کردار اهل صومعه‌ام کرد می پرست
این دود بین که نامه من شد سیاه از او


#حافظ

گَر «شهیدِ عشق» شد اهلی نگویی مُرده است
در حقیقت زندگی این است و نامَش مُردگی است

« #اهلی_شیرازی»

مو به مو از دردِ بی درمان لبالب شو، ولی
گر بساطِ مرگ بستر باشَدَت، پهلو منه

«عرفی»