🎥 در قرن هفدهم ژاپن، اوهارو، زنی ۵۰ساله در دروازه معبدی به خاک میافتد و در ثانیهای گذشتهٔ تلخ خویش را پیش چشم مخاطب میآورد، یادآوری کاملی که در طی دو ساعت ادامه پیدا میکند.
این اثر "کنجی میزوگوچی" برای آشنایان به سینما، میتواند بهتنهایی اندازه ۳ فیلم دردناک "فون تریر" ("داگویل"، "رقصنده در تاریکی" و "شکستن امواج") عذابآور باشد بهطوریکه تماشای آن تا انتها بدون وقفه ناممکن به نظر میرسد. شاید فیلم از لحاظ بصری برجسته نباشد، ولی محتوای آن یک تراژدی بیکموکاست است. جبرگرایی و بیرحمی سرنوشت که در فیلمهای دیگر "میزوگوچی" نیز وجود دارد، با این تفاوت که خالصترین اندوه و استیصال را عیان میکند، داستان تلخ ظلم، تبعیض و بیپناهی را چون بغضی شکسته شده آشکار میسازد. «پایمالکردن انسان، دروازه جهنم همه گناهان است و اوهارو قربانی بیاعتنایی»
"راجر ایبرت" منتقد شهیر آمریکایی در مورد "زندگی اوهارو" گفته است: «این غمانگیزترین فیلمی است که در مورد زندگی یک زن دیدهام.»
📽 The Life of Oharu (1952)
✍️ ریحانه احمدی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
این اثر "کنجی میزوگوچی" برای آشنایان به سینما، میتواند بهتنهایی اندازه ۳ فیلم دردناک "فون تریر" ("داگویل"، "رقصنده در تاریکی" و "شکستن امواج") عذابآور باشد بهطوریکه تماشای آن تا انتها بدون وقفه ناممکن به نظر میرسد. شاید فیلم از لحاظ بصری برجسته نباشد، ولی محتوای آن یک تراژدی بیکموکاست است. جبرگرایی و بیرحمی سرنوشت که در فیلمهای دیگر "میزوگوچی" نیز وجود دارد، با این تفاوت که خالصترین اندوه و استیصال را عیان میکند، داستان تلخ ظلم، تبعیض و بیپناهی را چون بغضی شکسته شده آشکار میسازد. «پایمالکردن انسان، دروازه جهنم همه گناهان است و اوهارو قربانی بیاعتنایی»
"راجر ایبرت" منتقد شهیر آمریکایی در مورد "زندگی اوهارو" گفته است: «این غمانگیزترین فیلمی است که در مورد زندگی یک زن دیدهام.»
📽 The Life of Oharu (1952)
✍️ ریحانه احمدی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 جوکر: وقتی کارها طبق نقشه پیش بره هیچکس وحشت زده نمیشه؛ حتی اگه اون نقشه، وحشتناک باشه....
📽 The Dark Knight 2008
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 The Dark Knight 2008
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 والکریها، جنگجویان زن محافظ اودین خدای خدایان، اما اینبار طراحان عملیات والکری زن نیستند، مرد هستند، مردانی که در هیاهو و آشوب حاکم بر دنیا در زمان جنگ جهانی دوم به جای اطاعت تصمیم به تمرد میگیرند. سرهنگ “کلاوس فون اشتاوفنبرگ” پس از مجروحیتش در تونس که منجر به از دست دادن یک چشم و دستش و بازگشت به آلمان میشود، شکست آلمان در نبرد نرماندی و واقعۀ شب بلورین نسبت به آلمان نازی ناامید و دلسرد میشود و به همراه دیگر افسران مانند خودش عملیات والکری که کودتایی علیه هیتلر و سوقصد به جان اوست را طراحی میکنند که بزرگترین فعالیت صورت گرفته بر ضد اوست، کودتایی که در نهایت با شکست همراه شده و سرانش به جوخه اعدام سپرده شدند.
“تام کروز” از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به قهرمان نیمه بینا و تک دست داستان دارد و بسیاری او را مناسبترین گزینه برای ایفای نقش میدانند اما فرزند “اشتاوفنبرگ” وزارت دفاع آلمان “کروز” را شخص مناسبی برای این کار نمیدانستند اما دیگر نظرات مثبت بود و صحت تاریخی فیلم تأیید شد و هم منتقدین آلمانی و هالیوودی از آن رضایت داشتند.
📽 Valkyrie (2008)
✍ ابوالفضل مدنی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/Coofilm
“تام کروز” از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به قهرمان نیمه بینا و تک دست داستان دارد و بسیاری او را مناسبترین گزینه برای ایفای نقش میدانند اما فرزند “اشتاوفنبرگ” وزارت دفاع آلمان “کروز” را شخص مناسبی برای این کار نمیدانستند اما دیگر نظرات مثبت بود و صحت تاریخی فیلم تأیید شد و هم منتقدین آلمانی و هالیوودی از آن رضایت داشتند.
📽 Valkyrie (2008)
✍ ابوالفضل مدنی
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
🆔 zil.ink/Coofilm
🎭 من در حال خاک کردن من قبلی که تلاش میکرد برای همه خوب باشه:
#fun ❓
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
#fun ❓
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 "جنون"، ساختهی "آلفرد هیچکاک" در سال ۱۹۷۲، از جمله آثار متأخر این کارگردان است که به جای تعلیق کلاسیک، بر نمایش بیپرده و واقعگرایانه خشونت متمرکز شده است و تصویری از دگرگونیهای سینمای او در سالهای پایانی فعالیتش ارائه میدهد. داستان فیلم درباره ریچارد بلینی است که به اشتباه به عنوان یک مریض جنسی و قاتل سریالی شناخته میشود و تلاش میکند بیگناهی خود را اثبات کند. این اثر برخلاف شاهکارهای پیشین "هیچکاک" مانند "سرگیجه" و "روانی"، از عمق روانشناختی کمتری برخوردار است و رویکرد متفاوتش واکنشهای مختلف و گاها منفی را در میان منتقدان و طرفداران آثار "هیچکاک" از دیرباز تاکنون برانگیخته.
📽 Frenzy (1972)
✍️ امیرحسین صدر
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 Frenzy (1972)
✍️ امیرحسین صدر
#معرفی_فیلم
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📝 گاندی: هرموقع ناامید میشم یادم میاد که راه حقیقت و عشق همیشه پیروز بوده؛ ممکنه ظالم و قاتل وجود داشته باشن و برای مدتی شکستناپذیر به نظر برسن، اما در نهایت همیشه شکست میخورن.
📽 Gandhi 1982
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
📽 Gandhi 1982
#دیالوگ_ماندگار
➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🔰 نگاهی به فیلم "حضانت"
🎥 مسئلهی حضانت فرزندان توسط والدینی که در حال جدایی هستند را بارها و بارها در سینمای جهان و ایران دیدهایم، فیلمساز تلاشی نکرده تا چیزی ورای نمونههای مشابهش بگوید و فیلم به نوعی تکرار مکررات است.
شروع فیلم با یک سکانس طولانی و خستهکننده از دادگاه است که همین طولانی بودنش مخاطب را اذیت و از ادامهی فیلم منصرف میکند؛ لازم بود که این سکانس کمی کوتاهتر بود تا مخاطب زودتر وارد روند فیلم بشود؛ البته خودِ فیلم هم آنقدر ضعیف است که چیزی برای مخاطب ندارد.
فیلمساز تلاش میکند سمت نوجوانِ فیلم باشد و بیشتر سکانسها هم دوربین سمت او است، اما این امر را نتوانسته در فیلم جا بیندازد، ابتدای فیلم با خانم قاضی شروع میشود و به نظر میآید او قهرمان اصلی فیلم است، اما پس از حدود پانزده دقیقه او رها میشود و کاراکتر اولِ فیلم تغییر میکند. کارگردان اگر میخواهد سمت نوجوان فیلم باشیم بهتر بود فیلم را با او شروع میکرد تا از ابتدا او را به مخاطب بدهد، اما الان نه فقط او که هیچکدام از کاراکترها به مخاطب داده نمیشوند و هیچکدام برای مخاطب مهم نمیشوند زیرا فیلمساز تعریف درستی از آنها به ما نمیدهد و آنها را به ما نمیشناساند.
فیلم آنقدر ضعیف و آبکی جلو میرود که خشونت مرد در انتهای فیلم هم با مخاطب کاری نمیکند و بر خلاف میل فیلمساز او را شوکه نمیکند؛ مخاطبی که از روند فیلم خسته شده فقط منتظر است تا تمام شود و برایش فرقی نمیکند که سرنوشت نوجوان چه میشود و یا چه تصمیمی گرفته میشود.
فیلمهایی از این دست که نمونههای مشابهش بارها و بارها در سینمای جهان ساخته شده و خواهد شد باید یک ویژگی و برتری نسبت به قبلیها داشته باشد، اگر بخواهند همان فرمول و همان راههای رفته شده را بروند و چیزی اضافه نکنند پس دلیل ساخت اینگونه آثار چه چیزی میتواند باشد؟
📽️ Custody (2017)
✍️ محمد زندی
#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم
🎥 مسئلهی حضانت فرزندان توسط والدینی که در حال جدایی هستند را بارها و بارها در سینمای جهان و ایران دیدهایم، فیلمساز تلاشی نکرده تا چیزی ورای نمونههای مشابهش بگوید و فیلم به نوعی تکرار مکررات است.
شروع فیلم با یک سکانس طولانی و خستهکننده از دادگاه است که همین طولانی بودنش مخاطب را اذیت و از ادامهی فیلم منصرف میکند؛ لازم بود که این سکانس کمی کوتاهتر بود تا مخاطب زودتر وارد روند فیلم بشود؛ البته خودِ فیلم هم آنقدر ضعیف است که چیزی برای مخاطب ندارد.
فیلمساز تلاش میکند سمت نوجوانِ فیلم باشد و بیشتر سکانسها هم دوربین سمت او است، اما این امر را نتوانسته در فیلم جا بیندازد، ابتدای فیلم با خانم قاضی شروع میشود و به نظر میآید او قهرمان اصلی فیلم است، اما پس از حدود پانزده دقیقه او رها میشود و کاراکتر اولِ فیلم تغییر میکند. کارگردان اگر میخواهد سمت نوجوان فیلم باشیم بهتر بود فیلم را با او شروع میکرد تا از ابتدا او را به مخاطب بدهد، اما الان نه فقط او که هیچکدام از کاراکترها به مخاطب داده نمیشوند و هیچکدام برای مخاطب مهم نمیشوند زیرا فیلمساز تعریف درستی از آنها به ما نمیدهد و آنها را به ما نمیشناساند.
فیلم آنقدر ضعیف و آبکی جلو میرود که خشونت مرد در انتهای فیلم هم با مخاطب کاری نمیکند و بر خلاف میل فیلمساز او را شوکه نمیکند؛ مخاطبی که از روند فیلم خسته شده فقط منتظر است تا تمام شود و برایش فرقی نمیکند که سرنوشت نوجوان چه میشود و یا چه تصمیمی گرفته میشود.
فیلمهایی از این دست که نمونههای مشابهش بارها و بارها در سینمای جهان ساخته شده و خواهد شد باید یک ویژگی و برتری نسبت به قبلیها داشته باشد، اگر بخواهند همان فرمول و همان راههای رفته شده را بروند و چیزی اضافه نکنند پس دلیل ساخت اینگونه آثار چه چیزی میتواند باشد؟
📽️ Custody (2017)
✍️ محمد زندی
#Review
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
zil.ink/CooFilm | کوفیلم