دکتر برویر، آیا از خود پرسیده‌اید چرا همه‌ی فلاسفه‌ی بزرگ افسرده و عبوس‌اند؟ آیا از خود پرسیده‌اید چه کسانی ایمن، آسوده و همیشه خوش رو هستند؟ من پاسخ می‌دهم: تنها آن‌ها که فاقد روشن بینی‌اند: مردم عامی و کودکان!
📖وقتی نیچه گریست
اروین‌ د.یالوم
ترجمهٔ سپیده حبیب
#بیندیشید
کپی⛔️

@Asheghanbook

یه بار یه نفر بهم گفت: هیچ وابستگی‌ای نداشته باش، هیچ چیزی توی زندگیت نداشته باش که اگه یه روز توی مخمصه افتادی، نتونی اون رو ظرف ۳۰ ثانیه رهاش کنی و بری.
🎥دیالوگ فیلم: مخمصه
Heat (1995)

@Asheghanbook

این مجموعه کامل اشعار فروغ فرخزاد را در برمی‌گیرد.
#کتاب_بخوانیم
#فروغ_فرخزاد

@Asheghanbook

چرا توقف کنیم؟ چرا
پرنده‌ای که مرده بود به من پند داد
که «پرواز» را بخاطر بسپارم
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
#فروغ_فرخزاد

@Asheghanbook

فکر می‌کنی ضعیفی؟


@Asheghanbook

پائیز

از چهرهٔ طبیعت افسونکار
بر بسته‌ام دو چشم پر از غم را
تا ننگرد نگاه تب‌آلودم
این جلوه‌های حسرت و ماتم را

پائیز، ای مسافر خاک آلوده
در دامنت چه چیز نهان داری
جز برگ‌های مرده و خشکیده
دیگر چه ثروتی به جهان داری

جز غم چه می‌دهد به دل شاعر
سنگین غروب تیره و خاموشت؟
جز سردی و ملال چه می‌بخشد
برجان دردمند من آغوشت؟

در دامن سکوت غم افزایت
اندوه خفته می‌دهد آزارم
آن آرزوی گمشده می‌رقصد
در پرده‌های مبهم پندارم

پائیز، ای‌سرود خیال انگیز
پائیز، ای‌ترانهٔ محنت‌بار
پائیز، ای‌تبسم افسرده
بر چهرهٔ طبیعت افسونکار
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
فروغ فرخزاد
کپی ⛔️

@Asheghanbook

اشتباه نکن
نه زیبایی تو
نه محبوبیت تو
مرا مجذوب خود نکرد
تنها آن هنگام که روح زخمی مرا بوسیدی
من عاشقت شدم
#شمس_لنگرودی

@Asheghanbook

گریز و درد

رفتم، مرا ببخش و‌ مگو او وفا نداشت
راهی بجز گریز برایم نمانده بود
این عشق آتشین پر از درد بی‌امید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود

رفتم، که داغ بوسهٔ پر‌حسرت تو را
با اشکهای دیده ز لب شستشو دهم
رفتم که ناتمام بمانم در این سرود
رفتم که با نگفته بخود آبرو دهم

رفتم مگو، مگو، که چرا رفت، ننگ بود
عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما
از پردهْ خموشی و ظلمت، چو نور صبح
بیرون فتاده بود به یکباره راز ما

رفتم، که گم‌ شوم چو یکی قطره اشک گرم
در لابلای دامن شبرنگ زندگی
رفتم، که در سیاهی یک گور بی‌نشان
فارغ شوم زکشمکش و جنگ زندگی

من از دو چشم روشن و گریان گریختم
از خنده‌های وحشی طوفان گریختم
از بستر وصال به اغوش سرد هجر
آزرده از ملامت وجدان گریختم

ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز
دیگر سراغ شعلهٔ آتش ز من مگیر
می‌خواستم که شعله شوم سرکشی کنم
مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر

روحی مشوشم که شبی بی‌خبر ز خویش
در دامن سکوت به تلخی گریستم
نالان زِ کرده‌ها و پشیمان زِ گفته‌ها
دیدم که لایق تو و عشق تو نیستم
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
فروغ فرخزاد
کپی ⛔️

@Asheghanbook

کسی که با هیولاها نبرد می‌کند، باید مراقب باشد که خود به هیولا بدل نشود.
👤 #نیچه

@Asheghanbook

اسیر

تو را می‌خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن اسمان صاف و روشن
من این کنج قفس، مرغی اسیرم
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
#فروغ_فرخزاد
کپی⛔️

@Asheghanbook

عجیب نیست، یک کتاب بعد از چندین بار خوانده‌شدن، چاق‌تر می‌شود!
انگار چیزی لابه‌لای صفحه‌ها جا می‌ماند!
چیزهایی مثل، احساسات، افکار،صداها!
#کتاب_بخوانیم

@Asheghanbook

عصیان

به لب‌هایم مزن قفل خموشی
که در دل قصه‌ای ناگفته دارم
زِ پایم باز کن بند گران را
کزین سودا دلی آشفته دارم

بیا ای مرد، ای مرد خود‌خواه
بیا بگشای درهای قفس را
اگر عمری به زندانم کشیدی
رها کن دیگرم این یک نفس را

منم آن مرغ، آن مرغی که دیریست
به سر اندیشهٔ پرواز دارم
سرودم ناله شد در سینهٔ تنگ
به حسرت‌ها سرآمد روزگارم
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
فروغ فرخزاد
کپی ⛔️

@Asheghanbook

🎥دیالوگ فیلم: فرار در سراسر شب
#بیندیشید

@Asheghanbook

از بیم و امید عشق رنجورم
آرامش جاوانه می‌خواهم
برحسرت دل دگر نیفزایم
آسایش بیکرانه می‌خواهم
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
#فروغ_فرخزاد

@Asheghanbook

از دین و معنویت سخن گفتن با آدمی که گرسنه نان است عین حماقت و خیانت است.
#بیندیشید

@Asheghanbook

آدمای بزرگ، بزرگ به دنیا نیومدن، بزرگ پرورش یافتند.
🎥دیالوگ فیلم: پدرخوانده
کپی ⛔️

@Asheghanbook

اندوه پرست

کاش چون پائیز بودم... کاش چون پائیز بودم
کاش چون پائیز خاموش و ملال انگیز بودم
برگهای آرزوهایم یکایک زرد می‌شد
آفتاب دیدگانم سرد می‌شد
آسمان سینه‌ام پر درد می‌شد
ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ می‌زد
اشکهایم همچو باران
دامنم را رنگ می‌زد
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
#فروغ_فرخزاد
کپی ⛔️

@Asheghanbook

پرنده فقط یک پرنده بود

پرنده گفت: چه بوئی، چه آفتابی، آه
بهار آمده است
و من به جستجوی جفت خویش خواهم رفت.»

پرنده از لب ایوان
پرید، مثل پیامی پرید و رفت
پرنده کوچک بود
پرنده فکر نمی‌کرد
پرنده روزنامه نمی‌خواند
پرنده قرض نداشت
پرنده آدم‌ها را نمی‌شناخت

پرنده روی هوا
و بر فراز چراغ‌های خطر
در ارتفاع بی‌خبری می‌پرید
ولحظه‌های آبی را
دیوانه‌وار تجربه می‌کرد
پرنده،آه، فقط یک پرنده بود
📖دیوان اشعار فروغ فرخزاد
فروغ فرخزاد
کپی ⛔️

@Asheghanbook