به حرفم نگیرید
مشغولم نکنید
وعده‌ای دارم
در جایی که نمی‌دانم کجاست
در زمانی که نمی‌دانم کِی
با کسی که نمی‌شناسم
دوان دوان می‌روم
او در انتظارم است

#عزیز_نسین

@Booef

سبزه مرا اگر نپذیرفت
‏ستاره اگر نخواستم
‏و زمین اگر آهن شد
‏من را در خودم چال کن
‏عزیزم
‏در خودم.



#رضا_براهنی


@Booef

به حرف آمدی و زخم ‌کهنه‌ام نو شد
به حیرتم چه نمک بود گفت وگوی تو را

#بیدل

@Booef

کدام لحظه بود؟
که نامِ دریا برای ماهیِ درحال کوچ مهم شد
و خواست حافظۀ بلندمدتی داشته باشد

دارم می‌روم عزیزدلم!
دارم کوچ می‌کنم
با منقار پلیکانی که بلعیدن را فراموش کرده‌است

دارم می‌روم دریای غروب‌آلودِ غم‌انگیز!
که جنونم را تاب نیاوردی!


خدا به آرامشِ امواجت برکت دهاد،
و خسته‌بالگی‌هایم را از حافظه‌ات پاک کناد،

آمین!



#لیلا_کردبچه

@Booef

با درودی به خانه می‌آئی و
با بدرودی
خانه را ترک می‌گوئی.
ای سازنده!
لحظه‌یِ عمرِ من
به جز فاصله‌یِ میانِ این درود و بدرود نیست:

این آن لحظه‌یِ واقعی‌ست
که لحظه‌یِ دیگر را انتظار می‌کشد.
نوسانی در لنگرِ ساعت است
که لنگر را با نوسانی دیگر به کار می‌کشد.

گامی‌ست پیش از گامی دیگر
که جاده را بیدار می‌کند.
تداومی‌ست که زمانِ مرا می سازد
لحظه هائی‌ست که عمرِ مرا سرشار می‌کند.

#احمد_شاملو

@Booef

دیدم صدای تو
ظهرِ همه صداهاست


#یدالله_رویایی




@Booef

‌‌
من دنیای واقعی را دوست دارم،
زیستن در ناممکن‌ها بیهوده و غم‌انگیز است.
نمی‌شود از رنگ دریا ماهی گرفت،
نمی‌شود از عکس درختان میوه چید،
برکه‌های رویا،
پرندگان را سیراب نمی‌کنند

مرا ببخش، فراموش‌ات کردم،
نمی‌توانستم به دیواری در دوردست‌ها تکیه کنم.

#رسول‌یونان
‌‌

@Booef

خواجه‌ی بزرگ گفت:
«خداوندِ عالم به اعتقاد نگرد، نه به کردار.»



#تاریخ‌بیهقی

@Booef

تو هم‌چنان دل شهری به غمزه‌ای ببری
که بندگان بنی‌سعد، خوان یغما را

در این روش که تویی بر هزار چون سعدی
جفا و جور توانی
ولی مکن یارا

#سعدى

کینه‌هایم را
فراموش کرده‌ام
عشقهایم را
دشمنانم را
بخشوده‌ام
دوست تازه‌ای برنمی‌گزینم

#عباس‌کیارستمی

@Booef

دیر هنگام
در شبی پاییزی
پُر هستم از کلمات تو

کلماتی ابدی
همانند زمان، همانند ماده

برهنه ،چنان چشم
سنگین،به‌سان دست
و درخشان، همانند ستاره‌ها

کلمات تو، سوی من آمدند
کلماتی از قلب و ذهنت
از پوست و استخوان‌ات

کلمات‌ات، ترا آوردند
آن کلمات؛
مادر
زن
و دوست بودند

کلمات تو
امیدوار،
غم انگیز،
مسرور
و قهرمان بودند

کلمات تو
انسان بودند.

#ناظم_حکمت

@Booef

کاری نمی‌کنم
تنها روزی ‌هزار بار
کنار پنجره می‌روم
و هربار
تنها ارتفاع ساختمان را محاسبه می‌کنم


#لیلا_کردبچه

@Booef

ای عزیمت من
بمان
تو آخرین طعام منی
در این راه که رحم را بر پوستم،
می‌بویم و از دست می‌دهم
تمام طبل‌ها به صدا درمی‌آیند
پس تو کیستی
که مرا در منظره‌ی آغوشم به خواب می‌بری؟
کیستی که می‌گذری و یک میلیون آشیل
در پاشنه‌ی تو آواز می‌خوانند؟

#بیژن_الهی

@Booef

تو می به کوزه خوری زاهدا ز حیله و ما
ز ساده لوحیِ خود آب در پیاله خوریم

#طالب_آملی

@Booef

" خیال می‌کنیم ایستاده‌ایم،
حال آنکه در حال سقوطیم.
این‌ است که حال کسی را پرسیدن،
یعنی به صراحت به او اهانت کردن.
مثل این است که سیبی از سیب دیگر بپرسد:
حال کرم‌های وجود مبارک‌تان چطور است؟ "




📚گفتگو با کافکا
🔸فرانتس کافکا

@Booef

نوشتن خوردن و آشامیدن است؛
تو دست به قلم می‌بری، چون همه چیز فانی است؛
می‌نویسی تا چیزهای فانی را نجات بدهی؛ می‌نویسی چون جهان در آشفتگی گنگی به سر می‌برد که نمی‌توانی آن را ببینی تا وقتی که با استفاده از کلمات آن را ترسیم کنی...
‌
#آستین_رایت

@Booef

من که امروز این سطر‌ها را به آواز
می خوانم
فردا جسدی معمایی خواهم بود
که در قلمرویی جادویی و بی‌بار ساکن است
بی پیش و پس و کی
عارفان چنین می‌گویند.

می‌گویم که باور دارم
که من نه سزاوار دوزخم
و نه در خورد بهشت
ولی پیش‌بینی نمی‌کنم...

سرنوشت من چه هزارتوی گمراه‌کننده‌ای،
چه نور خیره‌کننده‌ای
از شکوه و جلال خواهد شد

هنگامی که پایان این ماجرا مرا با تجرید غریب مرگ بازنمایی کند؟

می‌خواهم فراموشی ناب بلورین آن را بنوشم،
تا برای همیشه باشم، ولی هرگز نبوده باشم.



#لوئیس_بورخس

@Booef

‏ويران‌شدن،
تنها براى خانه اتفاق نمى‌افتاد زليخا؛
من فرو ريختن یک نفر
آن هم با يک جمله را
به چشم ديده‌ام


#جاهدظريف‌اوغلو

@Booef

تو نیز عشقی
مانند دیگران
از خون و خاک ساخته شده‌ای
مانند کسی راه می‌روی
که نمی‌تواند از در خانه پا بیرون بگذارد
می‌نگری چنان‌که گویی
چشم به راهی و نمی‌توانی ببینی
تو زمینی
که اندوهگین می‌شود و سخن نمی‌گوید
برانگیختن و خستگی را می‌شناسی
واژه‌هایی داری _ راه می‌روی و منتظری
عشق خون توست، نه چیز دیگر...


#چزاره_پاوزه



@Booef