‍ چهره‌ی بی‌میلم را از سر اجبار در آینه نگاه می‌کنم. مداد چشمِ سیاه را برمی‌دارم و خطی بر زیر سفیدی چشمم می‌کشم.
می‌خواهم برای جلسه‌ی مجازی اندکی قابل قبول‌تر به نظر بیایم. قابل قبول‌تر برای کی و چی را دقیقاً نمی‌دانم؛ اما برای این که اقدامی کرده باشم دست به این کار زدم.
بسی سخت است که برای یک ساعت هم که شده دست از جدال نفس‌گیر با گذشته و آینده بردارم و با جمع همراهی کنم، گوش بسپارم و اظهار نظر کنم. آه از این همراهی.‌‌.. که چقدر مشکل است این همراهی کردن با دیگری و دیگران وقتی که درونت یک سونامی در جریان است.
همان درد مأنوس دوباره به سراغم آمده. انگار با یک مَته وسط قفسه‌ی سینه‌ام، مایل به سمت چپ را سوراخ می‌کنند. پزشکان این دردِ مأنوس مرا به قلب بی‌ربط می‌دانند، توضیح واضحی هم برایش ندارند.
با چشم برهم زدنی دوباره شب شده است، شاید کمی نگرانم که مبادا خون هوس طغیان کند و راهش را از نوار بهداشتی و لباس زیر باز کند و به رخت خواب نفوذ کند.
آن هم مهم نیست، مثل خیلی چیزها که خراب شدند و بر باد رفتند و دیگر مهم نبودند.
دردِ مأنوس آرام آرام به سمت کمرم سرایت می‌کند. فردا صبح در هر حال بیدار می‌شوم، باید برای کشش و حرکت این جسم سری به باشگاه بزنم و خُنکی اجباری اول صبح را احساس کنم. 
مدت‌هاست که امید دارم خُنکی اول صبح فرداها اجباری نباشد.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

فقط یک کلمه...
#نیکا_شاکرمی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

عکس من که در نمایشگاه گروهی "ملودی بهار" در گالری خورشید به نمایش درآمد.
بیش از هرچیزی هنوز در فکر اون کشتی‌ِ در دوردست‌ها هستم. خوشا به حالش...
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

به نام رابطه‌ی عاطفی، به رسم سرکوب و زورگویی... دیکتاتورهای زندگی روزمره و پنهان در پشت نقاب دلبر و یار را خوب بشناسیم.
✌🏼
متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

🌎👁
"تو ترجمان جهانی، بگو چه می‌بینی؟"
تصویرگری: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

‍ #رئیس‌جمهور

نوجوان بودم که غیاب ناگهانی سیاستمداران برایم سوال شد و از پدرم پرسیدم: "اگه رئیس جمهور بمیره یا بگه دیگه نمی‌خوام رئیس جمهور باشم چی می‌شه؟" گفت معاون اول می‌آید.
سوالم از جنس کنجکاوی‌ای بود که گویی در حال ترسیم یک رخداد بسیار دور از ذهنی بودم که اطمینان   داشتم هرگز چنین وضعیتی جزو تجربه‌ی زیسته‌ی من نخواهد بود.
آخر برخی منصب‌ها، فارغ از خیر یا شر بودنشان، آنقدر هستندگی شدید و چسبنده‌ای دارند که به نظر می‌رسد آمده‌اند که فقط باشند و این عدم غیاب و شلنگ تخته انداختن در میدان سیاست تنها دارایی آن‌هاست. این مرگ‌گریزی و فرار مداوم از زیر سایه‌ی نیستی، معمولاً تا جایی پیش می‌رود که تنها زمانی که پیر و فرتوت شده‌اند و از انظار و خاطره‌ها رفته‌اند با یک خبر مرگ نه چندان تعیین کننده به نقطه‌ی پایان سلام می‌کنند.
و اما اگر این هستندگی شدید و چسبنده، روزگاری از آن‌ها سلب شود چه می‌شود؟ اگر روزی آمدن معاون اول بشود جزوی از تجربه‌ی زیسته‌ی ما چه؟
شک ندارم که همچنان هُرم گرمای خرداد ماه را روی گونه‌هایم حس خواهم کرد، ایمان دارم که دختر بچه‌ی تازه آشنایی دستان کوچکش را در بین انگشتانم قلاب می‌کند، قطعاً موهای موج‌دار و جوگندمی زنی میانسال در خیابان‌های تهران خودی نشان می‌دهد، بی‌تردید دخترانی در میانه‌ی دهه‌ی بیست زندگی‌شان از عشقبازی‌ها و تجربه‌های تنانه‌شان با شهامت و هویدایی بیشتری صحبت می‌کنند و یقین دارم که نرمی و شیرینی آن کیک شکلاتی‌ای که در راه بازگشت به خانه خریده‌ام، بسی رضایت‌بخش دلچسب خواهد بود. باری، در بحبوحه‌ی این تعقیب و گریزهای هستی و نیستی باید با اطمینان زیست.
متن و عکس: حدیث ملاحسینی

پ.ن: تأخیر به دلیل مشغله‌ی کاریابی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

۰۳/۳/۲۲
گفته می‌شود که باید با پدیده‌ها مواجه شد، باید وارد میدان شد، باید همدلانه نگاه کرد و برخورد کرد... درست می‌گویند.
تجربه‌ی شخصی خودم بعد از دو هفته زیستن در شغل جدیدم به من ثابت کرد که فاصله گرفتن از دنیای ذهنی خودم موهبتی بزرگ است، البته موهبتی است تؤام با درد؛ چرا که این مَکِشِ ذهن به قدری مرا در سیاهچاله‌های تو در تو و متعددی گرفتار کرده بود که گمان نمی‌کردم هرگز بتوانم روده درازی‌های آن را خفه کنم.
دنیای ذهنی همیشه منبع الهامات والا و خلق شاهکار نیست؛ دنیای ذهنی خطرناک است، از من بشنوید.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

تمساح یا هرچه که می‌خواهید بنامید.
حاصل شب جمعه‌ی خرداد ماهی.

تصویرگری: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

این متن رو حدوداً سه سال پیش، در روزگار کرونایی، در صفحه اینستاگرامم منتشر کردم.
به دلیل کم حوصلگی در تایپ مجدد آن، اسکرین شات گرفتم. به بزرگواری خود ببخشید.

حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

کسانی که رای می‌دهند را درک می‌کنم،
کسانی که رای نمی‌دهند را هم درک می‌کنم،
من همه را درک می‌کنم.

حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

از خلال زندگی روزمره‌ همین نصیبمان شد...
خراش در گلو.
#ایران #انتخابات

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

* این متن رو سال ۹۷ در سفری که به ملبورن داشتم نوشتم. آن روزها در ایران یک فردی رو ظالمانه اعدام کرده بودند؛ که البته چیز غریبی نیست.
خاطرم هست زمانی که از این زندان- موزه دیدار کردم چشمم به یک تصویرسازی افتاد که در اون یک کشیش با صلیب در یک دستش و دعا در دست دیگرش داشت متهمی رو راهی چوبه‌ی دار می‌کرد.
نمی‌دونم چرا به نظرم اومد که متهم اصلی در اون تصویرسازی کشیش بود.
***
موزه‌ی امروز، زندان دیروز.

داستان مجرمان محکوم به اعدام در این زندان مرور شده بود و چیزی که در سرگذشت برخی از آنان به چشم می‌خورد، این بود که بدون ادله‌ی کافی قصاص شده بودند و یک جور شتاب‌‌زدگی در اجرای حکمشان دیده می‌شد.
در این سرزمین جایگاه طناب دار پشت شیشه‌ی موزه است و بیش از ۱۰۰ سال است که از ابزار اجرای "عدالت" به یک شی تاریخی تغییر ماهیت داده است. با خود فکر می‌کنم که اهالی این مملکت چه ساده لوح‌اند... چرا که نمی‌دانند ممکن است فردی از این موزه بازدید کند که در کشورش، همین دیروز و با همین "شی تاریخی"، انسانی را به عدم فرستادند.

به امید رهایی
#شریفه_محمدی

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

این متن رو در اولین شب حمله‌ی روسیه به اوکراین در اینستاگرامم منتشر کردم.
مجدداً به دلیل تهاجم پوتین به بیمارستان کودکان منتشر می‌کنم.
به امید صلح🕊

حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod