#تاملات
یک جامعه دیکتاتور زده که موفق به جاودانه شدن گشته، احتمالاً سیستمی از اندیشه های اسکیزوفرنیک بنا نهاده که در آن عقل سلیم در زندگی روزمره و در برخی از علوم نظری به خوبی حفظ می شود اما می تواند توسط سیاستمداران، تاریخ شناسان و جامعه شناسان نادیده گرفته شود. در این جامعه مردم بیشماری وجود دارند که جعل متون علمی را شرم آور می دانند اما همین مردم چشمان خود را در برابر جعل یک حقیقت تاریخی می بندند.
"🖋 جورج اورول،
📗 ادبیات در جامعه دیکتاتوری
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
یک جامعه دیکتاتور زده که موفق به جاودانه شدن گشته، احتمالاً سیستمی از اندیشه های اسکیزوفرنیک بنا نهاده که در آن عقل سلیم در زندگی روزمره و در برخی از علوم نظری به خوبی حفظ می شود اما می تواند توسط سیاستمداران، تاریخ شناسان و جامعه شناسان نادیده گرفته شود. در این جامعه مردم بیشماری وجود دارند که جعل متون علمی را شرم آور می دانند اما همین مردم چشمان خود را در برابر جعل یک حقیقت تاریخی می بندند.
"🖋 جورج اورول،
📗 ادبیات در جامعه دیکتاتوری
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
Forwarded from خانه کتاب علوم اجتماعی دانشگاه تهران (mirhoseini_utbook)
با سلام
یک کانال خیلی خوب برای معرفی کتابهای رمان و ادبیات و هنر و...
با 15% #تخفیف_دائمی
کانال #کتاب_رمان_با15%#تخفیف را به دوستان خود معرفی کنید.
لطفا برای عضو شدن روی لینک زیر بزنید. 👇👇
@roman_utbook
@roman_utbook
یک کانال خیلی خوب برای معرفی کتابهای رمان و ادبیات و هنر و...
با 15% #تخفیف_دائمی
کانال #کتاب_رمان_با15%#تخفیف را به دوستان خود معرفی کنید.
لطفا برای عضو شدن روی لینک زیر بزنید. 👇👇
@roman_utbook
@roman_utbook
کوتاه درباره ی یک گزاره
🖊️یوسف محمدی
بودریار یک جمله دارد که می گوید: «ما در جهانی هستیم که اطلاعات در آن هر چه بیشتر و معنی در آن کمتر.» این جمله سوی دیگری هم دارد، یعنی آنکه مسائل فراخ دامنه هر چه گسترده تر باشند، کم مایه تر هستند. این پردازش های اطلاعاتی تا چه میزان حماقت که ته نشست نکرده اند. دانستن در دوران پیش از اطلاعاتی به مثابه ی امری ورای جامعه بود، فرد دانی گرچه عالی نبود، اما در جامعه همه از نزدیکی به او احتراز می کردند. می ترسیدند. امروز نه، هجوم می برند و او را از بیخ و بن خالی می کنند. امروز فرد دانی کجا یافت می شود؟ ایستاده در فراسوی حماقت.
✅ تصویر اثر متیو ریچی (رنگ روغن) با نام: اطلاعات، سلول ها و شر ها است.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
🖊️یوسف محمدی
بودریار یک جمله دارد که می گوید: «ما در جهانی هستیم که اطلاعات در آن هر چه بیشتر و معنی در آن کمتر.» این جمله سوی دیگری هم دارد، یعنی آنکه مسائل فراخ دامنه هر چه گسترده تر باشند، کم مایه تر هستند. این پردازش های اطلاعاتی تا چه میزان حماقت که ته نشست نکرده اند. دانستن در دوران پیش از اطلاعاتی به مثابه ی امری ورای جامعه بود، فرد دانی گرچه عالی نبود، اما در جامعه همه از نزدیکی به او احتراز می کردند. می ترسیدند. امروز نه، هجوم می برند و او را از بیخ و بن خالی می کنند. امروز فرد دانی کجا یافت می شود؟ ایستاده در فراسوی حماقت.
✅ تصویر اثر متیو ریچی (رنگ روغن) با نام: اطلاعات، سلول ها و شر ها است.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#خطوط_برجسته
همیشه هولناک است که آدمی را مطلق بی کس و تنها ببینیم، زیرا این وضع حکایت از چیزی غم‌انگیز، چیزی تقریباً مقدس، و در همین حال دهشتناک و خفت بار در وجود او می‌کند. برونو می‌گفت به این سبب که ما همیشه نقابی بر چهره داریم، نقابی که هیچ‌گاه یکسان نیست، بلکه به ازای هر یک از نقش‌هایی که زندگی به عهدهٔ ما می‌گذارد تغییر می‌کند:نقاب استاد، عاشق، روشنفکر، شوهر خیانت دیده، قهرمان، برادری مهربان؛ ولی چه نقابی بر چهره داریم یا چه نقابی را از چهره برداشته ایم آن گاه که به کلی تنهاییم، آن گاه که باور داریم هیچ‌کس، مطلقاً هیچ‌کس ما را زیر نظر ندارد، کسی ما را نمی‌پاید، به ما گوش نمی‌دهد، از ما تقاضایی ندارد، چیزی نمی‌خواهد، ما را تهدید نمی‌کند و به ما حمله نمی‌آورد؟ شاید طبیعت مقدس آن لحظه را مدیون این واقعیت هستیم که انسان در آن هنگام رویاروی الوهیت است، یا دست کم رویاروی وجدان سازش‌ناپذیر خویش؛ و شاید هیچ‌کس نتواند غافلگیر شدنش را با چهرهٔ به نهایت عریان گشتهٔ خویش دریابد.
📚قهرمانان و گورها
🖊️ارنستو ساباتو
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
همیشه هولناک است که آدمی را مطلق بی کس و تنها ببینیم، زیرا این وضع حکایت از چیزی غم‌انگیز، چیزی تقریباً مقدس، و در همین حال دهشتناک و خفت بار در وجود او می‌کند. برونو می‌گفت به این سبب که ما همیشه نقابی بر چهره داریم، نقابی که هیچ‌گاه یکسان نیست، بلکه به ازای هر یک از نقش‌هایی که زندگی به عهدهٔ ما می‌گذارد تغییر می‌کند:نقاب استاد، عاشق، روشنفکر، شوهر خیانت دیده، قهرمان، برادری مهربان؛ ولی چه نقابی بر چهره داریم یا چه نقابی را از چهره برداشته ایم آن گاه که به کلی تنهاییم، آن گاه که باور داریم هیچ‌کس، مطلقاً هیچ‌کس ما را زیر نظر ندارد، کسی ما را نمی‌پاید، به ما گوش نمی‌دهد، از ما تقاضایی ندارد، چیزی نمی‌خواهد، ما را تهدید نمی‌کند و به ما حمله نمی‌آورد؟ شاید طبیعت مقدس آن لحظه را مدیون این واقعیت هستیم که انسان در آن هنگام رویاروی الوهیت است، یا دست کم رویاروی وجدان سازش‌ناپذیر خویش؛ و شاید هیچ‌کس نتواند غافلگیر شدنش را با چهرهٔ به نهایت عریان گشتهٔ خویش دریابد.
📚قهرمانان و گورها
🖊️ارنستو ساباتو
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#تاملات
«فرق اصلی بین دایره جنایی و دایره امنیتی این است که اولی برای پرونده، دنبال آدم می‌گردد، ولی دومی، برای آدم دنبال پرونده!»
🖋 یوگنی والادزاکین .
📚 هوانورد .
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
«فرق اصلی بین دایره جنایی و دایره امنیتی این است که اولی برای پرونده، دنبال آدم می‌گردد، ولی دومی، برای آدم دنبال پرونده!»
🖋 یوگنی والادزاکین .
📚 هوانورد .
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#تاملات
انسانها همان طور که هستند به زندگی ادامه می دهند، اکثرشان تحت سیطرهی ترس - و از این رو تحت سیطرهی قدرتها و مسئولان. و این برده داری را چگونه باید از بین ببریم وقتی که در طبیعت خود انسان جای دارد.
📚محاکمه ی اندرسون ویل
🖌سال لویت
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
انسانها همان طور که هستند به زندگی ادامه می دهند، اکثرشان تحت سیطرهی ترس - و از این رو تحت سیطرهی قدرتها و مسئولان. و این برده داری را چگونه باید از بین ببریم وقتی که در طبیعت خود انسان جای دارد.
📚محاکمه ی اندرسون ویل
🖌سال لویت
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
تنظیم و نوشتار:
یوسف محمدی
از زبان تارکوفسکی
«استاکر پیامبری است که اعتقاد دارد فقدان معنویت بشر را نابود خواهد کرد. در واقع داستان این فیلم درباره بحران درونی یکی از آخرین آرمانگرایان باقیمانده است.»
دو گانه هستی شناسانه تارکوفسکی در رویا رقم می خورد در دو پلان سکانس یکی آنجا که پرفسور و نویسنده در مختصات مکان عجیب می خوابند و در همان حال استاکر هم همراه آنها به خوابی کوتاه فرو می رود. استاکر از تمام محیط، آمیخته به واقعیت و رویا ایمانش را تقویت می‌کند ، بو می کشد، ایمانش را می بوید. در سوی دیگر پرفسور و نویسنده وقتی با سروش سقراطی و الهام مواجه می شوند، نه تنها ایمان شان تکانی نمی خورد، بل سوال هایشان افزوده می شود و همچنان مظنون هستند. استاکر این را می فهمد و منطقه اما چطور می شود برعقلانیت توجیه گرایانه مدرن رسوخ کرد؟ پاسخ تارکوفسکی مشخص است...
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
یوسف محمدی
از زبان تارکوفسکی
«استاکر پیامبری است که اعتقاد دارد فقدان معنویت بشر را نابود خواهد کرد. در واقع داستان این فیلم درباره بحران درونی یکی از آخرین آرمانگرایان باقیمانده است.»
دو گانه هستی شناسانه تارکوفسکی در رویا رقم می خورد در دو پلان سکانس یکی آنجا که پرفسور و نویسنده در مختصات مکان عجیب می خوابند و در همان حال استاکر هم همراه آنها به خوابی کوتاه فرو می رود. استاکر از تمام محیط، آمیخته به واقعیت و رویا ایمانش را تقویت می‌کند ، بو می کشد، ایمانش را می بوید. در سوی دیگر پرفسور و نویسنده وقتی با سروش سقراطی و الهام مواجه می شوند، نه تنها ایمان شان تکانی نمی خورد، بل سوال هایشان افزوده می شود و همچنان مظنون هستند. استاکر این را می فهمد و منطقه اما چطور می شود برعقلانیت توجیه گرایانه مدرن رسوخ کرد؟ پاسخ تارکوفسکی مشخص است...
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مارتین مولین یکی از اعضای گروه موسیقی سوئدیِ وینترگاتن دستگاهی را ابداع کرده است که به وسیله حدود ۲۰۰۰ هزارتا تیله، به نواختن موسیقی می‌پردازد.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
مارتین مولین یکی از اعضای گروه موسیقی سوئدیِ وینترگاتن دستگاهی را ابداع کرده است که به وسیله حدود ۲۰۰۰ هزارتا تیله، به نواختن موسیقی می‌پردازد.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
کوتاه نوشتار
🖌یوسف محمدی
ویلیام فاکنر جمله دارد که بسیار قابل تامل است:
«چیز جدیدی اتفاق نمی‌افتد، فقط همان داستان‌های قدیمی هستند که انسانهای تازه از راه‌رسیده آن را تجربه می‌کنند.»
سیالیت ذهن عصاره ای است از تمام رویکرد فاکنر به زندگی، انسانهای جدید با داستان قدیمی، گویی داستان از یک ابر ذهن روایت می شود که مدام مهره ها را جابجا می کند. که چه! زندگی یک زنجیره کهنه است که خود را نو می نمایاند.؟ فاکنر ما را با این پرسش رها می کند تا انتخاب فدای اجبار و مقاومت فدای قدرت نشود.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
🖌یوسف محمدی
ویلیام فاکنر جمله دارد که بسیار قابل تامل است:
«چیز جدیدی اتفاق نمی‌افتد، فقط همان داستان‌های قدیمی هستند که انسانهای تازه از راه‌رسیده آن را تجربه می‌کنند.»
سیالیت ذهن عصاره ای است از تمام رویکرد فاکنر به زندگی، انسانهای جدید با داستان قدیمی، گویی داستان از یک ابر ذهن روایت می شود که مدام مهره ها را جابجا می کند. که چه! زندگی یک زنجیره کهنه است که خود را نو می نمایاند.؟ فاکنر ما را با این پرسش رها می کند تا انتخاب فدای اجبار و مقاومت فدای قدرت نشود.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
کنایه به روابط در مدرنیته از زبان مارگارت آتوود:
آدم دو نفری احساس امنیت بیشتری می کند، اما
«تو»
شخصیت لغزنده ای است، همه توهایی که می شناختم یک جوری گم شدند. آن ها یا جیم شدند یا خیانت کردند یا مثل پشه از پا درآمدند.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
آدم دو نفری احساس امنیت بیشتری می کند، اما
«تو»
شخصیت لغزنده ای است، همه توهایی که می شناختم یک جوری گم شدند. آن ها یا جیم شدند یا خیانت کردند یا مثل پشه از پا درآمدند.
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آندرس گویدوتاتاپ نوازنده ی استثنایی گیتار آکوستیک است که به دلیل معلولیت با یک دست ساز می زند. وی شعار عجیب و در عین حال آشنایی دارد: «هرگز تسلیم/ناامید نشو» وی تا به حال چندین آلبوم هم روانه بازار کرده است. تمامی قطعات وی بدون کلام است.
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
آندرس گویدوتاتاپ نوازنده ی استثنایی گیتار آکوستیک است که به دلیل معلولیت با یک دست ساز می زند. وی شعار عجیب و در عین حال آشنایی دارد: «هرگز تسلیم/ناامید نشو» وی تا به حال چندین آلبوم هم روانه بازار کرده است. تمامی قطعات وی بدون کلام است.
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#تأملات
ویلیام اِنگدال در کتاب «بذرهای نابودی» حمله ای تامل برانگیز دارد: «اگر غذا را کنترل کنید مردم را کنترل خواهید کرد.» کنترل غذا تعبیر جالبی است و غذا استعاره از تمام موجودیت انسان مدرن است. به این جمله در مطلبی مفصل خواهیم پرداخت.
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
ویلیام اِنگدال در کتاب «بذرهای نابودی» حمله ای تامل برانگیز دارد: «اگر غذا را کنترل کنید مردم را کنترل خواهید کرد.» کنترل غذا تعبیر جالبی است و غذا استعاره از تمام موجودیت انسان مدرن است. به این جمله در مطلبی مفصل خواهیم پرداخت.
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
Forwarded from رسانه ورای موسیقی
🔗 #جامعه_شناسی_خواب
🔗 #مطالعات_فرهنگی
🔗 #بخش_اول
.............................................................
برایمان زیاد پیش آمده که با افرادی رو به رو می شویم که مدام از بی خوابی می گویند.
«اصلن خوب نخوابیدم»
«نمی تونم مداوم بخوابم»
«دو روز که نخوابیدم»
«سردرد دارم دیشب بیدار بودم»
و ....
اما چه فرآیندی طی شده تا خواب به پدیده ای گران سنگ بدل شود.؟
به نظر می رسد در آینده ای نه چندان دور مراکزی تاسیس شود که به مردم خواب بفروشند. یا برایشان خواب آرام محیا کنند. مراکزی که با استفاده از فضایی که بر می سازند، خواب را تکینه می کنند. به عبارت دگر، هر کس بتواند خوب بخوابد ارزش والا پیدا می کند و در سوی مقابل عدم خواب از ارزش می کاهد.
خواب امروزه طبقه زدایی شده است. در هر سطح، هر قشر و هر نوع سبک زندگی دست و پنجه کردن با عدم خواب عمیق قابل ردیابی است. روزی می‌رسد که دلالان خواب ظهور می کنند؛ دلالانی که مراتب خواب را تعیین می کنند. بالتبع سرمایه در اینجا دوباره نقش مهمی را ایفا می نماید.
اما چطور، امروز تمام زندگی رسیدن به یک هدف است. رسیدن به یک خواب عمیق و بی دردسر.
سیری در تاریخ اندیشمندان در این میان بسیار جالب می نماید. برای نمونه #دکارت، فلسفه مدرن هنوز مبتنی بر اندیشه های دکارت است، پر واضح است که اصالت چنان در دکارت و اسپینوزا بود که راه به منسوخ شدن نمی برند. دکارت روزانه ۱۵ ساعت می خوابید، #اسپینوزا برای خواب ارزش دو چندان قائل بود. و در هنر موسیقی #باخ بیشتر وقت خود را در خواب می گذراند. از قرن هجدهم و آغاز انقلاب صنعتی و فرایند مدرنیته خواب کمتر شد، انسانها نیاز داشتند بیشتر روز بیدار بمانند و کار کنند، چرخه صنعت روز به روز گسترش پیدا کرد، جامعه مکانیکی به ارگانیک تبدیل شد و در پی آن عقلانیت در جامعه اندام واره مرکزیت یافت. از اینرو عقلانیت خواب را سرکوب می کرد و آن را عبث می شمرد. بیداری ارزش والا پیدا کرد و زندگی روزمره در بیداری معنا گزید. خواب به کناری وانهاده شد. و دو گانه بیداری و خواب ساخته شد، بیداری نماد انسان متمدن قرار گرفت؛ انسانی که می جوید، می کاود و مدام خود را باز نمایی می کند. و در طرف دیگر ، خواب مساوی با کاهلی، نامتمدن بودن و جدایی از فرایند پیشرفت در نظر گرفته شد. عقلانیت صوری و قدرت گفتمان خواب را تحکم بخشیدند، برای آن ساعت تعیین کردند، آن را چارچوب مند کردند و براساس سن بیولوژیک، ساعت قرار دادند. انسان مدرن نیاز به بیداری بیشتری پیدا نمود برای آنکه اعتلای بیرونی و درونی را در بیدار ماندن و بها به بیداری داد ، تمام عرصه های زندگی اینهمان با بیداری قرار گرفت که هدفش جز استیلا بر انسان چیز دیگری نیست. اما خواب امروز مقاومتی علیه بیداری نیست، بل مقابله ای علیه تمام وجوهات قدرت و عقلانیت است.
#یوسف_محمدی
https://ibb.co/hMaAYy
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #مطالعات_فرهنگی
🔗 #بخش_اول
.............................................................
برایمان زیاد پیش آمده که با افرادی رو به رو می شویم که مدام از بی خوابی می گویند.
«اصلن خوب نخوابیدم»
«نمی تونم مداوم بخوابم»
«دو روز که نخوابیدم»
«سردرد دارم دیشب بیدار بودم»
و ....
اما چه فرآیندی طی شده تا خواب به پدیده ای گران سنگ بدل شود.؟
به نظر می رسد در آینده ای نه چندان دور مراکزی تاسیس شود که به مردم خواب بفروشند. یا برایشان خواب آرام محیا کنند. مراکزی که با استفاده از فضایی که بر می سازند، خواب را تکینه می کنند. به عبارت دگر، هر کس بتواند خوب بخوابد ارزش والا پیدا می کند و در سوی مقابل عدم خواب از ارزش می کاهد.
خواب امروزه طبقه زدایی شده است. در هر سطح، هر قشر و هر نوع سبک زندگی دست و پنجه کردن با عدم خواب عمیق قابل ردیابی است. روزی می‌رسد که دلالان خواب ظهور می کنند؛ دلالانی که مراتب خواب را تعیین می کنند. بالتبع سرمایه در اینجا دوباره نقش مهمی را ایفا می نماید.
اما چطور، امروز تمام زندگی رسیدن به یک هدف است. رسیدن به یک خواب عمیق و بی دردسر.
سیری در تاریخ اندیشمندان در این میان بسیار جالب می نماید. برای نمونه #دکارت، فلسفه مدرن هنوز مبتنی بر اندیشه های دکارت است، پر واضح است که اصالت چنان در دکارت و اسپینوزا بود که راه به منسوخ شدن نمی برند. دکارت روزانه ۱۵ ساعت می خوابید، #اسپینوزا برای خواب ارزش دو چندان قائل بود. و در هنر موسیقی #باخ بیشتر وقت خود را در خواب می گذراند. از قرن هجدهم و آغاز انقلاب صنعتی و فرایند مدرنیته خواب کمتر شد، انسانها نیاز داشتند بیشتر روز بیدار بمانند و کار کنند، چرخه صنعت روز به روز گسترش پیدا کرد، جامعه مکانیکی به ارگانیک تبدیل شد و در پی آن عقلانیت در جامعه اندام واره مرکزیت یافت. از اینرو عقلانیت خواب را سرکوب می کرد و آن را عبث می شمرد. بیداری ارزش والا پیدا کرد و زندگی روزمره در بیداری معنا گزید. خواب به کناری وانهاده شد. و دو گانه بیداری و خواب ساخته شد، بیداری نماد انسان متمدن قرار گرفت؛ انسانی که می جوید، می کاود و مدام خود را باز نمایی می کند. و در طرف دیگر ، خواب مساوی با کاهلی، نامتمدن بودن و جدایی از فرایند پیشرفت در نظر گرفته شد. عقلانیت صوری و قدرت گفتمان خواب را تحکم بخشیدند، برای آن ساعت تعیین کردند، آن را چارچوب مند کردند و براساس سن بیولوژیک، ساعت قرار دادند. انسان مدرن نیاز به بیداری بیشتری پیدا نمود برای آنکه اعتلای بیرونی و درونی را در بیدار ماندن و بها به بیداری داد ، تمام عرصه های زندگی اینهمان با بیداری قرار گرفت که هدفش جز استیلا بر انسان چیز دیگری نیست. اما خواب امروز مقاومتی علیه بیداری نیست، بل مقابله ای علیه تمام وجوهات قدرت و عقلانیت است.
#یوسف_محمدی
https://ibb.co/hMaAYy
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
ImgBB
During Sleep2002 luzern 1
Image During Sleep2002 luzern 1 hosted in ImgBB
Forwarded from رسانه ورای موسیقی
🔗 #جامعه_شناسی_خواب
🔗 #مطالعات_فرهنگی
🔗 #بخش_دوم
.............................................................
در ادامه به این موضوع می پردازیم که خواب در زندگی روزمره ما چه نقشی دارد؟ ما با خواب رابطه دوگانه ای برقرار کرده ایم، از طرفی میل بدان افزون است و در سویی دیگر از آن دوری می جوییم. امروز افراد بر سر کاهش زمان خواب خود، خود را به نحوی بازنمایی می کنند که بیداری هر چه بیشتر فضا را در بر می گیرد. خواب در سلطه ساختار و فردیت گرفتار می شود، از اینرو از خواب مکان زدایی می شود. جلد کتاب «#جامعه_و_خواب» #مخاطره_ای_جامعه_شناسانه_به_دنیای_ناشناخته_ها نوشته: #سیمون_ویلیامز مصداق بارز چنین امری است. او در کتابش ابتدا به فواید خواب اشاره می کند. گزاره های وی از چشم انداز پزشکی، جامعه شناختی و فرهنگی به نقش تعیین کننده خواب می پردازد. در ادامه او به این مطلب می پردازد که چگونه در دنیای امروز خواب طرد شده و بیشتر اعضای جامعه از آن غفلت نمودند.
در حالی که خواب اسرار آمیز ترین مسأله در زندگی انسان است. ورود به دنیایی دگر و جایی که انسان هم کنش دارد و هم تحت تاثیر فضای خواب است. بنا براین وی نتیجه می گیرد که خواب یک مسأله اجتماعی، فرهنگی و تاریخی متغیر و مهم است.
اخیرا به طور نسبی جامعه شناسان و دیگر محققان در علوم اجتماعی و انسان شناسی آغاز کردند که به نقش تعیین کننده خواب در جامعه بپردازند.
با بررسی ارتباط خواب و جامعه، رهسپار سفری پرثمر و سراسر اعجاز می شویم؛ سفری به حوزه های عمدتاً غریب علوم جامعه شناختی.
تم های کلیدی در این میان شامل: نظریه های تغییر و تبیین خواب از میان سنین مختلف است. نگاه تاریخی و تفاوت های فرهنگی در الگوی های خواب و عمل خوابیدن، خواب، تجسد و دنیای زندگی، خواب در سراسر لحظات زندگی، الگوهای اجتماعی و تنظیمات اجتماعی خواب، پزشکی کردن (اختلال خواب) و تجاری سازی آن (مراکز خواب آرام) را شاهد هستیم.
کتاب پیش رو (خواب و جامعه) به نثر آسان اما در عین حال گیرا نگاشته شده و شامل مطالبی است از همه قبیل، با تمرکز بر مسائل روز و بحث بر انگیز و با تفاسیر نو. لذا بی شک هدیه ایست مناسب برای مخاطبِ به واقع مشتاق به مطالعات بین رشته ای.
شامل: دانشجویان و محققان در علوم اجتماعی و انسان شناسی، علوم خواب و حوزه های دگر امری جذاب به نظر می رسد. مشارکت و سیاست گذاری به واسطه علاقه ای که خواب با دیگر حوزه ها می تواند داشته باشد.
فارغ از معرفی این اثر، جنبه های گوناگون خواب بر ما پوشیده است، به طوری که ما درباره بیداری زیاد می دانیم، بیداری عقلانی شده است، بیداری رنج آور شده است، بیداری ناخواسته شده است. بنا براین خواب در این میان بیداری و فضای آن را به یکباره برای خود می کند. تصویر جلد کتاب #ویلیامز مردی است که در یک اتوبوس خالی به خواب رفته است. اینطور به نظر می رسد که اتوبوس تمام ایستگاههای تعیین شده را پشت سر گذاشته است، اما مسافر در خواب عمیقی فرو رفته است و حال تنها مسافر این اتوبوس است. جایی و زمانی که می بایست بیداری را به رخ کشد، به خواب رفته است و در سوی دگر جایی می بایست خواب را ارج نهد، بیدار است. دنیای روزمره ما کشمکش میان کارکرد و عمل این دو مفهوم است. و در این میان ما هر زمان به سوی یک سو کشیده می شویم، بی شک که بیداری بیشتر سهم دارد، اما خواب عجیب است، مرموز است و در بزنگاهی ما را در بر می گیرد که نه خود را در میاییم و نه دگر اجتماعی که در آن زندگی می کنیم. چرا که روند مدرنیسم با قبضه بیداری، یعنی با شعار بیداری بیشتر موفقیت بیشتر، خواب را به حاشیه و با گفتمان پزشکی مثل اختلال خواب و بی خوابی، خواب را ناب و بارزش می پندارد و حول آن اختلالاتی را تعریف می کند که به واسطه عدم خواب ایجاد می‌شود. هوش و قدرت این هیولای هنجارین راه فراری باقی نگذاشته است.
پایان.
#یوسف_محمدی
🔵 با تشکر از آریا مهتدی حقیقی برای همراهی در ترجمه ی بخش هایی از کتاب مذکور
https://ibb.co/jVjNBT
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #مطالعات_فرهنگی
🔗 #بخش_دوم
.............................................................
در ادامه به این موضوع می پردازیم که خواب در زندگی روزمره ما چه نقشی دارد؟ ما با خواب رابطه دوگانه ای برقرار کرده ایم، از طرفی میل بدان افزون است و در سویی دیگر از آن دوری می جوییم. امروز افراد بر سر کاهش زمان خواب خود، خود را به نحوی بازنمایی می کنند که بیداری هر چه بیشتر فضا را در بر می گیرد. خواب در سلطه ساختار و فردیت گرفتار می شود، از اینرو از خواب مکان زدایی می شود. جلد کتاب «#جامعه_و_خواب» #مخاطره_ای_جامعه_شناسانه_به_دنیای_ناشناخته_ها نوشته: #سیمون_ویلیامز مصداق بارز چنین امری است. او در کتابش ابتدا به فواید خواب اشاره می کند. گزاره های وی از چشم انداز پزشکی، جامعه شناختی و فرهنگی به نقش تعیین کننده خواب می پردازد. در ادامه او به این مطلب می پردازد که چگونه در دنیای امروز خواب طرد شده و بیشتر اعضای جامعه از آن غفلت نمودند.
در حالی که خواب اسرار آمیز ترین مسأله در زندگی انسان است. ورود به دنیایی دگر و جایی که انسان هم کنش دارد و هم تحت تاثیر فضای خواب است. بنا براین وی نتیجه می گیرد که خواب یک مسأله اجتماعی، فرهنگی و تاریخی متغیر و مهم است.
اخیرا به طور نسبی جامعه شناسان و دیگر محققان در علوم اجتماعی و انسان شناسی آغاز کردند که به نقش تعیین کننده خواب در جامعه بپردازند.
با بررسی ارتباط خواب و جامعه، رهسپار سفری پرثمر و سراسر اعجاز می شویم؛ سفری به حوزه های عمدتاً غریب علوم جامعه شناختی.
تم های کلیدی در این میان شامل: نظریه های تغییر و تبیین خواب از میان سنین مختلف است. نگاه تاریخی و تفاوت های فرهنگی در الگوی های خواب و عمل خوابیدن، خواب، تجسد و دنیای زندگی، خواب در سراسر لحظات زندگی، الگوهای اجتماعی و تنظیمات اجتماعی خواب، پزشکی کردن (اختلال خواب) و تجاری سازی آن (مراکز خواب آرام) را شاهد هستیم.
کتاب پیش رو (خواب و جامعه) به نثر آسان اما در عین حال گیرا نگاشته شده و شامل مطالبی است از همه قبیل، با تمرکز بر مسائل روز و بحث بر انگیز و با تفاسیر نو. لذا بی شک هدیه ایست مناسب برای مخاطبِ به واقع مشتاق به مطالعات بین رشته ای.
شامل: دانشجویان و محققان در علوم اجتماعی و انسان شناسی، علوم خواب و حوزه های دگر امری جذاب به نظر می رسد. مشارکت و سیاست گذاری به واسطه علاقه ای که خواب با دیگر حوزه ها می تواند داشته باشد.
فارغ از معرفی این اثر، جنبه های گوناگون خواب بر ما پوشیده است، به طوری که ما درباره بیداری زیاد می دانیم، بیداری عقلانی شده است، بیداری رنج آور شده است، بیداری ناخواسته شده است. بنا براین خواب در این میان بیداری و فضای آن را به یکباره برای خود می کند. تصویر جلد کتاب #ویلیامز مردی است که در یک اتوبوس خالی به خواب رفته است. اینطور به نظر می رسد که اتوبوس تمام ایستگاههای تعیین شده را پشت سر گذاشته است، اما مسافر در خواب عمیقی فرو رفته است و حال تنها مسافر این اتوبوس است. جایی و زمانی که می بایست بیداری را به رخ کشد، به خواب رفته است و در سوی دگر جایی می بایست خواب را ارج نهد، بیدار است. دنیای روزمره ما کشمکش میان کارکرد و عمل این دو مفهوم است. و در این میان ما هر زمان به سوی یک سو کشیده می شویم، بی شک که بیداری بیشتر سهم دارد، اما خواب عجیب است، مرموز است و در بزنگاهی ما را در بر می گیرد که نه خود را در میاییم و نه دگر اجتماعی که در آن زندگی می کنیم. چرا که روند مدرنیسم با قبضه بیداری، یعنی با شعار بیداری بیشتر موفقیت بیشتر، خواب را به حاشیه و با گفتمان پزشکی مثل اختلال خواب و بی خوابی، خواب را ناب و بارزش می پندارد و حول آن اختلالاتی را تعریف می کند که به واسطه عدم خواب ایجاد می‌شود. هوش و قدرت این هیولای هنجارین راه فراری باقی نگذاشته است.
پایان.
#یوسف_محمدی
🔵 با تشکر از آریا مهتدی حقیقی برای همراهی در ترجمه ی بخش هایی از کتاب مذکور
https://ibb.co/jVjNBT
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
ImgBB
IMG 20180522 223329 677
Image IMG 20180522 223329 677 hosted in ImgBB
#خطوط_برجسته
من بارها به این مسئله برخورده بودم که اقوام و خویشاوندان، نسبت به یکدیگر رفتار و اخلاق نامطلوب‌تری دارند تا نسبت به بیگانگان.
خویشاوندانِ آدم، به نقاط ضعف و نیروی انسان آشنا هستند و برای حمله به او مواقع مناسبی را انتخاب می‌کنند. برای تهمت‌های خود کم و بیش مدرک دارند و به آسانی با هم دست به گریبان می‌شوند. به این دلیل است که بیگانگان بیشتر مورد احترام قرار میگیرند.
از کتابِ در جستجوی نان
#ماکسیم_گورکی
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
من بارها به این مسئله برخورده بودم که اقوام و خویشاوندان، نسبت به یکدیگر رفتار و اخلاق نامطلوب‌تری دارند تا نسبت به بیگانگان.
خویشاوندانِ آدم، به نقاط ضعف و نیروی انسان آشنا هستند و برای حمله به او مواقع مناسبی را انتخاب می‌کنند. برای تهمت‌های خود کم و بیش مدرک دارند و به آسانی با هم دست به گریبان می‌شوند. به این دلیل است که بیگانگان بیشتر مورد احترام قرار میگیرند.
از کتابِ در جستجوی نان
#ماکسیم_گورکی
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#تاملات
یک انسان بزرگ در حکم فاجعه ای برای عوام است.
آندره تارکوفسکی
☯️رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
یک انسان بزرگ در حکم فاجعه ای برای عوام است.
آندره تارکوفسکی
☯️رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#تاملات
این وسوسه‌ی دائمی صداقت تنها یادآور غمگنانه‌ی این واقعیت است که چقدر
اعتماد به خود و دیگران در زندگی روزمره کم شده است.
ژان بودریار
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
این وسوسه‌ی دائمی صداقت تنها یادآور غمگنانه‌ی این واقعیت است که چقدر
اعتماد به خود و دیگران در زندگی روزمره کم شده است.
ژان بودریار
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#تاملات
هنر ویرانگر است. در پیِ برانگیختنِ انسان و خلاص کردن‌اش از روزمرگی است. خواه با ستایشِ زیبایی یا نشان دادنِ خدایان هولناک؛ هدف یکی است.
بهمن محصص
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
هنر ویرانگر است. در پیِ برانگیختنِ انسان و خلاص کردن‌اش از روزمرگی است. خواه با ستایشِ زیبایی یا نشان دادنِ خدایان هولناک؛ هدف یکی است.
بهمن محصص
☯ رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
#خطوط_برجسته
علت این همه آشفتگی کار دنیا
این است که هیچ کاری به طور کامل
و درست انجام نمی گیرد.
همه کارها سَرهم بندی انجام می شود.
زوربای یونانی
نیکوس کازانتزاکیس
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic
علت این همه آشفتگی کار دنیا
این است که هیچ کاری به طور کامل
و درست انجام نمی گیرد.
همه کارها سَرهم بندی انجام می شود.
زوربای یونانی
نیکوس کازانتزاکیس
☯رسانه ورای موسیقی
@Beyondthemusic