🚩 سوسیالیسم از طریق توانایی‌اش در هم راستاسازی خود با آرمان‌هایی که همگان می‌توانند بدان ارج بگذراند، توانسته است ایمان به خلوص اخلاقی خود را به رغم تبادر به جنایتی در پی جنایت دیگر تحکیم ببخشد که به نام ایمان به همین خلوص اخلاقی مرتکب شده است. اینکه انقلابی سوسیالیستی ممکن است به بهای از دست رفتن جان میلیون‌ها انسان تمام شود یا دست اندرکار کشتار عامدانه آحاد یک طبقه، اضمحلال فرهنگی، حذف آموزش و منزلت زدایی از هنر باشد، کوچک‌ترین ننگ و فضاحتی بر دامان این مجموعه اصول برجای نمی‌گذارد که به واسطه آن، زبان به تجلیل اقداماتی از این دست می‌گشاید یا افرادی را می‌ستاید که در چنین اموری سهیم بوده‌اند.
📑فلسفه، خط‌مشی و مجموعه اصول، راجر اسکروتن ترجمه آماندا به‌آذین

📔فصلنامه تحلیلی نظری ایرانِ بزرگِ فرهنگی، شماره هفتم، شهریور 2582 شاهنشاهی
@cafe_andishe95

🔰 فرمانروا نباید سخنرانی‌های مذهبی را ممنوع کند و مانع بیان عقاید نظری فرقه‌های مذهبی شود، زیرا این امور به هیچ وجه مربوط به حقوق مدنی رعایا نیست. اگر عضوی از کلیسای کاتولیک روم معتقد است آنچه را که دیگران نان می‌نامند در حقیقت جسم مسیح است، او با این اعتقاد لطمه‌ای به همسایه خود نمی‌زند. اگر یک یهودی، معتقد نباشد که انجیل کلام خداوند است، با این اعتقادش، چیزی از حقوق مدنی افراد را تغییر نمی‌دهد. اگر کافری به اصالت انجیل و تورات شک دارد، نمی‌بایست به عنوان شهروند خطرناک و شرور مجازات شود.
📌خواه کسی به این امور معتقد باشد و خواه اعتقادی به آنان نداشته باشد، قدرت فرمانروا و حق مالکیت مردم هر دو به یکسان می‌بایست محفوظ بماند.

📚📖 نامه ای در باب تساهل (1689)، جان لاک ترجمه شیرزاد گلشاهی کریم
@cafe_andishe95

#سیرک_انتخابات، برداشت سوم

@OfficialRezaPahlavi

#سیرک_انتخابات، برداشت چهارم

@OfficialRezaPahlavi

#سیرک_انتخابات، برداشت پنجم

@OfficialRezaPahlavi

#سیرک_انتخابات، برداشت ششم

@OfficialRezaPahlavi

☑️در مورد قدرت اندیشه‌ها، هیچ مدرک محکم‌تری از این حقیقت وجود ندارد که حکومت های دیکتاتور، بدون استثنا، برای کنترل کردن اندیشه‌های مردم دست به هر کاری می‌زنند.
🔺اگر اندیشه‌ها عواقبی ندارند، دیکتاتورها و حاکمان ستمگر هیچ انرژی و پولی صرف نمی‌کردند تا مردم را از انتشار هر چه که دوست دارند و گفتن هر چه که می‌خواهند، منع کنند. دولت ها نیز هیچ پولی را با پخش کردن تبلیغات هدر نمی‌دادند. اگر اندیشه‌ها هیچ قدرتی در تعیین کردن آنچه دولت ها انجام می‌دهند و جلوگیری کردن از آنچه انجام می‌دهند نداشتند، آزادی بیان جهانی می‌شد.

📚📖اندیشه های سیاسی و اقتصادی هایک، دونالد جی. بودراکس ترجمه مختار قادری
@cafe_andishe95

#توئیت_خوان

خامنه‌ای بدون اینکه از دیدگاه چندماه قبلش درباره‌ی «نظر و رای مردم» عقب نشینی کند، باز هم دعوت به شرکت در #سیرک_انتخابات می‌کند. این یعنی هواداران حکومت در نظرش کمتر از چارپایان هستند!

▫️نجات بهرامی
@cafe_andishe95

🔻نافرمانی مدنی و مقابله با دستورات دولتی

☠️ یک دولت فاسد یا نامعقول به شیوه‌های متعددی که برای جامعه مخرب است قانون‌گذاری خواهد کرد. ما نباید اینچنین احکام و دستورات دولتی را با قانون اشتباه بگیریم یا تنها به دلیل اینکه به صورت عرفی و رایج "قانون" نامیده می‌شوند، برای آنها نیز احترام قائل باشیم.

📚📖 اندیشه های سیاسی و اقتصادی هایک، دونالد جی. بودراکس ترجمه مختار قادری
@cafe_andishe95

🔺آنجا که نباید با تساهل برخورد کرد

📌اما ما انسان‌ها نسبت به مسئولیت‌های قانون‌گذاران در قبال سوء تدبیرهایی که ممکن است انجام دهند با تساهل و تسامح برخورد می‌کنیم. تا به حال آن‌ها را برای ایجاد مصیبت‌های ناشی از سهل انگاری در وضع قوانین، مستحق مجازات نمی‌دانیم و به ندرت به استحقاق مجازات آن‌ها برای فساد اخلاقی اندیشیده‌ایم.

📚📖 انسان در مقابل دولت، هربرت اسپنسر ترجمه نجات بهرامی
@cafe_andishe95
➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖
پ.ن: کلیپی از طویله شورای اسلامی

#سیرک_انتخابات

🗳براساس یک گزارش سالانه دربارۀ وضعیت دموکراسی در سال ۲۰۲۳ در جهان، حکومت ایران در ردۀ ۱۵۳ جهان و پایین‌تر از کشورهایی چون اریتره، بلاروس و ازبکستان قرار دارد.

📑این گزارش که بخش پژوهشی گروه اکونومیست، شرکت خواهر نشریۀ بریتانیایی اکونومیست، آن را تهیه کرده، نشان می‌دهد که تنها ۱۲ کشور در شاخص دموکراسی وضعیت بدتری نسبت به ایران دارند که از آن جمله می‌توان به یمن، لیبی، سودان، گینه استوایی، کره شمالی و افغانستان اشاره کرد.

همچنین در شاخص‌های پنج‌گانۀ دموکراسی که به کشورها از صفر تا ۱۰ امتیاز داده شده، حکومت ایران در شاخص «فرآیند انتخابات و کثرت‌گرایی» صفر گرفته است.

شاخص‌های سنجش دموکراسی
در این پژوهش که بیش از ۱۵ سال است انجام می‌شود و هر سال وضعیت کشورهای گوناگون را بررسی می‌کند، نظام‌های سیاسی در سراسر جهان بنا به این پنج شاخص تحلیل و ارزیابی می‌شوند:

📍فرآیند انتخابات و کثرت گرایی؛
📍عملکرد دولت؛
📍مشارکت سیاسی؛
📍فرهنگ سیاسی؛
📍آزادی‌های مدنی.
براساس امتیازهای به‌دست‌آمده، کشورها در یکی از چهار دستۀ «دموکراسی کامل»، «دموکراسی شکننده»، «شرایط بینابینی یا حکومت‌های دوگانه» و در نهایت «حکومت‌های اقتدارگرا» طبقه‌بندی می‌شوند.

📌وضعیت بد ایران

در میان کشورهای منطقۀ خاورمیانه و شمال آفریقا، تنها سه کشور سوریه، یمن و لیبی وضعیت بدتری نسبت به ایران دارند و جمهوری اسلامی با الگوی حکمرانی خود در ردۀ ۱۵۳ قرار گرفته است.

در میان کشورهای منطقه، عربستان سعودی هم جایگاه چندان متفاوتی ندارد و این حکومت پادشاهی در فاصله‌ای نزدیک به ایران و در ردیف ۱۵۰ دنیا قرار گرفته است.

در این پژوهش، ۵۹ کشور در سراسر دنیا در دستۀ رژیم‌های اقتدارگرا طبقه‌بندی شده‌اند که ایران هم یکی از آن‌ها است. براساس این گزارش، تنها این کشورها وضعیت بدتری نسبت به ایران دارند: یمن، تاجیکستان، گینه استوایی، لیبی، سودان، جمهوری دموکراتیک کنگو، چاد، ترکمنستان، سوریه، جمهوری مرکزی آفریقا، کره شمالی، میانمار و البته افغانستان.
(رادیوفردا)

@cafe_andishe95

🎇برآمدن دولت نوین 🏛

با پیشرفت تجدّد دولتهایی که در اروپا رشد کردند به ویژه در طول و پس از عصر سلطنتهای خودکامه اساساً مبتنی بود بر توانایی اداری پیشرفته متحد کردن سرزمینهایشان در لوای مراکز اداری ،واحد جایگزین کردن، شکلهای قدیمی حکومت غیر مستقیم از وصول مالیات توسط زارعان گرفته تا صرفاً تفویض قدرت به اشراف فئودال با کنترل مستقیم فزاینده بر سرزمین ها و جمعیتهای مجزایشان و مداخله در آنها اتکای دولت ها بر مشارکت سیاسی توده ،مردم توانایی آنها برای بسیج شهروندان برای جنگ و ادعای آنها مبنی بر اینکه فقط داشتن مرز کافی نیست ، بلکه مرزها باید شفاف باشند

یک بخش عمده طرح تشکیل دولت شامل برقراری آرامش زندگی در درون مرزهای دولت نوین بود؛ در واقع انحصار اعمال خشونت توسط دولت - یا دست کم خشونت مشروع - به یک اصل بسیار مهم در نظریه سیاسی تبدیل شد .

🔻این انحصار متضمن زیر سؤال بردن اعمال خشونت توسط مقامات نیمه ـ خودمختار مانند خوانین محلی در سده های میانه(قرون وسطی) و نیز راهزنان دزدان سر گردنه و سایر یاغیان بود؛
در حالی که دولتها کوشیدند تا چنین شکلهای از پیش موجودِ
خشونت غیر دولتی را حذف کنند

شکلها و سازوکارهای جدید خشونت را ایجاد کردند البته آنها برای جنگ خارجی بسیج کاملی ایجاد کردند در عین حال نه فقط آرامش داخلی، بلکه داشتن جمعیت های همگون و فرمانبردار را پیگیری کردند و این کار را توسط دست کم پذیرفته شده نیروی مشروع پلیس و سایر عوامل دولتی انجام دادند
اقدام عوامل دولت نه فقط به وسیلهٔ نیروی واقعی، بلکه به وسیله خشونت نمادین صورت گرفت دولتها جمعیتهای داخلی را به وسیله
نظامهای آموزشی و یاری رساندن به تنگدستان، طبقه بندیهای دینی و آزمونهای بهره هوشی ، پیشینه های جنایی و سازمانهای قومی تقویت شده به وسیلۀ دولت منضبط کردند ؛

جوامع فرهنگی و سیاسی منسجمی که آنها را به عنوان ملتها درک میکنیم عمدتاً در اثر بر آمدن چنین دولتهایی پدید آمدند
@cafe_andishe95

🔸پیش انگاره‌ای از جامعه سنجشگر

⚜️ خوی فکر سنجشگرانه، اگر در جامعه‌ای رواج یابد، در همه شئون و روحیات آن جامعه رسوخ خواهد کرد، زیرا خوی سنجشگرانه شیوه‌ای برای مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی است. کسانی که این خوی در آنها پرورش پیدا کند به هیچ‌وجه مقهورِ اشخاصی که سخنرانی‌های تبلیغاتی می‌کنند نخواهند شد ... آنها کُندباورند. وقتی چیزی را باور می‌‌کنند، آن را قطعی تلقی نمی‌کنند؛ می‌دانند که چیزهایی که باور کرده‌اند اموری ممکن و محتمل‌اند و این «امکان» و «احتمال» درجه‌های مختلف دارد. اینکه کسی مدعایش را با تاکید یا با اطمینان مطرح می‌کند هیچ تاثیری بر آنها نمی‌گذارد؛ آنها این توانایی را دارند که قضاوت را تا زمانِ دریافت شواهد به تاخیر بیندازد؛ و توانایی ارزیابی شواهد را هم دارند. آنها می‌توانند از زبان بازی و نیز از استناد به پیش‌داوری های محبوبشان خودداری کنند. آموزش سنجشگری، و پرورش توانایی سنجشگری، تنها آموزش و پرورشی است که به حق می‌توان گفت که شهروندان خوب پرورش می‌دهد.

▫️ویلیام گراهام سامنر (لیبرال کلاسیک)

📚📖 مفهوم‌ها و ابزارهای تفکر نقادانه، ریچارد پُل و لیندا الدر ترجمه مهدی خسروانی
@cafe_andishe95

«بازار آزاد و دشمنان آن» منتشر شد

مسئله دفاع از آزادی است. مسئله این نیست که آزادی اقتصادی مهم‌تر از آزادی‌های دیگر است. همۀ آزادی‌ها، از سیاسی تا فرهنگی، مهم است، اما مهم‌ترین سنگر آزادی، آزادی اقتصادی است. وقتی آزادی اقتصادی را از شهروند بگیرید، گرفتن سایر آزادی‌هایش مانند لخت کردن سربازی است که اسلحه‌اش را پیش‌تر گرفته‌اید.

مخالفان لیبرالیسم در پروپاگاندای خود، تأکید لیبرالیسم بر آزادی اقتصادی را به سخره می‌گیرند. اما آزادی اقتصادی برای شهروند مانند اسلحه برای سرباز است. وقتی آزادی اقتصادی را از او بگیرید، ستاندن سایر آزادی‌ها از او آسان‌تر از بردن بره‌ای رام به مسلخ است. پایگاه فرد برای دفاع از فردیتش، و پایگاه جامعه برای دفاع از خود در برابر حاکمیت سیاسی «آزادی اقتصادی»اش است.

کتاب «بازار آزاد و دشمنان آن» مجموعه درسگفتاری از لودویگ فون میزس، اقتصاددان و متفکر لیبرال است. حجم کتاب زیاد نیست و برای آشنایی با نظریه‌های میزس درآمد خوبی است.

پی‌‌دی‌اف صفحات ابتدایی کتاب در پست بعد می‌آید.

برای تهیۀ کتاب نیز می‌توانید به این لینک مراجعه کنید: «بازار آزاد و دشمنان آن»

@tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی