🦢لیبرالیسم نوعی تفکر سیاسی است که به آزادی ها و حقوق فرد در مقابل قدرت های حکومتی برتری می بخشد.
‌در عین حال به این منظور پدید آمده است که این حقوق را از هرگونه تعدی از بالا محفوظ بدارد.

لیبرالیسم صرفا نظریه ای سیاسی در بین بقیهٔ نظریه ها نیست، بلکه جهان بینی جامعی است که سیاست، اقتصاد و حتی علم را در بر می گیرد تا ارزش های عام خودش را ترویج و تحمیل کند.


📘زیبایی شناسی و غیاب اضطرار، ص ۵۰
سانتیاگو ساوالا

@cafe_andishe95

⚔️قدرت نظامی بالای ژاپن و کره جنوبی🛡
🇯🇵
یکی از کذبیات بنیادگرایان و چپگرایان این تحریف تاریخ است که ژاپن و کره جنوبی صرفا دنباله روی بی اراده و تحت حمایت نظامی امریکا هستند و قدرت و اراده نظامی ندارند.
🎌
ژاپن

در رده بندی ارتش های قدرتمند جهان، ژاپن از نظر قدرت ناوگان هوایی، بالگرد و تعداد خودروهای زرهی در بین ۱۰ کشور برتر قرار دارد.

این کشور جزیره ای بالاترین رتبه را در بخش مورد بنادر بزرگ داشته و با چهار ناو هلیکوپتربر در این رده در رتبه دوم قرار گرفته است. این کشور همچنین از نظر قدرت ناوگان هواپیماهای ماموریت ویژه در رتبه دوم (پس از آمریکا) قرار گرفت.

گلوبال فایر پاور اعلام کرد که ژاپن تا ژانویه ۲۰۲۳ بیش از یک هزار و ۴۰۰ فروند هواپیمای نظامی و بیش از ۱۱۱ هزار دستگاه خورودی جنگی در اختیار داشته و امتیاز ۰.۱۷۱۱ را کسب کرده است.
ژاپن علی رغم اینکه پس از شکست در جنگ جهانی دوم توانایی شروع یک جنگ دیگر را از دست داد، اما هنوز هم ارتش قدرتمندی دارد. قانون اساسی ژاپن به شدت توانایی این کشور در استفاده از نیرو در خارج از کشور را محدود می‌کند و بر این اساس، ارتش این کشور به عنوان نیرو‌های دفاع شخصی ژاپن شناخته می‌شود. گلوبال فایرپاور ژاپن را از نظر قدرت ناوگان هوایی، قدرت کلی هلیکوپتری و قدرت ناوگان خودرو‌های جنگی زرهی در میان ۱۰ کشور برتر جهان قرار داده است.

ژاپن که یک کشور جزیره‌ای است، بالاترین رتبه را در زمینه تعداد بنادر بزرگ به خود اختصاص داده است و با چهار ناو بالگردبر در این رده بندی در رتبه دوم جهانی قرار داشته و در زمینه ناوگان هواپیما‌های با ماموریت‌های خاص نیز تنها پس از آمریکا در رده دوم قرار دارد.

در دهه‌های اخیر ژاپن تنها حدود ۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در زمینه دفاعی سرمایه گذاری کرده بود، اما اخیراً این سیاست تغییر کرده است. در سال ۲۰۱۶، ژاپن محدودیت‌های مربوط به چگونگی استفاده از ارتش خود را کاهش داد تا امکان مشارکت محدود در ماموریت‌های خارجی که “دفاع جمعی از خود” تلقی می‌شوند، فراهم شود.

این اقدام پس از تحرکات خصمانه و تهاجمی همسایگان نزدیک آن یعنی کره شمالی و چین انجام شد. اخیراَ این کشور اعلام کرده است که قصد دارد هزینه‌های دفاعی خود را به ۲ درصد تولید ناخالص داخلی افزایش دهد که این رقم سومین بودجه دفاعی بزرگ جهان خواهد بود. گلوبال فایرپاور اعلام کرده که ژاپن تا ژانویه ۲۰۲۳ بیش از ۱،۴۰۰ هواپیمای نظامی و بیش از ۱۱۱،۰۰۰ وسیله نقلیه نظامی دارد که با امتیاز ۰.۱۷۱۱ برای این کشور همراه بوده است.

🗽- کره جنوبی
🇰🇷
قدرت ارتش کره جنوبی با توجه به تنش های چند دهه ای این کشور با کره شمالی تعجب آور نیست.

گلوبال فایر پاور، کره جنوبی را به دلیل قدرت ناوگان هوایی و تعداد خودروهای زرهی و بالگرد در بین پنج کشور برتر قرار داد. کره جنوبی تا ژانویه ۲۰۲۳ بیش از ۱۳۳ هزار خودروی نظامی، ۷۳۹ بالگرد و از جمله ۱۱۲ بالگرد تهاجمی داشته است.

به طور کلی، به کره جنوبی امتیاز ۰.۱۵۰۵ داده شده است.
@cafe_andishe95

🪬عاقبت خرافات و ضدیت با علم!

شكوه السلطنه سومين همسر عقدى ناصرالدين شاه و مادر مظفرالدين شاه بود. او از زنان مقتدر دربار شاه بود شش خدمه اندرون او هر یک صاحب نفوذ بودند با شيوع بيمارى آنفلونزا ، شكوه السلطنه نيز به اين بيمارى مبتلا شد.

پزشكان فرنگى براى مداواى او به تهران فراخوانده شدند، اما شكوه السلطنه با استخاره مداوا توسط اطباي ايرانى را برگزيد و پس از سه ماه و با شدت گرفتن بيمارى درگذشت!
@cafe_andishe95

🟥نیکولای گتمن راوی جنایات کمونیسم🚩
#نقاشی_اجتماعی_سیاسی

گتمن که در خارکوف، دومین شهر بزرگ اوکراین به دنیا آمد، طراحی را از سنین پایین آغاز کرد. پس از اخراج از ارتش سرخ، او با گروهی از هنرمندان دستگیر شد که یکی از آن‌ها تصویری در حال تمسخر استالین را روی کاغذ سیگار کشیده بود .یک خبرچین طرح را گزارش کرد و کل گروه در 12 اکتبر 1945 به دلیل تبلیغات و تحریک ضد شوروی دستگیر شدند. گتمن هشت سال را در سیبری و کولیما گذراند. او در 30 اوت 1953 آزاد شد. او بلافاصله شروع به نقاشی از حافظه خود در مورد زندگی و مرگ در گولاگ کرد. تا سال 1962 هیچ اشاره ای به زندگی گولاگ در اتحاد جماهیر شوروی مجاز نبود.
او به هیچ کس درباره این نقاشی ها چیزی نگفت، حتی همسرش. بیش از 40 سال طول کشید تا او 50 نقاشی را تکمیل کند. تابلوهای ترسناک از نابودی احتمالی نجات یافتند و در سال 1997 به ایالات متحده آورده شدند.

📆سخنان خود این هنرمند: "من در 23 دسامبر 1917 در شهر خارکف اوکراین به دنیا آمدم. مادرم در اپیدمی تیفوس در سال 1919، قبل از اینکه من به دومین سالگرد تولدم برسم، درگذشت. بر عهده پدرم و دو برادر بزرگترم پیوتر و الکساندر بود که از من مراقبت کنند و مرا بزرگ کنند. من جنگ داخلی 1918 و پیامدهای آن - قحطی 1921 - را از چهار سالگی به یاد دارم. خانواده ما در خارکف، پایتخت اوکراین، زندگی آسانی نداشتند. من را عمه ماشا از گرسنگی نجات داد. از اوایل کودکی، تا زمانی که به یاد دارم، همیشه نقاشی می‌کشیدم. سعی کردم چیزهایی را که احساس می کردم و مشاهده می کردم بیان کنم. البته طراحی‌های من ابتدایی بودند، اما طرح‌های اولیه کاملاً صادقانه بودند. در مدرسه برای روزنامه کلاس نقاشی می کشیدم، کلاس را تزئین می کردم و در مناسبت های خاص کل مدرسه را تزئین می کردم. من با خبر غم انگیز مرگ برادرم الکساندر که متهم به ارتکاب یک اقدام تروریستی "سفید" و تیراندازی در 11 دسامبر 1934 بود، زندگی کردم.

برادرم پیوتر از ترس آزار و اذیت و سرکوب، چندین سال به خانه یکی از دوستانش در مسکو پناه برد. پدرم یک شب مخفیانه آنجا را ترک کرد تا با خواهرش، عمه ام ماشا، زندگی کند که از روستای خود پوکروفسکوئه به دنپروپتروفسک نقل مکان کرد نه با نام دخترش گتمن، بلکه با استفاده از نام همسرش، پاول اپیفانوویچ سوخ. سرنوشت مقرر کرد که سرکوب بر من، دانشجوی سال دوم دانشکده فنی تأثیری نگذارد، اما این در دهه 1930 بود. پس از فارغ التحصیلی در سال 1937، برای تبدیل شدن به یک هنرمند حرفه ای وارد دانشکده هنر خارکف شدم. یکی از معلمان آنجا، سمیون مارکوویچ پروخوروف، شاگرد رپین بود. او اغلب از هنرمند و معلم بزرگ صحبت می کرد. هرگز کلماتی را که قرار بود به باور من تبدیل شوند فراموش نکرده ام: "مهم ترین چیز در یک تصویر رنگ است. از طریق استفاده از رنگ است که بیننده را به حال و هوای بوم خود حس می کنید. بدون رنگ هیچ هنری وجود ندارد.»

🎨🏞تصاویر گتمن با صداقت و دقت بسیار راوی ظلم ها و تحقیرهایی که همبستگانش متحمل شده اند،است. آنها همچنین به ما یادآوری می کنند که چگونه، اغلب، آنچه ما به عنوان موفقیت و شکست، رفاه و فقر درک می کنیم، می تواند نتیجه مستقیم زمینه و موقعیت اجتماعی بزرگتر باشد تا انتخاب و تلاش شخصی. هر فردی که در جهنم اردوگاه‌های کار اجباری گرفتار می‌شد، زندگی گرانبهایی بود، با پتانسیل‌های بکر، احتمالاً با رویاها و جاه‌طلبی‌ها، اما تمام ویژگی‌ها و بینش‌هایشان - بدون اجازه آنها - در نقشه‌ای جنون‌آمیز و هولناک و همه‌گیر قربانی شده بود

برای دستیابی به آرمانشهر چپ افراطی.
گتمن با استفاده از یک رویکرد بصری پر جنب و جوش، مقابله و درک این فصل تاریک تاریخ را کمی آسان‌تر می‌کند.
@cafe_andishe95