#بیکلام
🔴سورپرایز شنیدنی
الیوت تاردو موزیسین و پیانیست مستقل اهل فرانسه است. قطعات او به عمق و احساسات بشری می پردازد. خود او می گوید: هر سبکی از موسیقی که بتواند درونم را درگیر کند، دوست دارم و از این‌رو سبک مشخصی ندارم. قطعه imminence از قطعاتی است که قادر است تا انتهای روح و ذهن و شما را بپالاید.
🔴گوش کنین.
و به اشتراک بگذارین اگر دوست داشتین
@musicfriendsforever

"یکی دیگر از مرزهای باریک زندگی"

دوستی برایمان از آشنایی با یک پسر خودشیفته می‌گفت و با این که به دنبال تمام کردن رابطه بود، اما ته دلش از این نکند دارد عجولانه تصمیم می‌گیرد و فرصت سوزی می‌کند نگران و دو دل بود‌.
به نظر می‌رسد یکی دیگر از مرزهای باریک زندگی بین عجولانه رد کردن یک فرد احتمالاً شایسته و هدر دادن زمان با یک آدم اشتباه و بیمار قرار داره‌.
دلواپسی و هراس بابت از دست ندادن فرد، گاهی ممکن است آدمیزاد را به جایی برساند که وقتی چشم باز می‌کند و به خودش می‌آید می‌بیند که بخاطر حفظ رابطه به هر قیمتی تا گردن در خفت و خواری دادن به خود فرو رفته است.
آه که چقدر احتمالات، محاسبات و روز به روز زندگی آدمیزاد بغرنج و پر مخاطره‌ است. به قول آن وَری‌ها tricky.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

🔥💫
من به خود می‌گویم:
"چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد؟"

#حمید_مصدق
چهارشنبه سوری مبارک.

رقصندگان 💃💃
تصویرسازی: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

حقِ بیان کردن، مطرح کردن، گفتن، آشکار کردن و هویدا کردن، چیزهاییست که همواره برای آن‌ خیلی مبارزه شده. اما از سوی دیگه برای نگفتن، مسکوت گذاشتن، پنهان کردن و اغماض کردن گویا کمتر جنگیده شده و ای بسا یک "حق" در نظر گرفته نشده و به یک نوعی نقض حق انگاشته شده؛ چرا که به سانسور پهلو می‌زنه. سوال اینجاست که واقعاً نگفتن هم یک حقه که باید تمام قد برای آن ایستاد؟
پ.ن: کیت میدلتون، شاهدخت ولز از ابتلای خود به سرطان پرده برداشت.

حدیث ملاحسینی
عکس: ABC news
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

"خودکشی... بدون درد؟"
به نظر می‌رسد کسی که به دنبال خودکشی بدون درد و خونریزی است کماکان به حیات و زندگی دلبستگی دارد. مگر نه این که فرد در زمانی این تصمیمِ بی‌بازگشت را می‌گیرد که برای ترک هرچه زودتر جسمی که اصلاً دوستش ندارد لحظه شماری می‌کند؟ مگر زیستن در این کالبد را، به تنهایی، عامل پشت سر گذاشتن این همه رنج و بدبختی نمی‌داند؟
آنوقت درد کشیدن یا نکشیدن در مسیر رسیدن به مقصدِ مرگ در این بین چه موضوعیتی دارد؟ حتی به نظر می‌رسد فرد باید فرایند فروپاشی و جان سپردنش را چنان دردناک و دهشتناک طراحی کند تا شدت بیزاری‌اش از هستی را به بهترین نحو برای همگان تفهیم کند. هرچه باشد این کُنش یک حُسن خِتام است و ای بسا حرف آخر باید در عین وزین بودن، بسیار گویا و شفاف هم باشد.
فکر خودکشی بدون درد و خونریزی و یا به عبارتی "خودکشی آسان"، افشاگر ته مانده‌ای از تعلق خاطر فرد به زندگی و نفس کشیدنش در قالب جسمانی است؛ چرا که در این مقوله‌ی خاص، اساساً جایی برای دلسوزی و ترحم برای خود وجود ندارد. بلکه تنها عدم و نیستی است که برای او عزیز است و اصالت دارد.

حدیث ملاحسینی
پ.ن: بازنشر از سال ۱۳۹۷.
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

‍ "۱۸ فروردین ۰۳"
صبح برای تعویض شناسنامه به پیشخوان دولت رفتم. کار تا حدی پیش رفت، اما خب چون این مملکت گره خورده به قطع شدن و عدم دسترسی به چیزی یا کسی نصف دیگر کار ماند برای فردا.
توضیح واضحات است که بخوام بگم چقدر از اینجور کارها فراری هستم. کیست که از این اقدامات پیش‌پا افتاده‌ای که بخاطر پروسه‌ی مزخرف و بی‌خودی‌ وقت‌گیرشان تبدیل شده‌اند به کارهای شاق خوشش بیاید؟
اما بیش از شلوغی پیشخوان، قطعی سیستم و معطلی، انبوهی از بوهای مختلف باعث رنجش من شده بود. اخیراً مشامم نسبت به بوها کم طاقت شده و هر بویی را اغراق شده و قوی‌تر از حد معمول احساس می‌کنم.
به خانه رسیدم، یک ویدئو از دو سیاستمدارِ مرد هلندی دیدم که یک داستان عشقی جعلی برایشان درست کرده بودند‌. از آن دست شیطنت‌ها و فانتزی‌های اینستاگرامی و تیک‌تاکی. هر دو آقا خوش‌تیپی تحسین برانگیزی داشتند که با چاشنی نگاه‌ها و لبخندهای تو دل برو شادکامی خیلی کوتاهی رو برام به ارمغان آورد. یک مرتبه یاد همه‌ی کارهای نکرده و نداشته‌هایم افتادم.
سرم سنگینی می‌کرد. خوابیدم. دو سه بار با یک جهش از خواب پریدم. پاهایم یخ بود و دستانم سِر می‌شد، خواب‌ها آشفته و صحنه‌ها درهم و برهم بود. بی‌انصافیست که بگویم همه‌ی صحنه‌ها ناخوشایند بودند. بیدار شدم، تا بحال انقدر از درک نشدن نهراسیده بودم.
شب رفتیم عید دیدنی و باز هم تخمه خوردن ‌و چای‌های پر رنگ، کم‌رنگ، رقیق و غلیظ..‌.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

مختصر و مفید:
اون کسی که باید خودت رو براش توضیح بدی و تفسیر کنی آدم تو نیست.
حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

کاش در یک چیز حداقل عدالت برقرار بود؛
این که همه‌ی کشورها به یکسان فاقد "اقتدار" بودند.
#صلح🪽

حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

"در تمام سال‌های جنگ چیکار می کردی؟
موسیقی گوش می کردم "
برگرفته از دیالوگ فیلم افسانه 1900


#باکلام
حتمن بشنوین
Outro part

۱۷ سال از آلبوم fear of blank planet از گروه porcupine tree می گذرد و هنوز این آلبوم از بهترین و چه بسا شاهکارها در سبک پراگرسیو راک است.
قطعه Anesthesia یکی از بهترین قطعات این آلبوم است که در این پست بخش outro قطعه را می شنویم به قدری این پایان خوب است که همسان با نام قطعه یعنی بیهوشی شنونده رو بیهوش از لحظات ناب می کند.
اصل قطعه ۱۷ دقیقه است.

@musicfriendsforever

طرحی برای یکی از رویدادهای انجمن جامعه‌شناسی ایران، با عنوان "سیاست‌ورزی فمینیستی با رویکرد تفسیری".

طراحی: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

‌
سرونامه
گاهنامه علمی‌تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه خوارزمی
فراخوان مقاله، جستار و یادداشت

«سینمای اجتماعی داریوش مهرجویی»


*سرونامه علاوه بر «سینمای اجتماعی داریوش مهرجویی» ویژه‌نامه‌ای را هم به «محیط‌زیست و علوم اجتماعی» اختصاص داده است.

*سرونامه علاوه‌بر این موضوعات، بخشی از مجله را به موضوعات آزاد اختصاص داده و آمادۀ دریافت مقالات و یادداشت‌ها اعم از تالیف و ترجمه است.

*سرونامه محدودیت کلمات ندارد.


ارسال نوشتار تا: ۳۰ تیرماه ۱۴۰۳

ارسال مقاله: [email protected]
ارتباط با سردبیر: [email protected]
آیدی تلگرام سردبیر: @soren93

#سرونامه
@sarvmagazin

‍ چهره‌ی بی‌میلم را از سر اجبار در آینه نگاه می‌کنم. مداد چشمِ سیاه را برمی‌دارم و خطی بر زیر سفیدی چشمم می‌کشم.
می‌خواهم برای جلسه‌ی مجازی اندکی قابل قبول‌تر به نظر بیایم. قابل قبول‌تر برای کی و چی را دقیقاً نمی‌دانم؛ اما برای این که اقدامی کرده باشم دست به این کار زدم.
بسی سخت است که برای یک ساعت هم که شده دست از جدال نفس‌گیر با گذشته و آینده بردارم و با جمع همراهی کنم، گوش بسپارم و اظهار نظر کنم. آه از این همراهی.‌‌.. که چقدر مشکل است این همراهی کردن با دیگری و دیگران وقتی که درونت یک سونامی در جریان است.
همان درد مأنوس دوباره به سراغم آمده. انگار با یک مَته وسط قفسه‌ی سینه‌ام، مایل به سمت چپ را سوراخ می‌کنند. پزشکان این دردِ مأنوس مرا به قلب بی‌ربط می‌دانند، توضیح واضحی هم برایش ندارند.
با چشم برهم زدنی دوباره شب شده است، شاید کمی نگرانم که مبادا خون هوس طغیان کند و راهش را از نوار بهداشتی و لباس زیر باز کند و به رخت خواب نفوذ کند.
آن هم مهم نیست، مثل خیلی چیزها که خراب شدند و بر باد رفتند و دیگر مهم نبودند.
دردِ مأنوس آرام آرام به سمت کمرم سرایت می‌کند. فردا صبح در هر حال بیدار می‌شوم، باید برای کشش و حرکت این جسم سری به باشگاه بزنم و خُنکی اجباری اول صبح را احساس کنم. 
مدت‌هاست که امید دارم خُنکی اول صبح فرداها اجباری نباشد.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod