#Update 𖣔 #Interview

Billie and Finneas talk about writing BIRDS OF A FEATHER in their interview with ana maria for npr music

بیلی و فینیس درحال صحبت کردن درمورد boaf با آنا ماریا برای npr music 🦉

𝐵𝐸🕊 T.ME/Billie_Eilish_Fp

𖣔 #interview 𖣔

می‌خوام درباره‌ی birds of a feather حرف بزنم. این موضوع درباره‌ی اون ایده‌ی کلیشه‌ای از عشق نیست، مثل یه عشق ابدیه بیشتر درباره‌ی شدت و حس لحظه‌یه، همین الان.

بیلی: اون روز مشخصاً با این فکر شروع کردیم که "می‌خوام یه آهنگ عاشقانه بنویسم." راستش نمی‌دونم آخرین بار کی این فکر رو کردم، شاید اصلاً هیچ‌وقت. گفتم "بیا یه آهنگ عاشقانه بنویسیم، واقعاً می‌خوام این کار رو کنم. چون عاشق شدم. بیایم یه آهنگ عاشقانه بنویسیم." فکر می‌کنم فینیس زود فهمید پشت این حرفام چیز دیگه‌ایه. انگار گفت "باشه، بیا امتحان کنیم یه آهنگ عاشقانه بنویسیم." شروع کردیم، ولی خیلی زود معلوم شد یه حس دیگه اینجا هست. انگار یه فریاد کمک بود.
اون لحظه بود که تصمیم گرفتیم آهنگ رو ببریم به سمت یه حال‌وهوای تاریک‌تر. یه جورایی انگار یه اعتراف از اعماق بود. می‌خواستم آهنگ حس یه جور وابستگی یا دلبستگی ناسالم بده. شبیه یه جور بمباران عشق، جایی که میگی: "می‌خوام بمونی تا وقتی که پوسیده بشم، بمیرم و کبود بشم." یه جور تهدیدآمیز و عجیبه، ولی همینه حسی که وقتی خیلی کسی رو دوست داری پیدا می‌کنی. انگار می‌خوای توی پوستش بری، می‌خوای بدنتون یکی بشه. می‌خواستم آهنگ این شدت احساسات رو برسونه. یه جور تعارف ترسناک که می‌گه چقدر دوستت دارم، با یه عالمه استعاره‌های وحشتناک. ولی این استعاره‌ها واقعاً استعاره نیستن. موضوعش درباره‌ی مردنه، همین.
یکی از چیزای خوب اینکه ما خواهر و برادریم و با هم کار می‌کنیم اینه که فینیس من رو بهتر از هر کسی می‌شناسه. وقتی چیزی رو دارم تجربه می‌کنم و نمی‌تونم بیانش کنم، اون می‌تونه این کار رو انجام بده.

+ حس نمی‌کنی گاهی انگار خیلی بیش از حد همدیگه رو می‌فهمین؟

فینیس: نه، اصلاً اینطور نیست. این فهمیدن بزرگ‌ترین نعمته. کاش بقیه رو هم به اندازه‌ی بیلی می‌فهمیدم.

𝐵𝐸🕊 T.ME/Billie_Eilish_Fp