی "وس بال" در سال ۲۰۱۴ اکران، و قسمتهای دوم و سوم به ترتیب در ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ در مقابل دیدگان مخاطب قرار گرفتند. داستان دونده هزارتو در فضایی آخرالزمانی است که تعدادی جوان توسط حکومت وقت مورد آزمایش قرار گرفتهاند تا راهحلی برای نجات دنیا باشند. هر قسمت از دونده هزارتو در فضایی متفاوت است و شما را با هیجانی قابلتوجه روبرو میکند که تا سالها بهعنوان یک سهگانه جذاب در ذهن شما حضور خواهد داشت. دونده هزارتو را در اولین فرصت ببینید!
📽 The Maze Runner (2014)
✍️ امیرعباس گلستانی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 The Maze Runner (2014)
✍️ امیرعباس گلستانی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم