Forwarded from اتچ بات
Jane Hawking: What do cosmologists worship?
Stephen Hawking: A single unifying equation that explains everything in the universe.
🎥 The theory of everything (2014),
a movie documenting the life and work of Stephen Hawking, the physicist (1942-2018).
@Beyondthemusic
Stephen Hawking: A single unifying equation that explains everything in the universe.
🎥 The theory of everything (2014),
a movie documenting the life and work of Stephen Hawking, the physicist (1942-2018).
@Beyondthemusic
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
🔗 #یک_گروه
🔗 #یک_قطعه
Band:#Riverside
Song:#We_Got_Used_To_Us
Gener: #Progressive_Rock
.............................................................
گر چه گروه Riverside بعد از آلبوم های خیره کننده ، out of myself و voices in my head بنا بر نظرات مخاطبان نتوانست دگر موفقیت و موسیقی منحصر به فردی را که در آثار فوق داشتند را تکرار کنند، اما در آلبوم های متاخر این گروه قطعاتی هستند که دوباره گوش مخاطب را با موسیقی پراگرسیو راک و توازن هارمونیک در بهینه ترین سطح خود را به نمایش می گذارند . قطعه we got used to us ، رگه ای ارزشمند در آثار متاخر آنها است و همچنین آلبوم آخر این گروه لهستانی که بازار موسیقی آمریکا را با آلبوم آخر خود دگر بار تحت تاثیر خود قرار داده است می پردازیم . قطعه we got used to us به چندین بار شنیدن می ارزد.
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #یک_قطعه
Band:#Riverside
Song:#We_Got_Used_To_Us
Gener: #Progressive_Rock
.............................................................
گر چه گروه Riverside بعد از آلبوم های خیره کننده ، out of myself و voices in my head بنا بر نظرات مخاطبان نتوانست دگر موفقیت و موسیقی منحصر به فردی را که در آثار فوق داشتند را تکرار کنند، اما در آلبوم های متاخر این گروه قطعاتی هستند که دوباره گوش مخاطب را با موسیقی پراگرسیو راک و توازن هارمونیک در بهینه ترین سطح خود را به نمایش می گذارند . قطعه we got used to us ، رگه ای ارزشمند در آثار متاخر آنها است و همچنین آلبوم آخر این گروه لهستانی که بازار موسیقی آمریکا را با آلبوم آخر خود دگر بار تحت تاثیر خود قرار داده است می پردازیم . قطعه we got used to us به چندین بار شنیدن می ارزد.
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
🔗 #یک_هنرمند
🔗 #یک_قطعه
Artist:#Andrei_Machado
Song:#Tempo
Gener: #Modren_Classical
.............................................................
آندره ماچادو نوازند ه ی جوان ( may-1988)و خوش آتیه پیانو در سبک های مدرن کلاسیکال و آمبینت است . فضای مینیمالیستی که او در آثارش خلق کرده است به شدت بر گرفته از رو مانتیسم نو گرا و خلق لحظه های درونی در قالب تصاویری ساده، اما منحصر به فرد است؛ که بیش از هر چیز روایت های پیچیده در موسیقی را با خود فکری به کناری می نهد و بر آثار خود خیال را گره می زند . قطعه ی tempo از آخرین البوم او به راستی ما را لحظاتی با خویش و احساس خویش همراه می کند .
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #یک_قطعه
Artist:#Andrei_Machado
Song:#Tempo
Gener: #Modren_Classical
.............................................................
آندره ماچادو نوازند ه ی جوان ( may-1988)و خوش آتیه پیانو در سبک های مدرن کلاسیکال و آمبینت است . فضای مینیمالیستی که او در آثارش خلق کرده است به شدت بر گرفته از رو مانتیسم نو گرا و خلق لحظه های درونی در قالب تصاویری ساده، اما منحصر به فرد است؛ که بیش از هر چیز روایت های پیچیده در موسیقی را با خود فکری به کناری می نهد و بر آثار خود خیال را گره می زند . قطعه ی tempo از آخرین البوم او به راستی ما را لحظاتی با خویش و احساس خویش همراه می کند .
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
Telegram
attach 📎
🔗 #نقل_قول
«رسالت و وظیفه #هنرمند روشن کردن قلب تاریک بشر است.»
🔗 #روبرت_شومان
🔴 در تصویر شومان به همراه همسرش #کلارا_شومان( یکی از زنان هنرمند، پیانیست و آهنگساز در دوره رومانتیک) دیده می شود. روبرت شومان در سال ۱۸۵۶ (۴۸سالگی)از دنیا می رود و همسرش سی سال بعد ۱۸۹۶ (۷۶سالگی).
🔗 #Robert_Schumann
🔗 #Clara_Schumann
http://www.uupload.ir/files/ur6o_img_20180317_205931.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
«رسالت و وظیفه #هنرمند روشن کردن قلب تاریک بشر است.»
🔗 #روبرت_شومان
🔴 در تصویر شومان به همراه همسرش #کلارا_شومان( یکی از زنان هنرمند، پیانیست و آهنگساز در دوره رومانتیک) دیده می شود. روبرت شومان در سال ۱۸۵۶ (۴۸سالگی)از دنیا می رود و همسرش سی سال بعد ۱۸۹۶ (۷۶سالگی).
🔗 #Robert_Schumann
🔗 #Clara_Schumann
http://www.uupload.ir/files/ur6o_img_20180317_205931.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔴 🔗 #فصل_انتقادی
🔗 #عمو_پراگ_روح_الپراگ
🔵در فصل انتقادی ما به معضل فضای امروزه موسیقی می پردازیم ، پیش تر دو فصل با عنوان #عموهای_موسیقی در کانال کار شده دوستان با سرچ می توانند به مطالب قبلی دسترسی پیدا کنند. فصل سوم مفصل تر وتیغ نقد را برنده تر خواهیم کرد.
.............................................................
عمو، پراگ، روح الاپراگ؛ داستان به اینجا رسید که عموها در سرزمینی سکنی گزیدند، عموی بزرگ لوح ده فرمان را برای آنها آورد، و در نهایت آنها مجاب به عمل کردن به آن شدند. در همین حین اولین جرقه های موسیقی از عموها زده شد. آنها از نامی سخن می گفتند که بسیار غریب می آمد. پراگ، با اندکی تفحص فهمیده شد این مفهوم مختصر شده پراگرسیو است. آنها میل به پیشرفت داشتند، اما پیشرفت در هر زمینه ای تنها یک نام داشت و آنهم پراگ بود. کم کم این نام مقدس شد، داستان ها ساخته شد، موسیقی هایی که همه در یک زمینه اشتراک داشتند： پراگ ، آنها معتقد بودند قبل از اینکه روح پراگ در مردمانی از سرزمین غرب دمیده شده باشد ریشه در خاک عموها داشت، پس خود را مقید کردند که نه تنها موسیقی، بلکه تمام ارکان زندگی رو در پراگ ببینند، همه چی رو به جلو هست، آرومه و آنها خب به این واسطه خوشحال، کم کم برای آنکه هر بیکاره ای نام پراگ را مصرف نکند، تثلیث خود را ساختند، بدین گونه که： شما آهنگی در نزد عمویی پراگ می زنید که پر از میزان لنگ ، آنگاه عمو دستی بر روی سر شما می کشد و ساز شما ، و بعد می گوید عمو، پراگ، روح الاپراگ، از آن پس شما هر چیزی بزنید پراگ هست مگر آنکه خلافش ثابت شود. در بخشی از کتب عموها چنین آمده است؛ پس بعد از آنکه پراگ شدی مدام آن را به کافران بی پراگ گوشزد کن، در صحنه از زنان تعریف کن و آنها را بانوی پراگ خطاب کن و در خفا مسخره، اگر چیزی هم زدی که پراگ نبود آن را به شعور امت ربط بده که آنها نمی فهمند. در جای دیگری آمده است： آن گروههای غربی که شما تحت تاثیرشان هستین و آنها هم تحت تاثیر گروههای دیگر (به شدت) و آن گروهها هم تحت تاثیر ما قبل خود و این ادامه دارد تا به شما رسد پس غمگین نباشید و تاثیر دسته چندمی و نازل خود را کم جلوه نکنید؛بلکه، آنها را مورد نقد قرار دهید شما اجرای نعل به نعل نمی کنید؛ بلکه آنها اجرای نعل به نعل می کنند و این ادامه دارد تا دوباره به شما رسد پس شما بهترین و هر کس از شما نیست دشمن شماست. دشمنان را در همه جا طرد کنید چرا که روح الاپراگ با شماست و با آنها چیزی جز عناد و پاپ همراه نیست.
اما این پایان داستان نیست، آنکس که شباهنگام در شنبه شب به استیج می رود به کشتن موسیقی آمده است ، ساز را از پستوی خانه بیرون باید آورد.
http://www.uupload.ir/files/umg_img_20180318_112525_035.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #عمو_پراگ_روح_الپراگ
🔵در فصل انتقادی ما به معضل فضای امروزه موسیقی می پردازیم ، پیش تر دو فصل با عنوان #عموهای_موسیقی در کانال کار شده دوستان با سرچ می توانند به مطالب قبلی دسترسی پیدا کنند. فصل سوم مفصل تر وتیغ نقد را برنده تر خواهیم کرد.
.............................................................
عمو، پراگ، روح الاپراگ؛ داستان به اینجا رسید که عموها در سرزمینی سکنی گزیدند، عموی بزرگ لوح ده فرمان را برای آنها آورد، و در نهایت آنها مجاب به عمل کردن به آن شدند. در همین حین اولین جرقه های موسیقی از عموها زده شد. آنها از نامی سخن می گفتند که بسیار غریب می آمد. پراگ، با اندکی تفحص فهمیده شد این مفهوم مختصر شده پراگرسیو است. آنها میل به پیشرفت داشتند، اما پیشرفت در هر زمینه ای تنها یک نام داشت و آنهم پراگ بود. کم کم این نام مقدس شد، داستان ها ساخته شد، موسیقی هایی که همه در یک زمینه اشتراک داشتند： پراگ ، آنها معتقد بودند قبل از اینکه روح پراگ در مردمانی از سرزمین غرب دمیده شده باشد ریشه در خاک عموها داشت، پس خود را مقید کردند که نه تنها موسیقی، بلکه تمام ارکان زندگی رو در پراگ ببینند، همه چی رو به جلو هست، آرومه و آنها خب به این واسطه خوشحال، کم کم برای آنکه هر بیکاره ای نام پراگ را مصرف نکند، تثلیث خود را ساختند، بدین گونه که： شما آهنگی در نزد عمویی پراگ می زنید که پر از میزان لنگ ، آنگاه عمو دستی بر روی سر شما می کشد و ساز شما ، و بعد می گوید عمو، پراگ، روح الاپراگ، از آن پس شما هر چیزی بزنید پراگ هست مگر آنکه خلافش ثابت شود. در بخشی از کتب عموها چنین آمده است؛ پس بعد از آنکه پراگ شدی مدام آن را به کافران بی پراگ گوشزد کن، در صحنه از زنان تعریف کن و آنها را بانوی پراگ خطاب کن و در خفا مسخره، اگر چیزی هم زدی که پراگ نبود آن را به شعور امت ربط بده که آنها نمی فهمند. در جای دیگری آمده است： آن گروههای غربی که شما تحت تاثیرشان هستین و آنها هم تحت تاثیر گروههای دیگر (به شدت) و آن گروهها هم تحت تاثیر ما قبل خود و این ادامه دارد تا به شما رسد پس غمگین نباشید و تاثیر دسته چندمی و نازل خود را کم جلوه نکنید؛بلکه، آنها را مورد نقد قرار دهید شما اجرای نعل به نعل نمی کنید؛ بلکه آنها اجرای نعل به نعل می کنند و این ادامه دارد تا دوباره به شما رسد پس شما بهترین و هر کس از شما نیست دشمن شماست. دشمنان را در همه جا طرد کنید چرا که روح الاپراگ با شماست و با آنها چیزی جز عناد و پاپ همراه نیست.
اما این پایان داستان نیست، آنکس که شباهنگام در شنبه شب به استیج می رود به کشتن موسیقی آمده است ، ساز را از پستوی خانه بیرون باید آورد.
http://www.uupload.ir/files/umg_img_20180318_112525_035.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔵 ادامه
🔗 #در_باب_خاکی_نمایی_عمویی
.............................................................
آن روز که دست نخستین عمو به ام-پی-تری میدان انقلابی گلچین کارهای راک رسید، دیگر خدا را بنده نبود. عموها که تا دیروز با اندی و سوزان روشن سرمست می شدند - با عذرخواهی از این دو عزیز که در چنین روزگاری صد برابر به چنین اساتیدی شرف دارند - ناگهان ام-پی-تری گلچین را داخل کامپیوترشان گذاشتند و صدای گیتارِ اجرای دست به دست شده ی هتل کالیفرنیا و زوزه ی برایان آدامز چنان مشعوفشان کرد که راهنمایی-پاس-نکرده رفتند و اولین گیتارشان رو خریدند. برای عموی نخست مهمترین چیز، ژست و ادای گیتار بود، نه لزوماً - و احیاناً - زیبایی اثر. همانطور که عموها پیشتر با لمپنی های ناظم مدرسه شان سر صف صبحگاهی حال می کردند، حالا دیگر می توانستند راک استار هم بشوند و تا ابد برای اطرافیان روضه بخوانند. راک استار تحمیلی و اشتباهی البته. از بد حادثه عموها از همان ب بسم الله همه فن حریف شدند و دیگر نگاه نکردند که احیاناً فلان آهنگ لارا برانیگان و دوران دوران که تنگِ سی دیِ گلچین راکشان زده شده لزوماً راکی که می نمایانند نیست. به هر ترتیب عموها دست به کار شدند. درس و مدرسه را رها کرده، از فک و فامیل رو گرفتند تا به آرمان خویش رسند.
تغییر ظاهر که جای خود، حرف زدنِ این مخلوقات نیز عوض شد. موضعشان از بالا شد و منطقشان منصف. اگر تا دیروز دم ورودی دبیرستان های دخترانه متلک بار ملت می کردند، حالا در نوشتارشان مدافع حقوق زنان و طرفدار بحث آزاد شده بودند. غلط اندازی عمویی شد همان آیینِ تزویرشان. لاتبازی های جوانی شان که سر آمد، ژست متمدن گرفتند و شروع کردند به قربان صدقه ی این و آن رفتن. چون از زندگیِ راک استاریِ واقعیِ (مثلاً) لد زپلینی چیزی نصیبشان نشد، سعی کردند از راه خشوعِ مصنوعی و احترامِ کاذب دل طرفداران را بدست آورند. خاکی نمایاندند و خلاصه نان خوردند به نرخ روز، به شدت. تا نیروانا مد شد، همه ژاکت پاره تن کردند، کمی جلوتر صنعتی باز و رامشتاین پسند شدند، رفته رفته دی وی دی های مفتیِ گروه های "متال" تر به دستشان رسید و رفتند سمت ریش و پشم: ترش متالر شدند. ترش که افت داشت برایشان البته، همه از دم "میّت متالر" شدند. کمی احیاناً پشت صحنه و مصاحبه از این هنرمند و آن دیدند، با درک مطلب و غلط اندیشی مثال زدنی شان تصوری ابلهانه از بت هایشان ساختند. بدبختانه یک ذره شعور و تواضع واقعی هم از راکر های واقعی آنطرف یاد نگرفتند؛ در عوض متکبرهایشان را الگو قرار دادند. لذا همیشه پشت نقابِ جنتلمن-منش شان می توان رگه های ابتذال فکری و خودنمایی را یافت.
کفگیر که ته دیگ خورد رجوع کردند به چیزی که ادایی تر بود؛ ادا و اطوار تخصصِ این دوستانِ ظاهراً حرفه ایست. بله، رسیدیم به مسلکِ پراگ بازی و این که چطور می توان هم سرعتی زد، هم آرتیست بازی در آورد...و احیاناً لا به لای خفن-نمایی ها از سیستمِ حاکم هم دلبری کرد.
http://www.uupload.ir/files/sygx_img_20180318_112427_891.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #در_باب_خاکی_نمایی_عمویی
.............................................................
آن روز که دست نخستین عمو به ام-پی-تری میدان انقلابی گلچین کارهای راک رسید، دیگر خدا را بنده نبود. عموها که تا دیروز با اندی و سوزان روشن سرمست می شدند - با عذرخواهی از این دو عزیز که در چنین روزگاری صد برابر به چنین اساتیدی شرف دارند - ناگهان ام-پی-تری گلچین را داخل کامپیوترشان گذاشتند و صدای گیتارِ اجرای دست به دست شده ی هتل کالیفرنیا و زوزه ی برایان آدامز چنان مشعوفشان کرد که راهنمایی-پاس-نکرده رفتند و اولین گیتارشان رو خریدند. برای عموی نخست مهمترین چیز، ژست و ادای گیتار بود، نه لزوماً - و احیاناً - زیبایی اثر. همانطور که عموها پیشتر با لمپنی های ناظم مدرسه شان سر صف صبحگاهی حال می کردند، حالا دیگر می توانستند راک استار هم بشوند و تا ابد برای اطرافیان روضه بخوانند. راک استار تحمیلی و اشتباهی البته. از بد حادثه عموها از همان ب بسم الله همه فن حریف شدند و دیگر نگاه نکردند که احیاناً فلان آهنگ لارا برانیگان و دوران دوران که تنگِ سی دیِ گلچین راکشان زده شده لزوماً راکی که می نمایانند نیست. به هر ترتیب عموها دست به کار شدند. درس و مدرسه را رها کرده، از فک و فامیل رو گرفتند تا به آرمان خویش رسند.
تغییر ظاهر که جای خود، حرف زدنِ این مخلوقات نیز عوض شد. موضعشان از بالا شد و منطقشان منصف. اگر تا دیروز دم ورودی دبیرستان های دخترانه متلک بار ملت می کردند، حالا در نوشتارشان مدافع حقوق زنان و طرفدار بحث آزاد شده بودند. غلط اندازی عمویی شد همان آیینِ تزویرشان. لاتبازی های جوانی شان که سر آمد، ژست متمدن گرفتند و شروع کردند به قربان صدقه ی این و آن رفتن. چون از زندگیِ راک استاریِ واقعیِ (مثلاً) لد زپلینی چیزی نصیبشان نشد، سعی کردند از راه خشوعِ مصنوعی و احترامِ کاذب دل طرفداران را بدست آورند. خاکی نمایاندند و خلاصه نان خوردند به نرخ روز، به شدت. تا نیروانا مد شد، همه ژاکت پاره تن کردند، کمی جلوتر صنعتی باز و رامشتاین پسند شدند، رفته رفته دی وی دی های مفتیِ گروه های "متال" تر به دستشان رسید و رفتند سمت ریش و پشم: ترش متالر شدند. ترش که افت داشت برایشان البته، همه از دم "میّت متالر" شدند. کمی احیاناً پشت صحنه و مصاحبه از این هنرمند و آن دیدند، با درک مطلب و غلط اندیشی مثال زدنی شان تصوری ابلهانه از بت هایشان ساختند. بدبختانه یک ذره شعور و تواضع واقعی هم از راکر های واقعی آنطرف یاد نگرفتند؛ در عوض متکبرهایشان را الگو قرار دادند. لذا همیشه پشت نقابِ جنتلمن-منش شان می توان رگه های ابتذال فکری و خودنمایی را یافت.
کفگیر که ته دیگ خورد رجوع کردند به چیزی که ادایی تر بود؛ ادا و اطوار تخصصِ این دوستانِ ظاهراً حرفه ایست. بله، رسیدیم به مسلکِ پراگ بازی و این که چطور می توان هم سرعتی زد، هم آرتیست بازی در آورد...و احیاناً لا به لای خفن-نمایی ها از سیستمِ حاکم هم دلبری کرد.
http://www.uupload.ir/files/sygx_img_20180318_112427_891.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #در_باب_کلیپ_ساز_کهنه
🔗 #برای_فرشید_اعرابی
.............................................................
چندی پیش با ویدیو کلیپ «ساز کهنه» از فرشید اعرابی مواجه شدم که با توجه بهط تبلیغات صورت گرفته برای ساخت این کلیپ٬ مجاب شدم تا قبل از شروع نقدها این ویدیو را مورد بررسی قرار بدهم.
ابتدا در مورد فرشید اعرابی باید بگویم که سال ۸۲ بود که برای اولین بار با نام ایشان آشنا شدم. اولین آلبوم هوی متال با مجوز در شرایط آن دوران که انصافا آلبوم پر بار و خوبی بود. از همان موقع حس خوبی نسبت به کارهای ایشان داشتم و وقتی آلبوم «سکوت راوی» در سال ۸۷ روانه بازار شد به سرعت آنرا تهیه کرده و حتی برای امضای آلبوم نزد آقای اعرابی رفتم. آلبوم دوم هم علیرغم صدابرداری افتضاحش از لحاظ ساختار هدفمند می نمود و ملودی های زیبایی در آن به چشم میخورد؛ می شود گفت آلبومی بود دارای «دغدغه».
طی همان سال یکی دو باری با آقای اعرابی برخورد داشتم که تحت تاثیر اخلاق خوبشان قرار گرفتم و ارادتم به ایشان چند برابر شد. از همان موقع هر جا بحثی می شد از اخلاق خوب ایشان نقل میکردم و کارهایشان را تبلیغ میکردم بر خلاف عده ای که آن زمان از اصطلاح «داریوش متال» برای توصیف آثار ایشان استفاده میکردند!! بگذریم ...
طی این چند سال آلبوم های سوم و چهارم ایشان را شنیدم و بخصوص با شنیدن آلبوم چهارم به کلی نا امید شدم. دغدغه های موسیقایی آلبومهای اول جای خود را به ریفهای «پر زرق و برق» ولی پفکی٬ بی دلیل، ملودیهای سطحی و سولوهای گاهاً بی فکر داده بود. حتی طی یک مسج خصوصی به استاد نظرم را به ایشان ابلاغ کردم که متاسفانه یا خوشبختانه اصلا ندیدند!! نمیدانم که اخلاق استاد چقدر تغییر کرده، اما طی این سالها بخصوص یکی دو سال اخیر متوجه شدم همان گروهی که قبلاً نظرات جالبی در مورد موسیقی فرشید اعرابی داشتند با توجه به گشایش حاصل شده در فضای موسیقی (ولو انحصاری بودن آن که در حوصله ی مطلب نیست) دور ایشان جمع شدند و آثار به مراتب ضعیفتر این روزهای او را تبلیغ کردند. اینکه چگونه نظراتشان اینقدر با گذشته متفاوت است یقیناً به خاطر سود و منفعت شخصی نباید باشد !!!!!!!!!
اما در مورد کلیپ میتوانم آنرا در یک کلمه خلاصه کنم: بد !! اصلا دلیل کلیپ معلوم نیست که چیست و چه ارتباطی به اسم آهنگ دارد ! کلیپ صرفاً میخواهد به ما بگوید: ما عده ای متال باز هستیم که بسیار خفن هستیم و همه با هم خوب هستیم !! لطفا با مغلطه سعی نکنید که از زیر نظر مخالف فرار کنید دوستان عزیز. اگر مدعی خلق اثر هنری هستید٬ باید بدانید که هر اثری که خلق میشود هم موافق دارد و هم مخالف. همیشه همه چیز به به و چه چه و چاکرم مخلصم های مسخره ی مرسوم این روزها نیست. در همین کلیپ همان بحث انحصار که بالاتر اشاره کوچکی به آن شد به شدت توی ذوق میزند!! یعنی به غیر از منفعت طلبی و فرصت طلبی چیز دیگری در جمع شدن این عده دخیل است؟؟ اجازه بدهید بعنوان یک «انسان» که دارای حق انتخاب و تفکر هست٬ ایده ی سازنده و جمع حاضر در کلیپ را باور نکنم و قضاوت را به خوانندگان این مطلب واگذار کنم. باشد که یاد بگیریم هر نظر مخالف را تعبیر به «دشمنی» نکنیم تا عده ای که در جریان ریز مسائل نیستند را با مغلطه تحت تاثیر قرار دهیم...
http://www.uupload.ir/files/gefw_img_20180318_113637_671.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
🔗 #برای_فرشید_اعرابی
.............................................................
چندی پیش با ویدیو کلیپ «ساز کهنه» از فرشید اعرابی مواجه شدم که با توجه بهط تبلیغات صورت گرفته برای ساخت این کلیپ٬ مجاب شدم تا قبل از شروع نقدها این ویدیو را مورد بررسی قرار بدهم.
ابتدا در مورد فرشید اعرابی باید بگویم که سال ۸۲ بود که برای اولین بار با نام ایشان آشنا شدم. اولین آلبوم هوی متال با مجوز در شرایط آن دوران که انصافا آلبوم پر بار و خوبی بود. از همان موقع حس خوبی نسبت به کارهای ایشان داشتم و وقتی آلبوم «سکوت راوی» در سال ۸۷ روانه بازار شد به سرعت آنرا تهیه کرده و حتی برای امضای آلبوم نزد آقای اعرابی رفتم. آلبوم دوم هم علیرغم صدابرداری افتضاحش از لحاظ ساختار هدفمند می نمود و ملودی های زیبایی در آن به چشم میخورد؛ می شود گفت آلبومی بود دارای «دغدغه».
طی همان سال یکی دو باری با آقای اعرابی برخورد داشتم که تحت تاثیر اخلاق خوبشان قرار گرفتم و ارادتم به ایشان چند برابر شد. از همان موقع هر جا بحثی می شد از اخلاق خوب ایشان نقل میکردم و کارهایشان را تبلیغ میکردم بر خلاف عده ای که آن زمان از اصطلاح «داریوش متال» برای توصیف آثار ایشان استفاده میکردند!! بگذریم ...
طی این چند سال آلبوم های سوم و چهارم ایشان را شنیدم و بخصوص با شنیدن آلبوم چهارم به کلی نا امید شدم. دغدغه های موسیقایی آلبومهای اول جای خود را به ریفهای «پر زرق و برق» ولی پفکی٬ بی دلیل، ملودیهای سطحی و سولوهای گاهاً بی فکر داده بود. حتی طی یک مسج خصوصی به استاد نظرم را به ایشان ابلاغ کردم که متاسفانه یا خوشبختانه اصلا ندیدند!! نمیدانم که اخلاق استاد چقدر تغییر کرده، اما طی این سالها بخصوص یکی دو سال اخیر متوجه شدم همان گروهی که قبلاً نظرات جالبی در مورد موسیقی فرشید اعرابی داشتند با توجه به گشایش حاصل شده در فضای موسیقی (ولو انحصاری بودن آن که در حوصله ی مطلب نیست) دور ایشان جمع شدند و آثار به مراتب ضعیفتر این روزهای او را تبلیغ کردند. اینکه چگونه نظراتشان اینقدر با گذشته متفاوت است یقیناً به خاطر سود و منفعت شخصی نباید باشد !!!!!!!!!
اما در مورد کلیپ میتوانم آنرا در یک کلمه خلاصه کنم: بد !! اصلا دلیل کلیپ معلوم نیست که چیست و چه ارتباطی به اسم آهنگ دارد ! کلیپ صرفاً میخواهد به ما بگوید: ما عده ای متال باز هستیم که بسیار خفن هستیم و همه با هم خوب هستیم !! لطفا با مغلطه سعی نکنید که از زیر نظر مخالف فرار کنید دوستان عزیز. اگر مدعی خلق اثر هنری هستید٬ باید بدانید که هر اثری که خلق میشود هم موافق دارد و هم مخالف. همیشه همه چیز به به و چه چه و چاکرم مخلصم های مسخره ی مرسوم این روزها نیست. در همین کلیپ همان بحث انحصار که بالاتر اشاره کوچکی به آن شد به شدت توی ذوق میزند!! یعنی به غیر از منفعت طلبی و فرصت طلبی چیز دیگری در جمع شدن این عده دخیل است؟؟ اجازه بدهید بعنوان یک «انسان» که دارای حق انتخاب و تفکر هست٬ ایده ی سازنده و جمع حاضر در کلیپ را باور نکنم و قضاوت را به خوانندگان این مطلب واگذار کنم. باشد که یاد بگیریم هر نظر مخالف را تعبیر به «دشمنی» نکنیم تا عده ای که در جریان ریز مسائل نیستند را با مغلطه تحت تاثیر قرار دهیم...
http://www.uupload.ir/files/gefw_img_20180318_113637_671.jpg
☯ #رسانه_ورای_موسیقی
@Beyondthemusic
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ
