◾️برای دوست یگانه‌ام علی مرادخانی
۱۴۰۰/۳/۱۷
➖روزگار تلخی است و هر روز شرنگی به کام همه‌مان می‌ریزد. امروز نماد خوش‌نیتی و خوش‌بینی و مهربانی ناب، بدون هر آز و سودا را از دست دادیم. چهره‌ی گشاده، لب خندان و جانِ خداشناس و امیدوار علی مرادخانی هرگز از یادم نمی‌رود. هنرشناس، هنرمند و یار و یاور هنر و هنرمندان به مفهوم مطلق آن بود. آن هم در روزگارانی که هنر دشمنان سرسختی از سرِ خشک‌مغزی و یا هنرناشناسی دارد.
➖مرادخانی را همه‌جا می‌توانستی ببینی اعم از نمایشگاه هنرهای تجسمی؛ مجسمه‌سازی، نقاشی و گرافیک، موزه و جشنواره‌های موسیقی و در کنار آن فیلم و تئاتر. مهم‌تر از آن رابطه‌ی صمیمانه و دور از غل‌وغش او با هنرمندان. در فرصت‌های مناسب از کمک او بارها بهره‌مند شدم. اولین بار وقتی بود که می‌خواستیم به مناسبت 12بهمن1392 در ترمینال یک مهرآباد چند موسیقی اصیل و ناب عرضه کنیم. او به‌قدری ساده و راحت و بدون پیرایه، هنرمندان مرتبط را یافت و به کمک چند تن از دوستان کار را سازماندهی کرد که برای من باورپذیر نبود.
➖یا وقتی که می‌خواستم ایده‌ی سمفونی سلام را به پیش ببرم، او بود که استاد چگنواریان را برای این کار پیشنهاد کرد و کار را به کمک ترابی عزیز سازماندهی کرد. در جریان تهیه آثار هنری ترمینال سلام در تمام مراحل همراه ما بود. و بارها پیش می‌آمد که به حضور در رویدادهای هنری مرا دعوت می‌کرد و با هم به تماشا و یا استماع می‌رفتیم. به هرروی، او را از صمیم جان دوست داشتم.
➖پریروز که شنیدم حالش خوب نیست به پسر برومندش محمدِ عزیز زنگ زدم و خبر خوبی دریافت نکردم. بلافاصله با رییس بیمارستان تماس گرفتم او نیز خوش‌خبر نبود. به درگاه حضرت باری عرض نیاز کردم ولی به‌هرروی، تقدیر این‌گونه بود. فقدان مرادخانی عزیز را به همسر مهربانش و سایر اعضای خانواده‌ی عزیزش، و تمام هنرمندان و هنردوستان ایران و دوستان و دوستداران او تسلیت می‌گویم. برای او از درگاه حضرت احدیت غفران و رحمت واسعه و برای بازماندگانش شکیبایی و سزای نیک آرزومندم. یادش گرامی و راهش پُررهرو باد.
🖋عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
۱۴۰۰/۳/۱۷
➖روزگار تلخی است و هر روز شرنگی به کام همه‌مان می‌ریزد. امروز نماد خوش‌نیتی و خوش‌بینی و مهربانی ناب، بدون هر آز و سودا را از دست دادیم. چهره‌ی گشاده، لب خندان و جانِ خداشناس و امیدوار علی مرادخانی هرگز از یادم نمی‌رود. هنرشناس، هنرمند و یار و یاور هنر و هنرمندان به مفهوم مطلق آن بود. آن هم در روزگارانی که هنر دشمنان سرسختی از سرِ خشک‌مغزی و یا هنرناشناسی دارد.
➖مرادخانی را همه‌جا می‌توانستی ببینی اعم از نمایشگاه هنرهای تجسمی؛ مجسمه‌سازی، نقاشی و گرافیک، موزه و جشنواره‌های موسیقی و در کنار آن فیلم و تئاتر. مهم‌تر از آن رابطه‌ی صمیمانه و دور از غل‌وغش او با هنرمندان. در فرصت‌های مناسب از کمک او بارها بهره‌مند شدم. اولین بار وقتی بود که می‌خواستیم به مناسبت 12بهمن1392 در ترمینال یک مهرآباد چند موسیقی اصیل و ناب عرضه کنیم. او به‌قدری ساده و راحت و بدون پیرایه، هنرمندان مرتبط را یافت و به کمک چند تن از دوستان کار را سازماندهی کرد که برای من باورپذیر نبود.
➖یا وقتی که می‌خواستم ایده‌ی سمفونی سلام را به پیش ببرم، او بود که استاد چگنواریان را برای این کار پیشنهاد کرد و کار را به کمک ترابی عزیز سازماندهی کرد. در جریان تهیه آثار هنری ترمینال سلام در تمام مراحل همراه ما بود. و بارها پیش می‌آمد که به حضور در رویدادهای هنری مرا دعوت می‌کرد و با هم به تماشا و یا استماع می‌رفتیم. به هرروی، او را از صمیم جان دوست داشتم.
➖پریروز که شنیدم حالش خوب نیست به پسر برومندش محمدِ عزیز زنگ زدم و خبر خوبی دریافت نکردم. بلافاصله با رییس بیمارستان تماس گرفتم او نیز خوش‌خبر نبود. به درگاه حضرت باری عرض نیاز کردم ولی به‌هرروی، تقدیر این‌گونه بود. فقدان مرادخانی عزیز را به همسر مهربانش و سایر اعضای خانواده‌ی عزیزش، و تمام هنرمندان و هنردوستان ایران و دوستان و دوستداران او تسلیت می‌گویم. برای او از درگاه حضرت احدیت غفران و رحمت واسعه و برای بازماندگانش شکیبایی و سزای نیک آرزومندم. یادش گرامی و راهش پُررهرو باد.
🖋عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
◾️برای سید علی‌اکبر محتشمی‌پور
۱۴۰۰/۳/۱۷
➖جناب حجه‌الاسلام و المسلمین سید علی‌اکبر محتشمی‌پور از نسل اول روحانیان مبارز را از دست دادیم. در دوران‌هایی با او اختلاف سلیقه و در دوران‌هایی همکاری داشتم. ولی، همواره او را صادق و در راهی که درپیش گرفته‌بود ثابت‌قدم دیدم. در سال‌های اخیر از سیاست دوری گزیده‌بود. آخرین باری که او را دیدم در سال 1391 در نجف اشرف بود. برای زیارت حضرت امیرالمومنین (ع) مشرف شده‌بودم و روبه‌روی درب صحن بارگاه حضرت، در خیابان الرسول نزدیکی‌های اذان ظهر ایشان را ملاقات کردم. گفت که به نجف رحل اقامت کرده‌است. کمی گفتگو کردیم. موذن اذان داد و با هم به مسجد هندی رفتیم و فریضه‌ی ظهر و عصر را اقامه کردیم. پس از آن از هم جدا شدیم و دیگر موفق به دیدار او نشدم.
➖فقدان او را به خانواده محترم و فرزندان برومندش و هم‌چنین روحانیان مبارز و دوستداران و یارانش تسلیت می‌گویم. از درگاه حضرت احدیت برای او غفران ابدی و رحمت واسعه و برای بازماندگانش شکیبایی و سزای نیک آرزومندم. رحمت خدا بر او باد.
🖋عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
۱۴۰۰/۳/۱۷
➖جناب حجه‌الاسلام و المسلمین سید علی‌اکبر محتشمی‌پور از نسل اول روحانیان مبارز را از دست دادیم. در دوران‌هایی با او اختلاف سلیقه و در دوران‌هایی همکاری داشتم. ولی، همواره او را صادق و در راهی که درپیش گرفته‌بود ثابت‌قدم دیدم. در سال‌های اخیر از سیاست دوری گزیده‌بود. آخرین باری که او را دیدم در سال 1391 در نجف اشرف بود. برای زیارت حضرت امیرالمومنین (ع) مشرف شده‌بودم و روبه‌روی درب صحن بارگاه حضرت، در خیابان الرسول نزدیکی‌های اذان ظهر ایشان را ملاقات کردم. گفت که به نجف رحل اقامت کرده‌است. کمی گفتگو کردیم. موذن اذان داد و با هم به مسجد هندی رفتیم و فریضه‌ی ظهر و عصر را اقامه کردیم. پس از آن از هم جدا شدیم و دیگر موفق به دیدار او نشدم.
➖فقدان او را به خانواده محترم و فرزندان برومندش و هم‌چنین روحانیان مبارز و دوستداران و یارانش تسلیت می‌گویم. از درگاه حضرت احدیت برای او غفران ابدی و رحمت واسعه و برای بازماندگانش شکیبایی و سزای نیک آرزومندم. رحمت خدا بر او باد.
🖋عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
💢نامه به رییس‌جمهور: انتخابات 1400
➖گزارش به ملّت شریف ایران
🖊عباس آخوندی
🔹با سلام و آرزوی تندرستی و سربلندی برای شما
🔸نگران ایرانم. نگران یکپارچگی سرزمینی ایران و همبستگی ملّی ایرانیان هستم. نگران فقر، نزاع‌های قومی و نبود صلح در حوزه‌ی تمدنی ایرانم. نگران درگیری‌های بی‌پایان در گوشه‌گوشه‌ی منطقه از یک سوی، و نفوذ اسرائیل در آسیای میانه و غرب آسیا از سوی دیگر هستم. آنچه من در سپهر سیاست در این منطقه می‌بینم تقسیم مجدد منطقه به دو حوزه‌ی نفوذ روسیه و بلوک امریکا-بریتانیا است. کم‌وبیش رخدادهایی شبیه سال‌های پایانی قرن نوزدهم در حال وقوع است. با این تفاوت که برتری هر یک از این دو قطب و زیان‌دیدن هر یک از ملّت‌های منطقه، یک برنده‌ی قطعی دارد و آن اسرائیل است. در عمل، کشورهای منطقه برای حفظ امنیت خود در نهایت یا به دامان یکی از این دو بلوک قدرت جهانی پناه برده و یا به‌‌نحوی از درگیری با آنان احتراز کرده و می‌کنند. لیکن، نکته‌ی مهمی که شاید کمتر بدان توجه می‌شود این است که هر انتخابی که بکنند، اسرائیل شریک استراتژیک بلوک منتخَب است. به‌واقع، جای خالی ایرانِ امنیّت‌بخش، مسلمان و توسعه‌گرای منطقه‌ای توسط یک نیروی بیگانه پُر شده‌است. از این رو، با اندیشه‌ی بازآفرینی ایده‌ی ایران به‌منظور ایجاد برادری و استقرار صلح در منطقه غرب آسیا و حوزه‌ی تمدنی ایران، رفع فقر و توسعه‌ی ملّت‌های منطقه به میان آمدم. مبنای من توسعه‌ی گفتمانی و راهبردی در حوزه‌ی تمدنی ایران بود و در پی شخصیّت‌محوری نبوده و نیستم. تا حدّی که فرصت یافتم، ارکان ایده‌ی ایران و تحوّل 1400 را بیان نمودم. لیکن، در ادامه با تصمیم عدم احراز صلاحیّت از سوی شورای نگهبان روبه‌رو شدم. از منظر قانونی هیچ دلیلی برای این تصمیم نمی‌دیدم و نمی‌بینم. از همین روی، بدون توجه به رد و یا تایید این شورا وارد این میدان شدم.
🔸اکنون نیز فراتر از ظلم و جفایی که در حقِّ شخص اینجانب روا داشته‌شد، حق انتخابی است که از مردم سلب شد. بی‌گمان، حذف سیاست‌مردان ملّی از صحنه‌ی انتخابات ضربه‌ی سهمگینی به سرمایه‌ی اجتماعی و همبستگی ملّی است و موجب از دست‌شدنِ فرصت‌ها و عقب‌ماندگی تاریخی می‌گردد. و پیامدهای ویران‌گر آن بسیار فراتر از تخریب شخصیّت‌هاست. پیامدهای این اقدام در قالب نازایی ساختار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران برای مدتی نسبتا طولانی آن هم در جهانی که با سرعت برق و باد به‌پیش می‌رود، خود را نشان می‌دهد. جبران این عقب‌افتادگی ساده نخواهد بود و چندین نسل آینده هزینه‌ی آن را خواهند داد. در چنین فضایی، جز ناامیدی، فروپاشی همبستگی اجتماعی، فرار سرمایه‌های انسانی و مادی و نزارشدن ایران آینده‌ی دیگری نمی‌توان انتظار داشت. تنها یک چیز می‌تواند آینده را تغییر دهد و آن اندیشیدن این نسل و نسل‌های بعدی به ایده‌ی ایران است.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت و نامه به رییس جمهور و ضمایم روی لینک زیر کلیک کنید
https://vrgl.ir/1CupO
@AbbasAkhoundi
➖گزارش به ملّت شریف ایران
🖊عباس آخوندی
🔹با سلام و آرزوی تندرستی و سربلندی برای شما
🔸نگران ایرانم. نگران یکپارچگی سرزمینی ایران و همبستگی ملّی ایرانیان هستم. نگران فقر، نزاع‌های قومی و نبود صلح در حوزه‌ی تمدنی ایرانم. نگران درگیری‌های بی‌پایان در گوشه‌گوشه‌ی منطقه از یک سوی، و نفوذ اسرائیل در آسیای میانه و غرب آسیا از سوی دیگر هستم. آنچه من در سپهر سیاست در این منطقه می‌بینم تقسیم مجدد منطقه به دو حوزه‌ی نفوذ روسیه و بلوک امریکا-بریتانیا است. کم‌وبیش رخدادهایی شبیه سال‌های پایانی قرن نوزدهم در حال وقوع است. با این تفاوت که برتری هر یک از این دو قطب و زیان‌دیدن هر یک از ملّت‌های منطقه، یک برنده‌ی قطعی دارد و آن اسرائیل است. در عمل، کشورهای منطقه برای حفظ امنیت خود در نهایت یا به دامان یکی از این دو بلوک قدرت جهانی پناه برده و یا به‌‌نحوی از درگیری با آنان احتراز کرده و می‌کنند. لیکن، نکته‌ی مهمی که شاید کمتر بدان توجه می‌شود این است که هر انتخابی که بکنند، اسرائیل شریک استراتژیک بلوک منتخَب است. به‌واقع، جای خالی ایرانِ امنیّت‌بخش، مسلمان و توسعه‌گرای منطقه‌ای توسط یک نیروی بیگانه پُر شده‌است. از این رو، با اندیشه‌ی بازآفرینی ایده‌ی ایران به‌منظور ایجاد برادری و استقرار صلح در منطقه غرب آسیا و حوزه‌ی تمدنی ایران، رفع فقر و توسعه‌ی ملّت‌های منطقه به میان آمدم. مبنای من توسعه‌ی گفتمانی و راهبردی در حوزه‌ی تمدنی ایران بود و در پی شخصیّت‌محوری نبوده و نیستم. تا حدّی که فرصت یافتم، ارکان ایده‌ی ایران و تحوّل 1400 را بیان نمودم. لیکن، در ادامه با تصمیم عدم احراز صلاحیّت از سوی شورای نگهبان روبه‌رو شدم. از منظر قانونی هیچ دلیلی برای این تصمیم نمی‌دیدم و نمی‌بینم. از همین روی، بدون توجه به رد و یا تایید این شورا وارد این میدان شدم.
🔸اکنون نیز فراتر از ظلم و جفایی که در حقِّ شخص اینجانب روا داشته‌شد، حق انتخابی است که از مردم سلب شد. بی‌گمان، حذف سیاست‌مردان ملّی از صحنه‌ی انتخابات ضربه‌ی سهمگینی به سرمایه‌ی اجتماعی و همبستگی ملّی است و موجب از دست‌شدنِ فرصت‌ها و عقب‌ماندگی تاریخی می‌گردد. و پیامدهای ویران‌گر آن بسیار فراتر از تخریب شخصیّت‌هاست. پیامدهای این اقدام در قالب نازایی ساختار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران برای مدتی نسبتا طولانی آن هم در جهانی که با سرعت برق و باد به‌پیش می‌رود، خود را نشان می‌دهد. جبران این عقب‌افتادگی ساده نخواهد بود و چندین نسل آینده هزینه‌ی آن را خواهند داد. در چنین فضایی، جز ناامیدی، فروپاشی همبستگی اجتماعی، فرار سرمایه‌های انسانی و مادی و نزارشدن ایران آینده‌ی دیگری نمی‌توان انتظار داشت. تنها یک چیز می‌تواند آینده را تغییر دهد و آن اندیشیدن این نسل و نسل‌های بعدی به ایده‌ی ایران است.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت و نامه به رییس جمهور و ضمایم روی لینک زیر کلیک کنید
https://vrgl.ir/1CupO
@AbbasAkhoundi
ویرگول
نامه به رییس‌جمهور: انتخابات 1400
نگران ایرانم نگران یکپارچگی سرزمینی ایران و همبستگی ملّی ایرانیان هستم نگران فقر، نزاع‌های قومی و نبود صلح در حوزه‌ی تمدنی ایرانم نگران…
💢شهر و حکمروایی شهری
🖌عباس آخوندی، خردادماه1400
🔸 زیست‌پذیری و امکان حرکت و جابجایی درشهرها چالش‌های بزرگ زندگی شهری در ایران هستند. لیکن، پرسش بنیادین این است که ریشه‌ی این چالش‌ها چیست؟ این قلم بر این باور است که بزرگترین چالش زندگی شهری باز می‌گردد به نگاه سیاستمدار به شهر که در آن نگاه کالبدی به شهر بر شهر به مثابه سازمان اجتماعی غلبه دارد. هم‌چنین، سیاستمدار باور استواری به استقرار حکمروایی شهری ندارد. این ناباوری و مداخله گسترده دولت مرکزی در شهرداری‌ها در عمل شوراها را به واسطه‌ای بین دولت و مردم شهرها تقلیل داده‌است. این نگاه، ناکارآمد و گاهی مستعد فساد است. چرا که از پذیرش رسمی حق حکمروایی شهری برای شوراها را نمی‌پذیرد. و در مقابل، شوراها نیز رابطه‌شان با دولت و مردم بیشتر در مقام چانه‌زنی و کسب امتیاز است. آنچه که مهم است پذیرش استقلال هویتی شهرها و هدیت انتخابات شوراهای اسلامی شهرها به سمت و سوی حکمروایی شهری است.
🔸رشد شهرنشینی طی شش دهه‌ی گذشته اهمیت این تغییر نگاه بنیادین را بیشتر نمایان می‌کند. بررسی روند شهرنشینی بر مبنای سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن 1395-1335 بیانگر این رشد شتابان است. تعداد شهرهاي کشور از 200 نقطه در سال 1335 به 1245 شهر در سال 1395 رسيده‌است. جمعيت شهرنشين کشور نیز از 6 ميليون نفر در سال 1335 به بيش از 59.1 ميليون نفر در سال 1395 بالغ شده‌است.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک کنید:
📄https://vrgl.ir/u3ezC
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی، خردادماه1400
🔸 زیست‌پذیری و امکان حرکت و جابجایی درشهرها چالش‌های بزرگ زندگی شهری در ایران هستند. لیکن، پرسش بنیادین این است که ریشه‌ی این چالش‌ها چیست؟ این قلم بر این باور است که بزرگترین چالش زندگی شهری باز می‌گردد به نگاه سیاستمدار به شهر که در آن نگاه کالبدی به شهر بر شهر به مثابه سازمان اجتماعی غلبه دارد. هم‌چنین، سیاستمدار باور استواری به استقرار حکمروایی شهری ندارد. این ناباوری و مداخله گسترده دولت مرکزی در شهرداری‌ها در عمل شوراها را به واسطه‌ای بین دولت و مردم شهرها تقلیل داده‌است. این نگاه، ناکارآمد و گاهی مستعد فساد است. چرا که از پذیرش رسمی حق حکمروایی شهری برای شوراها را نمی‌پذیرد. و در مقابل، شوراها نیز رابطه‌شان با دولت و مردم بیشتر در مقام چانه‌زنی و کسب امتیاز است. آنچه که مهم است پذیرش استقلال هویتی شهرها و هدیت انتخابات شوراهای اسلامی شهرها به سمت و سوی حکمروایی شهری است.
🔸رشد شهرنشینی طی شش دهه‌ی گذشته اهمیت این تغییر نگاه بنیادین را بیشتر نمایان می‌کند. بررسی روند شهرنشینی بر مبنای سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن 1395-1335 بیانگر این رشد شتابان است. تعداد شهرهاي کشور از 200 نقطه در سال 1335 به 1245 شهر در سال 1395 رسيده‌است. جمعيت شهرنشين کشور نیز از 6 ميليون نفر در سال 1335 به بيش از 59.1 ميليون نفر در سال 1395 بالغ شده‌است.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک کنید:
📄https://vrgl.ir/u3ezC
@AbbasAkhoundi
ویرگول
شهر و حکمروایی شهری
زیست‌پذیری و امکان حرکت و جابجایی درشهرها چالش‌های بزرگ زندگی شهری در ایران هستند لیکن، پرسش بنیادین این است که ریشه‌ی این چالش‌ها چیست؟ ا…
💢ما و ۲۸خرداد۱۴۰۰
🔸پس از همه‌ی فراز نشیب‌ها، ۲۸خردادماه روز اخذ رای در پیشِ رو است و باید تصمیم گرفت. من بر این باورم که دموکراسی شهری مادرِ دموکراسی‌هاست. انتخاب اعضای شورای اسلامی شهرها بر اساس بیشترین شناخت مردم صورت می‌گیرد و با مستقیم‌ترین مساله‌های محیط زندگی روزانه‌ی مردم سروکار دارد. اینجانب شخصا به لیست جمهور رای خواهم داد.
🔸از منظر اتخاذ سیاست‌های توسعه‌ای، حاکمیّت قانون و استقرار امنیّت ملّی و هم‌چنین پاس‌داشت آزادی، حقوقِ شهروندی و حقوق ملّت، استقلال و جمهوریّت نظام و ایجاد تحوّل در نظام حکمروایی ملّی، از جمله ارتقای سیستم مدیریت شهری به نظام حکمروایی شهری انتخابات ریاست جمهوری از اهمیّت به‌سزایی برخوردار است. ولی شوربختانه، با تصمیم‌های ناموجه شورای نگهبان که به گفته‌ی مقام معظم رهبری با جفا و ظلم به نامزدها و هم‌چنین، سلب حق رای از مردم همراه بود، و انفعال مطلق دولت در مقام مجری انتخابات، تا حدِّ زیادی مفهوم انتخابات از حییز معنا خارج شده‌است. از آغاز، من بر این باور بودم که مفهوم انتخابات واقعی، انتخاب بین گفتمان‌هایی است که بتوانند بهتر مساله‌ی ایران و راهکارهای آن را تبیین کنند. انتخاب افراد از منظر من، در درجه دوم اهمیّت قرار داشت. لیکن اینک سبدِ انتخابِ بسیار محدودی فراروی ما است. با این وجود، حتی این شرایط نیز موجب نمی‌شود که ما اصالت و کارآمدی گفتمان نامزدها و صداقت آنان در پایبندی به گفتمانی که طرح می‌کنند را از یاد ببریم. چون در برابر هر انتخابی در نهایت مسئول و پاسخگو نیز هستیم. هم‌زمان انتخابات میان‌دوره‌ای خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی نیز در جریان است که آن دو نیز از اهمیّت فراوانی برخوردارند لیکن، در هیاهوهای انتخابات رییس جمهوری به‌کلّی فراموش شده‌اند و جریان‌های سیاسی در باره‌ی آنها کمتر سخنی گفته‌اند.
🔸از نظر من، در کنارِ نحوه‌ی عمل ِدستگاهِ نظارت بر انتخابات، روشِ کارِ دستگاهِ مجری انتخابات نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. سازمان برگزاری انتخابات از مجری و ناظر تشکیل شده و هر دو باید به قانون عمل کنند. عدم توجه یکی مجوزی برای تخطی دیگری از قانون نمی‌شود. این قلم در تاریخ 11/2/1400 به ورود دستگاه نظارتِ مجلس شورای اسلامی به موضوع بررسی ابتدایی صلاحیّت نامزدهای شوراهای شهر به رییس جمهور محترم اعتراض کردم. چون این موضوع، به‌صراحتِ قانون، جزء وظایف هیات‌های اجرایی است و دولت می‌بایست در برابر اقدام‌های فراقانونی می‌ایستاد و این کار را نکرد. حل‌وفصلِ ریش‌سفیدانه‌ی موردی در این‌گونه موضوع‌ها کمک چندانی به حاکمیّت قانون نمی‌کند.
🔸در مورد انتخابات ریاست جمهوری نیز، معاونت حقوقی رییس‌جمهوری طی نامه‌ی شماره 29925 مورخ 19/3/1400 اقدام شورای نگهبان در نحوه‌ی رسیدگی به صلاحیّت نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 و پاسخ‌ندادن به اعتراض‌ها را فراتر از قانون تشخیص داده‌است. در این باره، نیز طی نامه‌ای در تاریخ 20/3/1400 موضوع را به آقای رییس جمهور گوشزد نمودم. آقای رییس جمهور به‌موجب بند 7 اصل یکصدودهم قانونی اساسی مبنی بر اینکه "حل اختلاف و تنظيم روابط قواي سه گانه" بر عهده‌ی رهبری است، می‌بایست موضوع را به معظم‌له منعکس می‌کرد که نکرد.
🔸درهرصورت، انتخاب حق مردم است. امید که با آگاهی مردم و هم‌چنین، پایبندی به قانون و مطالبه‌ی قانونی حقوقِ شهروندی و ملّی، روزنه‌های امید فراخ‌تر و راه اصلاح امور گشوده‌تر شوند. 28خرداد در پای صندوق‌های رای، یک‌دیگر را ملاقات خواهیم کرد.
با سپاس
عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
🔸پس از همه‌ی فراز نشیب‌ها، ۲۸خردادماه روز اخذ رای در پیشِ رو است و باید تصمیم گرفت. من بر این باورم که دموکراسی شهری مادرِ دموکراسی‌هاست. انتخاب اعضای شورای اسلامی شهرها بر اساس بیشترین شناخت مردم صورت می‌گیرد و با مستقیم‌ترین مساله‌های محیط زندگی روزانه‌ی مردم سروکار دارد. اینجانب شخصا به لیست جمهور رای خواهم داد.
🔸از منظر اتخاذ سیاست‌های توسعه‌ای، حاکمیّت قانون و استقرار امنیّت ملّی و هم‌چنین پاس‌داشت آزادی، حقوقِ شهروندی و حقوق ملّت، استقلال و جمهوریّت نظام و ایجاد تحوّل در نظام حکمروایی ملّی، از جمله ارتقای سیستم مدیریت شهری به نظام حکمروایی شهری انتخابات ریاست جمهوری از اهمیّت به‌سزایی برخوردار است. ولی شوربختانه، با تصمیم‌های ناموجه شورای نگهبان که به گفته‌ی مقام معظم رهبری با جفا و ظلم به نامزدها و هم‌چنین، سلب حق رای از مردم همراه بود، و انفعال مطلق دولت در مقام مجری انتخابات، تا حدِّ زیادی مفهوم انتخابات از حییز معنا خارج شده‌است. از آغاز، من بر این باور بودم که مفهوم انتخابات واقعی، انتخاب بین گفتمان‌هایی است که بتوانند بهتر مساله‌ی ایران و راهکارهای آن را تبیین کنند. انتخاب افراد از منظر من، در درجه دوم اهمیّت قرار داشت. لیکن اینک سبدِ انتخابِ بسیار محدودی فراروی ما است. با این وجود، حتی این شرایط نیز موجب نمی‌شود که ما اصالت و کارآمدی گفتمان نامزدها و صداقت آنان در پایبندی به گفتمانی که طرح می‌کنند را از یاد ببریم. چون در برابر هر انتخابی در نهایت مسئول و پاسخگو نیز هستیم. هم‌زمان انتخابات میان‌دوره‌ای خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی نیز در جریان است که آن دو نیز از اهمیّت فراوانی برخوردارند لیکن، در هیاهوهای انتخابات رییس جمهوری به‌کلّی فراموش شده‌اند و جریان‌های سیاسی در باره‌ی آنها کمتر سخنی گفته‌اند.
🔸از نظر من، در کنارِ نحوه‌ی عمل ِدستگاهِ نظارت بر انتخابات، روشِ کارِ دستگاهِ مجری انتخابات نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. سازمان برگزاری انتخابات از مجری و ناظر تشکیل شده و هر دو باید به قانون عمل کنند. عدم توجه یکی مجوزی برای تخطی دیگری از قانون نمی‌شود. این قلم در تاریخ 11/2/1400 به ورود دستگاه نظارتِ مجلس شورای اسلامی به موضوع بررسی ابتدایی صلاحیّت نامزدهای شوراهای شهر به رییس جمهور محترم اعتراض کردم. چون این موضوع، به‌صراحتِ قانون، جزء وظایف هیات‌های اجرایی است و دولت می‌بایست در برابر اقدام‌های فراقانونی می‌ایستاد و این کار را نکرد. حل‌وفصلِ ریش‌سفیدانه‌ی موردی در این‌گونه موضوع‌ها کمک چندانی به حاکمیّت قانون نمی‌کند.
🔸در مورد انتخابات ریاست جمهوری نیز، معاونت حقوقی رییس‌جمهوری طی نامه‌ی شماره 29925 مورخ 19/3/1400 اقدام شورای نگهبان در نحوه‌ی رسیدگی به صلاحیّت نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 و پاسخ‌ندادن به اعتراض‌ها را فراتر از قانون تشخیص داده‌است. در این باره، نیز طی نامه‌ای در تاریخ 20/3/1400 موضوع را به آقای رییس جمهور گوشزد نمودم. آقای رییس جمهور به‌موجب بند 7 اصل یکصدودهم قانونی اساسی مبنی بر اینکه "حل اختلاف و تنظيم روابط قواي سه گانه" بر عهده‌ی رهبری است، می‌بایست موضوع را به معظم‌له منعکس می‌کرد که نکرد.
🔸درهرصورت، انتخاب حق مردم است. امید که با آگاهی مردم و هم‌چنین، پایبندی به قانون و مطالبه‌ی قانونی حقوقِ شهروندی و ملّی، روزنه‌های امید فراخ‌تر و راه اصلاح امور گشوده‌تر شوند. 28خرداد در پای صندوق‌های رای، یک‌دیگر را ملاقات خواهیم کرد.
با سپاس
عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به عنوان کسی که سه انتخابات سراسری مجلس دوم، خبرگان اول و رییس‌جمهوری چهارم را برگزار کرده، هیچ‌گاه انتخابات را تا این حد پرچالش ندیده‌ام. امیدوارم که با گسترش شبکه‌های اجتماعی نظارت عمومی آن‌قدر فراگیر و موثر افتد که به نام نظارت نتوان حق انتخاب را از مردم سلب کرد.
نگران ایرانم
@AbbasAkhoundi
نگران ایرانم
@AbbasAkhoundi
💢آرای باطله و ضرورت مسئولیت‌پذیری ناظر و مجری انتخابات
عباس آخوندی، ۱۴۰۰/۴/۱
🔸میزان آرای باطله پدیده‌ی انتخابات 1400 بود که جای توجه و واکاوی سیاسی و اجتماعی دارد. در این یادداشت پذیرش مسئولیت حقوقی و اجتماعی توسط نهادهای ناظر و مجری انتخابات که نقشی تعیین‌کننده در به‌وجود آوردن این وضعیت داشتند و جبران آن توسط آنان مورد توجه است.
🔸پدیده‌ی آرای باطله در کنار میزان واجدان شرایطی که پای صندوق‌های رای حاضر نشدند و هم‌چنین کسانی که به آقای همتی به عنوان نماینده‌ی آرای معترضان رای دادند سرجمع 61.5% واجدان شرایط را شکل می‌دهند. این تکرار وضعیتِ عدمِ شرکت 62% واجدان شرایط در انتخابات اسفندماه 1398 است و بیانگر این است که فرایند انتخابات 1400 به‌هیچ‌وجه نتوانسته مردم را نسبت به منصفانه بودن آن قانع کند. و برای اولین علیرغم تاکید مقام‌های رسمی کشور و هم‌چنین نهادهای مرجع اصلاح‌طلبی مبنی بر ضرورت شرکت در انتخابات، اکثریت واجدان شرایط به صندوق رای پشت کردند. بی‌گمان این پدیده‌ای است که برای صلح و امید اجتماعی زیان‌بار است. خصلت عمومی دولت‌های ناشی از اراده‌ی اقلیت اغلب تقدیسِ خود و نفی دیگران، کاربستِ زور به نام اقتدار و ایجادِ محدودیت برای شهروندان به‌نام نظم است. همانند آنچه در مجلس در وضعیت جاری می‌بینیم. در این بستر، نه‌تنها نمی‌توان انتظار تحقق توسعه داشت بلکه باید در انتظار فروپاشی اجتماعی، انحطاط اخلاقی، مهاجرت، فقر و خشونت اجتماعی در رفتارهای روزانه مردم بود. از این رو، این قلم نگران ایران است.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک کنید:
📑https://vrgl.ir/YsB28
@AbbasAkhoundi
عباس آخوندی، ۱۴۰۰/۴/۱
🔸میزان آرای باطله پدیده‌ی انتخابات 1400 بود که جای توجه و واکاوی سیاسی و اجتماعی دارد. در این یادداشت پذیرش مسئولیت حقوقی و اجتماعی توسط نهادهای ناظر و مجری انتخابات که نقشی تعیین‌کننده در به‌وجود آوردن این وضعیت داشتند و جبران آن توسط آنان مورد توجه است.
🔸پدیده‌ی آرای باطله در کنار میزان واجدان شرایطی که پای صندوق‌های رای حاضر نشدند و هم‌چنین کسانی که به آقای همتی به عنوان نماینده‌ی آرای معترضان رای دادند سرجمع 61.5% واجدان شرایط را شکل می‌دهند. این تکرار وضعیتِ عدمِ شرکت 62% واجدان شرایط در انتخابات اسفندماه 1398 است و بیانگر این است که فرایند انتخابات 1400 به‌هیچ‌وجه نتوانسته مردم را نسبت به منصفانه بودن آن قانع کند. و برای اولین علیرغم تاکید مقام‌های رسمی کشور و هم‌چنین نهادهای مرجع اصلاح‌طلبی مبنی بر ضرورت شرکت در انتخابات، اکثریت واجدان شرایط به صندوق رای پشت کردند. بی‌گمان این پدیده‌ای است که برای صلح و امید اجتماعی زیان‌بار است. خصلت عمومی دولت‌های ناشی از اراده‌ی اقلیت اغلب تقدیسِ خود و نفی دیگران، کاربستِ زور به نام اقتدار و ایجادِ محدودیت برای شهروندان به‌نام نظم است. همانند آنچه در مجلس در وضعیت جاری می‌بینیم. در این بستر، نه‌تنها نمی‌توان انتظار تحقق توسعه داشت بلکه باید در انتظار فروپاشی اجتماعی، انحطاط اخلاقی، مهاجرت، فقر و خشونت اجتماعی در رفتارهای روزانه مردم بود. از این رو، این قلم نگران ایران است.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک کنید:
📑https://vrgl.ir/YsB28
@AbbasAkhoundi
ویرگول
آرای باطله و ضرورت مسئولیت‌پذیری ناظر و مجری انتخابات
میزان آرای باطله پدیده‌ی انتخابات بود که جای توجه و واکاوی سیاسی و اجتماعی دارد در این یادداشت پذیرش مسئولیت حقوقی و اجتماعی توسط نها…
💢قصه شهرفروشی و حکمروایی شهری
➖در گفتگو با شرق
🔸عباس آخوندی، وزیر پیشین راه و شهرسازی، به عنوان یکی از گزینه‌ها برای تصدیگری شهرداری تهران در دوره اخیر معتقد است شهر تهران یک مشکل بیشتر ندارد و آن این است که اداره شهر باید در دست حکمران شهر باشد. این مدیر باسابقه در بخش‌های مدیریتی مختلف، معنای حکمرانی را متفاوت از مدیریت یکپارچه شهری می‌داند و معتقد است حکمروایی شهری به این معناست که شهر استقلال کامل دارد و به واسطه این استقلال، تمام درآمدهای مالی باید در اختیار خودش باشد تا با اتکا به آن درآمدها، بتواند شهر را سامان دهد. او البته این حکمروایی را به معنای جدایی کامل از بدنه حاکمیت نمی‌داند، بلکه معتقد است با اتخاذ این تدبیر، راه نظارت دولت مرکزی بر عملکرد شهردار ی‌ها بازمی‌ماند و دیگر شهرداری حکم یک حیات خلوت را برای دولت ندارد تا هر زمان خواست از آن پول دربیاورد.
آنچه در ادامه می‌آید، گفت‌وگوی «شرق» با عباس آخوندی درباره راهکارهای برو ن‌رفت شهر از شرایط حال حاضر است؛ شرایطی که شهرفروشی کیان شهر را تهدید می‌کند (روزنامه شرق، ویژه نامه شهر و شورا، خرداد 1400).
🔻قصه شهرفروشی در تهران از چه زمانی آغاز شد؟
🔸در سال 1364 مجلس قانونی در خصوص خودگردانی شهرداری‌ها وضع کرد و با وضع این قانون توجه نکرد شهرداری‌ها با چه خلا مالی مواجه می‌شوند.
در سال 68 نیز شرایط سخت کشور بعد از جنگ سبب شد تا شهرداری‌ها با مشکل مالی جدی‌تری از حیث درآمد مواجه شوند. ازاین‌رو، برای اولین بار، نقد کردن جرائم ماده 100 پیش از وقوع تخلف به عنوان یک ابتکار در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفت. فرض بر این بود که از این رهگذر مالکان واحدها به دلیل کاهش بوروکراسی و گرفتاری‌های ناشی از فرایند رسیدگی به تخلفات رضایتمندی بیشتری خواهند داشت و شهرداری‌ها به یک درآمد توافق شده دسترسی خواهند پیدا کرد. از همین رو، به‌زودی این روش تبدیل به یک پایه درآمدی شهرداری تهران شد.
🔸با فراگیرشدن و توسعه این روش و متغیرشدن میزان تراکم و نوع کاربری املاک و امکان حصول توافق با شهرداری در عمل، املاک ارزش افزوده‌ای پیدا کردند که پیش از آن متصور نبود. لذا، بدون هرگونه اتفاقی املاک ارزش معاملاتی بالاتری نسبت به وضعیت پیشن خود یافتند. آغاز سریع قیمت ملک و افزایش قیمت سوداگرانه آن در همین دوران رخ داد. چرا که املاک دیگر ارزش مصرفی صرف نداشتند و ارزش سوداگری و معاملاتی فراتر از ارزش مصرفی پیشین خود را بسته به میزان توافقی که با شهرداری قابل حصول بود پیدا کردند. با این اتفاق در کوتاه مدت، مالک، سوداگران مستغلات و شهرداری هر سه از این کار سود می‌بردند اما به تدریج این ایده، شهر را تبدیل به یک کارگاه تمام عیار، بازار مکاره مستغلاتی و در نهایت تبدیل به جهنم کرد.
در واقع خروج از بحران بی‌پولی از طریق فرآیند غیرقانونی، تجربه‌ای بود که سبب شد شهر به این حال درآید. همان سال‌ها کارشناسان معتقد بودند تکیه بر درآمد حاصل از تراکم، بسیار ناپایدار و مخرب است. چون در نهایت ظرفیت توسعه فیزیکی شهر روزی تمام می‌شود. اما، مورد توجه قرار نگرفت.
🔸آن سال برای نظم و قانون احترامی قائل نشدند و امروز نتایج آن دیده می‌شود. به تدریج، فروختن قانون زمینه‌های فساد را در شهرداری‌ها بسط دادند و متاسفانه اکنون بیش از 30 سال است که ادامه دارد. مدیران شهری نیز دیدند راه کسب درآمدی هست که ساده و بالاست و در عین حال نیاز به پاسخگویی ندارد. از این‌رو، در عمل نتوانستند از آن چشم بپوشند.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک کنید
📑https://vrgl.ir/4v5pR
@AbbasAkhoundi
➖در گفتگو با شرق
🔸عباس آخوندی، وزیر پیشین راه و شهرسازی، به عنوان یکی از گزینه‌ها برای تصدیگری شهرداری تهران در دوره اخیر معتقد است شهر تهران یک مشکل بیشتر ندارد و آن این است که اداره شهر باید در دست حکمران شهر باشد. این مدیر باسابقه در بخش‌های مدیریتی مختلف، معنای حکمرانی را متفاوت از مدیریت یکپارچه شهری می‌داند و معتقد است حکمروایی شهری به این معناست که شهر استقلال کامل دارد و به واسطه این استقلال، تمام درآمدهای مالی باید در اختیار خودش باشد تا با اتکا به آن درآمدها، بتواند شهر را سامان دهد. او البته این حکمروایی را به معنای جدایی کامل از بدنه حاکمیت نمی‌داند، بلکه معتقد است با اتخاذ این تدبیر، راه نظارت دولت مرکزی بر عملکرد شهردار ی‌ها بازمی‌ماند و دیگر شهرداری حکم یک حیات خلوت را برای دولت ندارد تا هر زمان خواست از آن پول دربیاورد.
آنچه در ادامه می‌آید، گفت‌وگوی «شرق» با عباس آخوندی درباره راهکارهای برو ن‌رفت شهر از شرایط حال حاضر است؛ شرایطی که شهرفروشی کیان شهر را تهدید می‌کند (روزنامه شرق، ویژه نامه شهر و شورا، خرداد 1400).
🔻قصه شهرفروشی در تهران از چه زمانی آغاز شد؟
🔸در سال 1364 مجلس قانونی در خصوص خودگردانی شهرداری‌ها وضع کرد و با وضع این قانون توجه نکرد شهرداری‌ها با چه خلا مالی مواجه می‌شوند.
در سال 68 نیز شرایط سخت کشور بعد از جنگ سبب شد تا شهرداری‌ها با مشکل مالی جدی‌تری از حیث درآمد مواجه شوند. ازاین‌رو، برای اولین بار، نقد کردن جرائم ماده 100 پیش از وقوع تخلف به عنوان یک ابتکار در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفت. فرض بر این بود که از این رهگذر مالکان واحدها به دلیل کاهش بوروکراسی و گرفتاری‌های ناشی از فرایند رسیدگی به تخلفات رضایتمندی بیشتری خواهند داشت و شهرداری‌ها به یک درآمد توافق شده دسترسی خواهند پیدا کرد. از همین رو، به‌زودی این روش تبدیل به یک پایه درآمدی شهرداری تهران شد.
🔸با فراگیرشدن و توسعه این روش و متغیرشدن میزان تراکم و نوع کاربری املاک و امکان حصول توافق با شهرداری در عمل، املاک ارزش افزوده‌ای پیدا کردند که پیش از آن متصور نبود. لذا، بدون هرگونه اتفاقی املاک ارزش معاملاتی بالاتری نسبت به وضعیت پیشن خود یافتند. آغاز سریع قیمت ملک و افزایش قیمت سوداگرانه آن در همین دوران رخ داد. چرا که املاک دیگر ارزش مصرفی صرف نداشتند و ارزش سوداگری و معاملاتی فراتر از ارزش مصرفی پیشین خود را بسته به میزان توافقی که با شهرداری قابل حصول بود پیدا کردند. با این اتفاق در کوتاه مدت، مالک، سوداگران مستغلات و شهرداری هر سه از این کار سود می‌بردند اما به تدریج این ایده، شهر را تبدیل به یک کارگاه تمام عیار، بازار مکاره مستغلاتی و در نهایت تبدیل به جهنم کرد.
در واقع خروج از بحران بی‌پولی از طریق فرآیند غیرقانونی، تجربه‌ای بود که سبب شد شهر به این حال درآید. همان سال‌ها کارشناسان معتقد بودند تکیه بر درآمد حاصل از تراکم، بسیار ناپایدار و مخرب است. چون در نهایت ظرفیت توسعه فیزیکی شهر روزی تمام می‌شود. اما، مورد توجه قرار نگرفت.
🔸آن سال برای نظم و قانون احترامی قائل نشدند و امروز نتایج آن دیده می‌شود. به تدریج، فروختن قانون زمینه‌های فساد را در شهرداری‌ها بسط دادند و متاسفانه اکنون بیش از 30 سال است که ادامه دارد. مدیران شهری نیز دیدند راه کسب درآمدی هست که ساده و بالاست و در عین حال نیاز به پاسخگویی ندارد. از این‌رو، در عمل نتوانستند از آن چشم بپوشند.
🔻برای مطالعه ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک کنید
📑https://vrgl.ir/4v5pR
@AbbasAkhoundi
ویرگول
قصه شهرفروشی و حکمروایی شهری
شهر تهران یک مشکل بیشتر ندارد و آن این است که اداره شهر باید در دست حکمران شهر باشد این مدیر باسابقه در بخش‌های مدیریتی مختلف، معنای حکمرا…
💢طرح فضای مجازی و جفا به نیروهای مسلح
🖌عباس آخوندی - تیرماه ۹۹ | روزنامه شرق
🔸برای اولین بار است که طرح «حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی» پای نیروهای مسلح را به تمیشت امور اداری باز کرده‌است. حال آنکه بنا به تصریح اصل شصتم قانون اساسی، اعمال قوه مجريه از طريق رئيس جمهور و وزراء است. این طرح نیروهای مسلح را روبه‌روی مردم قرار می‌دهد. این کار بزرگترین ظلم و جفا به نیروهای مدافع تمامیت ارضی و امنیت نظامی جمهوری اسلامی است که در جنگ تحمیلی رشادت‌ها و فداکاری‌های بی‌دریغ داشتند و ده‌ها هزار شهید و جانباز تقدیم ملت کردند.
🔸فارغ از آشفتگی بیش از حد این طرح و تشکیل کمیسیونی طی آن با ترکیبی از سه قوه که همه‌جور اختیارات دارد و منابع مالی فراوانی که بدون فرایندهای مشخص تخصیص و پاسخگویی روشن به هیچ مرجعی و بر خلاف قانون اساسی در اختیارش قرار می‌گیرد و در عین حال تحت امر رییس جمهور به‌عنوان هماهنگ‌کننده قوه مجریه نیست. و هم‌چنین، فارغ از دست‌آویزی به قاعده‌ی نکوهیده‌ی جرم‌انگاری که تنها باید در مواقع ضرورت و در جهت توقف و بهبود روندها و رفتارهای نابه‌هنجار به‌کاربسته شود و استفاده بی‌جا از آن بخش اعظمی از مردم را در دایره حقوق کیفری قرار می‌دهد و نتیجه آن نه تنها بهبود رفتار نیست که مجرم‌انگاشتن گروه عظیمی از ملت است و در پیِ خود، گسترش تخلف و امنیتی کردن جامعه، سلب آزادی و امنیت شهروندان را به‌همراه دارد. حقوق‌دانان اجماع دارند که اگر جرم انگاری بر اساس سیاستی معقول و منطقی و مبانی مستحکمی صورت نگیرد، نه تنها نتیجه‌ی مطلوب به دست نخواهد آمد، بلکه خود موجب پیدایش معضلات اجتماعی بسیاری خواهد گشت.
🔸به این نکته نیز توجه داشته باشیم که طراحان این ایده عاجز از درک ابتدایی از ماهیت و روند پیشرفت فناوری و هوشمندسازی در جهان هستند. درست است که پیشرفت فناوری در این ساحت، جهانی از اطلاعات را در اختیار پدیدآوردندگان و کنترل‌کنندگان این شبکه‌ها قرار می‌دهد. و چنانچه از سکوی یک شهروند به آن نگاه کنیم یک جهنم اطلاعاتی را برای آحاد آدمیان فراهم می‌آورد. ولی واقعیت این است که ماهیت این فناوری خلق مسیل‌های سیل اطلاعات است و کسی نمی‌تواند جلوی حرکت سیل اطلاعات را در آنها بگیرد. پدیدآوردندگان می‌توانند بفهمند که سیل اطلاعات به کدام سو و چگونه در جریان است، ولی حتی نمی‌توانند روبه‌روی سیل بایستند. وقتیا این شبکه‌ها و به‌عبارت دیگر پلتفورم‌ها شکل گرفتند، ماهیت آنها مستقل از آفرینندگان و پدید‌آورندگان آنها می‌شود. اشتباه طراحان این طرح این است که می‌خواهند در برابر حرکت و سیل جابجایی اطلاعات بایستند. و این ناشدنی است. بی‌گمان این سیل آنان را در هم خواهد پیچید.
🔸با تمام شرح فوق، نکته‌ی کانونی توجه نگارنده، هیچ‌یک از مساله‌های پیش‌گفته نبود. چون اقلیتی که به قدرت رسیده از این دست طرح‌های شتاب‌زده و خام زیاد ارائه داده و بیش از این ارائه خواهد داد. هرچند هر یک از آنها هزینه‌های فراوانی برای این ملت به‌بار خواهد آورد لیکن، چون بی‌نتیجه هستند، نهایتا شکست خواهند خورد. مشکل این طرح درگیرساختن بی‌مورد نیروهای مسلح که از شان اجتماعی والایی برخوردار هستند در طرحی که آشکارا بر خلاف مصالح ملی است و شکست آن پیشاپیش روشن است، می‌باشد. مشکل اصلی این طرح وارد ساختن نیروهای مسلح به فرایندهایی است که خارج از چارچوب دفاع ملی هستند و تنها بر اساس اغراض سیاسی طراحی شده‌اند می‌باشد. این قلم از سرفروتنی و ملت‌خواهی به افراد سرخوشی که سرمست از پیروزی بی‌رقیب هستند عرض می‌کنم که قدری به این کشور و این ملت رحم کنید و خدا را خدا را که نیروهای مسلح را وارد بازی‌های خود نکنید. نیروهای مسلح دارای شان و منزلتی بسیار فراتر از آن هستند که شما بخواهید آنان را هزینه‌ی هدف‌های خوار بکنید.
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی - تیرماه ۹۹ | روزنامه شرق
🔸برای اولین بار است که طرح «حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی» پای نیروهای مسلح را به تمیشت امور اداری باز کرده‌است. حال آنکه بنا به تصریح اصل شصتم قانون اساسی، اعمال قوه مجريه از طريق رئيس جمهور و وزراء است. این طرح نیروهای مسلح را روبه‌روی مردم قرار می‌دهد. این کار بزرگترین ظلم و جفا به نیروهای مدافع تمامیت ارضی و امنیت نظامی جمهوری اسلامی است که در جنگ تحمیلی رشادت‌ها و فداکاری‌های بی‌دریغ داشتند و ده‌ها هزار شهید و جانباز تقدیم ملت کردند.
🔸فارغ از آشفتگی بیش از حد این طرح و تشکیل کمیسیونی طی آن با ترکیبی از سه قوه که همه‌جور اختیارات دارد و منابع مالی فراوانی که بدون فرایندهای مشخص تخصیص و پاسخگویی روشن به هیچ مرجعی و بر خلاف قانون اساسی در اختیارش قرار می‌گیرد و در عین حال تحت امر رییس جمهور به‌عنوان هماهنگ‌کننده قوه مجریه نیست. و هم‌چنین، فارغ از دست‌آویزی به قاعده‌ی نکوهیده‌ی جرم‌انگاری که تنها باید در مواقع ضرورت و در جهت توقف و بهبود روندها و رفتارهای نابه‌هنجار به‌کاربسته شود و استفاده بی‌جا از آن بخش اعظمی از مردم را در دایره حقوق کیفری قرار می‌دهد و نتیجه آن نه تنها بهبود رفتار نیست که مجرم‌انگاشتن گروه عظیمی از ملت است و در پیِ خود، گسترش تخلف و امنیتی کردن جامعه، سلب آزادی و امنیت شهروندان را به‌همراه دارد. حقوق‌دانان اجماع دارند که اگر جرم انگاری بر اساس سیاستی معقول و منطقی و مبانی مستحکمی صورت نگیرد، نه تنها نتیجه‌ی مطلوب به دست نخواهد آمد، بلکه خود موجب پیدایش معضلات اجتماعی بسیاری خواهد گشت.
🔸به این نکته نیز توجه داشته باشیم که طراحان این ایده عاجز از درک ابتدایی از ماهیت و روند پیشرفت فناوری و هوشمندسازی در جهان هستند. درست است که پیشرفت فناوری در این ساحت، جهانی از اطلاعات را در اختیار پدیدآوردندگان و کنترل‌کنندگان این شبکه‌ها قرار می‌دهد. و چنانچه از سکوی یک شهروند به آن نگاه کنیم یک جهنم اطلاعاتی را برای آحاد آدمیان فراهم می‌آورد. ولی واقعیت این است که ماهیت این فناوری خلق مسیل‌های سیل اطلاعات است و کسی نمی‌تواند جلوی حرکت سیل اطلاعات را در آنها بگیرد. پدیدآوردندگان می‌توانند بفهمند که سیل اطلاعات به کدام سو و چگونه در جریان است، ولی حتی نمی‌توانند روبه‌روی سیل بایستند. وقتیا این شبکه‌ها و به‌عبارت دیگر پلتفورم‌ها شکل گرفتند، ماهیت آنها مستقل از آفرینندگان و پدید‌آورندگان آنها می‌شود. اشتباه طراحان این طرح این است که می‌خواهند در برابر حرکت و سیل جابجایی اطلاعات بایستند. و این ناشدنی است. بی‌گمان این سیل آنان را در هم خواهد پیچید.
🔸با تمام شرح فوق، نکته‌ی کانونی توجه نگارنده، هیچ‌یک از مساله‌های پیش‌گفته نبود. چون اقلیتی که به قدرت رسیده از این دست طرح‌های شتاب‌زده و خام زیاد ارائه داده و بیش از این ارائه خواهد داد. هرچند هر یک از آنها هزینه‌های فراوانی برای این ملت به‌بار خواهد آورد لیکن، چون بی‌نتیجه هستند، نهایتا شکست خواهند خورد. مشکل این طرح درگیرساختن بی‌مورد نیروهای مسلح که از شان اجتماعی والایی برخوردار هستند در طرحی که آشکارا بر خلاف مصالح ملی است و شکست آن پیشاپیش روشن است، می‌باشد. مشکل اصلی این طرح وارد ساختن نیروهای مسلح به فرایندهایی است که خارج از چارچوب دفاع ملی هستند و تنها بر اساس اغراض سیاسی طراحی شده‌اند می‌باشد. این قلم از سرفروتنی و ملت‌خواهی به افراد سرخوشی که سرمست از پیروزی بی‌رقیب هستند عرض می‌کنم که قدری به این کشور و این ملت رحم کنید و خدا را خدا را که نیروهای مسلح را وارد بازی‌های خود نکنید. نیروهای مسلح دارای شان و منزلتی بسیار فراتر از آن هستند که شما بخواهید آنان را هزینه‌ی هدف‌های خوار بکنید.
@AbbasAkhoundi
💢بی‌دولتی ادامه دارد | افول سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها در گفت‌وگو با عباس آخوندی
🔸محمدحسین شاوردی: گفت‌وگو با عباس آخوندی همیشه جالب است. مسیر گفت‌وگو با این مدیر قدیمی همیشه باز است. از اقتصاد به سیاست و از تاریخ به جامعه. استاد دانشگاه تهران در این پرونده با تحلیل چرایی افول سرمایه‌گذاری دولت در بخش زیرساخت تصریح می‌کند بی‌دولتی در ایران مانع از رسوخ و اجرایی شدن ایده‌هایی مثل توسعه است. آخوندی که تجربیات ملموسی در این زمینه دارد، با یادآوری تبعات بی‌توجهی به زیرساخت‌ها در جایی مثل ایران، دولت سیزدهم را ادامه‌دهنده مسیر فعلی می‌داند و می‌گوید: «در فقدان یک دولت ملی خبری از توجه به توسعه نیست.»
🔸 گفت‌وگوی ما ظاهراً ربطی به اقتصاد سیاسی که حوزه علاقه شماست، ندارد. اما تصور می‌کنم ریشه افول اندیشه توسعه در دولت ایران مایه‌های جدی اقتصاد سیاسی داشته باشد. ابتدا مایلم نگاه شما را در باب وضعیت بودجه جاری و بی‌توجهی به توسعه زیرساخت‌ها در بودجه‌های سالانه بدانم؟
🔻برای مطالعه ادامه گفتگو روی لینک زیر کلیک کنید:
📑https://vrgl.ir/NMUZT
@AbbasAkhoundi
🔸محمدحسین شاوردی: گفت‌وگو با عباس آخوندی همیشه جالب است. مسیر گفت‌وگو با این مدیر قدیمی همیشه باز است. از اقتصاد به سیاست و از تاریخ به جامعه. استاد دانشگاه تهران در این پرونده با تحلیل چرایی افول سرمایه‌گذاری دولت در بخش زیرساخت تصریح می‌کند بی‌دولتی در ایران مانع از رسوخ و اجرایی شدن ایده‌هایی مثل توسعه است. آخوندی که تجربیات ملموسی در این زمینه دارد، با یادآوری تبعات بی‌توجهی به زیرساخت‌ها در جایی مثل ایران، دولت سیزدهم را ادامه‌دهنده مسیر فعلی می‌داند و می‌گوید: «در فقدان یک دولت ملی خبری از توجه به توسعه نیست.»
🔸 گفت‌وگوی ما ظاهراً ربطی به اقتصاد سیاسی که حوزه علاقه شماست، ندارد. اما تصور می‌کنم ریشه افول اندیشه توسعه در دولت ایران مایه‌های جدی اقتصاد سیاسی داشته باشد. ابتدا مایلم نگاه شما را در باب وضعیت بودجه جاری و بی‌توجهی به توسعه زیرساخت‌ها در بودجه‌های سالانه بدانم؟
🔻برای مطالعه ادامه گفتگو روی لینک زیر کلیک کنید:
📑https://vrgl.ir/NMUZT
@AbbasAkhoundi
ویرگول
بی‌دولتی ادامه دارد
بی‌دولتی در ایران مانع از رسوخ و اجرایی شدن ایده‌هایی مثل توسعه است آخوندی که تجربیات ملموسی در این زمینه دارد، با یادآوری تبعات بی‌توجهی
سلام عزیز
از دیرزو در این اندیشه‌ام که چگونه عید ابراهیم و عید دین حنیف را تبریک بگویم در حالی‌که بخش عمده‌ای از پیروان دین او در جنگ، خونریزی و فقر و فلاکت در این منطقه که محل تولد ابراهیم است قرار دارند. ابراهیم ما را به سمت کشتن نفسِ خود خواند لیکن، ما ریاکارانه به کشتن یک‌دیگر پرداخته‌ایم. به ابراهیم باور بیاوریم تا به صلح برسیم.
@AbbasAkhoundi
از دیرزو در این اندیشه‌ام که چگونه عید ابراهیم و عید دین حنیف را تبریک بگویم در حالی‌که بخش عمده‌ای از پیروان دین او در جنگ، خونریزی و فقر و فلاکت در این منطقه که محل تولد ابراهیم است قرار دارند. ابراهیم ما را به سمت کشتن نفسِ خود خواند لیکن، ما ریاکارانه به کشتن یک‌دیگر پرداخته‌ایم. به ابراهیم باور بیاوریم تا به صلح برسیم.
@AbbasAkhoundi
◾️به یاد دوست دیرینم آقای مهندس علیرضا تابش
➖یاران حبیب یک به یک می‌روند و این نفس‌های ما است که به شماره می‌افتند. تا کی نوبت به ما رسد. البته که در پیشگاه حضرت باری ما نقطه تسلیمیم ولی غم دل را چه کنیم. این بار دست تقدیر دوستی دیرین را اشاره رفت و او را از میان ما برد. دوست عزیزم آقای مهندس علیرضا تابش به دیدار حق شتافت و خانواده، همکاران و دوستان را در حسرت دیدار خود گذاشت. سابقه دوستی من با او به دوره‌ی جهاد سازندگی و سال ۱۳۵۸ باز می‌گردد. او هم‌چون سایر جهادیان، با سادگی تمام با تعدادی از دوستانش به جهاد سازندگی قروه برای احداث جاده و بیمارستان رفته بود. هنوز خوب به یادم هست که یک روز مرحوم دکتر بهشتی زنگ زد و با همان صدا پرطنینیش گفت: عباس آقا می‌خواهم یک جهادی را به تو معرفی کنم و علیرضا تابش را به من معرفی کرد. چند ساعتی نگذشت که تابش عزیز آمد و از کارهای خود در احداث جاده سریش‌آباد و بیمارستان در قروه برای من گفت. این آغاز دوستی ما بود که تا روز پایان ادامه داشت. و اکنون بیش از ۴۰ سال از آن روز می‌گذرد.
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی
➖او با تلاش و فداکاری خود در منطقه خوش درخشید. به سنندج رفت. شهردار آنجا شد و سپس مسئولیت معاونت عمرانی استانداری کردستان را به دوش گرفت و پس از آن استاندار کردستان شد. آن زمان من معاون سیاسی و اجتماعی وزیر کشور بودم و هردو هفته یکبار به منطقه غرب کشور می‌رفتم و هم‌دیگر را به‌طور مرتب می‌دیدیم. پس از آن، او استاندار گیلان شد و از قضا زلزله رودبار و منجیل در خرداد ۱۳۶۹ به‌وقوع پیوست و من به‌عنوان مسئول بازسازی این مناطق در کنار او بودم. موقعی که او استاندار خوزستان شد، من هم‌چنان رییس بنیاد مسکن بودم و در بازسازی مناطق جنگ‌زده با او همکاری می‌کردم. این دوستی و همکاری در تمام این دوران ۴۰ساله، در مسئولیت‌های دیگر هم‌چنان ادامه داشت. با هم یک خانه ساختیم و به مدت هفت سال هم‌خانه بودیم. ولی، هیچ یادم نمی‌آید که در این مدت و در تمام فراز و فرودها حتی یکبار یک کلمه درشت میان ما رد و بدل شده باشد. سعدی گفت:
مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را
➖مهندس علیرضا تابش از تبار مدیران و مردان خودساخته جمهوری اسلامی بود که در جریان کوران حوادث و موقعیت‌های سخت انقلاب ساخته شده بود. او مردی با پشت‌کار، درست‌کردار، دست‌پاک، بلند همت، مهربان، آرام، صبور، خانواده‌دوست، خدوم و مفید برای مردم بود. تابش مردی با اعتقاد و با ایمان و میانه‌رو بود. سعادتمد زندگی کرد و با عزت و سربلندی دنیا را بدرود گرفت. من این سوگ را به خانم گرامیش سرکار خانم بهجت همدانی، فزرندان برومندش آقایان احسان، محمدصادق، محمدحسین و محمد جواد و هم‌چنین برادر بزرگوارش محمد آقا و آقای مهندس حمید همدانی و سایر بستگان و دوستان و همکاران در بنیاد مسکن و وزارت راه‌وشهرسازی تسلیت می‌گویم. برای او از درگاه حضرت احدیت غفران و رضوان و برای بازماندگان و دوستان شکیبایی و سزای نیک طلب می‌کنم.
➖والسلام و علیکم و رحمه الله و برکاته، عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
➖یاران حبیب یک به یک می‌روند و این نفس‌های ما است که به شماره می‌افتند. تا کی نوبت به ما رسد. البته که در پیشگاه حضرت باری ما نقطه تسلیمیم ولی غم دل را چه کنیم. این بار دست تقدیر دوستی دیرین را اشاره رفت و او را از میان ما برد. دوست عزیزم آقای مهندس علیرضا تابش به دیدار حق شتافت و خانواده، همکاران و دوستان را در حسرت دیدار خود گذاشت. سابقه دوستی من با او به دوره‌ی جهاد سازندگی و سال ۱۳۵۸ باز می‌گردد. او هم‌چون سایر جهادیان، با سادگی تمام با تعدادی از دوستانش به جهاد سازندگی قروه برای احداث جاده و بیمارستان رفته بود. هنوز خوب به یادم هست که یک روز مرحوم دکتر بهشتی زنگ زد و با همان صدا پرطنینیش گفت: عباس آقا می‌خواهم یک جهادی را به تو معرفی کنم و علیرضا تابش را به من معرفی کرد. چند ساعتی نگذشت که تابش عزیز آمد و از کارهای خود در احداث جاده سریش‌آباد و بیمارستان در قروه برای من گفت. این آغاز دوستی ما بود که تا روز پایان ادامه داشت. و اکنون بیش از ۴۰ سال از آن روز می‌گذرد.
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی
➖او با تلاش و فداکاری خود در منطقه خوش درخشید. به سنندج رفت. شهردار آنجا شد و سپس مسئولیت معاونت عمرانی استانداری کردستان را به دوش گرفت و پس از آن استاندار کردستان شد. آن زمان من معاون سیاسی و اجتماعی وزیر کشور بودم و هردو هفته یکبار به منطقه غرب کشور می‌رفتم و هم‌دیگر را به‌طور مرتب می‌دیدیم. پس از آن، او استاندار گیلان شد و از قضا زلزله رودبار و منجیل در خرداد ۱۳۶۹ به‌وقوع پیوست و من به‌عنوان مسئول بازسازی این مناطق در کنار او بودم. موقعی که او استاندار خوزستان شد، من هم‌چنان رییس بنیاد مسکن بودم و در بازسازی مناطق جنگ‌زده با او همکاری می‌کردم. این دوستی و همکاری در تمام این دوران ۴۰ساله، در مسئولیت‌های دیگر هم‌چنان ادامه داشت. با هم یک خانه ساختیم و به مدت هفت سال هم‌خانه بودیم. ولی، هیچ یادم نمی‌آید که در این مدت و در تمام فراز و فرودها حتی یکبار یک کلمه درشت میان ما رد و بدل شده باشد. سعدی گفت:
مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را
➖مهندس علیرضا تابش از تبار مدیران و مردان خودساخته جمهوری اسلامی بود که در جریان کوران حوادث و موقعیت‌های سخت انقلاب ساخته شده بود. او مردی با پشت‌کار، درست‌کردار، دست‌پاک، بلند همت، مهربان، آرام، صبور، خانواده‌دوست، خدوم و مفید برای مردم بود. تابش مردی با اعتقاد و با ایمان و میانه‌رو بود. سعادتمد زندگی کرد و با عزت و سربلندی دنیا را بدرود گرفت. من این سوگ را به خانم گرامیش سرکار خانم بهجت همدانی، فزرندان برومندش آقایان احسان، محمدصادق، محمدحسین و محمد جواد و هم‌چنین برادر بزرگوارش محمد آقا و آقای مهندس حمید همدانی و سایر بستگان و دوستان و همکاران در بنیاد مسکن و وزارت راه‌وشهرسازی تسلیت می‌گویم. برای او از درگاه حضرت احدیت غفران و رضوان و برای بازماندگان و دوستان شکیبایی و سزای نیک طلب می‌کنم.
➖والسلام و علیکم و رحمه الله و برکاته، عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
عباس آخوندی pinned «💢طرح فضای مجازی و جفا به نیروهای مسلح 🖌عباس آخوندی - تیرماه ۹۹ | روزنامه شرق 🔸برای اولین بار است که طرح «حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی» پای نیروهای مسلح را به تمیشت امور اداری باز کرده‌است. حال آنکه بنا به تصریح اصل شصتم قانون اساسی،…»
این روزها هماره این سخن لقمان را به خود یادآور می‌شوم که "شرک ظلم عظیمی است" و اکنون به خود می‌گویم با این زندگی شرک‌آلود چگونه خدا را به تمسک به دوستی حضرت امیر سپاس و عیدغدیر را تبریک بگویم.
باید از ریا و سالوس دست بشویم و موحد شوم و این یعنی تغییر سبک زندگی.
عید بر موحدان مبارکباد
@AbbasAkhoundi
باید از ریا و سالوس دست بشویم و موحد شوم و این یعنی تغییر سبک زندگی.
عید بر موحدان مبارکباد
@AbbasAkhoundi
💢سلام بر خانواده بزرگ جهادگران و ایثارگران عزیز
🔸سال‌روز آغاز جنگ تحمیلی است و حضورِ روحِ بزرگِ دلاورانِ جهاد در سراسر این سرزمین آشکار است. جهاد سازندگی نماد باورِ ساده، بی‌غش و نابِ جوانان دوران انقلاب به آبادانی و سربلندی این سرزمین است. بی‌گمان، هیچ برنامه‌ی مدونی در پسِ شکل‌گیریِ جهادسازندگی نبود. لیکن، آنچه این درخت تنومند را به‌وجود آورد تنها حس تعلق به ایران، باور به برادری و عدالت و وفاداری به انقلاب اسلامی بود. هنوز، روز یورش هواپیماهای صدام به فرودگاه مهرآباد و چرخش هواپیماهای مهاجم بر روی میدانِ انقلاب و در برابر ساختمان جهاد را خوب به یاد دارم. بی‌درنگ، پس از آشکار شدن اعلام رسمی جنگ از سوی صدام، شورای مرکزی جلسه تشکیل داد و با یک اعلامیه بسیار ساده کار دفاع از کشور در جهادسازندگی به سهم جهاد آغاز شد. در تابلو اعلانات نوشتیم که ما به سمت اهواز حرکت می‌کنیم و هریک از جهادگران که آمادگی همراهی دارد، اعلام نماید. سرِ هفته یک گروه هفت نفره در اهواز بودیم که در میانمان شهید محمد طرح‌چی بود.
🔸در اهواز در هماهنگی اولیه‌ای که فرماندهان جنگ داشتیم به این نتیجه رسیدیم که جبهه‌های مختلف را بین جهاد استان‌ها توزیع کنیم. از همان‌جا به رسمِ آن روزگاران به تمامی استان‌ها تلفنگرام زدیم و از آنان خواستیم که امکانات خود را برای پشتیبانی از جبهه‌ها بسیج کنند و هر یک به محل ماموریت تعیین‌شده بروند. و به همین سادگی، ستاد پشتیبانی جنگ در جهاد سازندگی شکل گرفت. ستادی که بعدها نقش بسیار مهمی در امرِ مهندسی جنگ ایفا کرد و خانواده بزرگ و عزیز جهادسازندگی صدها شهید در راه دفاع از این سرزمین و جمهوری اسلامی داد.
🔸اینک در چهل‌ویکمین سال‌روز آغاز جنگ تحمیلی یاد تمام شهیدان، جانبازان و رزمندگان عزیز را از مردمان فداکاری که در سازمان بسیج برای دفاع از ناموس کشور شتافتند گرفته تا نیروهای مسلح در ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تمام همکاران عزیز در جهادسازندگی گرامی می‌داریم و در برابرشان سرِ تعظیم فرود می‌آوریم. با این وجود به یاد داشته باشیم که درختان کهنسال با کاشتن یک بذر ساده آفریده می‌شوند لیکن، برای بالندگی و بارآوری نیاز به هزاران نوع اندیشه، دانش، تدبیر و مراقبت دارند. بدانیم که سربلندی و سرافرازی ملی ایران و پایداری جمهوری اسلامی نیز به همین سیاق نیاز به تامل در فرهنگ و تمدن ایران و تدبیر مناسب با شرایط روزگاران معاصر دارد. جهادسازندگی ثمره‌ی باورِ جهادگران ناب به آزادی، برادری و عدالت بود. توسعه، پیشرفت و ترقی ایران نیز محصول پذیرش آزادی، برابری و عدالت برای همه‌ی شهروندان ایران و حاکمیت اراده‌ی ملی خواهد بود. به امید گشوده‌شدن گره‌ها و استقرار صلح و امید اجتماعی در این سرزمین.
➖ ۳۱ شهریور ۱۴۰۰
🖌عباس آخوندی | عضو اولین شورای مرکزی جهاد سازندگی و رییس ستاد پشتیبانی جنگ
@AbbasAkhoundi
🔸سال‌روز آغاز جنگ تحمیلی است و حضورِ روحِ بزرگِ دلاورانِ جهاد در سراسر این سرزمین آشکار است. جهاد سازندگی نماد باورِ ساده، بی‌غش و نابِ جوانان دوران انقلاب به آبادانی و سربلندی این سرزمین است. بی‌گمان، هیچ برنامه‌ی مدونی در پسِ شکل‌گیریِ جهادسازندگی نبود. لیکن، آنچه این درخت تنومند را به‌وجود آورد تنها حس تعلق به ایران، باور به برادری و عدالت و وفاداری به انقلاب اسلامی بود. هنوز، روز یورش هواپیماهای صدام به فرودگاه مهرآباد و چرخش هواپیماهای مهاجم بر روی میدانِ انقلاب و در برابر ساختمان جهاد را خوب به یاد دارم. بی‌درنگ، پس از آشکار شدن اعلام رسمی جنگ از سوی صدام، شورای مرکزی جلسه تشکیل داد و با یک اعلامیه بسیار ساده کار دفاع از کشور در جهادسازندگی به سهم جهاد آغاز شد. در تابلو اعلانات نوشتیم که ما به سمت اهواز حرکت می‌کنیم و هریک از جهادگران که آمادگی همراهی دارد، اعلام نماید. سرِ هفته یک گروه هفت نفره در اهواز بودیم که در میانمان شهید محمد طرح‌چی بود.
🔸در اهواز در هماهنگی اولیه‌ای که فرماندهان جنگ داشتیم به این نتیجه رسیدیم که جبهه‌های مختلف را بین جهاد استان‌ها توزیع کنیم. از همان‌جا به رسمِ آن روزگاران به تمامی استان‌ها تلفنگرام زدیم و از آنان خواستیم که امکانات خود را برای پشتیبانی از جبهه‌ها بسیج کنند و هر یک به محل ماموریت تعیین‌شده بروند. و به همین سادگی، ستاد پشتیبانی جنگ در جهاد سازندگی شکل گرفت. ستادی که بعدها نقش بسیار مهمی در امرِ مهندسی جنگ ایفا کرد و خانواده بزرگ و عزیز جهادسازندگی صدها شهید در راه دفاع از این سرزمین و جمهوری اسلامی داد.
🔸اینک در چهل‌ویکمین سال‌روز آغاز جنگ تحمیلی یاد تمام شهیدان، جانبازان و رزمندگان عزیز را از مردمان فداکاری که در سازمان بسیج برای دفاع از ناموس کشور شتافتند گرفته تا نیروهای مسلح در ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تمام همکاران عزیز در جهادسازندگی گرامی می‌داریم و در برابرشان سرِ تعظیم فرود می‌آوریم. با این وجود به یاد داشته باشیم که درختان کهنسال با کاشتن یک بذر ساده آفریده می‌شوند لیکن، برای بالندگی و بارآوری نیاز به هزاران نوع اندیشه، دانش، تدبیر و مراقبت دارند. بدانیم که سربلندی و سرافرازی ملی ایران و پایداری جمهوری اسلامی نیز به همین سیاق نیاز به تامل در فرهنگ و تمدن ایران و تدبیر مناسب با شرایط روزگاران معاصر دارد. جهادسازندگی ثمره‌ی باورِ جهادگران ناب به آزادی، برادری و عدالت بود. توسعه، پیشرفت و ترقی ایران نیز محصول پذیرش آزادی، برابری و عدالت برای همه‌ی شهروندان ایران و حاکمیت اراده‌ی ملی خواهد بود. به امید گشوده‌شدن گره‌ها و استقرار صلح و امید اجتماعی در این سرزمین.
➖ ۳۱ شهریور ۱۴۰۰
🖌عباس آخوندی | عضو اولین شورای مرکزی جهاد سازندگی و رییس ستاد پشتیبانی جنگ
@AbbasAkhoundi
💢حلقه گم‌شده راه و شهرسازی در ایران معاصر
🔻این گفتگو در تاریخ ۲۳ مردادماه انجام شده است
🔸تجارت و توسعه مشروط به پیشرفت راه‌ها و شهرهاست؛ در یک قرن گذشته ایران چگونه در چهارراه جهانی جایگاه خود را ساخته است؟ دکتر عباس آخوندی، وزیر اسبق وزارت راه و شهرسازی در گفت‌وگو با بورسان عوامل ناکامی ایران در توسعه راه و شهرسازی را تشریح می‌کند.
🔸به اعتقاد وی هرچند در زمینه زیرساخت‌ها گام‌های مثبتی برداشته شده و پیشرفت‌هایی دیده می‌شود، اما به علت نداشتن یک اندیشه همه‌جانبه و بی‌توجهی به سرمایه انسانی نتوانستیم جایگاه اصلی خود را به‌عنوان هاب زمینی، دریایی و هوایی پیدا کنیم.
🔸این در حالی است که به‌طور تاریخی موقعیت ایران به لحاظ لجستیکی اهمیت ویژه‌ای در منطقه و جهان داشته است. چرا به چنین وضعی رسیدیم و برای آینده چه باید کنیم؟ چقدر در عالم واقعیت به شعارهای خود رسیده‌ایم؟
🔻برای دیدن این ویدیو روی لینک زیر کلیک کنید
📎https://bourseon.com/aVkZ
@AbbasAkhoundi
🔻این گفتگو در تاریخ ۲۳ مردادماه انجام شده است
🔸تجارت و توسعه مشروط به پیشرفت راه‌ها و شهرهاست؛ در یک قرن گذشته ایران چگونه در چهارراه جهانی جایگاه خود را ساخته است؟ دکتر عباس آخوندی، وزیر اسبق وزارت راه و شهرسازی در گفت‌وگو با بورسان عوامل ناکامی ایران در توسعه راه و شهرسازی را تشریح می‌کند.
🔸به اعتقاد وی هرچند در زمینه زیرساخت‌ها گام‌های مثبتی برداشته شده و پیشرفت‌هایی دیده می‌شود، اما به علت نداشتن یک اندیشه همه‌جانبه و بی‌توجهی به سرمایه انسانی نتوانستیم جایگاه اصلی خود را به‌عنوان هاب زمینی، دریایی و هوایی پیدا کنیم.
🔸این در حالی است که به‌طور تاریخی موقعیت ایران به لحاظ لجستیکی اهمیت ویژه‌ای در منطقه و جهان داشته است. چرا به چنین وضعی رسیدیم و برای آینده چه باید کنیم؟ چقدر در عالم واقعیت به شعارهای خود رسیده‌ایم؟
🔻برای دیدن این ویدیو روی لینک زیر کلیک کنید
📎https://bourseon.com/aVkZ
@AbbasAkhoundi
🔸این اولین دوره از از مجموعه سری یادداشت‌ها، مقاله‌ها و گفت‌وگوهای من در ۲۰ سال گذشته است. اینجانب همیشه بر این باور بوده‌ام که ریشه بحران اقتصادی موجود در بازیگری و حاکمیت سیاست بر حوزه اقتصاد است. از این رو، تا زمانی که بحران اقتصادی موجود از منظر اقتصاد سیاسی مورد واکاوی قرارنگیرد، امکان غلبه بر این بحران وجود ندارد.
🔸از سوی دیگر، سیاستمداران اغلب از بیان بی‌پروای نقطه نظرهای خود حذرمی‌کنند. بر خلاف آمد رویه معمول، اینجانب این خطر را کردم و نقطه‌نظرهای خود را بدون پرده‌پوشی در معرض نقد عموم مردم، صاحبنظران، فعال حرفه‌ای و مدیران و سیاست‌ورزان در سطح سیاست‌گذاری قرار می‌دهم. امید که موجب نقدی روشمند در جامعه شود و به ارتقای فهم عمومی از بحران اقتصادی موجود و به یافتن راه‌های برون‌رفت از آن کمک کند. منتظر دریافت و شنیدن نقد ناقدان هستم.
عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
🔸از سوی دیگر، سیاستمداران اغلب از بیان بی‌پروای نقطه نظرهای خود حذرمی‌کنند. بر خلاف آمد رویه معمول، اینجانب این خطر را کردم و نقطه‌نظرهای خود را بدون پرده‌پوشی در معرض نقد عموم مردم، صاحبنظران، فعال حرفه‌ای و مدیران و سیاست‌ورزان در سطح سیاست‌گذاری قرار می‌دهم. امید که موجب نقدی روشمند در جامعه شود و به ارتقای فهم عمومی از بحران اقتصادی موجود و به یافتن راه‌های برون‌رفت از آن کمک کند. منتظر دریافت و شنیدن نقد ناقدان هستم.
عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
💢رفتار مدرن عباس آخوندی
🔸او در فاصله سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ که مدیر اجرایی دولتی نبود برای خود در بخش خصوصی کسب‌وکار آماده کرد و از نزدیک با تجارت، کار و تولید خصوصی آشنا شد و در این سال‌ها البته کار بزرگ او گفت‌وگو بود. آخوندی با درک دقیق و گسترده از فایده‌های گفت‌وگو با گروه‌های گوناگون نشست، برخاست و گفت و شنید. او با دانشجویان، رسانه‌نگاران، روشنفکران، بورژوازی ملی، سیاستمداران و متخصصان گفت‌وگو کرد و تجربه‌هایش را منتقل و از تجربه‌های آنها استفاده کرد. برتری آخوندی به دیگر اعضای دولت‌های یازدهم و دوازدهم یکی هم این بود که باورهای کارشناسی‌اش را که از تحصیل اقتصاد سیاسی در دوره دکترا به دست آورده و هسته مرکزی اندیشه او را بر محور آزادیخواهی شکل داده است به مثابه یک دستگاه منسجم در کار و در مناسباتش به کار گرفته است. گفت‌وگوها و نوشته‌های بدون لکنت‌زبان او در سال‌های تازه‌سپری‌شده درباره وضعیت حکمرانی موجود و حکمرانی مطلوب در این سال‌ها و به ویژه در سال‌هایی که از مسوولیت به دور مانده است رفتارهای مدنی وی را برجسته‌تر کرد. عباس آخوندی اما در ادامه رفتارهای مدنی و مدرنش به تازگی یک اقدام تازه کرده که می‌تواند الگویی برای دیگر مدیران دوره چهل و چند سال اخیر باشد. آخوندی مجموعه نوشته‌ها و گفت‌وگوهایش در نهادهای گوناگون از جمله رسانه‌ها را جمع‌آوری کرده و پس از آن به دست انتشار داده است.
🔸این کار ارزنده نیز نشان می‌دهد این اقتصاددان- سیاستمدار راه را برای شفافیت درباره خویش و نیز درباره تاریخ ۲۰ سال تازه‌سپری‌شده اقتصاد و سیاست هموار کرده است. با توجه به اینکه در این ۲۰ سال منتهی به ۱۴۰۰ سپهر سیاست و به دنبال آن اقتصاد با دگردیسی روبه‌رو شده و این دگردیسی در دنیای سیاست داخلی چشمگیر بوده و هر نوشته یا گفتار سیاستمداران در هر سال بازتابی از این دگرگونی‌ها بوده است اهمیت تدوین تاریخ ۲۰ سال اخیر یک کار ارزشمند است. می‌توانیم باورهای آخوندی در سیاست و اقتصاد را باور کنیم یا نکنیم اما خواندن این کتاب می‌تواند با توجه به اینکه از زبان و بر قلم یک سیاستمدار- اقتصاددان که نزدیک به قدرت و در سال‌هایی در درون قدرت بوده است درونمایه و زیر پوست ایران در ۲۰ سال تازه‌سپری‌شده را برای ما روشن کند. کاش دیگر مدیران جمهوری اسلامی به ویژه کسانی که در این ۴۰ سال در مناصب و مقام‌های اجرایی سطح بالا بوده‌اند با نگاهی به آنچه گفته و نوشته‌اند را برای نسل امروز و فردای ایران آماده سازند.
📎http://www.saat24.news/news/567248/
@AbbasAkhoundi
🔸او در فاصله سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ که مدیر اجرایی دولتی نبود برای خود در بخش خصوصی کسب‌وکار آماده کرد و از نزدیک با تجارت، کار و تولید خصوصی آشنا شد و در این سال‌ها البته کار بزرگ او گفت‌وگو بود. آخوندی با درک دقیق و گسترده از فایده‌های گفت‌وگو با گروه‌های گوناگون نشست، برخاست و گفت و شنید. او با دانشجویان، رسانه‌نگاران، روشنفکران، بورژوازی ملی، سیاستمداران و متخصصان گفت‌وگو کرد و تجربه‌هایش را منتقل و از تجربه‌های آنها استفاده کرد. برتری آخوندی به دیگر اعضای دولت‌های یازدهم و دوازدهم یکی هم این بود که باورهای کارشناسی‌اش را که از تحصیل اقتصاد سیاسی در دوره دکترا به دست آورده و هسته مرکزی اندیشه او را بر محور آزادیخواهی شکل داده است به مثابه یک دستگاه منسجم در کار و در مناسباتش به کار گرفته است. گفت‌وگوها و نوشته‌های بدون لکنت‌زبان او در سال‌های تازه‌سپری‌شده درباره وضعیت حکمرانی موجود و حکمرانی مطلوب در این سال‌ها و به ویژه در سال‌هایی که از مسوولیت به دور مانده است رفتارهای مدنی وی را برجسته‌تر کرد. عباس آخوندی اما در ادامه رفتارهای مدنی و مدرنش به تازگی یک اقدام تازه کرده که می‌تواند الگویی برای دیگر مدیران دوره چهل و چند سال اخیر باشد. آخوندی مجموعه نوشته‌ها و گفت‌وگوهایش در نهادهای گوناگون از جمله رسانه‌ها را جمع‌آوری کرده و پس از آن به دست انتشار داده است.
🔸این کار ارزنده نیز نشان می‌دهد این اقتصاددان- سیاستمدار راه را برای شفافیت درباره خویش و نیز درباره تاریخ ۲۰ سال تازه‌سپری‌شده اقتصاد و سیاست هموار کرده است. با توجه به اینکه در این ۲۰ سال منتهی به ۱۴۰۰ سپهر سیاست و به دنبال آن اقتصاد با دگردیسی روبه‌رو شده و این دگردیسی در دنیای سیاست داخلی چشمگیر بوده و هر نوشته یا گفتار سیاستمداران در هر سال بازتابی از این دگرگونی‌ها بوده است اهمیت تدوین تاریخ ۲۰ سال اخیر یک کار ارزشمند است. می‌توانیم باورهای آخوندی در سیاست و اقتصاد را باور کنیم یا نکنیم اما خواندن این کتاب می‌تواند با توجه به اینکه از زبان و بر قلم یک سیاستمدار- اقتصاددان که نزدیک به قدرت و در سال‌هایی در درون قدرت بوده است درونمایه و زیر پوست ایران در ۲۰ سال تازه‌سپری‌شده را برای ما روشن کند. کاش دیگر مدیران جمهوری اسلامی به ویژه کسانی که در این ۴۰ سال در مناصب و مقام‌های اجرایی سطح بالا بوده‌اند با نگاهی به آنچه گفته و نوشته‌اند را برای نسل امروز و فردای ایران آماده سازند.
📎http://www.saat24.news/news/567248/
@AbbasAkhoundi
ساعت24
رفتار مدرن عباس آخوندی
ساعت24-در میان مدیرانی که پس از انقلاب اسلامی به بالاترین مقام‌های اجرایی رسیده‌اند عباس آخوندی رفتار و گفتارش به مرور با رفتار و گفتارهای مدنی سیاستمداران پیشگام در غرب سازگارتر و همراه‌تر شد.