فراديد:
موسیقی شنیدن و ساز زدن غیر از جنبه تفریحی و لذت بخشی که برای فرد و اطرافیانش ایجاد می‌کند تأثیراتی مهمی در روحیه و مغز افراد می‌گذارد. نواختن ساز مزایای بسیاری دارد و می‌تواند باعث انرژی بخشی به شما و اطرافیانتان گردد.  به گزارش فرادید؛ گوش دادن به موسیقی زمانی که خسته و ناراحت هستید می‌تواند شما را سرحال کند. حتی گاهی برای آرام شدن در هنگام خشم هم مفید است؛ اما اگر دوست دارید تأثیراتی که نواختن ساز بر مغز شما می‌گذارد را بشناسید این گزارش را بخوانید. 

@homusic


http://faradeed.ir/fa/news/42742/فواید-نواختن-موسیقی-بر-مغز

تقدیر حاصل شرایط روانی ماست.
پیر پائولو پازولینی

☯ورای موسیقی
@Beyondthemusic

تحلیل کوتاهی از نمایشنامه ی

دوزخ یا در بسته

اثر: ژان پل سارتر

به قلم: کامران حمزه لو


☯ورای موسیقی
@Beyondthemusic

این چشمان در ابتدا بسیار دقیق و تیزبین به نظر می رسند؟

صاحب این دو چشم گری لیون ریچوی(GARY LEON RIDGWAY) است باIQ:82 یک قاتل سریالی، با روانی بسیار بیمار، که هفتاد و یک زن را به قتل رساند.


چشمان ما چه راز هایی را همراه دارند؟

☯ورای موسیقی
@Beyondthemusic

از نقد ژورنالیستی تا علم نقادی موسیقی
همایون خشندیش :هرگاه صحبت از نقد می شود ، نگاه عموم جامعه به جراید کثیر النتشار و روزنامه هاست. اما این رویکرد نگاهی سطحی به امر قضاوت در آثار موسیقی است. نقد ژورنالیستی ترکیبی از سه نگاه نقادانه دارد. ابتدا رویکردی برای سرگرم کردن خوانندگان عامی، دوم رویکردی فرمالیستی( تکنیکی، فرم گرا و ساختاری) هر چند مختصر و سوم نگاه زیباشناسانه.
وقتی صحبت از نقد علمی می شود قطعا جایی برای نقدهای احساسی یا ژورنالیستی نمی ماند. البته نقدهای ژورنالیستی در جای خود هستند اما نقد در حوزه آکادمیک مسئله ای دیگر است. نقدهای نیم قرن گذشته احساسات جایگاه ویژه ای داشتند. فرضا منتقد به کنسرتی می رفت و فردای آن روز یا به تحسین یا نفی رویداد موسیقیایی می پرداخت. تحسین به صورت بیان احساسات زیبایی انگارانه و نفی هم زبان کسالت آور آن رویداد بود.اما یک منتقد مدرن در موسیقی به دنبال زیبایی نیست، سابق از این ، صحبت درباره زیبایی اثر به تعریف های شاعرانه از آن یک شیوه و سلیقه ای بود که نهایتا به تفسیرهای سوبژکتیو(تفسیر ذهنی) ختم می شد.
این مطلب را می توانید در سایت جامعه شناسان جوان نیز به صورت کامل در لینک زیر مطالعه کنید.
https://bit.ly/3i7lafm
لینک مطلب در کانال:
https://bit.ly/3g3Te9n
@homusic

آه، ای مردی که لب‌های مرا
از شرار بوسه‌ها سوزانده ای
هیچ در عمق دو چشم خامشم
راز این دیوانگی را خوانده ای
هیچ می‌دانی که من در قلب خویش
نقشی از عشق تو پنهان داشتم
هیچ می‌دانی که این عشق نهان
آتشی سوزنده بر جان داشتم
گفته‌اند آن زن زنی دیوانه است
کز لبانش بوسه آسان می‌دهد
آری، اما بوسه از لب‌های تو
بر لبان مرده‌ام جان می‌دهد
هرگزم در سر نباشد فکر نام
این منم کاینسان ترا جویم بکام
خلوتی می‌خواهم و آغوش تو
خلوتی می‌خواهم و لب‌های جام
فرصتی تا بر تو دور از چشم غیر
ساغری از باده هستی دهم
بستری می‌خواهم از گل‌های سرخ
تا در آن یکشب ترا مستی دهم
آه، ای مردی که لب‌های مرا
از شرار بوسه‌ها سوزانده ای
این کتابی بی سرانجامست و تو
صفحه کوتاهی از آن خوانده ای
نقش پنهان
فروغ فرخزاد

☯ورای موسیقی
@Beyondthemusic

وقتی مسیح روی صلیب به میخ کشیده شد و همونجا با دردش رها شد، با همه وجودش فریاد کشید خدایا خدای من، چرا رهایم کردی؟ و با صدای بلند گریه میکرد. فکر میکرد که پدر آسمانیش اون رو رها کرده. باور کرد هر موعظه ای که تا الان کرده دروغی بیش نبوده. یعنی چند لحظه قبل از مرگ دچار شک عمیقی شده بود. این باید وحشتناکترین رنج زندگیش باشه.
سکوت خدا.بله

نور زمستانی
اینگمار برگمان


☯ورای موسیقی
@Beyondthemusic

درهم‌شکستگان معمولاً موفق می‌شوند زیرا که چیزی برای از دست دادن ندارند..


#Divaan_e #shadowsmile #shadowsmile_art #khôinguyên #khoinguyen #jodipicoult #vanishingact #هوی_نگوین #جودی_پیکو #جودی_پیکوت #جودی_پیکولت #اعمال_محو

نسبت جامعه شناسی و موسیقی
همایون خشندیش: تاریخ موسیقی به اندازه تاریخ بشر قدمت دارد. هر کجایی در طول تاریخ، اجتماع انسانی شکل گرفته به نوعی موسیقی نیز در آنجا وجود داشته است. موسیقی و انسان پیوند ناگسستنی دارند. چرا که موسیقی به شکل اصوات منظم را انسان به وجود آورده و به صراحت می توان گفت که موسیقی محصول و زایده نوع انسان است، کمتر نقاطی در جهان وجود دارد که موسیقی به آن راه نیافته باشد، با این نگاه موسیقی دارای یک کارکرد اجتماعی است و دقیقا همینجاست که می توان به دنبال تعریف  جامعه شناسی موسیقی بود.
دوستان می توانند جهت مطالعه کامل نوشتار به خبرنامه علمی جامعه شناسان جوان با لینک زیر مراجعه کنند:
https://youngsociologists.com/product/n2

@homusic

"... یک آن میل به نزدیک شدن، میل به یکی شدن، میل به هم‌صدا شدن و میل به درهم آمیختن اوج می‌گیره..."
◻️
متن، خوانش و عکس: حدیث ملاحسینی
منتشر شده در ۶ مهر ۱۴۰۱
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

مدیونی و دوست داشتن

بعضی آدما صرفاً برای این که در یه زمان خاصی یه شخصی بهشون کمک بزرگی کرده و لطف زیادی در حقشون کرده کنار اون شخص می‌مونن، نه از سر دوست داشتن و عشق.
گاهی مدیون شدن هم بهانه‌ایست برای وارد شدن در رابطه.
همه دنبال بهانه هستن برای برون رفت از تنهایی.
متن و عکس: حدیث ملاحسینی

Location: موزه‌ی آرداک مانوکیان
*مجسمه کار هنرمند ایرانی ارمنی تبار، "لیلیت تریان" هست.

نمایش و نمایش پشت نمایش

گاهی واقعاً خسته می‌شم از این که باید همیشه نمایش بدم که آدم قدرتمند و بی‌نیازی هستم. اصلاً چرا باید آدما تحت همچین فشاری باشن که همواره خودشون رو قدرتمند و بی‌نیاز نشون بدن‌؟
چرا اینطور برای ما جا انداختن که هر چی قدرتمندتر و بی‌نیازتر جذاب‌تر؟ چرا اینجور تعریف نکردن که هرچقدر صادق‌تر باشی درمورد ضعف‌ها و نیازهات آدم جذاب‌تری هستی؟
این حجم از نمایش و نقش بازی کردن آدم رو فرسوده می‌کنه...

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

"گذشتِ مادرانه"

مادر و مادرانگی گره خورده به مفاهیمی چون گذشت، ایثار و فداکاری. این ایثار و فداکاری‌ها بیشتر در قالب تحمل دوران حاملگی، درد زایمان، شب بیداری‌های دوران نوزادی، خونه‌نشین شدن مادر، یک عمر به دوش کشیدن زحمت بزرگ کردن بچه و غیره، شناخته می‌شه.
اما یک نوع گذشت دیگه هم هست که شاید کمتر بهش توجه شده؛ این که مادر بخاطر بچه در یک ازدواجی که به بن‌بست رسیده به ناچار بمونه و شریک زندگی‌ای رو تحمل کنه که هیچ خیر و خوشی‌ای ازش نمی‌بینه. 
من شخصاً مخالف سوختن و ساختن و ماندن به هر قیمتی هستم. اما این شعار شاید از دور راحت به نظر بیاد و وقتی عملاً وارد بعضی زندگیا می‌شی می‌بینی که اون زن بخاطر خیلی چیزها که شرحش بیش از حد طولانی و پیچیده‌س، ماندن بخاطر بچه‌ش رو از سر اجبار انتخاب کرده. 
گذشت مادرانه می‌تونه به شکل تاب آوردن در یک زندگی مشترک ناخوشایند و زجرآور باشه... یک گذشت هولناک. البته شاید پدرانی هم پیدا بشن که این فداکاری رو بکنن.
من این شکل از گذشت رو نمی‌پسندم و ستایش نمی‌کنم.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

تصویرسازی من برای نشست انجمن جامعه‌شناسی با عنوان "تحلیل جامعه‌شناختی مستند جامعه بلوند با رویکرد تفسیری".

تصویرگر: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

"مرد پولدار"

پول قدرت میاره‌، قدرت هم زورگویی. البته درسته که باید از کلیشه‌ها دوری جُست و نباید همه رو به یک چوب روند‌. استثنا همیشه هست؛ ولی واقعیت اینه که من هرچی مرد پولدار دیدم که از قضا مذهبی و سنتی‌ هم نبودن، آدمای بسیار خودمحور، خودرأی و انحصار طلبی بودن که زنشون رو با پول خریده بودن.
می‌گید اومدی اینجا شوهر مردم رو با خاک یکسان کنی؟ لازم نیست من کسی رو با خاک یکسان کنم، واقعیت خودش با خاک یکسان‌ کننده‌س.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

"ازدواج دوم"
ازدواج اول به شکست منتهی شده، طلاق اتفاق افتاده و احتمالاً بچه‌ یا بچه‌هایی هم از این ازدواجِ ناموفق به جا مونده.
اطرافیان و نزدیکان فرد با یک دعای خیر ابراز همدردی می‌کنن: "خدا کنه یه مرد/ زن خوبی سر راهش قرار بگیره و زودتر دوباره ازدواج کنه."
گویا تنها راه برون رفت از بحران‌های حاصل از طلاق و پاک کردن مسائل مربوط به ازدواج اول فقط و فقط ازدواج مجدده‌. ازدواج روی ازدواج و ازدواج روی ازدواج.
در حالی که وقتی یک بار آدمی از نهاد ازدواج ضربه خورده چرا باید اینطور فکر کنه که اگر دوباره وارد همون چهارچوب با یک آدم جدید بشه همه‌ی مشکلاتش آسان می‌شه؟ چرا نباید به دنبال راه حل‌‌های بدیل بود؟ چرا نباید یک آدمی که جدا شده در زمینه‌های جدیدی، به غیر از ازدواج، خودش رو تعریف کنه و نشون بده و کنشگری کنه؟ چرا برای ادامه‌ی زندگی بعد از طلاق حتماً باید مجدداً به همون راهی برگشت که یک بار طی شده؟ 
ازدواج مجدد رو نفی نمی‌کنم، هر کسی آزاده این تصمیم رو بگیره. ولی این دعای خیری که دیگران می‌کنن در حق اون فرد شاید چندان خیر نباشه. شاید
مصداق دعای خیر چیزهای دیگریست.

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

♠️
شعر: باد ما را خواهد برد، فروغ فرخزاد.
خوانش و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

"دیالوگ (۱)"

- تو فکر نکردی که من ممکن بود توی یه رابطه باشم و با پیام تو همه چیز خراب می‌شد؟
- از کجا معلوم اون شرایطی که توش بودی درست بود که بخواد چیزی خراب بشه؟

متن و عکس: حدیث ملاحسینی
https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

‍ "این دو زن"

به این قاب نگاه می‌کنم... در نظر اول قاب موفقیت و خوشبختیست، اما ای داد از سرانجام‌ها.
سمت راست، مریم میرزاخانی استاد نخبه‌ی ریاضی که به عنوان اولین زنِ دانشمند برنده‌ی مدال فیلدز شد. سمت چپ، Park Geun-hye نخستین رئیس جمهور زن در تاریخ کره‌ی جنوبی که در حال اهدای جایزه به مریم میرزاخانی هست.
مریم سال ۲۰۱۷ در سن ۴۰ سالگی در اثر سرطان فوت کرد. این فقدان علاوه بر احساس غم و افسوس احساس بدشانسی رو هم برای من به همراه داشت. فکر این که بعد از این همه تسلط مردان در عرصه‌ی علم، بلاخره یک زن درخشانی پیدا شد که این مسئله رو در هم شکست و حالا اون زن باید اول چهل سالگی، زمانی که کلی دستاوردها و افتخارات دیگه پیشِ روش بود، زندگیش قیچی بشه برام حرص درار بود.
از اون طرف، Park در سال ۲۰۱۶ بخاطر اتهامی که بابت فساد سیاسی و اقتصادی بهش وارد شده بود از رئیس جمهوری عزل و دادگاهی شد و حکم ۲۵ سال زندان رو بهش دادن که در نهایت پارسال بهش عفو خورد و از زندان آزاد شد و برای همیشه از سیاست کناره‌گیری کرد.
این اتفاق هم برام ناگوار بود، مدام با خودم می‌گفتم یک زن توی اون مملکت پیدا شد که به سطح ریاست جمهوری رسید و مردسالاریِ حاکم بر سیاست رو به چالش کشید، اما حالا همون یک نفر رو برکنار کردن و سر از زندان درآورد.
زن بون سخته و در بسیاری از موارد تؤام با بدبیاری. فرهنگ، جامعه، اقتصاد، سیاست و حتی بیولوژی و طبیعت هم چندان روی خوش بهت نشون نمی‌دن. گویا تقدیر و سرنوشت هم بسیج شدن علیه زنی که می‌خواد فراتر بره. 
چندی پیش کاریکاتوری رو دیدم که در اون مردی سوار دوچرخه‌ای بود که چرخ‌هاش طبق حالت عادی دایره‌ای شکل بود و در کنارش زنی بود سوار بر دوچرخه‌ای که چرخش‌های مربعی داشت. باری، حرکت و پیشروی برای زن همیقدر کُند، قطره چکانی و پر از مشقت هست. اگر زنی بر طبق شانس سوار بر دوچرخه‌ی عادی بشه، احتمالاً یک نیروی بی‌چشم و رویی در انتهای خط مسابقه ایستاده که با بی‌رحمی و تعجب به اون گوشزد می‌کنه که تو اشتباهی تا اینجا اومدی و اصلاً چطور اومدی. اگر هم با حربه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نتونن مغلوبش کنن، احتمالا تقدیر و بیولوژی دست در دست هم او را از صحنه بیرون می‌کنند و تمام.

متن: حدیث ملاحسینی
عکس: Seoul ICM 2014 shows

https://www.tg-me.com/Amad_O_Shod

#بیکلام
#شنیدنی_خاص

یکی از قطعات شاهکار تاریخ موسیقی از دوران باروکِ بزرگ از آلبینیونی
با باز نوازی گیتار ال مارکونی
به قدری این بازنوازی زیباست که در اواسط قطعه می گویید، شاید، که تموم کن تحملش نیست.
@musicfriendsforever